ben de tanıyorum öyle birini
kendisi turizmde çalışıyordu 30 yaş vardı giderken, taksimde otelerde gece filan çalışıyordu.
eşi müzik öğretmeniydi o da 30 yaş civarıydı
adam kira fatura yetiştirmek için garsonluk-servis türü işlerde 2 vardiya çalışıyordu
ama eşi asla çalışmadı.
burada lay lay lay bir hayattan gidip (özel kurslarda haftada 3-5 saat müzik dersi vermek kadının tek iş tecrübesiydi, dil çok az, teknik bilgi 0, aile asla zorlamamış bir aile, okurken de paso süslenmiş, yemiş içmiş gezmiş ve yatmış bir profil düşünün) "ezik" göreceği garsonluk gibi işlerde çalışmak herkesin harcı değil. hele 30'undan sonra.
döndüler. o kadar zorla vize filan almışlardı ama bırakıp geldiler.
burada uzun süre iş hayatında ezilen, aileden bir varlığı olmayan. zor okulları okuyan filan insanlar bir şekilde tırmalıyor, kalıyor (ya da burada tamamen işsiz profilde olanlar, beden gücüyle çalışanlar)
ama böyle rahatken gidenler ve geçerli mesleği olmayan için, hele karı-kocasın, eşlerden birisi diğeri kadar motive değilse...avustralya hele zaten çok zak ve pahalı. zor yani.
Şaka bir yana keşke herkes onun olduğu gibi pinti olsa, birikimini de yapıyor hayatını da yaşıyor tüm gençlerin örnek alması lazım ben de dahil. İyi kötü bir samimiyetimiz var alınmaz diye öyle diyorum yoksa sevdiğim daha da önemlisi takdir edip örnek aldığım çok yönü olan bir üyedir.
