- 13 Temmuz 2018
- 2.203
- 5.079
- Konu Sahibi Dert bende derman sende
- #1
Öncelikle hepinize sağlıklı mutlu huzurlu yıllar diliyorum.
Konuyu çok uzatmadan derdimi anlatmaya çalışacağım.
Malum bu hafta 3gun tatil vardı. Eşim evdeydi. Cuma gunu kendisine hic birsey demedim. Aksama kadar kafasına göre takıldı. Yattı uyudu tv izledi yaklaşık 5 6 saat kulakligini takip telefondan film izledi. Tamam dinlensin dedim.
Ertesi gün saat 3 e kadar yine aynı. Telefonun sarji yokken tv ,sarj dolunca telefon başladı bu yine.
Ben 3 den sonra dedim ki sen çocuğa bak ben yemek yapayım. Bu arada kulaklık hala kulağında. Telefonu bıraktı tamam dedi. Kızıma da dedim ki sende bu arada ödevlerini yap bitir nasıl olsa kardeşinle baban ilgilenecek.
Bebek bu arada 21 aylık. Pıtı pıtı hiç durmuyor yerinde.
Ben odadan çıkana kadar oynuyormuş gibi yaptı. Ben odadan çıkar çıkmaz kızımı çağırdı gel Kardeşine bak diye.
Neyse dedim işimi hızli yaparım. Ben çocuğa bakarım kız da odevlerini yapar.
Mutfağa girince malum şunu da yapayım bunu da yapayım bir kaç yemek yaptım. Bu arada kızım geldi mutfağa. Babam uyuyor çocuk durmuyor diye.
Bende odaya gittim bu arada ufaklık da kucagimda.
Aynı anda kaç tane iş yapacağım. Bi yarım saatlik isim kaldı biraz idare et dedim. O da kıza bağırdı niye Kardeşine bakmiyirsun diye.
Içimden sabır diye diye gittim mutfağa. Işleri mi tamamladım. Bu arada ufaklık 50 kere geldi mutfağa bacağima yapışıyor. Durmuyor. Dedim ki burada kalın biraz burada oynat. Isim bitmek üzere.
Orada telefon izleyemeyecek ya yok illa ben salona götüreceğim.
Neyse öyle böyle yemeği yaptım.
Içeri geldim yine kulaklık kulağında kızım çocuğa bakıyor bu yine film izliyor.
Çocuk ne ödev yapmış ne kitap okumuş.
Işaret ediyorum. Yemek yiyecegiz gel mutfağa diye.
Neyse kulakligini çıkarttım dedim ki yemek yieylim. Benden ne istiyorsun dedi.
Çocuğu iki dakika tut sofrayı hazirlayayim dedim. Geldi bu mutfağa elinde telefon. Çocuk ziril ziril ağlıyor. Fırın açık ocakta yemek var. Kendini yakması an meselesi
Bende sinirlendim çektim elinden telefonu ve kulakligi yeter artık yemek yiyeceğiz sen hala telefonla uğraşıyorsun. Çocuk fırına gidiyor ocağa gidiyor kendini yaksa daha mı iyi. Yemekten sonra da izleyenilirsin. Niye bu kadar her şeyi abartiyorsun dedim.
Vay sen misin bunu diyen. Neymiş ben karsiliksiz iş yapmiyormusum. Bi yemek yaptım diye ondan iş bekliyormusum. Ben iş yapıyorum diye onun dinlenmesi zoruma gidiyirmus. Istiyormusum ki ben oturmayinca o da oturmasin dinlenmesin diye dusunuyormusum. Derken biz birbirimize girdük. Bu hakaret etti salak salak konuşma vs o ne soylediyse bende kendisine iade ettim.
Sofrayı hazırladım. Bu sadece kendine ayran doldurdu. Bende dedim ki işte sen böylesin. Senin onca yaptigina rağmen ben senin önüne yemek koyuyorum ama sen kinin yüzünden bir bardak ayran dolduramiyorsun. Aferin sana çok güzel öğretmişler dedim. Bu iyice zivanadan çıktı ayran bardağıni lavaboya firlatti neymiş ben onun ailesine laf ediyormusum ikide bir. Sana boyle mi ogrettiler deyinve yani aileisni suclamisim.Falan filan. Daha da senin pisirdigini yemem filan söylendi bağırdı çağırdı kapıları carpti gitti.
Tam gece 23.30 a kadar telefondan film izledi. Ve dün yine gece yarısına kadar kulakligini takip yine film izledi.
Bizle yemek yemedi.
Yemediği yemek umrumda bile değil zaten.
Ama bu kadar sorumsuz olması beni deli ediyor. Bir işe yardım et diyorum o kadar söyleniyor ki. Burnumdan getiryor.
Çocukla oynuyorum 2 3 saat biraz da sen oyna sana da ihtiyacı var diyorum oynama diyor.
Yemek yok diyorum yapma diyor. Ne yiyecegiz diyorum gerek yok bugunde yemeyelim diyor.
Çocuk odevini yapamamis diyorum eşşek kadar oldu bu konuyu daha bilmiyor mu diyor.
Ya artık gerçekten bıktım. Güzellik le konuşuyorum bak çocuklar sen onlarla olgilendigin zaman ne kadar mutlu oluyorlar anne sevgisi kadar babaya da ihtiyaçları var diyorum. Bir kulagindan giriyor diğerinden çıkıyor. Artık çok yoruldum. Çok bunaldım
Annesi 75 yaşında hala ayağına su getiriyor ağzına yemek sokuyor.
Bir kere olsun o öyle olmaz dememişler. Hiç bir yanlısıni uyarmamislar.
Bekliyor ki bende aynisini yapayım. Ben kendisine ben senin dadin degilim karinim diyorum. Çocuklarla kendini kiyasliyir neymiş onlara meyvesini soyuyormusum ona yapmiyorumuusm çünkü ben o kadar kiskaancmisim ki onun yedigini kiskaniuormuusm.
Özür dilerim karışık yazmış olabilirim.
Bana ne kadar odun ne kadar öküz olduğunu tekrar hatırlatmayın bunu gayet iyi biliyorum.
Bunun bir çözümü var mı lütfen bana onu söyleyin. O benim pes etmemi bekliyor sürekli söylenerek burnumdan getirerek. Şu güne kadar direndim ama artık savaşacak gücüm kalmadı.
Ben kendi şahsi yaptiklarini artık düzeltmek istemiyorum ama çocuklara örnek olacağı konular da en azından kendine çeki düzen verse.
Ama yapmıyor 1 gün yapıyor 3 gün burnumdan getiriyor.
Ben bir erkek annesi olarak 21 aylık oğluma bezini çöpe atmasını oyuncaklarini toplamasini çoraplarını kirlileri sepete atmayı sofra kurmayı ogretiyorum . Aynı şekilde kızıma da sorumluluk veriyorum. Çünkü asla kaynanam gibi bir anne olmak istemiyorum.
Ama bu yontulmamis adam için ne yapabilirim bilmiyorum.
Konuyu çok uzatmadan derdimi anlatmaya çalışacağım.
Malum bu hafta 3gun tatil vardı. Eşim evdeydi. Cuma gunu kendisine hic birsey demedim. Aksama kadar kafasına göre takıldı. Yattı uyudu tv izledi yaklaşık 5 6 saat kulakligini takip telefondan film izledi. Tamam dinlensin dedim.
Ertesi gün saat 3 e kadar yine aynı. Telefonun sarji yokken tv ,sarj dolunca telefon başladı bu yine.
Ben 3 den sonra dedim ki sen çocuğa bak ben yemek yapayım. Bu arada kulaklık hala kulağında. Telefonu bıraktı tamam dedi. Kızıma da dedim ki sende bu arada ödevlerini yap bitir nasıl olsa kardeşinle baban ilgilenecek.
Bebek bu arada 21 aylık. Pıtı pıtı hiç durmuyor yerinde.
Ben odadan çıkana kadar oynuyormuş gibi yaptı. Ben odadan çıkar çıkmaz kızımı çağırdı gel Kardeşine bak diye.
Neyse dedim işimi hızli yaparım. Ben çocuğa bakarım kız da odevlerini yapar.
Mutfağa girince malum şunu da yapayım bunu da yapayım bir kaç yemek yaptım. Bu arada kızım geldi mutfağa. Babam uyuyor çocuk durmuyor diye.
Bende odaya gittim bu arada ufaklık da kucagimda.
Aynı anda kaç tane iş yapacağım. Bi yarım saatlik isim kaldı biraz idare et dedim. O da kıza bağırdı niye Kardeşine bakmiyirsun diye.
Içimden sabır diye diye gittim mutfağa. Işleri mi tamamladım. Bu arada ufaklık 50 kere geldi mutfağa bacağima yapışıyor. Durmuyor. Dedim ki burada kalın biraz burada oynat. Isim bitmek üzere.
Orada telefon izleyemeyecek ya yok illa ben salona götüreceğim.
Neyse öyle böyle yemeği yaptım.
Içeri geldim yine kulaklık kulağında kızım çocuğa bakıyor bu yine film izliyor.
Çocuk ne ödev yapmış ne kitap okumuş.
Işaret ediyorum. Yemek yiyecegiz gel mutfağa diye.
Neyse kulakligini çıkarttım dedim ki yemek yieylim. Benden ne istiyorsun dedi.
Çocuğu iki dakika tut sofrayı hazirlayayim dedim. Geldi bu mutfağa elinde telefon. Çocuk ziril ziril ağlıyor. Fırın açık ocakta yemek var. Kendini yakması an meselesi
Bende sinirlendim çektim elinden telefonu ve kulakligi yeter artık yemek yiyeceğiz sen hala telefonla uğraşıyorsun. Çocuk fırına gidiyor ocağa gidiyor kendini yaksa daha mı iyi. Yemekten sonra da izleyenilirsin. Niye bu kadar her şeyi abartiyorsun dedim.
Vay sen misin bunu diyen. Neymiş ben karsiliksiz iş yapmiyormusum. Bi yemek yaptım diye ondan iş bekliyormusum. Ben iş yapıyorum diye onun dinlenmesi zoruma gidiyirmus. Istiyormusum ki ben oturmayinca o da oturmasin dinlenmesin diye dusunuyormusum. Derken biz birbirimize girdük. Bu hakaret etti salak salak konuşma vs o ne soylediyse bende kendisine iade ettim.
Sofrayı hazırladım. Bu sadece kendine ayran doldurdu. Bende dedim ki işte sen böylesin. Senin onca yaptigina rağmen ben senin önüne yemek koyuyorum ama sen kinin yüzünden bir bardak ayran dolduramiyorsun. Aferin sana çok güzel öğretmişler dedim. Bu iyice zivanadan çıktı ayran bardağıni lavaboya firlatti neymiş ben onun ailesine laf ediyormusum ikide bir. Sana boyle mi ogrettiler deyinve yani aileisni suclamisim.Falan filan. Daha da senin pisirdigini yemem filan söylendi bağırdı çağırdı kapıları carpti gitti.
Tam gece 23.30 a kadar telefondan film izledi. Ve dün yine gece yarısına kadar kulakligini takip yine film izledi.
Bizle yemek yemedi.
Yemediği yemek umrumda bile değil zaten.
Ama bu kadar sorumsuz olması beni deli ediyor. Bir işe yardım et diyorum o kadar söyleniyor ki. Burnumdan getiryor.
Çocukla oynuyorum 2 3 saat biraz da sen oyna sana da ihtiyacı var diyorum oynama diyor.
Yemek yok diyorum yapma diyor. Ne yiyecegiz diyorum gerek yok bugunde yemeyelim diyor.
Çocuk odevini yapamamis diyorum eşşek kadar oldu bu konuyu daha bilmiyor mu diyor.
Ya artık gerçekten bıktım. Güzellik le konuşuyorum bak çocuklar sen onlarla olgilendigin zaman ne kadar mutlu oluyorlar anne sevgisi kadar babaya da ihtiyaçları var diyorum. Bir kulagindan giriyor diğerinden çıkıyor. Artık çok yoruldum. Çok bunaldım
Annesi 75 yaşında hala ayağına su getiriyor ağzına yemek sokuyor.
Bir kere olsun o öyle olmaz dememişler. Hiç bir yanlısıni uyarmamislar.
Bekliyor ki bende aynisini yapayım. Ben kendisine ben senin dadin degilim karinim diyorum. Çocuklarla kendini kiyasliyir neymiş onlara meyvesini soyuyormusum ona yapmiyorumuusm çünkü ben o kadar kiskaancmisim ki onun yedigini kiskaniuormuusm.
Özür dilerim karışık yazmış olabilirim.
Bana ne kadar odun ne kadar öküz olduğunu tekrar hatırlatmayın bunu gayet iyi biliyorum.
Bunun bir çözümü var mı lütfen bana onu söyleyin. O benim pes etmemi bekliyor sürekli söylenerek burnumdan getirerek. Şu güne kadar direndim ama artık savaşacak gücüm kalmadı.
Ben kendi şahsi yaptiklarini artık düzeltmek istemiyorum ama çocuklara örnek olacağı konular da en azından kendine çeki düzen verse.
Ama yapmıyor 1 gün yapıyor 3 gün burnumdan getiriyor.
Ben bir erkek annesi olarak 21 aylık oğluma bezini çöpe atmasını oyuncaklarini toplamasini çoraplarını kirlileri sepete atmayı sofra kurmayı ogretiyorum . Aynı şekilde kızıma da sorumluluk veriyorum. Çünkü asla kaynanam gibi bir anne olmak istemiyorum.
Ama bu yontulmamis adam için ne yapabilirim bilmiyorum.