Ona dönmeye hiç niyetim yok o bitirmese ben bitirecektim, terapistim de kötü hissedeceksin bazen dağılacaksın buna hazır ol dedi. Bazen ben de kendi üzüntümü şımarıklık gibi hissediyorum, benden çok çok kötü durumda insanlar var ve benden daha güçlüler
28 yaşında çocuksuz bosanmissin, kurban kes kurtuldum diye, ac kendine bir ev tek başına sefa sür bebekMerhabalar, defalarca boşanma durumumla ilgili konu açtığım için haklı olarak bıkanlar konumu geçebilir
Herhangi bir somut gelişme yok psikolojim için açtım bu konuyu
Ben hiç iyi değilim arkadaşlar çok acı çekiyorum ve daha sürecin başındayım. İlerde çok daha çirkin şeyler yaşayacağımı biliyorum, dava ilerledikçe iftiraların vitesini artıracak bana tazminat vermemek için atmayacağı yalan kalmayacak.Hiçbir şey yapmadığım iletişim bile kurmadığım halde, uzaklaştırma alarak onurumu küçük düşürdü zaten.Ortak hiçbir şeyimiz yokken benim eşyalarımla sefa sürerken çekişmeli açtı.Medeni insanlar gibi anlaşabilirdik.Anlaşmalı boşanmak isterdim, savaşı kendisi başlattı.
Dün ailemle onunla daha önce gittiğimiz çok güzel bir yere gittik, her yer üstüme geldi sanki. Onun arabasının modelinden araba görünce bile kötü hissediyorum. Bir gün “oh be böyle bir adamdan adamdan kurtuldum” diye şükrederken iki günüm “neden ben, beni neden aldattı, neden benim başıma geldi, kahretsin nerden bana bulaştı” diye veryansınlarla geçiyor. Halbuki aldatılmak da dahil her şey biz insanlar için. Öfkeliyim kırgınım kızgınım ve bu geçmiyor. Halbuki gelecekte daha da beni öfkelendirecek şeyler yapacağına eminim.Şimdiden bitkinsem gelecekte diğer celselerde ne yaparım diye düşünüyorum.
Çok utanarak söylüyorum ama ben onu ve evimi özlüyorum da. Asla gitmedim gitmem ama içimde garip bir özlem de var. Rüyalarım zaten beni rahat bırakmıyor.
Bu kadar her şeyin farkında olup duygularına hakim olamamak çok zor. Halbuki çocuksuzum, mesleğim var, ailem beni el üstünde tutuyor. Daha ne olsun. Ama Gelecekte “ben de sevilir miyim, benim yeniden yuvam olur mu, birini en baştan nasıl tanıyacağım nasıl seveceğim ya yine aldatılıp boşanırsam” anksiyetem var. Zaten geçmişte de hemen ilişkisi olabilen biri değildim. 28 29 yaşlar bana büyük geliyor halbuki değil biliyorum.
Terapi alıyorum ve iyi geliyor mu bilmiyorum yeni başladık sayılır hatta çıkınca kendimi kötü hissediyorum…
Siz de boşanma sürecinde böyle miydiniz yardım edin
Ayrı evde yaşamayı ilerde düşünüyorum ama şimdi psikolojim yalnız yaşamaya müsait değil..Linçleyenler olacaktır belki ama yaşım kendi kendime büyük geliyor
Ne güzel anlatmışsınız maşallah
Merhabalar, defalarca boşanma durumumla ilgili konu açtığım için haklı olarak bıkanlar konumu geçebilir
Herhangi bir somut gelişme yok psikolojim için açtım bu konuyu
Ben hiç iyi değilim arkadaşlar çok acı çekiyorum ve daha sürecin başındayım. İlerde çok daha çirkin şeyler yaşayacağımı biliyorum, dava ilerledikçe iftiraların vitesini artıracak bana tazminat vermemek için atmayacağı yalan kalmayacak.Hiçbir şey yapmadığım iletişim bile kurmadığım halde, uzaklaştırma alarak onurumu küçük düşürdü zaten.Ortak hiçbir şeyimiz yokken benim eşyalarımla sefa sürerken çekişmeli açtı.Medeni insanlar gibi anlaşabilirdik.Anlaşmalı boşanmak isterdim, savaşı kendisi başlattı.
Dün ailemle onunla daha önce gittiğimiz çok güzel bir yere gittik, her yer üstüme geldi sanki. Onun arabasının modelinden araba görünce bile kötü hissediyorum. Bir gün “oh be böyle bir adamdan adamdan kurtuldum” diye şükrederken iki günüm “neden ben, beni neden aldattı, neden benim başıma geldi, kahretsin nerden bana bulaştı” diye veryansınlarla geçiyor. Halbuki aldatılmak da dahil her şey biz insanlar için. Öfkeliyim kırgınım kızgınım ve bu geçmiyor. Halbuki gelecekte daha da beni öfkelendirecek şeyler yapacağına eminim.Şimdiden bitkinsem gelecekte diğer celselerde ne yaparım diye düşünüyorum.
Çok utanarak söylüyorum ama ben onu ve evimi özlüyorum da. Asla gitmedim gitmem ama içimde garip bir özlem de var. Rüyalarım zaten beni rahat bırakmıyor.
Bu kadar her şeyin farkında olup duygularına hakim olamamak çok zor. Halbuki çocuksuzum, mesleğim var, ailem beni el üstünde tutuyor. Daha ne olsun. Ama Gelecekte “ben de sevilir miyim, benim yeniden yuvam olur mu, birini en baştan nasıl tanıyacağım nasıl seveceğim ya yine aldatılıp boşanırsam” anksiyetem var. Zaten geçmişte de hemen ilişkisi olabilen biri değildim. 28 29 yaşlar bana büyük geliyor halbuki değil biliyorum.
Terapi alıyorum ve iyi geliyor mu bilmiyorum yeni başladık sayılır hatta çıkınca kendimi kötü hissediyorum…
Siz de boşanma sürecinde böyle miydiniz yardım edin
Haklısınız, fazla önemsemiş olabilirim.Bu yüzden canım yanıyor olabilir. Çok sağolun güzel dileğiniz için
. Yaşadıklarımdan neyi tam idrak edememişim samimi soruyorum
Haklısınız, fazla önemsemiş olabilirim.Bu yüzden canım yanıyor olabilir. Çok sağolun güzel dileğiniz için
Evet kadınlar beni uyardı, evet zil takıp oynamalıydım evet aydınlanma yaşıyorum, beynim her şeyim farkında. Ama duygularıma engel olamıyorum işte, üzgünlüğüm gitmiyor gitmiyor
Bence de
Ay ben seni merak ediyorum, 3. Evliliğin ne ara oldu birkaç ay önce sen de arabesk takılıyordun, çok ani olmadı mı?
Ya fesatlık diyosun da eski konularını okurken üzülmüştüm halbuki. Üçüncü evliliğini yaptığın için mi kıskanmalıyım? Eşin yabancı damat Niko gibi yakışıklı olduğu için mi? Ne için?
Sevindim sizin adınıza çok mutlu olun inşAllah
Neden konuyu kendini anlatarak sabote ediyorsun? Araya konu sahibiyle ilgili iyi ki çocuksuzsun lafını sıkıştırmakla sabotajı kamufle etmiş olmuyorsun yalnız
