- 30 Mart 2009
- 13.789
- 61.893
-
- Konu Sahibi hayallerhayaller49
- #41
Kesinlikle ayni fikirdeyim
Kesinlikle ayni fikirdeyimMillet kocasiyla anlasamiyorsa bile kocasını bu tür fırsatlar için basamak olarak görebilmeli bence .
40 yıl önce giden alamancilaro zaman iyiki geldik mi diyrlardi Almanya için ama sonra, ama simdi ? Sabir acıdır meyvesi tatlıdır
Gerçi burda yurt dışına gosterilecek sabır acı da değil
Ben almanyada yasamak icin evli olsam esimi bile bosardimbence deger yani
Eşiniz hakkında bu kadar olumsuz şey söylemişsiniz, bi yerde evliliğimiz patlak verecek gibi duruyor. Toplum baskısı hayatımızın her yerinde var. Öğretmenim dediniz.Hayatta var olmak için illaki bir erkekler ya da ebeveynle yaşamak mı gerekir? Gül gibi işimi ben olsam bırakmazdım. Hele böyle bir koca için asla. Toplum baskısı sizin beyninizde var.Girdiginiz ortamlarda, oturduğunuz semtte var.Birçok boşanmış, bekar, yalnız yaşayan kadın var. Onlardan böyle birşey hiç duymadım. Sizin kararınız. İnşallah dogru kararı verirsiniz.Bende ilk başta böyle düşündüm . Çok kırıldım bencilliğine. Ama kız evlatlarımla yalnız yaşamak da zordu. Asılan da çok oldu yalnızım diye. Toplum da sıkıştırdı. Akrabalar , komşular. Annemlerin yanında kalsam , geceleri korkmam dedim. Yapamadık yaşlılar düzenlerini bozduk. Çok herşey üst üste geldi. Denemek için geldik. Ama zaman gösterecek bu adam için değer mi değmez mi bunca fedakarlığa. En çok da kızlarım için giriştim bunca fedakarlığa. Öyle işte
Millet kocasiyla anlasamiyorsa bile kocasını bu tür fırsatlar için basamak olarak görebilmeli bence .
40 yıl önce giden alamancilaro zaman iyiki geldik mi diyrlardi Almanya için ama sonra, ama simdi ? Sabir acıdır meyvesi tatlıdır
Gerçi burda yurt dışına gosterilecek sabır acı da değil
Eşiniz hakkında bu kadar olumsuz şey söylemişsiniz, bi yerde evliliğimiz patlak verecek gibi duruyor. Toplum baskısı hayatımızın her yerinde var. Öğretmenim dediniz.Hayatta var olmak için illaki bir erkekler ya da ebeveynle yaşayıpmak mı gerekir? Gül gibi işimi ben olsam bırakmazdım. Hele böyle bir koca için asla. Toplum baskısı sizin beyninizde var.Girdiginiz ortamlarda, oturduğunuz semtte var.Birçok boşanmış, bekar, yalnız yaşayan kadın var. Onlardan böyle birşey hiç duymadım. Sizin kararınız. İnşallah dogruBende ilk başta böyle düşündüm . Çok kırıldım bencilliğine. Ama kız evlatlarımla yalnız yaşamak da zordu. Asılan da çok oldu yalnızım diye. Toplum da sıkıştırdı. Akrabalar , komşular. Annemlerin yanında kalsam , geceleri korkmam dedim. Yapamadık yaşlılar düzenlerini bozduk. Çok herşey üst üste geldi. Denemek için geldik. Ama zaman gösterecek bu adam için değer mi değmez mi bunca fedakarlığa. En çok da kızlarım için giriştim bunca fedakarlığa. Öyle işte
Eşiniz hakkında bu kadar olumsuz şey söylemişsiniz, bi yerde evliliğimiz patlak verecek gibi duruyor. Toplum baskısı hayatımızın her yerinde var. Öğretmenim dediniz.Hayatta var olmak için illaki bir erkekler ya da ebeveynle yaşamak mı gerekir? Gül gibi işimi ben olsam bırakmazdım. Hele böyle bir koca için asla. Toplum baskısı sizin beyninizde var.Girdiginiz ortamlarda, oturduğunuz semtte var.Birçok boşanmış, bekar, yalnız yaşayan kadın var. Onlardan böyle birşey hiç duymadım. Sizin kararınız. İnşallah dogru kararı verirsiniz.
Olmaz zor filan değilHaklısınız belki ama ne bileyim atanıncaya kadar göbeğim çatlamıştı. Zorluklarla kazandım 5 sene sonra ben kpssyi. Şimdi burda sıfırdan başlamak çok zor geliyor.
Olmaz zor filan değil
Biraz kendine inan
dAHA iyisi olacakkk
Eger Almanyaya gidecekseniz bile kendinizi orada geliştirin. Orda evde oturmayın.
Daha bugün eşime dedim ki Almanyaya işçi olarak gitsene, bizi de yanına alırsınArkanıza bile bakmadan kaçın, elinizdeki şansın değerini bilin bence
Ben olsam istifa ederdim.Almanya daha iyi sonuçta.Ben de zamaninda evlilik değil ama sevdiğim biri vardı.Ben de çok çıkmaza girdim sonuda ayrıldık ama ben bu konuda kararsız kaldığıma çok pişman oldum sonradan cunku yillarca çalıştigim meslegimin yoruculugundan cok bikmistim..Her halükarda orayı tercih ederdim zamanla yaşla insan farklı düşünüyorMerhaba arkadaslar. Türkiyede memurdum. Eşim mühendis ve Almanyadan iş teklifi aldı ve Almanyaya gitti. Ben 2 sene döndürmeye çalıştım , gelmedi. Ciddi bu konuda zıtlaştık. Her evlilikte olan ufak anlaşmazlıklarımızda vardı. Onlar idare ediliyordu. Ancak bu gidiş beni soğuttu. 2 kızım var. Onlarda etkilendi, boyunları büküldü. 2 ayrı hayat yaşadık 2 sene. Ben ekonomik sıkıntı yaşamadım ama toplumsal baskıya maruz kaldım. Kocan nerde ,neden gitti diye. Çocuklar okulda öyle sorunlar yaşadı.
Neyse uzatmayayım. Eşim ya gelin ya da boşanalım . Böyle yürümez evlilik dedi. Ben de tamam boşanalım dedim kaç kere ama kopamadık. Lafta kaldı hep sözler. En son ben 1 yıl ücretsiz izin aldım ve aile birleşimi ile geldim Almanyaya. Ama Temmuzda bitecek iznim.
Zorluklarla kpss ile atandığım mesleğimi bırakmak çok zor geliyor. Şuan karmaşık duygular yaşıyorum. Gurbet, yalnızlık ,dil problemi dışında sorun yok. Kocam güvenilir biri ama bazen huysuz, agresif, çekilmez bir adam olabiliyor ama birbirimizi çok seviyoruz, kopamıyoruz. Ne yapmalıyım sizce? İstifa edilir mi evlilik uğruna?
Ben olsam istifa ederdim.Almanya daha iyi sonuçta.Ben de zamaninda evlilik değil ama sevdiğim biri vardı.Ben de çok çıkmaza girdim sonuda ayrıldık ama ben bu konuda kararsız kaldığıma çok pişman oldum sonradan cunku yillarca çalıştigim meslegimin yoruculugundan cok bikmistim..Her halükarda orayı tercih ederdim zamanla yaşla insan farklı düşünüyor
Valla Türkiyeden size icimden gecenleri soylesem banlanırım gelin gelin boşanın adamda orda rahat etsin bari gurbetmiş oymuş buymuş
İşte en zoru bu kısmı. :/ kolay atanmış olsaydınız hiçbirşey zor gelmezdi Almanya ile ilgili. Karar vermek çok zor. Türkiye eskisi gibi değil malesef illaki çevrenizle konuşuyor, haberleri takip ediyorsunuzdur.Zorluklarla kpss ile atandığım mesleğimi bırakmak çok zor geliyor.
Evet hos degil çünkü türkiyede ki hiç birşey artik hoş değil oralardan dönsem diye ağliyorsunuz cocuklarını düsünen asla dönmezHoş bi yorum olmamış. Buraya dertleşmeye geliyor insanlar. Benim de ilk konum. Saygı duymanızı beklerdim. Boşanmak da devam etmek de hayatın gerçekleri. Ailemi sürdürmeye gayret ediyorum. Gerekirse boşanırım elbet.
Hemşire Vazgeciren değil de oldukça etkileyen etrafın ailemin mesleğini bırakma(!)demesi oldu . Karşı tarafa da çok guvenmemisim demekki Ben ona gel dedim ilk önce gelecekti sonra vazgecti..Ben de anneme çok düşkünüm şimdi hicdegilse annemi görüyorum diyorum ama çok pişman oldum çünkü artik yaptigim meslekten nefret ediyorum.İsi bırakma sebebim olacaktı .Yurt dışında yasmaaknhrrxaman daha güzeldir bence öyle degilmi orda mutlu olmadınız mi?Sizin mesleğiniz nedir? Sizi vazgeçiren ne oldu? Bende yaşanmamış bir şeyin pişmanlığını yaşamak istemedim. Denemeden bilenemez dedim. Aileme çok düşkünüm. Annem babam yaşlı . Onlara yardımcı oluyordum. Yapayalnız kaldılar. Severek yaptığım bir mesleğim, çok sevildiğimi hissettiğim güzel öğrencilerim, gezmelerim ve kendimce mutlu bir hayatım vardı. Özlüyorum işte.
İşte en zoru bu kısmı. :/ kolay atanmış olsaydınız hiçbirşey zor gelmezdi Almanya ile ilgili. Karar vermek çok zor. Türkiye eskisi gibi değil malesef illaki çevrenizle konuşuyor, haberleri takip ediyorsunuzdur.
Çocukların uyum sağlayabildi mi? Onlar ne düşünüyor?