Yerimde olsanız?

Anne babalarımız, kardeşlerimiz başımızın tacı içine doğduğumuz kök ailemiz neticede ama, eşlerimiz bizim esas ailemiz. Kök ailelerimize karşı sorumluluğumuz ömür boyu devam ediyor ve etmek zorunda fakat evliliği bitirecek kadar değil bence, yaşlılığı hastalığı geçtim ani ölüm de olabilir Allah korusun, o zaman ani ölüm riskine karşı hiç evlenmemeniz gerekirdi. Bence siz eşinizden ve yaşadığınız şehirden soğumuşsunuz. Biraz bahane gibi geldi bana.
 
Eşiniz size söz vermemişken zamanla ikna olur diyerek evlenmişsiniz.
Çok mu küçüktünüz evlenirken bilmiyorum, bunlar düşünülmesi, tartılması gereken konular.

Eşinize sordunuz mu hiç, aklım hep onlarda iyi değilim, nasıl çözüm bulabiliriz gibi bir konuşma yapsanız belki bir fikirle gelirdi.
 
Beraber yaşamak istiyorsanız sizin oraya yerlesmeniz mantikli değil zaten. İhtiyacı olan siz değilsiniz aileniz. Onlar sizin yanınıza gelmeli böyle bir durumda. Tasi tarağı toplayıp gitseniz Allah korusun yarın öbür gün vefat ettiklerinde ne olacak saçma değil mi düzeninizi bozup gidip orda kalmanız?
Yani illa beraber yaşayalım yoksa içim rahat etmeyecek diyosaniz ailenizi ikna edin yanınıza gelsinler
 
Eşiniz bencilmiş,bir şehir nasıl eşinden ve eşinin huzurundan daha değerli olabilir,hani derler ya hatır için çiğ tavuk yenir diye hiç mi eş olarak hatrınız yokmuş,ben hiçbir zaman yuva kutsaldır deyip evliliği yüceltenlerden olmadım,kutsal olan sevgidir,merhamettir,bunların olmadığı bir evlilik sadece bir evliliktir yuva değil insanın yuvasıda eşidir,siz taşınmak istiyorsunuz mutsuz olduğunuz bir şehirde yaşamak istemiyorsunuz ve ailenize yardımcı olmak istiyorsunuz,eşinizle konuşun bence,evinizimi taşımak istiyorsunuz yoksa yuvanızımı taşımak istiyorsunuz o karar versin.
 
 

Siz eşinizi , işinizi, yaşadığınız şehri kurulu düzenini bırakıp anne ve babanızın bulunduğu yere mi gitmek istiyorsunuz ?

Kayınvalidem yürüyemiyor, kayınpederimin de sağlık sorunları var. Bakıcı tuttuk. Zaten kendileri teklif etti. Tüm çocukları yurtdışında Abisi İsviçre'de, kızkardeşi ve biz Finlandiya'dayız. Kayınpederim çok baskı yaptı yurtdışına çıkmamız için.

Anne ve babalar evlatlarının iyi bir geleceğe sahip olmasını ister.

Siz madem ailenizden kopamayacaktınız da niye bu adamcağızın başını yaktınız ? Memur da olmasaydınız. Başkalarının hakkına girdiniz. Oturun ananızın babanızın dizinin dibinde. Onlar vefat ettikten sonra ne yapacaksınız acaba ?

Günün sonunda yanınızda kalan tek kişi eşiniz oluyor. Ben anamı babamı bırakıp ülke değiştirmek zorunda kaldım eşim için. Aile olmak bunu gerektirir. Siz eşinizle aile olduğunuzun bilincinde değilsiniz.
 
Belki eşin anne babası o şehirde, onlar da hasta ve yaşlı belki.
 
Ortada bakıma muhtaç insan varsa bakacak insan değil bakılacak insan her zaman yer değiştirmeli..Rahmetli dedem de böyleydi eskiden. Anneannem 7 yıl yatalak kaldı annem sürekli bizi bırakıp gitti baktı babamla evi idare ettik teyzem uzaktan geldi hafta sonları bakmaya.. Bize gel dedik bize yerleş bir türlü ikna edemedik. Ne yapsaydı yani şimdi babamı boşasa mıydı? Birçok çözüm yolu varken bana da siz evlilikten kaçıyormuşsunuz gibi geliyor çocuğunuz da yokmuş. Arada sevgi yoksa bağınız yoksa anne babanızı seçebilirsiniz fakat yaşları da malum ve ileride siz de yaşlanacaksınız ve kendinize bir hayat arkadaşı arayacaksınız. Sırf onlara bakmak için kendi hayatınızdan ödün vermenize gerek yok. Birçok seçenek mevcut şu hayatta
 
Belki eşin anne babası o şehirde, onlar da hasta ve yaşlı belki.
Ama belki üzerine yorum yapamamki,yazılan üzerine yorum yaptım,ben bunu hep söylicem evlilik çalışıp eve maaş getirip,ev temizleyip,yemek yemekten çok daha fazlası,neredeyse ince düşünen kalmadı herşey çok yüzeysel çok duygusuz,bilmiyorum belki ben çok duygusalım anlamlar yüklüyorum ama ülkede evliliklerin çoğu zorunlu görev,memuriyet gibi olmaya başladı.
 
tşk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için. Zaten yazımda belırtmıştım. İçsel olarak evliliği yürütemıyorum. Ikı taraf da sakiniz, ama psıkolojık ben çok ama çok yoruldum dağıldım. Aşırı tahammulsuz oldum. sorumluluklarımı yerıne getıremıyorum.
 
tşk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için.
 
tşk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için. Eşimin kardeşlerı var ve ailesıne yakın ben eşimin memleketınde yaşıyorum. Her gun kendıne beddua edıyorum. Kendıme bu kotuluğu yaptım dıye.Kır dizini oturaydın diye.
 
Bütün konularınıza göz attım hepsi kök ailenizle ilgili, 100 yaşındaki babaannenizi evinize almak, eşinizin yardımıyla anne babanıza ev falan almak istemişsiniz. Eşiniz aynısını yapsa hiç durmaz boşardınız. Sizin eşinizde gözünüz yok. Boşanın bence adama yazık.
 

Ben de bunu anlamıyorum işte. Sevap işlemek bu değil yok yere yuvasını dağıtıyor
Evlenirken eş kişisi açıkça belirtmiş nerede yaşamak istemediğini. Baştan kartlar açık oynanmış.

Tam gün bakıcı tuttu ve yardımcı abla yani iki kişi tuttu eşim.Evlenmeden önce ısrarla söyledi ben Türkiye'de yaşamak istemiyorum benimle gelecek misin emin misin diye. Hoş aynı ülkede şehirde olsak da ilgilenemezdik ki işimizi bırakıp ne görümcem ne kaynım onlar da yoğun çalışan insanlar.

Konu sahibi evlenilmemesi gereken bir tip. Anne baba bu dünyanın göçtükten sonra yapayalnız alacak bunu düşünemiyor. Memleketinden evlenseydi memleketinden iş bulsaydı o zaman yine de ilgilenemezdi sürekli bence anne baba bahane boşanmak istiyor.

Eşini ve işini bırakıp memleketine döndüğünde depresyonun dibini görecek. 70 yaşındaki anne babasından ve çevreden baskı görecek. Yaşlılarla yaşamak çok zor. İş yok, eş yok, arkadaş çevre yok küçücük şehirde bağnaz insanların yanına gitmeyi kafaya koymuş. Geri dönülemez hatalar yapıyor farkında değil.

Herkes çalışıyor. Parasıyla bakıcı tutuyor. Ya da bakımevine veriyorlar.
 

Yok artık ya çok ayıp gerçekten eşine yazık. Adam boşansın kurtulsun konu sahibinden.
Bu model gelinlere de ayar olurum. Eşlerinin ailesini dışlar, arayıp sormaz, eve sokmaz ama kendi ailesinden çıkmaz.
 
Eşiniz neden orada yaşamak istemiyor? Onun ailesi nerede? 10 yıl orada yaşamışsınız, taşınmayı teklif edin, biraz da o size uyum sağlasın.
 
Anne ve babaya bakmak önemli bir sorumluluk ama evlilikte bir o kadar mühim bir sorumluluk.
Benim de annem 70 yaşında ve bekar erkek kardeşimle yaşıyor. Kardeşim onun her eksiğini görmeye çalışıyor, yetemediği yerde de biz ablalarından yardım istiyor. Ablam şehir dışında yaşıyor, kışları yanına alıyor. Kardeşim biraz dinlensin diyor. Ben de 1.5 aya doğum yapacağım , artık bende kalırsın anne diyorum. Yani kardeşler olarak birbirimize destek olarak annemize bakmaya çalışıyoruz.
Ne ablam ne ben boşanmayı düşünmedik hiç. Başka çözüm yolları bularak yolumuza devam ediyoruz.
 
Eşinizle mutlu olmadığınız için boşanmak isterseniz bunu anlayabilirim, ama sırf anne babaya bakmak için eş boşamak normal bir insan davranışı değil. İlle anne babana yardımcı olmak istiyorsan uzaktan da gayet yardımcı olabilirsiniz. Ben oluyorum mesala.
 
Eşinle konuşamdan, söyleyemem anlamaz diye hemen peşin hükümlü davranıyorsunuz. Bir teklif edin bakalım? Eşiniz de kamu çalışanı mı? Onun da gitmesi kolaysa teklif edilebilir neden olmasın? Eşinizin memleketinde yaşıyorsunuz büyük ihtimalle. Onlarınki aile de bizimki değil mi? Bir kez kabul edince insan bir daha asla taşınamaz mı? Asıl bencillik bu. İnsanlar ülke değiştiriyor yıllar sonra. Bu kadar imkansız olmamalı. Siz eşinizle konuşun. Anamı babamı bırakamam derse ona göre değerlendirirsiniz.
 
Ailenizi bulunduğunuz şehre getirebilir misiniz? Getiremezseniz ücretsiz izin alın. Hem eşinizden ayrı kalıp, evliliğiniz için düşünme fırsatınız da olur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…