- 11 Aralık 2018
- 40.889
- 254.128
- 598
İkisinin farklı okullardan mezun olduğunu söylemedim zaten, giden arkadaşlarımın görüşlerinden yola çıkarak böyle bir şey yazdım oraya.
Ve psikoloji okuyan bir arkadaşımın ödevi için ona yardım ederken oda bir uzmandan yardım almamı durumun binge eating ile aynı olduğunu belirtmişti.
İyi geceler herkese.
Rahatsız olduğum bi konu hakkında bilgisi olanlardan yardım almak istiyorum. Ben de aşırı derecede yeme bozukluğu başladı. Yani çok fazla yiyorum, abartılı kilo almıyorum tabii ki ama eskisine göre yağlandım iyice. Diyete veya sağlıklı beslenmeye başlamaya çalışıyorum, iki gün sonra çok daha fazla yiyorum.
Paketli ürünleri çok, çok fazla tüketmeye başladım. Aç olmasam Bile yiyorum. Günde 4-5 tane çikolata yendiğim falanda oluyor. Araştırdım, psikologdan yardım alın diyorlar ama psikoloğa o kadar para verme şansım yok maalesef ve devlet hastanesinin psikologlarını da çok iyi demiyorlar...
Böyle olup, bunu kendi aşan kendi başına çözüm bulan var mı? İrademi tam anlamıyla koruyamıyor ve artık bu kadar yapay şeker, karbonhidrat tüketmemin zararını göreceğimden korkuyorum. Bir çözüm önerisi olan lütfen yazabilir mi?
Hayır yeme bozuklukları iradeden bağımsız şeylerdir .Binge eating tıkanırcasına yeme bozukluğu olarak geçiyor be ani yeme atakları geçiren insanlar oluyorlarmış. Daha henüz her şeyi bırakıp yemeğe koşacak raddeye gelmedim ama diğer sonuçlar aynı şekilde taşıyorum. Ve aslında her araştırdığım yerde irade gücü ve psikolojik yardım ile aşılabileceğini söylemişler.
merhaba bulundugunuz ildeki hastanelerdeki psikologlari arastirin 30 yasin uzerindekiler iyi universitelerden mezun bol bol danisan gormus kisiler olur bir psikolog olarak bunu soyleyebilirim.ayrica kendinize haftada 1 gun verin markete gitmek icin.o gun sadece ihtiyaciniz olan gidalari alin abur cubur reyonunun onunden gecmeden cikin ve 1 hafta boyu tekrar markete gitmeyin.kuruyemis meyve sebze baklagil et yemeyi duzenli ogun yapmayi aliskanlik haline getirin.hoslandiginiz aktivitelere vakit ayirin.film dizi izlemek spor yapmak resim muzik dans doga yuruyusu gibi hobilerle ilgilenmek veya evi temizlemek fazlaliklari atmak toparlamak bile iyi gelir.İyi geceler herkese.
Rahatsız olduğum bi konu hakkında bilgisi olanlardan yardım almak istiyorum. Ben de aşırı derecede yeme bozukluğu başladı. Yani çok fazla yiyorum, abartılı kilo almıyorum tabii ki ama eskisine göre yağlandım iyice. Diyete veya sağlıklı beslenmeye başlamaya çalışıyorum, iki gün sonra çok daha fazla yiyorum.
Paketli ürünleri çok, çok fazla tüketmeye başladım. Aç olmasam Bile yiyorum. Günde 4-5 tane çikolata yendiğim falanda oluyor. Araştırdım, psikologdan yardım alın diyorlar ama psikoloğa o kadar para verme şansım yok maalesef ve devlet hastanesinin psikologlarını da çok iyi demiyorlar...
Böyle olup, bunu kendi aşan kendi başına çözüm bulan var mı? İrademi tam anlamıyla koruyamıyor ve artık bu kadar yapay şeker, karbonhidrat tüketmemin zararını göreceğimden korkuyorum. Bir çözüm önerisi olan lütfen yazabilir mi?
Konu hakkında ne zamandır yaptığım araştırmaları bilmediğiniz için ne güzel teşhisler koyuyorsunuz öyle. Öyle bilin, öyle olsun.Binge eating kavramını az önceYesyess yazdı, ordan duydunuz bence ilk olarak. Aksi halde konuda belirtirdiniz en başta. Arkadaşınızdan duymuş olsanız bile, yardım almanız gerektiğini söylemiş zaten. Gidersiniz bir doktora, teşhis konulur, tedaviye başlanır.
Kendime nasıl zarar verdiğimin çok farkındayım. Fiziğim mesela çok bozuldu, özellikle şekerli ürün tüketmekten göbek bölgemde yağlanma oldu. Mesela arkadaşlarla fotoğraf çektiriyoruz. Bakıyorum bakımsız, eskisinden daha kilolu görünüyorum.Uzun uzun yazmak isterdim ama vaktim kısıtlı. Size aşağıda benzer bir konuya (kilo sorunu) yazdığım yorumu olduğu gibi copy paste edeceğim (alıntı yapmaya çalıştım beceremedim). Siz mutlaka iyi bir diyetisyenden destek alın. Sizi psikolojik olarak yemeye teşvik eden faktörleri iyi belirleyin. Hazır şekerli gıdalar sizde daha çok yeme ihtiyacı oluştur kısır döngüye girersiniz onun yerine sebze, yoğurt, süt ürünleri ve kuru meyveye yönelmeye çalışın.
79kgdan 57 kg'a düştüm. boyum 1.62; 1.5 yılda verdim Bu süreçte 3 diyetisyen değiştirdim. İlk diyetisyenim iyidi ama başladıktan bir kaç hafta sonra tayini çıktı gitti yerine gelen diyetisyenle frekanslarımız hiç uyuşmadı sevemedim kadını (bu da önemli bir faktör, gittiğiniz diyetisyenin sizi anlaması ve yol göstermesi, ve genel olarak sizde güven oluşturması önemli). Gittiğim 3. diyetisyen doktor bir arkadaşımın tavsiyesi idi (kendisi de gidiyordu) özeldeydi biraz paraya kıydım gittim ama kadın ilk seansta 1.5 saat sürüyor resmen yazı tahtası üzerinde bana eğitim verdi metabolizma nasıl çalışır, hangi tür yiyecekler vücutta ne yapar. Sporun etkisi nedir, insülin direnci nedir vs. Ona gittiğimde 74 kiloydum (ilk diyetisyenden sonra 2kg geri almıştım). Bana bir diyet listesi oluşturdu ama herşeyden önemlisi hayat boyu faydalanacağım bilgiler verdi. Bir de her yediğimi saat kaçta yediğimi vs not edeceğim ve kontrole getireceğim bir defter istedi.
Ayrıca bu işin psikolojik boyutu çok önemli. Bu beden sizin bedeniniz ve bu karar sizin kararınızdır. Diyetisyen, arada tatlı sert kızsa da, şunu ye şunu yeme dese de, size ancak yol gösterir. Ne yiyip ne yemeyeceğinize karar verecek olan sizsiniz çünkü sizin bedeniniz sizin mideniz sizin hayatınız. Ama diyetisyen sayesinde bilinçleniyorsunuz. Bu işin çok basit bir formülü var sadece bir denklem: Diyelim ki bir şey yemek istiyorsunuz "bunu yemek istiyorum ama benim için zararlı bunu yediğime değmez yemediğim için daha mutlu olacağım" ile "bunu yemek istiyorum, benim için zararlı ama gerçekten yediğime değecek çünkü çok mutlu olacağım" cümlelerini bir teraziye koyuyorsunuz hangisi ağır basarsa onu uyguluyorsunuz; bu tamamen sizin kararınız. Mutlaka birinden biri daha ağır basacaktır.
Üzülüp sıkıldığınızda yeme alışkanlığınız mı var? neden yiyorsunuz çünkü o size geçici bir zevk veriyor, onun yerine size zevk verecek başka bir şeyi koymak sizin elinizde. Yaşamınızın kontrolünü elinize alıyorsunuz. Kimse sizin ağzınıza zorla lokma koyamaz. Bizim toplumumuzda ikramın çok önemli bir yeri var yemek bir sevgi sembolü Birisi size değer verdiğinin göstergesi olarak size yemek ikram eder sizin reddetmeniz onun sevgisini reddetmenizle eş değer sanki . "aaaa ama senin için yaptım, ne olur ye, birazcık daha ye, ölümü gör ye" Benim onu yememle senin ölümünün ne alakası var ben yedim diye ölümden döneceksen yerim de... işte böyle saçmalıklarla da uğraşıyorsun sosyal hayatta ama benliğin güçleniyor sadece yemekte değil hayatın başka alanlarında da hayır demeyi öğreniyorsun. Yani elele gidiyor bir çok şey. Ay kaptırdım kendimi uzun yazdım. Neyse güzel bir serüven bu önce kendini sevmekle başlayan...
Çalışıyorum zaten kendimi o şekilde oyalamaya çalışıyorum. Ya da o an ki çalışma ortamından sıyrılıp başka meşgaleler bulacağım kendime. Bir şekilde aşmam gerekiyor.Herkes donem donem yeme bozuklugu yasiyordur. Baska mesgaleler bulacaksiniz. Örgü falan örün hobi edinin. Eski kiyafetleriniz olmamaya baslayinca yememeniz gerektigini anlarsiniz.
Ille abur cubur yiyecekseniz haftada 1 veya 2 gun belirleyin o gunler yeyin
Evet benimde aklıma geldi bu. Azı karar çoğu zarar mantığı ile ilerlemem gerekiyor sanırım artık.Bir de yemek konusunda kendinizi asiri kisitlamayin. Yememeliyim, yememem lazim dedikce daha cok istek olusur. 1 dilim kek yeyin caniniz istiyorsa mesela. 3 gun cok dikkat edip 4.gün amaan demektense
Aslında meyve yönünden baktığımızda muz da çok şekerli bi meyve. Tatlı isteğimi köreltebilir belki. Denenecekler listeme not aldım sağolun.Ben soyle yapiyorum, mesela canim cips istedi o cipsi aliyorum icinden 3 tane alip koca paketi copun icine tepiyorumcips canim istedi mi istedi.
Aldim mi aldim.
Yedim mi ? Yedim
Bidaha canim istediginde zaten cope aticam diye almiyorum.
Cikolata isini ise soyle hallediyorum.
Bol cikolatali kek yapiyorum,icinde en az 4 yumurta olan.
1 dilimi kesiyor beni, oyle agir bisey yiyince canim bisey istemez oluyor.
Ve eve kilolarca mandalina aliyorumCanim tatli cektikce elmaya mandalinaya sariyorum.
Psikolog araştırması yapıyorum şu an. Birde intermittent fasting diyetine bakacağım. Kendimi kısıtlamamk adına diğer diyetlerden daha iyi gibi duruyor. Birde dediğiniz gibi aklımı sürekli meşgul etmem gerekiyor sanırım.merhaba bulundugunuz ildeki hastanelerdeki psikologlari arastirin 30 yasin uzerindekiler iyi universitelerden mezun bol bol danisan gormus kisiler olur bir psikolog olarak bunu soyleyebilirim.ayrica kendinize haftada 1 gun verin markete gitmek icin.o gun sadece ihtiyaciniz olan gidalari alin abur cubur reyonunun onunden gecmeden cikin ve 1 hafta boyu tekrar markete gitmeyin.kuruyemis meyve sebze baklagil et yemeyi duzenli ogun yapmayi aliskanlik haline getirin.hoslandiginiz aktivitelere vakit ayirin.film dizi izlemek spor yapmak resim muzik dans doga yuruyusu gibi hobilerle ilgilenmek veya evi temizlemek fazlaliklari atmak toparlamak bile iyi gelir.
Ah birkaç hafta sabredebilirsem her şey çözülecek. İnsan vücudu aylık olarak kendini yenileyen bir sistem olarak çalışıyormuş zaten. Yani o ay içerisinde nasıl beslendiysen ona bağımlılık oluşturmaya meyilli. 1 ay için yapabilirsem sonrası biraz daha kolay.Sabahtan başlayın yememeye.Tatlı,karbonhidrat öyle bir şey ki bir kere yerseniz o gün hep yemek zorunda kalıyorsunuz.Çünkü kan şekeri dengesi bozuluyor.Ve zamanla öyle hastalıklar başlayabilir ki,isteseniz de dengeleyemezsiniz o zaman.Önce paket gıdaları bırakıp kuru meyvelerle tatmin edin iştahınızı.Sonra zamanla onların da miktarını azaltın.Bir kaç hafta o zararlıları yemeseniz dil alışıyor zaten.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?