Arkadaşlar paylaşımlarınızı okuyorum,bazen umut bazen umutsuzluk en çok da kararsızlık yüreğimi sıkıştırıyor.Efsunu arkadaşın yazılarına bayılıyorum.Anlatımlarında kendimle buluşturduğum öyle çok şey var ki...Ne güzel bir birikimin var çok tebrik ederim.Bu birikimlerini paylaşman ve faydalandırman ayrıca teşekkürlerimi göndermeme sebep oluyor.
Evet ben de anne olmak istiyorum.En çok kendi yumurtam ve eşimin spermiyle olmasını istiyorum ne yalan söyliyeyim.Kızımın gözlerinin benim gözlerime oğlumun saçlarının eşimin saçlarına,yüzüne gözüne benzemesini,benim ve onun parçamız olmasını istiyorum,istiyordum.Sakın bana kızmayın gücenmeyin.Sadece duygularımı söylemek istedim.Acaba diyordum, ben de yumurta donasyonu yaparsam ve bir bebeğim olursa acaba ona baktığımda kendimden hiç bir şey görmemek içimde boşluk,uzaklaşma,en kötüsü de o duyulması gereken güçlü annelik duygusundan beni uzaklaştırır mı.Ben dr h.ib.tkn .ile ilk normal tüp bebek görüşmesine ist da gittiğimde bana donasyondan bahsetmişti.İlk defa duyduğum bir terimdi ve konuyu hiç bilmiyordum.Açıkladığında ise aslaaaa dedim.İstemem olursa benim olsun olmazsa kalsın.Aradan zaman geçti ve kendiminkilerle denemelerim oldu.Her seferinde ayrı bir yıkım yaşadım.İşin kötüsü gittiğim doktorlar senin bebeğin olmaz demediler.Yumurtan var denemeğe devam et.Negatif sonuçlanınca da beklediğimiz bir şey bu,yaştan,yumurtaların az ve kalitesi düşük olmasından.En sonuncuda tek yumurta ve tek kaliteli embio oldu tutmadı.Yine aynı söylemler.Keşke uğraşma olmaz git donasyon yap deseydiler ki DR halil.ib.tkn.bunu bana az çok söylemişti.Şimdi ben bunları neden yazıyorum tümüyle sizin paylaşımlarınızdan.2 gün önce bu topikte kızına kavuşan anne aynı benim duygularımı dile getirmiş.oğlumdan ayrı tutarmıyım diye düşünmüştüm ama hayır,gözleri de bana benziyor diye yazınca kendimi onun yerine koydum bir an ve neden olmasın dedim.İçimde can bulacak bir varlık neden benim olmasın ki.Sevdiğim adamın yarısı benimde bedenimin bir parçası olacağına göre neden olmasın ve neden ben kendimi ve eşimi böyle bir saadetten mahrum bırakayım.Sebebim çekincelerimse,burdaki anne olmuş güzel kadınlarda o çekinceler yok muydu.Şimdi geçmişi okuyarak bunları içimde çözmeğe çalışıyorum.Yaşım 45,benim yaşımda donasyonla anne olan arkadaşları merak ediyorum.Onların yaşadıklarını okuyup öğrenmeğe çalışıyorum.Önümüzdeki bir kaç ay içinde kendi yumurtamla son bir deneme yapmak ve eğer olmazsa o sayfayı kapatıp kendimi bu yönde şartlamaya çalışıyorum.Doğan bebekler ve gelen hamilelik haberleri beni bu fikre çok ama çok yaklaştırdı.Şimdi yapmam gerekenleri az çok biliyorum.Sizi okumaya devam edicem.Kıbrıs ve merkezler hakkında bilgiler edinicem.Bütcemi denkleştiricem(bu da işin ayrı zor yanı) ve en geç yaz sonu gidip anne olmayı deniycem.Bu süreçte sizleri okumaya devam edicem.Misafir olarak geldiğimde nickime bakın kızlar anlamı sessiz demek.Sessiz sessiz mutluluklarınıza ortak olduğumu düşünün ve sakın bana kızmayın e mi.Sessizlik kendi tercihim ama yalnızlık kesinlikle değil.Sevgiler...