Yeni evliyim, büyük fedakarlıklar yaptım.

Herkese merhaba, boşanmış anne babanın çocuğuyum, dokuz ay içerisinde tanışıp nisanlanip evlendim. Eşimle aramızda 9 yaş var. Akrabalar vesilesiyle tanistirildik. Büyük bir şehirden, küçük bir şehre inanıp güvenip sevdiğim için geldim hem de tüm sosyal çevremi, işimi, annemi, 5 sene başkan yardımcılığı yaptığım yardım platformunu her şeyi eşim için terkettim geldim. Eşim tam olarak bana gösterdiği, inandirdigi gibi biri çıkmadı ufak tefek ama canımı sıkan yalanları var, mide bulandırıyor. Nişanlıyken verdiği neredeyse hiçbir sözü tutmadı, 4 aydır bir evde hapis hayatı yaşıyorum. Bir kere gezmeye gittik sadece. Evlendiğimizin onuncu günü ailesiyle akraba ziyaretine başka bir şehre gitti geldi, ailesi benim burda yalnız olduğumu bilmelerine rağmen hiçbir şekilde destek olmadılar. Öldün mü kaldın kaldın mı diye bir kere bile arayıp sormadılar. Altınlarımi verdim araba aldı eşim. Cinsellik ilk ay vardı ben soğuduğum için artık yok. Ağır bir depresyon içinde kendimle, yalnızlığımla, eşimin ailesine düşkünlüğüyle, her gün intiharı düşünerek kendimce mucadele ettim. Ama artık yapamıyorum. Bu şehirde yapamadığımi bir ay sonra gideceğimi söylememe rağmen , ilişki rezil bi durumdayken çocuk istiyor
. Benim ciddiyetimi mi anlamadı? Yorum ve düşüncelerinize ihtiyacım var.

Sizin tum hayatiniz alistiginiz bildiginiz hersey bi anda degilmis ustune birde evlilikte aradiginizi bulamayinca depresyonda ve yanliz hissetmeniz cok dogal bende evde bir basimayim esimle hic bir sikintim olmamasina ragmen cook bunaldim cok iyi anliyorum sizi Allah yardimciniz olsun.. evliliginize biraz zaman verin bence evliligin oturmasi iki insanin ayni evde yasamaya baslamasi vakit aliyor.. ama su asamada sakin cocuk yapmayin evliliginizden emin olmadan... Biraz disari cikip birseylerle ugrasaniz bi kurs falan olabilir birileriyle tanisirsiniz falan kafaniz dagilir..

Konuyu bir derdim var kismina acarsaniz daha cok kisi yorum yapar bide oyle deneyin olmadi..

Severek evlenmemişsiniz belliki. Çok apar topar bir evlilik sureciniz olmus . Tamam çok uzatmakta iyi değilde. Bu kadar acele davranmak risk oluyor biraz .. üstelik 9 yaş büyükmüş sizden. Bu adam size ne verebilirki. Yarin öbür gün. Bu adam daha da olfunlssip oturaklasicak. Siz ise hayatin tadina daha yeni varırken size yetisemicek. Neys olan olmuş artik gerçi... Keske demek daha cok sizi yıpratır. Evliliğinizi rayina oturmasi icin biraz zmaana ihtiyaciniz olabilir.. fevri davranislarda bulunmayin. Ne kendinizr karşı ne de eşinize karşı. Nolursa olsun bir karara verip ayni yastiga bas koymuşsunuz. O sizin esiniz hayat arkadaşınız. Benim de evliligim 1 sene de anca oturdu. Bende gurbetteyim. Her seyi birakip geldim bu köhne memlekete. Ama eşimi çok seviyorum. Bazen cok agliyorum. Cok yalnizim. Ama en azindan esim dövmüyor sovmuyor. Kendi halinde efendi terbiyeli adam diyorum...
Muhakak sukredeceginz şeyler vardir...
Umarim yakin zamanda da arkadas edinirsiniz kendinize o zaman kafa dagitirsiniz. Ben 3 4 senedir bu memlkette kendime arkadaş komsu bulamadim bende yapayalnizim. Tek siz degilsiniz yabi merk etmeyin. Hatta sizden daha kötüleri vardir. Böyle düşünün.