15 yıl oldu , bununla yaşıyorum. İlk başlar yoğundu, birkaç yıl sürdü. Hayatımın en bulanık yılları desem hiç abartmış olmam. O zamanlarım bildiğiniz kayıp. Sonra yılda bir geldi. Çocuktan sonra epey rahatladım gibi, hatta ilaç kullanmıyorum bi 3-4 yıldır. Artık alarm verdiğimi hissediyorum, lakin ilaçlardan korkuyorum, uyutuyorlar , kilo aldırıyorlar, zihin bulandırıyorlar. Mal gibi yapıyorlar. Bu yüzden korkuyorum.
Majör depresyonun pençesinde biri olarak yazıyorum bunları.
Üstüme vazife değil ama birkaç şey hatırlatmak isterim
1-Kendimize gereksiz yere yüklendiğimiz anların farkına varmalıyız. Bu güçlü görünmek için ağlamamak olur, yas tutmayı ertelemek olur, artık sizin durumunuza hangisi uygunsa.
2-Antidepresanlar tek başına işe yaramaz. Sadece süreci yumuşatır. Hayatınızla alakalı kararları alacak sizsiniz.
3-Mutluluk bir seçimdir. Evet çok kötü günler yaşanmıştır ama bugün hava güneşlidir ve yürüyüş yapabilirim. Ya da kendime bir şeyler ısmarlayabilirim. Ama kötü günleri düşünüp kendimi üzedebilirim. Benim kararım.
4-Düşüncelerimizi kontrol edebiliriz. Takıntılı okb düşünceler olabilir, düşüncelerin farkına varıp "bunu daha önce düşünmüştüm, çözümünü buldum" deyip düşüncelerinizi kovabilirsiniz
5-Hayat bir akıştır. İlerde bu zamanlara bakıp "daha verimli geçirebilirmişim" dememek için aklınıza koyduğunuz herhangi bir fikri gerçekleştirmek için doğru zamandasınız
6-Yas tutmanın önemi. Geciktirilen yas yüktür. Kimse güçlü durmak zorunda değil. Kimse bir kayıp yaşadıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi davranmak zorunda değil. Yas yaşanmalı ve bitmelidir. Kaybettiğimiz varlığa olan sevgimiz bakidir ama hayatımızı yas üzerine yaşamak çok da mantıklı değil
7-Bedensel tepkilerinize kulak verin. Anksiyete, depresyon atakları geldiğinde bu bir sinyaldir. "bir şeyler yolunda gitmiyor, hadi halledelim" demektir. Sorunu belirlemek en önemli adımdır. Ardından "hiçbir şey yapmama isteği"ni yenmek, genelde her şeyi yoluna koyar.
8-İnternetten ücretsiz terapi videolarla mümkün. İsterseniz size mesajdan videolar atabilirim. Kendinizi anlama yolunda ilerleme kaydedebilirsiniz
belki ilaçsız sadece terapilerle atlatabilirsiniz. .şu anki haliniz daha yorgun olsa da 15 yıllık tecrübesi var
umarım kolaylıkla bu durumunuzu da atlatırsınız.
