- 2 Nisan 2023
- 76
- 12
-
- Konu Sahibi pembeajanda
- #1
Evliliğim neredeyse 1 sene olmak üzere.Ve biz eşimle henüz cinsel birliktelik yaşayamadık.Vajinismus olduğumu düşünüyorum, başta titreme ağlama ve itme atakları yaşarken zamanla bunları biraz törpüledim ve şuan sadece o ana geldiğinde kendimi kasıp geri çekiyorum veya eşimi itiyorum, sözün özü cinsellik yaşayamıyoruz. Kendime güvenip bu sefer başarıcam deyip yatakta geçirdiğimiz her gecenin sonunda hevesim yine kırılıyor, çok yoruldum. Eşimin önsevişmeyi bilmedigini düşünüyorum, biraz özel olacak ama öpüşüyoruz, biraz vücudumu öpüyor ardından cinsel organlarımızla sürtünme yaşıyoruz, bu aşamada bende ıslanma oluyor(zevk suyu) asla orgazm olamıyorum tabi, uyarıldığım için oluyor. Ve bundan rahatsız olduğumu kaç defa belirttim aslında, birleşme olmadan sürtünme olduğunda o bölgemde yanma oluyor diye dolayısıyla zaten tedirginim hepten tüm isteğim kaçıyor. Fizigim düzgün ama eşim artık çekicimi bulmuyor, sıkıldımı neden hep benim o korktuğum bölgeye odaklanıyor anlamıyorum erkekler hep böylemi. Sevgiliyken bile daha çok zevk alırdım daha çok arzulardım.
Bu gecelerin sonu genelde atışmayla bitiyor, yani eşim gerekenden fazla anlayışlı. Şöyleki her seferinde buna bir çözüm bulmalıyız diye konuşmaya çalışıyorum yavaş yavaş olcak zamanla olcak ilerleme katediyoruz diye beni geçiştiriyor. Sevişirken böyle böyle yapma diyorum tamam diyor yine yapıyor.(sürtünme) Doktora gidelim dedim hatta araştırdım aradım çok maliyetli 50bini buluyor buna bu bütçeyi ayıramıyor/ayırmak istemiyor.(ama kendine önümızdeki ay ıphone alacak..)
Neyse dün gece artık cinnet geçirdim diyebilirim bu savsaklayan hallerine. Baya tartıştık, odadan kovdum ayrı uyuduk. Şuan bebek sahibi olmak istemiyorum ama hamile birini görünce içim gidiyor herkes yapıyor ben eksiğim diye. Tek başıma çözmeye gücüm yetmiyor ve bu durum beni artık yalnız hissettirmeye başladı. Eşim devamlı beni öper sarılır sevdiğini söyler ama biz sevgiliykende böyleydik evlilik bundan ibaret olmamalı. Kendimi çok kötü hissediyorum, soğudumda biraz ne yapabilirim bundan sonra fikirlerinize açıgım..
Bu gecelerin sonu genelde atışmayla bitiyor, yani eşim gerekenden fazla anlayışlı. Şöyleki her seferinde buna bir çözüm bulmalıyız diye konuşmaya çalışıyorum yavaş yavaş olcak zamanla olcak ilerleme katediyoruz diye beni geçiştiriyor. Sevişirken böyle böyle yapma diyorum tamam diyor yine yapıyor.(sürtünme) Doktora gidelim dedim hatta araştırdım aradım çok maliyetli 50bini buluyor buna bu bütçeyi ayıramıyor/ayırmak istemiyor.(ama kendine önümızdeki ay ıphone alacak..)
Neyse dün gece artık cinnet geçirdim diyebilirim bu savsaklayan hallerine. Baya tartıştık, odadan kovdum ayrı uyuduk. Şuan bebek sahibi olmak istemiyorum ama hamile birini görünce içim gidiyor herkes yapıyor ben eksiğim diye. Tek başıma çözmeye gücüm yetmiyor ve bu durum beni artık yalnız hissettirmeye başladı. Eşim devamlı beni öper sarılır sevdiğini söyler ama biz sevgiliykende böyleydik evlilik bundan ibaret olmamalı. Kendimi çok kötü hissediyorum, soğudumda biraz ne yapabilirim bundan sonra fikirlerinize açıgım..