Yerimde olsanız ne yapardınız? Lütfen vakti olan okusun işin içinden çıkamıyorum!

Sürekli aynı sorularla gereksiz yargılamalarla karşılaştığım için konuda güncelleme yapıyorum, ne siz yorulun ne de ben hep aynı cevapları yazmak zorunda kalayım :)


1. Oturduğum yerdeki kütüphane kapalı ve cafede, parkta derse odaklanamıyorum en iyi çalıştığım yer tabiki odam, tek sorun ailevi sebeplerin içinde boğulmam ve annemin sık sık odama girmesiydi. Gereksiz konularla, babamdan boşanacağı konusunda, komşularla alakalı bilmemi gerektirmeyecek birçok konuda kafamı doldurması...

Annemle ilgili şu anda başka bir sıkıntım yok. Annemi sevmediğimi de söylemedim. Babam çok anlayışlı biri özellikle ders konusunda, annem onun yüzde 1'i bile değil.

Çoğu kişi kötülediğimi düşünüp onu anlamıyorum, konuşmuyorum, dinlemiyorum zannetmiş ama her açıdan bakılmadan yapılan yorumlarla derdimi anlatmak daha da uzun sürüyor haliyle...

2. Kapıyı kilitledim çoğu kez deneme sınavı yapıyor deyip de kilitledim odada sürekli hapis duramam, bazen soracağı bir şey oluyor veya iş yerine biri geliyor beni lazım oluyor bu sefer sürekli kalkıp kilit açıyorum, ha kilitli ha kilitli değil aynı şey oluyor artık her zaman kilitlemekten vazgeçtim, kapı önünden konuşmuşluğu da çok oluyor.
Bağıra bağıra konuşmayı da sevmem anlaşma problemi çıkıyor bu sefer sanki annemi takmıyorum yüzüne kapı kapatmışım kapı ardından konuşuyorum gibi bir hal alıyor bu durum da canımı sıkıyor.
Deneme sınavları hariç kapı kilitlemiyorum kısacası.

3. Annemi asla karaladığımı düşünmüyorum aksine evlat olarak her zaman iyi davrandım.

Her ne yaşanmışsa geçmişte kalmıştır. Bu saate kadar evde durdu babamla geçinememesine rağmen annelik yaptı bize ama bazı öncelikleri yüzünden de çok ihmal etmişliği, çok ağlatmışlığı oldu maalesef.

Şimdi de bu stresli sınav dönemimde tüm sorunlarının cevabı bendeymiş gibi haksız olduğu konuları yüzüne söyleyince, benden hesap sorar gibi ders başında bile olsam gereksiz bir şekilde dersimi bölüyor sinirinden.
Bu sefer ben de dersim bölünüyor diye odaklanamıyorum, sinirlenip daha da strese giriyorum çünkü artık toparlamam lazım vaktim daraldı.

Biraz psikolojik destek istedim annemden ama her sorunu, her tartışmayı bana yansıtmaya devam ettikçe kalan şu 1 aylık sürede daha da strese girdim.

"Anne bak son zamanlar odaya çok girme, her sorununu bana anlatma, idare et bari şu 1 ay sınav bitsin kafam doluyor, ders çalışamıyorum vs." neler neler dedim.

Boşanma durumunu da özellikle sık sık hatırlatıyor bana. (planları var bilmediğim)

Evet babamdan ayrılsın ben ona engel olmuyorum ama evlat olarak 1 ay sabret sınavım için diyorum ama umrunda olmuyorum.
Defalarca aynı şeylere takılıp kaldı çok saçma muhabbetlere girip sinirlerimi bozup ders başında ağlattı.
Bazı arkadaşlar yorumları okumadan gereksiz beni yargılamışlar mesela ben özellikle BDV konularında tüm yorumları okumaya çalışırım ki olayı tam idrak edip konu sahibine objektif bir yorum yapayım. Karşıdaki zaten dertli oluyor gidip de akıl vereceğime fikir vermeyi tercih ederim.

Tüm yorumları okumak da vakit alır onu da anlıyorum. Kimse yorum yapmak zorunda da değil.
Herkesin vakti değerlidir. Konu başlığında da " lütfen vakti olan okusun" diye özellikle belirtmiştim.

Tabiki olaylar farklı yansıyabilir, herkesin beni anlamasını zaten beklemiyorum ama bazı yorumlarda kendimle alaka bulamıyorum.

Annemin kişiliğini tam bilmeden yapılan yorumlarda ben suçlu durumuna düşüyorum bu sefer olay bana akıl vermeye kadar geliyor :)

Olgun bir yaştayım ve gerçekleri görebildiğimi düşünüyorum, çok bunaldığım için paylaşmak istedim o gün amacım sadece fikir alabilmekti.
Ders çalışmamak için bahane yaptığımı düşünen arkadaşlar bile olmuş.
Öyle olsa burada ne işim olur, çıkar gezerim sınavı niye kafama takayım ve niye çözüm bulmak için fikir isteyeyim ki?
Ben çok zor şartlarda okudum ve meslek lisesi mezunuydum uzun bir sınav dönemi geçirdim, mühendis olabilmek için uğraştım çok şükür hedefime de ulaştım şimdi 27 yaşındayım. Geç olsa da mutluyum.
Şu anki tek hedefim kamu mühendisi olmak.

Ailemi kötüleme gibi bir amacım da asla yoktu.
Ben aileme her daim değer veririm.
-----

İyi geceler herkese.

Dün bir konu açmıştım bu da 2 oldu ama asıl takıldığım nokta aylardır bu aslında çıkar yolu bulamıyorum artık boş boş durup zaman öldürmekten başka bir şey yapamıyorum. İçim daralıyor.

27 yaşındayım, bir ay sonra kpss sınavım var son vakitler sıkı bir şekilde ders çalışmam gerekirken özellikle son bir haftadır modumu düşüren bir ton olayla karşılaştım.
Dünkü konum akrabamla ilgiliydi bugünkü ise anne babamla ilgili. Akrabayı zaten takmıyorum artık ama annem için ne yapmam lazım bilmiyorum.

Babamdan Allah binlerce kez razı olsun, onun gibi bir babam olduğu için hep şükrettim en büyük destekçim oldu hep ama annem için maalesef aynı şeyleri söyleyemeyeceğim.
Son zamanlarda sürekli rahatsız ediyor, boş şeylere takılıp ben masa başında ders çalışırken habire bölüyor, komşudan ordan burdan bahsediyor, babamla tartışmasını anlatıyor vs sebebi;
Benim çoğu zaman babama hak vermem ve kendisinin yanlışlarını da söylemem, gerçekten de yeri gelir annemi de savunurum ama bu çok nadir olur maalesef çoğunlukla annem haksız olur gereksiz tartışma çıkarıp babamın kendisini zorluk çıkarmadan boşamasını istediği için nispet yapıyor bir nevi, bıksın da hemen boşasın, özgür kalsın öyle kafasına göre iş çevirsin istiyor ama gerek yok zaten babam da bıktı annemin saçma huylarından. Zorluk çıkaracak bir adam değil. İstese yarın boşanır.
Sınavımı bekliyor sırf sarsılmayayım diye. Ben bu konuyu da konuştum babamla arkadaş gibiyiz. Ben seni bekliyorum kızım bilmediğin çok şey var artık çekemiyorum anneni, kafana takma dersine bak inşallah güzel puan alırsın vs der durur.
Hep orta yolu bulma derdindeydim, annem her konuda ne olursa olsun sırf kendi egosu olsun, ona hak verilsin diye beni habire dersimden etsin diye odamın kapısını günde en az 4-5 defa açar içeri girip boş muhabbetler eder bahsettiği şeylerin çoğu da babamı kötüleme amaçlı. Resmen yaptığı nispet yani şunu demek istiyor:
Sen babanı hep haklı bul bak böyle böyle oldu şunu dedim kızdı bana vs gündelik şeyler ve hepsi zamanımı alacak kadar önemli değil. Önemli olsa zaten kesinlikle vakit ayırırım dinlerim yapmadığım şeyler değil.
İstiyor ki kendisini destekleyeyim sadece, babam ortada kalsın yıllardır babama kötü deyip durdu ama o kadar sorumlu bir adam ki anlatsam sayfalar sığmaz yaptığı fedakarlıkları ama annem hâlâ memnun değil çünkü aklında başka biriyle evlenmek var, boşanıp evlenmek istiyor biriyle ( annem 53 yaşında şu an) saygı duydum hep, tamam evlenirsin anne dedim ama annemden başta ders konusu olmak üzere birçok konuda anlayış göremiyorum. Yıllar önce bu kadar değildi ama kpss benim için çok önemli dememe rağmen hiç değişmiyor.
O kadar istedim ki anne - kız oturup sakince konuşmayı, dertleşmeyi, sarılmayı ama yok yaklaşık 10-15 senedir annemin bana içten sarılıp öptüğünü hatırlamam mesela.

Şehir dışında üniversite okudum eve döndüğümde bile özlemediğini hissederdim.
Çok ağrıma giderdi ama alttan alırdım. Her neyse çok uzar diye bahsedemediğim şeyler var çok fazla.

Kısacası ben annemde bana karşı sevgi göremiyorum sadece maddi imkanı olmadığı için şu an bekliyor beni ve bunu da yansıtıyor bana.
Her şeye rağmen çoğu şeyi yutup üzerimde hakkı var diye anneme;
Ben seni ortada bırakmam anne, biraz daha sabret düzenli bir maaşım da olur Allah'ın izniyle, destek olurum sana ayrılırsın babamdan karakterleriniz uymuyor olabilir anlaşamıyorsunuz biliyorum ama her gün bıktım anlatma bunları, kafamı dolduruyorsun sınavım bitsin bari Allah rızası için kafamı doldurma artık son vakitleri stresliyim diye bir ton şey dememe rağmen garezi var gibi istisnasız her gün yine kafamı meşgul ediyor.
Ders başında tüm gün oturup bir gram ders çalışamamaktan o kadar sıkıldım ki anlatamam.
Dün de ağladım bugün de.
Çok mu zor bir evlada destek olmak sadece manevi destek istiyorum zor mu bu arkadaşlar?
Ne yapmam lazım bir fikir verin lütfen.
Sınava bir ay kaldı diye elim kolum bağlı. Bir yandan stres bir yandan onun beni bir evlat gibi değil arkadaş gibi görmesi artık çok bunalttı.
Onca laf anlattım ne yapabilirim ki daha aklıma hiçbir şey gelmiyor.
Sınavdan sonra ikisi de ayrılacaklar zaten ve ben annemin (dinlerse inşallah) psikolojik tedavi görmesini de istiyorum ama şu an için ne yapmam gerek onu bilmiyorum.
Kızıp bağırınca vicdan yapıyorum annem sonuçta diyorum ne gerek vardı ama o da beni mahvediyor kafama takıyorum tüm günüm berbat geçiyor artık bıktım usandım.
.
.
.

MuHendisAbla .!.:

İyi geceler herkese.

Dün bir konu açmıştım bu da 2 oldu ama asıl takıldığım nokta aylardır bu aslında çıkar yolu bulamıyorum artık boş boş durup zaman öldürmekten başka bir şey yapamıyorum. İçim daralıyor.

27 yaşındayım, bir ay sonra kpss sınavım var son vakitler sıkı bir şekilde ders çalışmam gerekirken özellikle son bir haftadır modumu düşüren bir ton olayla karşılaştım.
Dünkü konum akrabamla ilgiliydi bugünkü ise anne babamla ilgili. Akrabayı zaten takmıyorum artık ama annem için ne yapmam lazım bilmiyorum.

Babamdan Allah binlerce kez razı olsun onun gibi bir babam olduğu için hep şükrettim en büyük destekçim oldu hep ama annem için maalesef aynı şeyleri söyleyemeyeceğim.
Son zamanlarda sürekli rahatsız ediyor, boş şeylere takılıp ben masa başında ders çalışırken habire bölüyor, komşudan ordan burdan bahsediyor, babamla tartışmasını anlatıyor vs sebebi;
Benim çoğu zaman babama hak vermem ve kendisinin yanlışlarını da söylemem, gerçekten de yeri gelir annemi de savunurum ama bu çok nadir olur maalesef çoğunlukla annem haksız olur gereksiz tartışma çıkarıp babamın kendisini zorluk çıkarmadan boşamasını istediği için nispet yapıyor bir nevi, bıksın da hemen boşasın, özgür kalsın öyle kafasına göre iş çevirsin istiyor ama gerek yok zaten babam da bıktı annemin saçma huylarından. Zorluk çıkaracak bir adam değil. İstese yarın boşanır.
Sınavımı bekliyor sırf sarsılmayayım diye. Ben bu konuyu da konuştum babamla arkadaş gibiyiz. Ben seni bekliyorum kızım bilmediğin çok şey var artık çekemiyorum anneni, kafana takma dersine bak inşallah güzel puan alırsın vs der durur.
Hep orta yolu bulma derdindeydim, annem her konuda ne olursa olsun sırf kendi egosu olsun, ona hak verilsin diye beni habire dersimden etsin diye odamın kapısını günde en az 4-5 defa açar içeri girip boş muhabbetler eder bahsettiği şeylerin çoğu da babamı kötüleme amaçlı. Resmen yaptığı nispet yani şunu demek istiyor:
Sen babanı hep haklı bul bak böyle böyle oldu şunu dedim kızdı bana vs gündelik şeyler ve hepsi zamanımı alacak kadar önemli değil. Önemli olsa zaten kesinlikle vakit ayırırım dinlerim yapmadığım şeyler değil.
İstiyor ki kendisini destekleyeyim sadece, babam ortada kalsın yıllardır babama kötü deyip durdu ama o kadar sorumlu bir adam ki anlatsam sayfalar sığmaz yaptığı fedakarlıkları ama annem hâlâ memnun değil çünkü aklında başka biriyle evlenmek var, boşanıp evlenmek istiyor biriyle ( annem 53 yaşında şu an) saygı duydum hep, tamam evlenirsin anne dedim ama annemden bu ders konusunda bile anlayış göremiyorum. Yıllar önce bu kadar değildi ama kpss benim için çok önemli dememe rağmen hiç değişmiyor.
O kadar istedim ki anne - kız oturup sakince konuşmayı, dertleşmeyi, sarılmayı ama yok yaklaşık 10-15 senedir annemin bana içten sarılıp öptüğünü hatırlamam mesela.

Şehir dışında üniversite okudum eve döndüğümde bile özlemediğini hissederdim.
Çok ağrıma giderdi ama alttan alırdım. Her neyse çok uzar diye bahsedemediğim şeyler var çok fazla.

Kısacası ben annemde bana karşı sevgi göremiyorum sadece maddi imkanı olmadığı için şu an bekliyor beni ve bunu da yansıtıyor bana.
Her şeye rağmen çoğu şeyi yutup üzerimde hakkı var diye anneme;
Ben seni ortada bırakmam anne, biraz daha sabret düzenli bir maaşım da olur Allah'ın izniyle, destek olurum sana ayrılırsın babamdan karakterleriniz uymuyor olabilir anlaşamıyorsunuz biliyorum ama her gün bıktım anlatma bunları, kafamı dolduruyorsun sınavım bitsin bari Allah rızası için kafamı doldurma artık son vakitleri stresliyim diye bir ton şey dememe rağmen garezi var gibi istisnasız her gün yine kafamı meşgul ediyor.
Ders başında tüm gün oturup bir gram ders çalışamamaktan o kadar sıkıldım ki anlatamam.
Dün de ağladım bugün de.
Çok mu zor bir evlada destek olmak sadece manevi destek istiyorum zor mu bu arkadaşlar?
Ne yapmam lazım bir fikir verin lütfen.
Sınava bir ay kaldı diye elim kolum bağlı. Bir yandan stres bir yandan onun beni bir evlat gibi değil arkadaş gibi görmesi artık çok bunalttı.
Onca laf anlattım ne yapabilirim ki daha aklıma hiçbir şey gelmiyor.
Sınavdan sonra ikisi de ayrılacaklar zaten ve ben annemin (dinlerse inşallah) psikolojik tedavi görmesini de istiyorum ama şu an için ne yapmam gerek onu bilmiyorum.
Kızıp bağırınca vicdan yapıyorum annem sonuçta diyorum ne gerek vardı ama o da beni mahvediyor kafama takıyorum tüm günüm berbat geçiyor artık bıktım usandım.
.
.
.

Genişletmek için tıkla...

Her şeyin psikolojik bir nedeni oldugunu düsünmüyorum. Herkesin anne baba olmamasi gerektigini düsünüyorum. Söyleyecegime üzülmeyin ama anneniz anne olmamaliymis.. Ki ben ayni seyi kendi annem icin de düsünürüm.. Sadece kendi geleceginize odaklanin.. Geri kalan hic biseyi degistiremeyeceksiniz.. Kafaniza taktiginizla kalacaksiniz.. Babanizin kiymetini bilmiyorsa, yarin öbür gün ilahi adalet ona gerekli dersi verecektir, iciniz rahat olsun.. Babaniz bu kadar huzursuzsa bosanmak onun icin de iyi olacaktir.. Emin olun her sey daha güzel daha huzurlu olur..

Nasıl baska bırıyle evlenmelk var aklında. Annenizin hayatında bırı mı var ? Babanızın size bilmedigın seyler var dedıgı bu mu ?

Konu sahibi bütün samimiyetimle yazıyorum; aile ilişkilerinize bakarken fazla erkek tarafından bakıp kendinizi dolduruyorsunuz bence. Geçen konunuzoda yengenizin feci bir insan olduğunu ve amcanıza eziyet ettiğini yazdınız şimdi de dünya iyisi babanıza çektiren annenizden şikayet ediyorsunuz. Eğer bir tesadüf dünyanın en iyi iki erkeğini en feci iki kadınıza sizin ailede denk getirmediyse erkekler tarafından manipüle ediliyorsunuz demektir. Türkiye’de Kadınlar istisnasız o kadar eşitsiz ve acıklı hayatlar yaşıyorlar ki ortada bir mağduriyet varsa önce prensip olarak kadının ezildiği fikriyle konuyu düşünün. Daha çok gençsiniz ileride beni daha iyi anlarsınız diye düşünüyorum. Onun dışında sınavınıza sayılı gün kala aile dramlarına elinizden geldiğince karışmayın anneniz isterse elli kere odaya girsin he hu deyin dinlemeyin bile gerekirse kütüphanede çalışın

Nillyy26 .!.:

Her şeyin psikolojik bir nedeni oldugunu düsünmüyorum. Herkesin anne baba olmamasi gerektigini düsünüyorum. Söyleyecegime üzülmeyin ama anneniz anne olmamaliymis.. Ki ben ayni seyi kendi annem icin de düsünürüm.. Sadece kendi geleceginize odaklanin.. Geri kalan hic biseyi degistiremeyeceksiniz.. Kafaniza taktiginizla kalacaksiniz.. Babanizin kiymetini bilmiyorsa, yarin öbür gün ilahi adalet ona gerekli dersi verecektir, iciniz rahat olsun.. Babaniz bu kadar huzursuzsa bosanmak onun icin de iyi olacaktir.. Emin olun her sey daha güzel daha huzurlu olur..

Genişletmek için tıkla...

Evet maalesef annem de birçok kez ben özgür olmak istiyorum diye söyler zaten ve gerçekten ben buna çok üzülüyorum. Onu anlamaya çalıştım her defasında, olabilir bu kişilik meselesi oldu artık bir insan arkadaşına bile saygı duymalı ben anneme bu yüzden kızıyorum benim isteğim sadece ders çalışırken rahat bırakması şu an başka isteğim yok beni sevsin öpsün diye yalvarmıyorum sadece kafam rahat kalsın artık şu sınav bitsin hayırlısıyla.
Babamdan gördüğüm ilgiyi, anlayışı ondan da bekliyorum benim bu isteğimden daha doğal ne olabilir ki?

Puxhu .!.:

Nasıl baska bırıyle evlenmelk var aklında. Annenizin hayatında bırı mı var ? Babanızın size bilmedigın seyler var dedıgı bu mu ?

Genişletmek için tıkla...

İnanın babam neler diyecek bilmiyorum olabildiğince yansıtmaz sırf aklım takılır ders çalışamam diye.
Annem her zaman başka insanların eşlerini övdü durdu hep karşılaştırma yaptı inanın o kadar korkuyorum ki evlilikten, korkuyorum evlilikten deyince de eee böyle işte evlilik diyor bu durumlar hiç umrunda değil.
Ben herkesin sorunu var anne sizin sorununuz karakter uyuşmazlığı dedim ama o çok fazla bir inat ve hırs içinde.
Bekarken aile yaşamı iyi değildi ve sırf o aileden kurtulsun diye evlenmiş bu benim hep zoruma gider mesela ne gerek vardı ki babamı da yaktı kendini de bizi de...
Yanlış evlilikte herkes bir bir ölüyor aslında ama kimsenin ruhu duymuyor çünkü ateş düştüğü yeri yakıyor kimse kimseyi anlamıyor.

janemarple .!.:

Konu sahibi bütün samimiyetimle yazıyorum; aile ilişkilerinize bakarken fazla erkek tarafından bakıp kendinizi dolduruyorsunuz bence. Geçen konunuzoda yengenizin feci bir insan olduğunu ve amcanıza eziyet ettiğini yazdınız şimdi de dünya iyisi babanıza çektiren annenizden şikayet ediyorsunuz. Eğer bir tesadüf dünyanın en iyi iki erkeğini en feci iki kadınıza sizin ailede denk getirmediyse erkekler tarafından manipüle ediliyorsunuz demektir. Türkiye’de Kadınlar istisnasız o kadar eşitsiz ve acıklı hayatlar yaşıyorlar ki ortada bir mağduriyet varsa önce prensip olarak kadının ezildiği fikriyle konuyu düşünün. Daha çok gençsiniz ileride beni daha iyi anlarsınız diye düşünüyorum. Onun dışında sınavınıza sayılı gün kala aile dramlarına elinizden geldiğince karışmayın anneniz isterse elli kere odaya girsin he hu deyin dinlemeyin bile gerekirse kütüphanede çalışın

Genişletmek için tıkla...

Olayı çarpıtmakta üstünüze yok.
Önceki konumu bırakın da insanlar kendileri yorumlasın.

Ben her durumu buraya yansıtacak değilim özel hayat denen bir şey var.
Erkek tarafından asla ve asla düşünmüyorum.
Ben gayet mantıklı düşünüyorum sizin bana karşı bir ön yargınız oluşmuş önce bu ön yargıdan kurtulun bence.
Mantıksız yorumlar yapıyorsunuz çünkü ve tamamen çarpıtma peşindesiniz, yapmayın Allah aşkına ya.
Konularıma onca cevap geldi tek muhalefet sizsiniz.
Gereksiz yorumda üstünüze yok. Benim demek istediğim apaçık ortada bir tek siz anlam verememiş, saçma bir ithamla bana sadece erkek tarafından bakıyorsun demeye getirmişsiniz.
Ne kadar çirkin bir yorum yaa.
Ne tufah bir tek siz bunu düşünmüşsünüz ki yanlış zaten.
Benim gönüllü olarak katıldığım kadınlara özel çalışmalarım oldu vakti zamanında ev hanımlarına yönelik kurs vermisliğim var. Her daim de kadınların arkasındayım.

Konuda da annemi attığımı söylemedim mesela bakın iyi okursanız zaten beni anlarsınız.

Ben bu zamana kadar çok sey yaşadım her şeyi burada anlatamam.
Zaten bu ön yargıyla objektif bir yorum da yapamazsınız.
Rica ediyorum yazmayın diğer konumu da berbat ettiniz sıra buna gelmesin.

Ben buraya rahatlamak için yazdım yargılanmak için değil, moral bozacak bir insanla muhabbete girmek istemiyorum. Heleki bu tarz laflarla iğneleyici konuşan biriyse bu eksik olsun yorumunuz, bana mantıklı yorumlar gerek.

MuHendisAbla .!.:

Olayı çarpıtmakta üstünüze yok.
Önceki konumu bırakın da insanlar kendileri yorumlasın.

Ben her durumu buraya yansıtacak değilim özel hayat denen bir şey var.
Erkek tarafından asla ve asla düşünmüyorum.
Ben gayet mantıklı düşünüyorum sizin bana karşı bir ön yargınız oluşmuş önce bu ön yargıdan kurtulun bence.
Mantıksız yorumlar yapıyorsunuz çünkü ve tamamen çarpıtma peşindesiniz, yapmayın Allah aşkına ya.
Konularıma onca cevap geldi tek muhalefet sizsiniz.
Gereksiz yorumda üstünüze yok. Benim demek istediğim apaçık ortada bir tek siz anlam verememiş, saçma bir ithamla bana sadece erkek tarafından bakıyorsun demeye getirmişsiniz.
Ne kadar çirkin bir yorum yaa.
Ne tufah bir tek siz bunu düşünmüşsünüz ki yanlış zaten.
Benim gönüllü olarak katıldığım kadınlara özel çalışmalarım oldu vakti zamanında ev hanımlarına yönelik kurs vermisliğim var. Her daim de kadınların arkasındayım.

Konuda da annemi attığımı söylemedim mesela bakın iyi okursanız zaten beni anlarsınız.

Ben bu zamana kadar çok sey yaşadım her şeyi burada anlatamam.
Zaten bu ön yargıyla objektif bir yorum da yapamazsınız.
Rica ediyorum yazmayın diğer konumu da berbat ettiniz sıra buna gelmesin.

Ben buraya rahatlamak için yazdım yargılanmak için değil, moral bozacak bir insanla muhabbete girmek istemiyorum. Heleki bu tarz laflarla iğneleyici konuşan biriyse bu eksik olsun yorumunuz, bana mantıklı yorumlar gerek.

Genişletmek için tıkla...

Konunuza tek muhalefet yapan benim ve siz tek bir yoruma bu kadar öfkelendiniz öyle mi. Nasıl biliyorsanız öyle yapın nasıl düşünmeye ve yorumlamaya devam ediyorsanız aynen devam edin

Sınav yaklaşınca , anlatılanlar söylenenler her şeyi aleyhinize çeviriyorsunuz . Benim annemde maalesef beni öpmez sarılmaz , ama bu demek değildir sevgisiz olması .
Belki zor zamanlar yaşayan annenizdir . Bu zorluğu sizinle paylaşmak istiyordur . Yalnızlık genelde bunu gerektirir .
Sınav vakti geçince daha rahat bir şekilde düşünüp karar verirsin umarım . Sadece bu süre içerisinde gerekirse kütüphaneye git çalış akşama kadar .
Sınav zamanlarımda yaşadığımı sizde yaşıyorsunuz .

YASAMANA1 .!.:

Sınav yaklaşınca , anlatılanlar söylenenler her şeyi aleyhinize çeviriyorsunuz . Benim annemde maalesef beni öpmez sarılmaz , ama bu demek değildir sevgisiz olması .
Belki zor zamanlar yaşayan annenizdir . Bu zorluğu sizinle paylaşmak istiyordur . Yalnızlık genelde bunu gerektirir .
Sınav vakti geçince daha rahat bir şekilde düşünüp karar verirsin umarım . Sadece bu süre içerisinde gerekirse kütüphaneye git çalış akşama kadar .
Sınav zamanlarımda yaşadığımı sizde yaşıyorsunuz .

Genişletmek için tıkla...

Diyorum ya her şeyi burada anlatamıyorum.
Annem çok kez kalbimi kırdı çok kez ders başında ağlattı.
Beni sevsin de demiyorum, bu saatten sonra gerek de yok ama sadece sınava bir ay kala kafamı rahat bıraksın bari.
Kütüphane yok maalesef yakınımda.

janemarple .!.:

Konunuza tek muhalefet yapan benim ve siz tek bir yoruma bu kadar öfkelendiniz öyle mi. Nasıl biliyorsanız öyle yapın nasıl düşünmeye ve yorumlamaya devam ediyorsanız aynen devam edin

Genişletmek için tıkla...

Çok şükür olayları idrak edebilecek biriyim.
Sizin ön yargılı yorumlarınıza göre tabiki tek muhalefet sizsiniz.
Yine de teşekkür ederim. Diğer konuda da yazdım yorumunuza saygı duyarım.
Hoşça kalın.

MuHendisAbla .!.:

Olayı çarpıtmakta üstünüze yok.
Önceki konumu bırakın da insanlar kendileri yorumlasın.

Ben her durumu buraya yansıtacak değilim özel hayat denen bir şey var.
Erkek tarafından asla ve asla düşünmüyorum.
Ben gayet mantıklı düşünüyorum sizin bana karşı bir ön yargınız oluşmuş önce bu ön yargıdan kurtulun bence.
Mantıksız yorumlar yapıyorsunuz çünkü ve tamamen çarpıtma peşindesiniz, yapmayın Allah aşkına ya.
Konularıma onca cevap geldi tek muhalefet sizsiniz.
Gereksiz yorumda üstünüze yok. Benim demek istediğim apaçık ortada bir tek siz anlam verememiş, saçma bir ithamla bana sadece erkek tarafından bakıyorsun demeye getirmişsiniz.
Ne kadar çirkin bir yorum yaa.
Ne tufah bir tek siz bunu düşünmüşsünüz ki yanlış zaten.
Benim gönüllü olarak katıldığım kadınlara özel çalışmalarım oldu vakti zamanında ev hanımlarına yönelik kurs vermisliğim var. Her daim de kadınların arkasındayım.

Konuda da annemi attığımı söylemedim mesela bakın iyi okursanız zaten beni anlarsınız.

Ben bu zamana kadar çok sey yaşadım her şeyi burada anlatamam.
Zaten bu ön yargıyla objektif bir yorum da yapamazsınız.
Rica ediyorum yazmayın diğer konumu da berbat ettiniz sıra buna gelmesin.

Ben buraya rahatlamak için yazdım yargılanmak için değil, moral bozacak bir insanla muhabbete girmek istemiyorum. Heleki bu tarz laflarla iğneleyici konuşan biriyse bu eksik olsun yorumunuz, bana mantıklı yorumlar gerek.

Genişletmek için tıkla...

Neden bu kadar kızdınız anlamadım, arkadaş doğru ya da yanlış, hakaret etmeden farklı bir bakış açısından yaklaşmış. Tepkinizi aşırı buldum.

Bu arada evde huzurlu değilseniz, kütüphaneye gidin, parka gidin ya da bulunduğunuz bölgenin en sakin kafesine gidin. Malesef herkesin evi çalışmak için müsait değil. Bir çok öğrencime bu şekilde çözümler bulduk.

hy_patia .!.:

Neden bu kadar kızdınız anlamadım, arkadaş doğru ya da yanlış, hakaret etmeden farklı bir bakış açısından yaklaşmış. Tepkinizi aşırı buldum.

Bu arada evde huzurlu değilseniz, kütüphaneye gidin, parka gidin ya da bulunduğunuz bölgenin en sakin kafesine gidin. Malesef herkesin evi çalışmak için müsait değil. Bir çok öğrencime bu şekilde çözümler bulduk.

Genişletmek için tıkla...

Diğer konumda bana haksız yere münasebetsiz dediği için ve bu konumda da haksız yere ön yargılı olup haksız bir yorum yaptığı için bu tepkim.
Siz olsanız ne yapardınız?
Kavgayı sevmem orta yolu bulmaya çalışırım her daim. Herkesin algılama tarzı farklıdır, yanlış düşünmüş olabilir ama bir insan karşıdakini yargılamadan önce iki kez düşünmeli çünkü her yaşanılan durum buralarda anlatılmıyor çok az bir kısmını kelimelere sığdırabiliyorum.

Her neyse.

Bulunduğum yer küçük ve kütüphane yok.
Evden başka yerde derse odaklanamıyorum zaten odamda rahatım ama maalesef annemden istediğim anlayışı göremiyorum sorun bu.

Ben de yorum yapan arkadaşa ( J janemarple ) sert karşılığınızı anlamayanlardanım.

Bizim de anne ve babamız arasında tartışmalar olurdu, ama taraf tutmamaya özellikle dikkat ederdik. Her iki tarafın “dinlenilme ve kendini ifade etme” arzusunu anlamaya çalışır, sorunlarını ise kendi aralarında çözmelerini beklerdik. Çocukların sürekli bir tarafa hal vermesi ebeveynler açısından çok kırıcı olsa gerek. Annenizin soğukluğu sizin babanıza koşulsuz bağlılığınızdan kaynaklanıyor olabilir, ki doğru olduğunu savunmuyorum. Sadece insan doğasından bahsetmeye çalışıyorum.

Diğer konunuzda da yengenizin size yaptığı kesinlikle saygısızlık. Ama eşiyle ilişkisi kendi ailevi meseleleridir. Ailenizin erkekleri bu kadar kötü kadınlara denk geldiyse vakitlice ayrılsalarmış keşke. Ya da evlenmeden eğitim durumlarını vs önemseselermiş.

Annenize onu ve sorunlarını önemsediğinizi, ancak sınava kadar ders çalışmaya ve bölünmemeye ihtiyacınız olduğunu bir kere daha samimiyetle ama ciddiyetle söyleyin. Kütüphane de yok diyorsunuz çünkü. Başka çözüm gelmiyor akla.

MuHendisAbla .!.:

İyi geceler herkese.

Dün bir konu açmıştım bu da 2 oldu ama asıl takıldığım nokta aylardır bu aslında çıkar yolu bulamıyorum artık boş boş durup zaman öldürmekten başka bir şey yapamıyorum. İçim daralıyor.

27 yaşındayım, bir ay sonra kpss sınavım var son vakitler sıkı bir şekilde ders çalışmam gerekirken özellikle son bir haftadır modumu düşüren bir ton olayla karşılaştım.
Dünkü konum akrabamla ilgiliydi bugünkü ise anne babamla ilgili. Akrabayı zaten takmıyorum artık ama annem için ne yapmam lazım bilmiyorum.

Babamdan Allah binlerce kez razı olsun, onun gibi bir babam olduğu için hep şükrettim en büyük destekçim oldu hep ama annem için maalesef aynı şeyleri söyleyemeyeceğim.
Son zamanlarda sürekli rahatsız ediyor, boş şeylere takılıp ben masa başında ders çalışırken habire bölüyor, komşudan ordan burdan bahsediyor, babamla tartışmasını anlatıyor vs sebebi;
Benim çoğu zaman babama hak vermem ve kendisinin yanlışlarını da söylemem, gerçekten de yeri gelir annemi de savunurum ama bu çok nadir olur maalesef çoğunlukla annem haksız olur gereksiz tartışma çıkarıp babamın kendisini zorluk çıkarmadan boşamasını istediği için nispet yapıyor bir nevi, bıksın da hemen boşasın, özgür kalsın öyle kafasına göre iş çevirsin istiyor ama gerek yok zaten babam da bıktı annemin saçma huylarından. Zorluk çıkaracak bir adam değil. İstese yarın boşanır.
Sınavımı bekliyor sırf sarsılmayayım diye. Ben bu konuyu da konuştum babamla arkadaş gibiyiz. Ben seni bekliyorum kızım bilmediğin çok şey var artık çekemiyorum anneni, kafana takma dersine bak inşallah güzel puan alırsın vs der durur.
Hep orta yolu bulma derdindeydim, annem her konuda ne olursa olsun sırf kendi egosu olsun, ona hak verilsin diye beni habire dersimden etsin diye odamın kapısını günde en az 4-5 defa açar içeri girip boş muhabbetler eder bahsettiği şeylerin çoğu da babamı kötüleme amaçlı. Resmen yaptığı nispet yani şunu demek istiyor:
Sen babanı hep haklı bul bak böyle böyle oldu şunu dedim kızdı bana vs gündelik şeyler ve hepsi zamanımı alacak kadar önemli değil. Önemli olsa zaten kesinlikle vakit ayırırım dinlerim yapmadığım şeyler değil.
İstiyor ki kendisini destekleyeyim sadece, babam ortada kalsın yıllardır babama kötü deyip durdu ama o kadar sorumlu bir adam ki anlatsam sayfalar sığmaz yaptığı fedakarlıkları ama annem hâlâ memnun değil çünkü aklında başka biriyle evlenmek var, boşanıp evlenmek istiyor biriyle ( annem 53 yaşında şu an) saygı duydum hep, tamam evlenirsin anne dedim ama annemden başta ders konusu olmak üzere birçok konuda anlayış göremiyorum. Yıllar önce bu kadar değildi ama kpss benim için çok önemli dememe rağmen hiç değişmiyor.
O kadar istedim ki anne - kız oturup sakince konuşmayı, dertleşmeyi, sarılmayı ama yok yaklaşık 10-15 senedir annemin bana içten sarılıp öptüğünü hatırlamam mesela.

Şehir dışında üniversite okudum eve döndüğümde bile özlemediğini hissederdim.
Çok ağrıma giderdi ama alttan alırdım. Her neyse çok uzar diye bahsedemediğim şeyler var çok fazla.

Kısacası ben annemde bana karşı sevgi göremiyorum sadece maddi imkanı olmadığı için şu an bekliyor beni ve bunu da yansıtıyor bana.
Her şeye rağmen çoğu şeyi yutup üzerimde hakkı var diye anneme;
Ben seni ortada bırakmam anne, biraz daha sabret düzenli bir maaşım da olur Allah'ın izniyle, destek olurum sana ayrılırsın babamdan karakterleriniz uymuyor olabilir anlaşamıyorsunuz biliyorum ama her gün bıktım anlatma bunları, kafamı dolduruyorsun sınavım bitsin bari Allah rızası için kafamı doldurma artık son vakitleri stresliyim diye bir ton şey dememe rağmen garezi var gibi istisnasız her gün yine kafamı meşgul ediyor.
Ders başında tüm gün oturup bir gram ders çalışamamaktan o kadar sıkıldım ki anlatamam.
Dün de ağladım bugün de.
Çok mu zor bir evlada destek olmak sadece manevi destek istiyorum zor mu bu arkadaşlar?
Ne yapmam lazım bir fikir verin lütfen.
Sınava bir ay kaldı diye elim kolum bağlı. Bir yandan stres bir yandan onun beni bir evlat gibi değil arkadaş gibi görmesi artık çok bunalttı.
Onca laf anlattım ne yapabilirim ki daha aklıma hiçbir şey gelmiyor.
Sınavdan sonra ikisi de ayrılacaklar zaten ve ben annemin (dinlerse inşallah) psikolojik tedavi görmesini de istiyorum ama şu an için ne yapmam gerek onu bilmiyorum.
Kızıp bağırınca vicdan yapıyorum annem sonuçta diyorum ne gerek vardı ama o da beni mahvediyor kafama takıyorum tüm günüm berbat geçiyor artık bıktım usandım.
.
.
.

Genişletmek için tıkla...

Bulunduğunuz ilde halk kütüphanesi yok mu ders çalışmak için, ben olsam evde ders çalışmazdım en kötü gider bir cafe de çalışırdım

Annenizi manipülatif buluyorum ve size sürekli yakınmasının nedenini de haklı olduğuna dair bir algı oluşturmak olduğunu düşünüyorum.

Anneniz sağlıksız bir birey düşünce yapısı itibariyle ve gelecekte de sıkıntılı durumlara,sorunlu ilişkilere girebilir.en azından haklı olduğunu çevresine benimsetirse yine destek alma zamanı geldiğinde sizden teselli ve merhamet alabilecektir.çünkü etraftaki herkes onu ezmiş,o hep fedakarlık yapmış gibi söylemleri size yeterince vurgularsa,siz de ona hak verip,yanında olacaksınızdır.

Annenizin daha boşanmadan evlilikle ilgili düşüncelerinin olması çok garip,bunu size nasıl anlatıyor merak ediyorum

Annenizin sadece kendini düşünüyor olması ilginç geldi. Tabi bütünüyle bilmeden kimseyi yargılamak eleştirmek istememem, sadece anlattığınız kadarıyla değerlendiriyorum.Ancak bir genç kıza, babasıyla evliyken, bir başkasıyla evlenmeyi düşündüğünü ifade etmesi bir annenin
gerçekten çok vahim.
Hayatınızı kurma aşamasındasınız, sınava hazırlanıyorsunuz. Aile içindeki sorunları değiştirmeniz mümkün değil ama daha az etkilenmeye çalışmalısınız zor olsa da. Annenizi uyarın uygun bir dille. Ders çalışırken bölünmek istemediğinizi söyleyin. Gerekirse kapıyı kilitleyin önceden söyleyip. Allah kolaylık versin, inşallah istediğiniz sonucu alırsınız sınavda. 1 ay sıkın dişinizi. İnşallah sonrası güzel olsun.

MuHendisAbla .!.:

İyi geceler herkese.

Dün bir konu açmıştım bu da 2 oldu ama asıl takıldığım nokta aylardır bu aslında çıkar yolu bulamıyorum artık boş boş durup zaman öldürmekten başka bir şey yapamıyorum. İçim daralıyor.

27 yaşındayım, bir ay sonra kpss sınavım var son vakitler sıkı bir şekilde ders çalışmam gerekirken özellikle son bir haftadır modumu düşüren bir ton olayla karşılaştım.
Dünkü konum akrabamla ilgiliydi bugünkü ise anne babamla ilgili. Akrabayı zaten takmıyorum artık ama annem için ne yapmam lazım bilmiyorum.

Babamdan Allah binlerce kez razı olsun, onun gibi bir babam olduğu için hep şükrettim en büyük destekçim oldu hep ama annem için maalesef aynı şeyleri söyleyemeyeceğim.
Son zamanlarda sürekli rahatsız ediyor, boş şeylere takılıp ben masa başında ders çalışırken habire bölüyor, komşudan ordan burdan bahsediyor, babamla tartışmasını anlatıyor vs sebebi;
Benim çoğu zaman babama hak vermem ve kendisinin yanlışlarını da söylemem, gerçekten de yeri gelir annemi de savunurum ama bu çok nadir olur maalesef çoğunlukla annem haksız olur gereksiz tartışma çıkarıp babamın kendisini zorluk çıkarmadan boşamasını istediği için nispet yapıyor bir nevi, bıksın da hemen boşasın, özgür kalsın öyle kafasına göre iş çevirsin istiyor ama gerek yok zaten babam da bıktı annemin saçma huylarından. Zorluk çıkaracak bir adam değil. İstese yarın boşanır.
Sınavımı bekliyor sırf sarsılmayayım diye. Ben bu konuyu da konuştum babamla arkadaş gibiyiz. Ben seni bekliyorum kızım bilmediğin çok şey var artık çekemiyorum anneni, kafana takma dersine bak inşallah güzel puan alırsın vs der durur.
Hep orta yolu bulma derdindeydim, annem her konuda ne olursa olsun sırf kendi egosu olsun, ona hak verilsin diye beni habire dersimden etsin diye odamın kapısını günde en az 4-5 defa açar içeri girip boş muhabbetler eder bahsettiği şeylerin çoğu da babamı kötüleme amaçlı. Resmen yaptığı nispet yani şunu demek istiyor:
Sen babanı hep haklı bul bak böyle böyle oldu şunu dedim kızdı bana vs gündelik şeyler ve hepsi zamanımı alacak kadar önemli değil. Önemli olsa zaten kesinlikle vakit ayırırım dinlerim yapmadığım şeyler değil.
İstiyor ki kendisini destekleyeyim sadece, babam ortada kalsın yıllardır babama kötü deyip durdu ama o kadar sorumlu bir adam ki anlatsam sayfalar sığmaz yaptığı fedakarlıkları ama annem hâlâ memnun değil çünkü aklında başka biriyle evlenmek var, boşanıp evlenmek istiyor biriyle ( annem 53 yaşında şu an) saygı duydum hep, tamam evlenirsin anne dedim ama annemden başta ders konusu olmak üzere birçok konuda anlayış göremiyorum. Yıllar önce bu kadar değildi ama kpss benim için çok önemli dememe rağmen hiç değişmiyor.
O kadar istedim ki anne - kız oturup sakince konuşmayı, dertleşmeyi, sarılmayı ama yok yaklaşık 10-15 senedir annemin bana içten sarılıp öptüğünü hatırlamam mesela.

Şehir dışında üniversite okudum eve döndüğümde bile özlemediğini hissederdim.
Çok ağrıma giderdi ama alttan alırdım. Her neyse çok uzar diye bahsedemediğim şeyler var çok fazla.

Kısacası ben annemde bana karşı sevgi göremiyorum sadece maddi imkanı olmadığı için şu an bekliyor beni ve bunu da yansıtıyor bana.
Her şeye rağmen çoğu şeyi yutup üzerimde hakkı var diye anneme;
Ben seni ortada bırakmam anne, biraz daha sabret düzenli bir maaşım da olur Allah'ın izniyle, destek olurum sana ayrılırsın babamdan karakterleriniz uymuyor olabilir anlaşamıyorsunuz biliyorum ama her gün bıktım anlatma bunları, kafamı dolduruyorsun sınavım bitsin bari Allah rızası için kafamı doldurma artık son vakitleri stresliyim diye bir ton şey dememe rağmen garezi var gibi istisnasız her gün yine kafamı meşgul ediyor.
Ders başında tüm gün oturup bir gram ders çalışamamaktan o kadar sıkıldım ki anlatamam.
Dün de ağladım bugün de.
Çok mu zor bir evlada destek olmak sadece manevi destek istiyorum zor mu bu arkadaşlar?
Ne yapmam lazım bir fikir verin lütfen.
Sınava bir ay kaldı diye elim kolum bağlı. Bir yandan stres bir yandan onun beni bir evlat gibi değil arkadaş gibi görmesi artık çok bunalttı.
Onca laf anlattım ne yapabilirim ki daha aklıma hiçbir şey gelmiyor.
Sınavdan sonra ikisi de ayrılacaklar zaten ve ben annemin (dinlerse inşallah) psikolojik tedavi görmesini de istiyorum ama şu an için ne yapmam gerek onu bilmiyorum.
Kızıp bağırınca vicdan yapıyorum annem sonuçta diyorum ne gerek vardı ama o da beni mahvediyor kafama takıyorum tüm günüm berbat geçiyor artık bıktım usandım.
.
.
.

Genişletmek için tıkla...

Evlilik zor bir kurum, bazen insanlar dünya iyisi de olsa uyuşamıyor
Anneniz belli ki sığınacak bir yer arıyor, uyuşamadığı bir evlilikte evladı tarafından haksız görülmek istemiyor
Psikolojisinin normal olmadığının zaten farkındasınız, ayrıca burada yazılan anne tü kaka, herkes anne olmamalı yorumlarını hayretle okudum. Sizi bu yaşa getirmiş, sonuçta bir şekilde evladının başında durmuş bir kadın var ortada, bu bile saygıyı hak ediyor. Ders çalışmak için sakin bir ortam arayışı içine girebilirsiniz, kütüphane, sakin bir cafe, bir akraba evi vs... Siz yine de annenizin gönlünü kırmamaya çalışın, sonradan içinize yara olur, gün gelip kaybettiğinizde keşke dersiniz. Kötü huyları olması, babanızla anlaşamaması onu kötü bir anne yapmaz unutmayın

Blueberrytimes .!.:

Bulunduğunuz ilde halk kütüphanesi yok mu ders çalışmak için, ben olsam evde ders çalışmazdım en kötü gider bir cafe de çalışırdım

Genişletmek için tıkla...

Ne yazık ki kapandı kütüphane zaten pek gideni de yoktu eni sonu güzelim kütüphane gitti.
Evde tek sorun annemin sürekli yansıtmaması gereken şeyleri konuşması.
Ben istiyorum ki şu bir ay bari kafamı rahat bıraksın ki odaklanabileyim akrabalar bir yandan kendisi bir yandan çok bunaldım çok üzüldüm bu benim için çok önemli bir sınav ama hâlâ anlatamıyorum anneme.

kymaluca .!.:

Annenizi manipülatif buluyorum ve size sürekli yakınmasının nedenini de haklı olduğuna dair bir algı oluşturmak olduğunu düşünüyorum.

Anneniz sağlıksız bir birey düşünce yapısı itibariyle ve gelecekte de sıkıntılı durumlara,sorunlu ilişkilere girebilir.en azından haklı olduğunu çevresine benimsetirse yine destek alma zamanı geldiğinde sizden teselli ve merhamet alabilecektir.çünkü etraftaki herkes onu ezmiş,o hep fedakarlık yapmış gibi söylemleri size yeterince vurgularsa,siz de ona hak verip,yanında olacaksınızdır.

Annenizin daha boşanmadan evlilikle ilgili düşüncelerinin olması çok garip,bunu size nasıl anlatıyor merak ediyorum

Genişletmek için tıkla...

Annem kendi ailesinde mutsuzluktan kaçsın diye babamla evlenmiş ve ben çocukluğumdan bir yana çok zor bir çocukluk geçirdim çok hatası oldu, çok kırdı beni. Hata yaptığında uyardım kızdım ama sonra yine vicdan yapan ben oldum her daim annem olduğu için saygı duydum anlamaya çalıştım ama kendisinin özellikle son zamanlarda sürekli dersimden alıkoymak istemesi ağrıma gidiyor.