yine bir esimin ailesiyle dertliyim durumu

eliff1234

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
4 Eylül 2013
1.513
1.560
83
Bir suredir forumu takip ediyorum, hepimizin az cok eslerimizin ailesiyle dertli oldugunu gordum, bende kendi derdimi anlatip fikirlerinizi almak istedim.
Biz esimle yurt disinda yasiyoruz, o yuzden pek de ilgimiz yoktu ailelerle. Ilk basta benim ailem esimi istememisti, aslinda esimi degilde o zmn benim evlenmemi istememislerdi, ne acelen var okulu bitir falan demislerdi. Ben israr edince aileler tanisti. Tanisinca isler iyice karismisti aslinda. Esimin ailesini pek sevemediler, hos bende bayilmamistim. insanlari kucuk gormek icin soylemiyorum ama hem kulturel hem egitim yonundan pekde uygun degildiler. Ama esimi taniyip sevdigimden goz ardi etmistim o zmnlar.
Neyse bi sekilde isler yoluna girdi derken nisana gelirken 10 kisi toplanip gelip iki kutu kuru pasta getirmeleri ortaligi bir daha alt ust etti. gercekten ne bir cicek ne bir cikolata ne bir altin inci iki kutu kuru pasta getirdiler, yuzuk haricinde tabi.
Su an bile dusundukce deli oluyorum ama neyse maddiyattir, esim de benim gibi ogrenci (universite degil bu arada doktora yapiyoruz yasimiz kucuk degil yani :)) ). Bizim de bir birikimimiz olmadigi icin ne diyim getirmemisler artik olan olmus dedim. Ailem sinir oldu, delirdi falan, neyse biraz daha ortam duruldu ve evlendik.
Kimsenin bize bisey yapmasina gerek yoktu yapilmadida zaten (esimin ailesi yatak odasi takimi almisti bizim icin kendi evlerine koydular gittikce kaliriz diye, coook buyuk birsey yaptiklarini zannettiler tabi ). Kendimiz burda ev tuttuk zaten gelip gecici burasi bizim icin diye bikac bisey aldik yasamaya basladik. Ins hicbir zaman kimseye ihtiyacimiz olmayacak okullar bitince yeterince maddi manevi doldun isimiz olacak.
Esimle sik sik kavga ediyoruz aslinda ilk bastan beri. bazen ciddi bazen degil, ama gulluk gulistanlik degil durumumuz hicbir zmn yani.
Kendisini nasil desem biraz kaba ve gorgusuz demiycem ama yine kimseyi assagilamak istemem ama aileden gelen bazi aliskanliklar var. Defalarca icinde bulundugun durumun bi farkina var silkin kendine gel artik ailenle yasamiyorsun, biraz gunumuze uyum sagla gibi uyarilarda bulunsamda bazen kar eder bazen etmez. Genelde dusununce bana hak verir ama biraz fevridir ilk basta sayar doker.
Boylece gunler gecerken ikinci yilimizda bir kiz bebisimiz oldu, cok mutluyuz falan esim bana her konuda (doguma girip sonuna kadar yanimda olmak ve dahasi dahil) yardimci oluyor. Ilk baska Turkiye den kimse gelmedi yardima, bende cok istemedim aslinda okula baslayinca gelsinlerki ben okuldayken cocuga baksinlar dedim.
neyse bebegimiz iki aylikken kv den geldi (kendi annem ramazandir bayramdir diye gelemedi, hos cok istese gelirdi onada ayrica sinir olmustum). Kendimede torpil gecmeden soyluyorum cok guler yuzlu ama kvdem rahat etsin diye pervane olmadim etrafinda ama fv den daha ilk gunden beni sinir etmeye basladi. Sanki golerini acti ve beni izleyip kusur bulmaya ugrasti. Sunu soyle yaptin bunu boyle yaptin, bilmem kim nasil diye hal hatir sormdin diyerek beni daraltmaya basladi. Ciddi soyluyorum bir gun de olsun senin isinde gercekten zor bir yandan okul bir yandan cocuk demedi.
Ne yazikki pek idare edici bir insan degilim ve olanlar oldu, bicok konuda yuz goz olduk, inanilmaz gerildik hem esimle hem kv le. Ve kv kalitesini ortaya koyup beddualar, yakinmalar ne ararsaniz saydi doktu. Durup durup su halime baktikca sinir krizlerine girdim nerdeyse. Benim arastirmalarimla bebegimle ilgilenmem gerekirsen halime baktikca deli oldum.
Ayrica soylemeden edemiycem, giderken butun sulaleye ve kendine hediyeler aldirarak gitti. uc aylik kiramiz kadar masrafada sokulduk sayesinde.
Sonrasinda benim annem geldi, esimle pekde hoslanmazlar birbirlerinden gecmise dayanan sebeplerden. Ama ben hep arayi yapayim derken baya cabaladim ama biyerde film koptu bendede, en son yine hem annemle hem esimle gerildik. Simdi bir yandan annem bir yandan esim bana tavir yapiyor. Oyle kalakaldim ortada.
Butun bunlar icince sutumun kesilmesini adetimin bir turlu duzene girmemesini, sinirlenince artik el ayak titremelerimi saymiyorum bile.
Velhasil, esimle kavgalarimiz aldi yurudu, ben genel anlamda kotu soz yolmeyemem igneleyici konusurum belki ama asla kotu soz buyuk laflar edemem, ama esim kufurde etti, bosanmayi direk agzina almadi ama annesi bosa bunu diyince sesini cikarmamak olsun zamani gelince yapacagimi bilirim tarzi dokundurmalar olsun herseyi saydi doktu.
Simdi bunlar aklimdan cikmiyor ve dusundukce deli oluyorum.
Esimi artik ilk zamanki kadar sevmiyorum bunun farkindayim ama sevgim bitmiste degil, hem bebegim icin hem kendim icin ondan vazgecmek bosanmak asla istemiyorum. Ama boylede nasil olur bilemiyorum. Hem kendinin en cokda annesinin soylediklerini dusundukce sinirim firliyor. internette bile onlarla konusurken duyunca gercekten abartmiyorum ellerim titriyor. aslinda bi psikologa gitmeliyim diyorum bazen.
Cokca uzattim biliyorum ama sonuc olarak, acikca soylemem gerekirse, esimin ailesiyle gorusmek istemiyorum, esimi kendime cekip kendi hayatimizda mutlu mesut yasamak istiyorum. Cok utopik hayaller belki ama ucundan kosesinden biraz becerebilirmiyim diye umut ediyorum.
Sizlerin fikirlerine ogutlerine kulak vermek isterim.
simdiden sabredip okuyabilirsenis tesekkurler :))
 
merak etme, bunlar olagan sorunlar :). Hersey yoluna girer umarim. Ama fazla hir gur, evliligi cok yipratir.

Sana ozelden mesaj attim, yazabiliyorsan ordan konusalim.
 
Çok uzun olmus hepsini okuyamadım ama anladığım kadar kv pek hazetmiyorsun ..bence boşver kendni bebegini yunani düşün ınan bana hepsi bos ..ben anladim gec anladim ama ...........
 
Ne yazikki her ailede oluyor. Hele bebekli yasamın ilk zamanlarında mutlaka ufak tefek tartışmalar oluyor. Hersey rayına oturunca, senin annende gidip basbasa kalınca buyuk ihtimalle emin ol cok buyuk birkaç kavga edecek, içiniZdekileri kusacak, sonra insallah huzuru bulacaksınız canım.. Ama onemli olan hic unutamayacaginiz kadar kırıcı olmamak galiba.. Bebisini güle güle buyut ve ailelerden uzakta olduğunu hatirlat kendine..
 
merak etme, bunlar olagan sorunlar :). Hersey yoluna girer umarim. Ama fazla hir gur, evliligi cok yipratir.

Sana ozelden mesaj attim, yazabiliyorsan ordan konusalim.

Ne yazikki atamiyomusum, kisaca buradan cvp vereyim
Dogrusu bende sizden cvp bekliyordum :) tesekkur ederim cevabiniz icin
Baya. Benzer hayat yasiyoruz galiba:)
Aslinda asil sorun aileler arasindaki uyumsuzluk bizde sanirim.
Esimde benim gibi doktora yapiyor. Biz ikimiz dusununce uygunuz ama iste onun ailesi anlattigim gibi dusunce yapisi yaptiklari cok farkli. Esimde saatler onlarla konusur ve fikirleri davranislari degisir. Donunce ailesinin yasadigi muhitten ev alma hayalleri kuruyo yani o derece ki kendileri ist un ucra bi yerinde yasiyolar.
Benim ailem baska bi dert zaten annem halen daha didikliyo beni bunami layiktin diye.
Tanismaya gelmelerinden beri uygunsuz davranislari benimde gozume batiyo ama biseyde diyemiyorum
Ara ara boyle patlamalar oluyo iste sonra duzelir gibi oluyor yine bisey cikiyor
Birbirimize karsi saygimizi yitirmekten korkuyorum artik
 

Ins bende bunu bekliyorum aslinda. Ama cok konusmayi seven bir ailesi var esimin o zmnda girisimde bulunurlar diyede korkuyorum :)
 



bak guzelim, aileler arasinda boyle durum malesef olabiliyor. Onlar egitim konusunda sizinle ayni seviyede olsa bile bu sefer baska yerden sorun cikabilirdi cikicak olsa. Kayinvalideler genelde gelinlerinin kendileri gibi olmasini istiyolar. Mesela benim isim esimin isinden daha yorucu, ama kayinvalideme kalsa ben onun oglunu pofpoflayip dursam, ona hic is yaptirmasam, o istedigi yere gitse, ama ben evli cocuklu kadinim ben evde oturup turlu yemekler yapmaliyim esime ve cocuguma, misafir agirlamayalim, ve bir de guler yuz gosterip misafirlere, amannn birdaha birdaha gelin diye yalvarmaliyim.
birgun kayinvalidemle kayinpederim beni kenara cekip sonucta ailenden erken cikmissin gormemissin bile dedi. birde guler yuz gostermesem hakkaten valla bende sorun var dicem. Yani gelinlerin de kendi ogullari gibi bir mesleklerinin oldugunu gormek istemiyorlar bazi kayinvalideler, istiyolar ki onlar gibi olalim. Ama olamayiz, bunu bir turlu anlamiyorlar. Madem kendin gibi bir es istiyordun ogluna, o zaman calismak istemeyen bir bayanla evlendirmen lazimdi. Bizim gibilerin sucu ne ?

O yuzden kayinvaliden senden is beklemistir, pesinde pervane olmani beklemistir. Sende o stresle yapamayinca isler cigrindan cikmistir. Ama ben hakkini veriyim kayinvalidem hic yuzume cirkin seyler soylemez, cok hanimefendidir, hele birde ogluma bosatiyim dicek, hayatta oyle seyler yapmaz. O yuzden hic yuz goz olmadik Allah a sukur. Senin kayinvalidenler biraz cahilmis sanirim, o yuzden tabi, dobra dobra konusmuslar, akillarina ne geliyorsa.
Yapicak birsey yok. Esinle uyusuyorsan, onun ve cocugun hatirina bazi seyleri gormezden geliceksin. Insanlari duzeltemeyi cunku. Biz naparsak yapalim onlarin dusunceleri deyismicek, ve deyismelerini beklememis bile hak deyil aslinda. Ama istedigimiz sey saygi, ve bizim de oldugumuz gibi kabullenilmemiz.

Esinin ailesinin yanindan ev alma hayali kurmasi cok normal. Sonucta orasi onun buyudugu yer, ama tabi kesinlikle ev almani da tavsiye etmem. Ve anneni de evliligine karistirma sakin. Cunku o da cok onyargili esinin ailesine karsi. Hakli yada haksiz. Sonucta senin annen, negatif dusunceleri senin istesen de istemesen de etkileyecektir.

Sana bol sanslar canim.
 
Daha çok kısa zamandır evlisiniz..
Bu arada tüm bunların olması aslında sonrasında herşeyin daha olumlu ilerlemesine yardımcı olabilir. Ancak eşiniz mühim.. Eşinizin size karşı tutumu, sevgisi çok çok mühim...
Bu arada eşinizi kendinize çekmek de ne demek? Bu hiç hoş bir şey değil.. Kayınvalide ne kadar kötü olursa olsun, sizin kocanız kusura bakmayın "adam" olduktan sonra, inanın hiçbir sorun kalmayacak. Eşinizin size olan sevgisini gösterebilmesi gerekli ailesine. O zaman herkes ayağını altına toplar..
Siz eşinizi kendinize çekmek yerine, eşinize kendinizi sevdirmek ve size alışmasını sağlamak zorundasınız. Aile atılmaz.. Sizin anneniz olmayabilir, sevmek zorunda da değilsiniz. Saygı da duymayın içinizde.. Asgari müştereklerde buluşun, içinizden küfredin isterseniz.. ama o eşinizin annesi.. Anne olmak çok zor, siz de biliyorsunuz.. Böyle düşünmeyin.. Bu yanlış..
Hata eşinizde burada.. Eşiniz "Öncelik yönetimi" yapmak ve bazı durumları teraziye koymak zorunda.. Anne farklıdır, ama bu da eşim.. demeyi öğrenecek, yardım ederseniz...
Sakin olun.. Sesini duyduğunuz da, kendinizi onun annesinin yerine koyun. Kadını hasta kabul edin.. Ama bir şekilde asıl sorunun onun ailesi değil de eşinizin kendisi olduğunu kabul edin..
Buradan başlamalısınız bence.. Sonrası tekrar konuşulabilir.
 
Anladim kadar yurtdisinda okuyorsunuz. benim aklima söyle bisey geldi cocugu Uni ye giderken Anaokuluna versen, dersten sonra alip evine gelme imkanin yokmu? Sonucta nereye kadar annen kv gelip bakacak.

Cocuk dogduktan sonra ister istemez insanlar stresse giriyor o bi degisim sonucta.
Yani arayi bulmaya calisin ortada bi bebek var .

Allah kolaylik versin insallah.
 

Bu ay sonundan ititbaren annem de gidiyor, bizde bu tarz bir cozum bulacagiz artik. Haftada bikac gun bakacak birisini bulmaya calisacagiz ins.
tesekkurler :)
 

esim zmn zmn abartili ailesine tutkun davransada genelde bizimle ilgilenir, ilgisiz diyemem. Ama sanirim asil sorun benim neden anneler artik 30 yasina gelmis cocuklarinin hayatina karisma ihtiyaci duyuyorlar diye sorgulamam.
Dediginiz gibi zamanla umarim duzelecek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…