Merhaba arkadaşlar tedirginim ve paylaşmak fikir almak istiyorum bunun için en iyisi en baştan başlamak sanırım çünkü sonradan ekleme yapmak pek iyi algılanmıyor. Sorunum kv ve kp. Eşimle görücü usulü evlendik. Kv ve kp biz daha nişanlı bile değilken eşimi kötülerlerdi ben anlam veremezdim zamanla tanıdım ve öyle olmadığını anladım şükür ki onları dinlemeyip evlenmişim. Kv gerçekten inanılmaz cahil lafını bilmez rahat gamsız kp onun yüzünden psikolojisi bozuk çöktü. Bizi de aramaz sormaz
Bu araya önceden yaşadıklarımı da yazmam lazım görümcem oldum olası benle konuşmaz daha yeni başladı (2.kez hamile kalınca) sebebi ise kapalı olmammış
Bazı ufak şeyleri es geçiyorum o kadar uzatmayayım zaten uzun
geçen sene düşük yaptım doktor sürekli yatacaksın kalkmayacaksın hiç bir şey yapmayacaksın demişti eşim de ailesini çağırmıştı benden habersiz neyse geldiler ama kv hiç birseye elini sürmüyor kalkıp ben kahvaltı hazırlıyordum kendi başıma olsam daha iyiydi bi de beni eşime şikayet etmişler hiç konuşmuyor diye ben düşük tehlikesi yaşıyorum sen saat 10a 11e kadar yatıyorsun yanıma gelip isteğin var mı sormuyorsun hadi onu geçtim ben kalkıp yanlarına gidiyorum sürekli tv izliyorlar koltuğun kenarına sıkışıyorum oturuyorum bunlar kalkıp gezmeye gidiyor bir akşam eşim kv ve ben yemek hazırlıyoruz bana herkese annesi bakıyor sana niye ben bakıyorum annen niye gelmiyor dedi ben de hemen odama gittim annemi aradım (annem kuzenimin düğününe gidip ordan 3 gün içinde gelecekti kv kp varken de gelemezlerdi kalacak yer yoktu) annem hemen yola çıktı sabah geldi ve kp kv gittiler tabi ben düşük yaptım üzülmeme laf ettiler Allahtan olduya bağlayıp inancıma da laflar ettiler
zamanla biz ayni şehirde olalım düzenimiz olsun diye aynı şehre taşındık kv hep gelmeyin uzak olalım iyi olalım derdi (eşim de yıllarca ailesinden uzak yurt dışında yaşamış.) Neyse geldik daha ev arıyoruz bizi istemediler annemlerde kaldık 15-20 gün. Sonra ev tuttuk yerleştik ama eve bir türlü ısınamadım ve rüzgar aldığını farkedememistik sonra hamile kaldım tekrar ve bebekle sigamayacagimizi anladık
eşim arada yurt dışına gidiyor ve giderken annemlere bırakıyordu bir gün dedi ki ben hep böyle bırakıyorum alıyorum ya da annenler geliyor düzen zor oluyor bebek olunca iyice zor olacak aynı eve çıkalım. Hep beraber yaşayalım Tamam dedik çıktık. Ertesi hafta kv bizi kapıdan kovdu eşimin bekarlıktan kalan kitabı giysisi nesi varsa kolilemiş eşimin eline tutturdu kapıya koydu eşim dedi ki bak anne bir içeri al konuşalım bak dolphin hamile kaç kat çıktık yorulduk. Kv banane beni ilgilendirmez dedi kapıyı yüzümüze kapattı. Neyse geri döndük o günden beri sadece eşim arada babasıyla görüşüyor hastaneye götürüyor konunun içinde eşime bazı konularda atılan iftiralar da var o konuya girmeyeyim.
Bu arada doğum yaptım eşim kv ve kp aldı getirdi (ona da kızdım annelik hakkı diyor bir de sadece babasını almaya gitmişti babası ısrar etmiş sanırım) geldiler kv sürekli laf sokup gitti o gece sütüm kesildi yavrum sabaha kadar ağladı eşimi uyandırıp nöbetçi eczaneye yolladım ve mama aldırdım kahroldum bir de neden ben de kapıdan kovmadım düzgün davrandım diye içime dert oldu neyse bütün bunalrın üstüne şu anki sorunum şu bana ne kv ne kp ne görümce ne de kaynım bir hayırlı olsun demedi önceki mevzular vs ve ben artık hiç biriyle görüşmek istemiyorum görümcem mayısta evleniyor gitmek istemiyorum ne yapmalıyım eşim ikna olur mu bilmiyorum bir yandan bana hak veriyor bir yandan da benim için idare et annemin aklı gitmiş naptığını bilmiyor diyor ama yüzlerini görmek istemiyorum. Kv kp.e çocuğunu göstermeyen gelinlere imreniyorum bana akıl verin arkadaşlarım
Çok uzun oldu kusura bakmayın sonradan eklemek hoş olmuyor yanlış anlaşılıyor onun için baştan herşeyi yazdım
Yardım edin
Edit: doğum yaptım ve nikahta bebeğim 5 haftalık olacak daha çok küçük belki ondan dolayı gitmem bir de onlar yüzünden sütüm kesildi zar zor geldi tekrar aynı şeyi yaşamak istemiyorum