- 7 Haziran 2014
- 3.630
- 5.578
son zamanlarda kafamı kurcalayan beni epeyce de üzen bir konu için sizlere danışmaya karar verdim.karışık duygular içindeyim, elimden geldiğince düzgün açıklamaya çalışacağım uzun olursa şimdiden affola..uzun diye okumayan arkadaşlara da saygı duyarım.
üniversitede 4 yıl boyunca yakın arkadaşlık ettiğim bir dostum var.hala da görüşüyoruz eskisi kadar sık olmasa da.o üniversitenin olduğu memlekette yaşıyor.
hayatım boyunca zaman zaman biten ya da hala devam eden pek çok arkadaşlığım oldu. ama kendisiyle geçirmiş olduğum yıllar hayatımın en keyifli yıllarındandır diyebilirim.Üniversitede en yakın arkadaşımdı kendisi.pek çok şeyi birlikte yaptık.. yurtdışına birlikte gittik, ben onların yazlığında kaldım, harika yemek yapardı evlerinde çok kaldım,çok yemeğini yedim..birbirimizin pek çok şeyinde yanında olduk, ilk kez alkolu onunla aynı ortamda aldım, türlü çılgınlıklar türlü saçmalıklar .. hep beraberdik, aynı kafadaydık.bize cenk ve erdem beyler gibisiniz çok komiksiniz eküriler diye takılındığı olurdu..onun başka dönemlerden başka zamanlardan yakın arkadaşları da vardı, çoğuyla ben de tanıştım.bu arkadaşımın adı selma olsun.
bir de yine üniversitede selmanın ortaokuldan aynı sınıfta olduğu, zaman zaman bizle takılan ama çoğunlukla depresif takılıp davranan ya da başka ortamları da tercih eden bir hatun daha vardı ona da özge diyelim.dediğim gibi özgeyi çoğu yere çağırsak da gelmezdi, selma özgenin ailesiyle ve kardeşiyle genel sorunları olduğundan evlerinin falan aşırı dağınık olduğundan bahseder, çok da önemli biriymiş gibi davranmazdı o zamanlar.
arkadaşlık ettiğimiz dönemde çok az tartışmamız olmuştur, öyle kavga gibi kavga da etmedik.bir kaç kez beni kırmışlığı olsa da ben bunu yansıtmazdım pek.çünkü o bir yönden biraz da rahat bir kızdı.varlıklı bir aileden geliyordu, bense o dönem biraz daha orta halliydim bir keresinde oturdugum yeri gereksiz şekilde espri konusu yapmıştı.alındıgımı görünce alınacagımı düşünmediğini söylemişti.bir keresinde de doğumgünüm oldugunu unutmuş bir şey dememişti.ben konusunu açınca da böyle şeylere aşırı önem vermediğini, kimseye doğum günü hediyesi dahi almadığını söylemişti ben de konuyu kapatmıştım.sonraları eski arkadaşlarına hediye aldığına şahit olsam dahi ses çıkartmamıştım.
bir de bir keresinde eski lise arkadaşı ve ben bir araya gelmiş hep beraber güzel bir gece geçirmiştik.ve o gece tamamen tesadüfi bir şekilde bir dönem ilk ciddi sevgilisi olan çocukla yatıp bekaretini kaybettiğini öğrenmiştim.sanırım ilk o zaman "neden?" sorusunu kendime sormaya başladım arkadaşlığımıza dair.sorun bunu benden neden saklama gereği duymuş olduğuydu.asla onu yargılamayacak oldugumu bilirdi.o cocuktan tokat yediğinde yanında ben vardım, çocugun pisliğin teki oldugu ve arkadaşımın buldumcuk olmuş şekilde ondan kopamadıgı ve benim sadece susup saygı gösterdiğim zamanlar.. o zaman acaba sandığım kadar yakın değil miyiz diye sormuştum kendime ama sonrasındaki yaşadıklarımız bunu unutturmuştu bana.
selma mezun olduktan sonra benim şehrimde iş buldu.evime tam 2 saat mesafede olmasına rağmen hep evine gittim ziyaretine.gidemediğim zaman telefonla arardım, saatlerce konuşurduk.bazen günde 2-3 kez beni arardı.bana işyerinde 45 yaşlarında ve bekar müdürünün kendisine ilgisi oldugundan bahsederdi, ben hiç yargılamadan sadece yanlış buldugum yönleri üzerine konuşur kendisini telkin ederim.onunla yattıgını söylediğinde bile asla yargılamadım mesela.onunla aile yapılarımız da farklıdır ama ben bir kere olsun bunu problem etmedim hep onunla aynı kafaya girerek arkadaşlık ettim o da aynı şekilde.
neredeyse 11 yıllık bir arkadaşlıktan bahsediyorum.elbette çok şey oldu daha ama kısa kesmeye çalışacağım.kendisi 4-5 yıl kadar önce kariyer değiştirmek istediğine karar verip a.b.d ye gitti.gitmeden önce sıkça görüştük, çeşitli paylaşımlarda bulunduk.oradan döndüğünde bambaşka bir insan olmuştu..nasıl diyeyim hayata zaten farklı bir açıdan bakıyordu ama artık tamamen bir değişikti. o arada benim dikkatimi bir şey çekmeye başladı.güya yakın arkadaştık ama sosyal medya paylaşımlarımı pek begenmezdi.tek tük beğenisi olurdu facebookta.neyse farklı şehirlerde olmamız sebebiyle tabiki kopukluklarımız oldu.bir dönem büyük bir işsizlik, parasızlık çektim.beni aradığı zaman amsterdama gitmek istediğini söyleyip davet ederdi, içim giderdi ama param yoktu.bir kaz keç parasızlıktan dert yandıgımda beni eleştirmişti sen de hep bunu söylüyorsun diye.bir ara sevgilisi avrupaya gitmişti bu yılın başında.ısrarla memleketine çağırdı görüşelim diye.yine parasızdım ama kırmadım gittim. gittiğimde şunu farkettim;
özgeyle çok yakınlaşmışlardı. öyle böyle değil, üniv. dönemini bilmesem bunlar ebedi kanka filan derdim kesin. selma erkek arkadaşının evine yerleşmiş gibi bir şey. özge zırt pırt onlarda, selmanın kankaları erkek arkadaşının yakın dostları vs..sonra üçümüz takılmaya başladık, başlarda iyi güzel eğlendik vs..ama sonra, kızlar adını koyamadığım bir hisse kapıldım orada dönüşüme kadar.yani nasıl desem bilhassa özge, bana pek saygı duymuyorlar ciddiye almıyorlar gibiydi. sanki böyle hafiften sözlerle değil ama bazı davranışlarla eziliyorum gibi..bir şey söylüyorum, eleştiriliyorum ya da neden öyle olsun ki neden böyle olsun ki falan..sonra bir sevecenlik tatlı söz görüyorum yok diyorum bana öyle geldi herhalde.ama devamı yok, çok arada kaldım orada.ben bu insanlarla bilhassa selmanın yakın arkadaşıyım ama orada sanki yeni tanışmışız hissine kapıldıgım anlar oldu.özgenin manik depresif hallerini bildiğim için alttan aldım ama bilemiyorum. mesela en son 2 ay sonra bir festival olacaktı istanbulda.büyük bir organizasyon.hep beraber gidelim diye konuşuldu..hatta onlar bilet falan şimdiden alalım deyince internete girdik.ben bileti almaya çalışınca kredi kartımın limiti yetmedi alamadım.neyse dedim kartımı ödeyeyim sonra alırım bileti. ama inanır mısınız sonra kimse bana "jasse ne yaptın, festivale geliyor musun?biletini aldın mı?" diye sormadı bile..
döndükten sonra beni sosyal medyadan selma hiçbir fotoğrafımı begenmiyordu mesela. özge de bazılarını begeniyordu.
çok uzattım özür dilerim.çok dolmuşum ben bu konuya.. atlaya atlaya anlatıyorum.haziranda selma evlendi. sağolsun herşeyine çağırdı, hepsine gittim. yine ufak tefek kırıcı davranışlar görsem de, düğün stresi şu bu dedim alttan aldım. çok eğlendik düğünde, düğün sonrası partyde.sosyal medyada ne paylaşsam begeni yağmuruna tutuldu bu arkadaşlar tarafından falan..
şimdi.. beni arayan soran yok. ben düğünden sonra 1-2 defa selmayı aradım.mekan açıyorlarmış, çok yoğun oldugunu söyledi. sosyal medyaya ne zaman baksam sık sık özge ve selmanın biraraya gelip bir şeyler yaptıklarını görüyorum.yanlarında selmanın eşinin dostlarıyla birlikte. özge benim için o kadar önemli değil, ama selma benim en yakın ve değer verdiğim insanlardan biriydi. onlar tarafından eskisi gibi ciddiye alınmadığım ya da saygı görmediğim hissi beni çok üzüyor.hele bu yıl.. ilk kez belki de yüzüme gülüp arkamdan benimle dalga geçiyorlar hissine kapıldım.belki önemsiz diyeceksiniz ama bana göre yakın arkadaşlarını sosyal medyadan hiç begenmiyorsan o kadar da yakın görmüyorsundur onu değil mi?selmanın temmuzda doğum gününde aradım konuştum, hiç aramıyorsun diye sitem ettim.. az önce de aradım ve selma meşgule attı. bilmiyorum döner mi..
sizce bu arkadaşlığı bitirmeli miyim? içimde mutsuz bir his var onları düşününce.. ben mi abartıyorum yoksa onlar arkadaşım sandığım ama aslında düşmanlarım mı benim.. bilmiyorum.. içimi dökmek istedim..
üniversitede 4 yıl boyunca yakın arkadaşlık ettiğim bir dostum var.hala da görüşüyoruz eskisi kadar sık olmasa da.o üniversitenin olduğu memlekette yaşıyor.
hayatım boyunca zaman zaman biten ya da hala devam eden pek çok arkadaşlığım oldu. ama kendisiyle geçirmiş olduğum yıllar hayatımın en keyifli yıllarındandır diyebilirim.Üniversitede en yakın arkadaşımdı kendisi.pek çok şeyi birlikte yaptık.. yurtdışına birlikte gittik, ben onların yazlığında kaldım, harika yemek yapardı evlerinde çok kaldım,çok yemeğini yedim..birbirimizin pek çok şeyinde yanında olduk, ilk kez alkolu onunla aynı ortamda aldım, türlü çılgınlıklar türlü saçmalıklar .. hep beraberdik, aynı kafadaydık.bize cenk ve erdem beyler gibisiniz çok komiksiniz eküriler diye takılındığı olurdu..onun başka dönemlerden başka zamanlardan yakın arkadaşları da vardı, çoğuyla ben de tanıştım.bu arkadaşımın adı selma olsun.
bir de yine üniversitede selmanın ortaokuldan aynı sınıfta olduğu, zaman zaman bizle takılan ama çoğunlukla depresif takılıp davranan ya da başka ortamları da tercih eden bir hatun daha vardı ona da özge diyelim.dediğim gibi özgeyi çoğu yere çağırsak da gelmezdi, selma özgenin ailesiyle ve kardeşiyle genel sorunları olduğundan evlerinin falan aşırı dağınık olduğundan bahseder, çok da önemli biriymiş gibi davranmazdı o zamanlar.
arkadaşlık ettiğimiz dönemde çok az tartışmamız olmuştur, öyle kavga gibi kavga da etmedik.bir kaç kez beni kırmışlığı olsa da ben bunu yansıtmazdım pek.çünkü o bir yönden biraz da rahat bir kızdı.varlıklı bir aileden geliyordu, bense o dönem biraz daha orta halliydim bir keresinde oturdugum yeri gereksiz şekilde espri konusu yapmıştı.alındıgımı görünce alınacagımı düşünmediğini söylemişti.bir keresinde de doğumgünüm oldugunu unutmuş bir şey dememişti.ben konusunu açınca da böyle şeylere aşırı önem vermediğini, kimseye doğum günü hediyesi dahi almadığını söylemişti ben de konuyu kapatmıştım.sonraları eski arkadaşlarına hediye aldığına şahit olsam dahi ses çıkartmamıştım.
bir de bir keresinde eski lise arkadaşı ve ben bir araya gelmiş hep beraber güzel bir gece geçirmiştik.ve o gece tamamen tesadüfi bir şekilde bir dönem ilk ciddi sevgilisi olan çocukla yatıp bekaretini kaybettiğini öğrenmiştim.sanırım ilk o zaman "neden?" sorusunu kendime sormaya başladım arkadaşlığımıza dair.sorun bunu benden neden saklama gereği duymuş olduğuydu.asla onu yargılamayacak oldugumu bilirdi.o cocuktan tokat yediğinde yanında ben vardım, çocugun pisliğin teki oldugu ve arkadaşımın buldumcuk olmuş şekilde ondan kopamadıgı ve benim sadece susup saygı gösterdiğim zamanlar.. o zaman acaba sandığım kadar yakın değil miyiz diye sormuştum kendime ama sonrasındaki yaşadıklarımız bunu unutturmuştu bana.
selma mezun olduktan sonra benim şehrimde iş buldu.evime tam 2 saat mesafede olmasına rağmen hep evine gittim ziyaretine.gidemediğim zaman telefonla arardım, saatlerce konuşurduk.bazen günde 2-3 kez beni arardı.bana işyerinde 45 yaşlarında ve bekar müdürünün kendisine ilgisi oldugundan bahsederdi, ben hiç yargılamadan sadece yanlış buldugum yönleri üzerine konuşur kendisini telkin ederim.onunla yattıgını söylediğinde bile asla yargılamadım mesela.onunla aile yapılarımız da farklıdır ama ben bir kere olsun bunu problem etmedim hep onunla aynı kafaya girerek arkadaşlık ettim o da aynı şekilde.
neredeyse 11 yıllık bir arkadaşlıktan bahsediyorum.elbette çok şey oldu daha ama kısa kesmeye çalışacağım.kendisi 4-5 yıl kadar önce kariyer değiştirmek istediğine karar verip a.b.d ye gitti.gitmeden önce sıkça görüştük, çeşitli paylaşımlarda bulunduk.oradan döndüğünde bambaşka bir insan olmuştu..nasıl diyeyim hayata zaten farklı bir açıdan bakıyordu ama artık tamamen bir değişikti. o arada benim dikkatimi bir şey çekmeye başladı.güya yakın arkadaştık ama sosyal medya paylaşımlarımı pek begenmezdi.tek tük beğenisi olurdu facebookta.neyse farklı şehirlerde olmamız sebebiyle tabiki kopukluklarımız oldu.bir dönem büyük bir işsizlik, parasızlık çektim.beni aradığı zaman amsterdama gitmek istediğini söyleyip davet ederdi, içim giderdi ama param yoktu.bir kaz keç parasızlıktan dert yandıgımda beni eleştirmişti sen de hep bunu söylüyorsun diye.bir ara sevgilisi avrupaya gitmişti bu yılın başında.ısrarla memleketine çağırdı görüşelim diye.yine parasızdım ama kırmadım gittim. gittiğimde şunu farkettim;
özgeyle çok yakınlaşmışlardı. öyle böyle değil, üniv. dönemini bilmesem bunlar ebedi kanka filan derdim kesin. selma erkek arkadaşının evine yerleşmiş gibi bir şey. özge zırt pırt onlarda, selmanın kankaları erkek arkadaşının yakın dostları vs..sonra üçümüz takılmaya başladık, başlarda iyi güzel eğlendik vs..ama sonra, kızlar adını koyamadığım bir hisse kapıldım orada dönüşüme kadar.yani nasıl desem bilhassa özge, bana pek saygı duymuyorlar ciddiye almıyorlar gibiydi. sanki böyle hafiften sözlerle değil ama bazı davranışlarla eziliyorum gibi..bir şey söylüyorum, eleştiriliyorum ya da neden öyle olsun ki neden böyle olsun ki falan..sonra bir sevecenlik tatlı söz görüyorum yok diyorum bana öyle geldi herhalde.ama devamı yok, çok arada kaldım orada.ben bu insanlarla bilhassa selmanın yakın arkadaşıyım ama orada sanki yeni tanışmışız hissine kapıldıgım anlar oldu.özgenin manik depresif hallerini bildiğim için alttan aldım ama bilemiyorum. mesela en son 2 ay sonra bir festival olacaktı istanbulda.büyük bir organizasyon.hep beraber gidelim diye konuşuldu..hatta onlar bilet falan şimdiden alalım deyince internete girdik.ben bileti almaya çalışınca kredi kartımın limiti yetmedi alamadım.neyse dedim kartımı ödeyeyim sonra alırım bileti. ama inanır mısınız sonra kimse bana "jasse ne yaptın, festivale geliyor musun?biletini aldın mı?" diye sormadı bile..
döndükten sonra beni sosyal medyadan selma hiçbir fotoğrafımı begenmiyordu mesela. özge de bazılarını begeniyordu.
çok uzattım özür dilerim.çok dolmuşum ben bu konuya.. atlaya atlaya anlatıyorum.haziranda selma evlendi. sağolsun herşeyine çağırdı, hepsine gittim. yine ufak tefek kırıcı davranışlar görsem de, düğün stresi şu bu dedim alttan aldım. çok eğlendik düğünde, düğün sonrası partyde.sosyal medyada ne paylaşsam begeni yağmuruna tutuldu bu arkadaşlar tarafından falan..
şimdi.. beni arayan soran yok. ben düğünden sonra 1-2 defa selmayı aradım.mekan açıyorlarmış, çok yoğun oldugunu söyledi. sosyal medyaya ne zaman baksam sık sık özge ve selmanın biraraya gelip bir şeyler yaptıklarını görüyorum.yanlarında selmanın eşinin dostlarıyla birlikte. özge benim için o kadar önemli değil, ama selma benim en yakın ve değer verdiğim insanlardan biriydi. onlar tarafından eskisi gibi ciddiye alınmadığım ya da saygı görmediğim hissi beni çok üzüyor.hele bu yıl.. ilk kez belki de yüzüme gülüp arkamdan benimle dalga geçiyorlar hissine kapıldım.belki önemsiz diyeceksiniz ama bana göre yakın arkadaşlarını sosyal medyadan hiç begenmiyorsan o kadar da yakın görmüyorsundur onu değil mi?selmanın temmuzda doğum gününde aradım konuştum, hiç aramıyorsun diye sitem ettim.. az önce de aradım ve selma meşgule attı. bilmiyorum döner mi..
sizce bu arkadaşlığı bitirmeli miyim? içimde mutsuz bir his var onları düşününce.. ben mi abartıyorum yoksa onlar arkadaşım sandığım ama aslında düşmanlarım mı benim.. bilmiyorum.. içimi dökmek istedim..