Evde olmayı çok sevdim,kendimi tanıdım diyebilirim.Ailem işten çıktıktan 2 ay sonra gördü beni uzak şehirdeyiz tanıyamadılar.Agresifliğin gitmiş çok sakinlemişsin diyorlar inanın o kadar bezdirdiki beni hayattan soğuttu.Daha önceki şehirimde 5 yıl çalıştım 5 ay gibiydi.Bu beni bitirdiBöyle düzene lanet olsun gerçekten! Çalışmak sizde travmaya sebep olacak gibi bir izlenim edindim. Eğer olursa, bunun tahribatını toparlamak, tek maaşla geçinmekten cok daha zor olur.
Önce psikolojinizin çalışmayı kaldırıp kaldiramayacagina kesin karar verin.
Cocugunuz yok anladigim kadarıyla. Evden yapabileceginiz birşeyler arastirdiniz mi?
Veya işsiz gecen bu 5 ayda kendinizi nasil hissettiniz, evde olmayi seviyor musunuz vs. Bu sorularin cevabını bulun öncelikle.
Eskiden soylemeye çekinirdim. Insanlar bi garip karşılıyordu çünkü. Şimdi bağırarak bile söyleyebilirim "avukatım ve çalışmıyorum" çalışmayı sevmiyorum, mecburiyetlerden nefret ediyorum, kavga eder gibi yaşamak benim tarzim degil, aksam eve geldigimde gozumun feri sönmüşse kazandığım para umrumda değil.Evde olmayı çok sevdim,kendimi tanıdım diyebilirim.Ailem işten çıktıktan 2 ay sonra gördü beni uzak şehirdeyiz tanıyamadılar.Agresifliğin gitmiş çok sakinlemişsin diyorlar inanın o kadar bezdirdiki beni hayattan soğuttu.Daha önceki şehirimde 5 yıl çalıştım 5 ay gibiydi.Bu beni bitirdi
Çok teşekkür ederim.Dünden beri dua ediyorum hakkımda hayırlısı olsun diyeHer yer aynı olacak diye bir şey yok, hangimiz bir başkasıyla aynıyız? Hiçbirimiz. Kötü şeyler yaşamış olabilirsiniz ama girdiğiniz başka yerde de aynı şeyleri yaşayacaksınız diye bir şey yok, korkmayın. Tek maaşla geçim zor gerçekten. Allah hayırlı iş kapıları açsın size inşallah, içinizi ferah tutun.
2 defa okudum ve defalarca okicam.İçime su serpildi.Kaç yıl emek vermişsiniz ve huzuru seçmişsiniz.Bana görede değil tırmalayıp almak birini terslemek kalp kırmak.Evden neler yapabilirim acaba ?Eskiden soylemeye çekinirdim. Insanlar bi garip karşılıyordu çünkü. Şimdi bağırarak bile söyleyebilirim "avukatım ve çalışmıyorum" çalışmayı sevmiyorum, mecburiyetlerden nefret ediyorum, kavga eder gibi yaşamak benim tarzim degil, aksam eve geldigimde gozumun feri sönmüşse kazandığım para umrumda değil.
Eşim de avukat, kendi ofisimiz var, buna ragmen çalışmıyorum. Evimi temizlemek, kurabiye yapmak, çocuğuma bakmak daha iyi geliyor bana.
Dunyaya bir kere geliyoruz, eğer evde durmak sizi boğmuyorsa, bence evden yurutebileceginiz birşeyler araştırın. Evet istanbulda hayat kesinlikle çok pahali, ama siz herşeyden degerlisiniz. Panik atak olacaksaniz, anksiyeteyle bogusacaksaniz, hic çalışmayın
Banka sigorta okudum işletme son sınıftayım.Atama yok diye Türk dili edb.yarıda bıraktım sigorta okudumBunun için mi okudum derken ne mezunusunuz ve ne iş arıyorsunuz?
Biri 3500 lira teklif etti ama oraya ısınamadım.90 kişinin çalıştığı bi yere daha başvuruda bulundum onun ücreti daha düşük. oraya ısındım sanki umarım hakkımda hayırlısı olurHer yer aynı değildir.Bence korkularınızın üzerine gidin en azından girdiğiniz iş yerinde 2 hafta deneme süreci isteyin memnun kalmazsanız ücretinizi alır çıkarsınız.Hakkınızda hayırlısı olsun.
Evden bi şeyler yapmaya çalışıyım diyorum eğer bu fobi böyle devam edersemaalesef günümüz şartlarında iş bulmak ve çalışmak zor. Hepimiz çok zor şartlarda çalışıyoruz görev tanımımızda olmayan işler yapıyoruz. Para kazanmanın başka yolu yok bu ülkede. Tek maaşla geçinmek İstanbul'da çok zor dişinizi sıkın çay karıştırın ne olacak. Veya bebek bakıcılığı en yardımcılığı yapın çoğu yer asgari ücret ve sigorta yağıyor zaten çay karıştırmaktan daha iyi işler yapmış olursunuz hem
Herkes için aynı şey geçerli olmuyor ne yazık ki herkesin eşinin geliri iyi olmayabilir. Ben kendi adıma söyleyeyim ben çalışmazsam aç kalırız çocuklarımıza bez bile alamayız. Sıkarım dilimi benden önemli değil diyecek bir durum yok gerçekten çalışmazsam eşimin maaşı para kira fatura bez mama borç harç derken biter market alışverişine para kalmaz.Eskiden soylemeye çekinirdim. Insanlar bi garip karşılıyordu çünkü. Şimdi bağırarak bile söyleyebilirim "avukatım ve çalışmıyorum" çalışmayı sevmiyorum, mecburiyetlerden nefret ediyorum, kavga eder gibi yaşamak benim tarzim degil, aksam eve geldigimde gozumun feri sönmüşse kazandığım para umrumda değil.
Eşim de avukat, kendi ofisimiz var, buna ragmen çalışmıyorum. Evimi temizlemek, kurabiye yapmak, çocuğuma bakmak daha iyi geliyor bana.
Dunyaya bir kere geliyoruz, eğer evde durmak sizi boğmuyorsa, bence evden yurutebileceginiz birşeyler araştırın. Evet istanbulda hayat kesinlikle çok pahali, ama siz herşeyden degerlisiniz. Panik atak olacaksaniz, anksiyeteyle bogusacaksaniz, hic çalışmayın
Önce sevebileceğin bir meslek seç kendine.Banka sigorta okudum işletme son sınıftayım.Atama yok diye Türk dili edb.yarıda bıraktım sigorta okudum
Emin olabilirsiniz ki her yerde bir sıkıntı illa ki olucaktır ama bu sizi yıldırmasın ben 10 senelik muhaseciyim 4 iş yeri değiştirdim beğenmezseniz çıkarsınız ama bu sizi istemeyerek çalışmaya zorlamasınBiri 3500 lira teklif etti ama oraya ısınamadım.90 kişinin çalıştığı bi yere daha başvuruda bulundum onun ücreti daha düşük. oraya ısındım sanki umarım hakkımda hayırlısı olur
Aslında bende aynı durumdayım.Ev kira bi rahatsızlıktan dolayı tedavi görüyo eşim oda masraflı aylık düzenli borçta oluyor geçen ay sadece 90 lira kaldı maaştan 1 ay boyunca geçinmek içinHerkes için aynı şey geçerli olmuyor ne yazık ki herkesin eşinin geliri iyi olmayabilir. Ben kendi adıma söyleyeyim ben çalışmazsam aç kalırız çocuklarımıza bez bile alamayız. Sıkarım dilimi benden önemli değil diyecek bir durum yok gerçekten çalışmazsam eşimin maaşı para kira fatura bez mama borç harç derken biter market alışverişine para kalmaz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?