Halama güvenip bir sırrımı açsam, o da gidip aileme anlatsa kimseye güvenim kalmazdı.
Anne babadan korkmuş, bir şey anlatamamış. Size sığınmış bir nevi. Siz de yarı yolda bırakırsanız, artık kimseye bir şey anlatmaz, bu daha kötü olur.
Benim evladım, yeğenim olsa üstünü örterim. Siz ve sizin gibi bazı aileler niyeyse tam tersi üstünü açıyorsunuz.
Kızımın açığını kapatırım, el alemden darbe yemeye açık hale getirmem. Ben konuşurum, gerekirse kızarım ama bunu açığa vurmam.
18 yaş altı olur, o zaman başka, istismar olur bunun adı. Ama reşit bir kız ve yaptığı bazı seçimler var. Dünyanın sonu değil, kimse ölmemiş. Bu kadar büyütmeyin ya, canı sağ olsun. Niye gerçek acılarla, büsbüyük sorunlarla karşılaşmayınca sorun bile olmayan şeyleri ölüm kalım meselesi haline getiriyorsunuz?
Yıllar önce görmüştüm, böyle bir kız çocuğunu hırbonun biri tehdit etmiş, cinsellik yaşadığımızı babana söylerim diye. Kız tutmuş pencereden atlamış, öldü gitti. O hırbo o it oğlu it, hala yaşıyordur eminim. Olan kıza oldu.
Aile o güveni verseydi, kız ailesinden ölümden daha çok korkmayacaktı. Bunun için değer miydi ya? Aha şimdi gerçek bir sorunları oldu, evlat acısı. Acı budur işte, gerçek acı bu.
