Yeğenimin durumuna üzülüyorum

Queen

Benim hala umudum var...
Kayıtlı Üye
21 Ağustos 2009
431
10
Merhaba benim 13yaşındaki (erkek)yiyenim ergenlik evresinde annesinin birkaç yıldır sağlık problemleri var,yaklaşık 5yıl öncede istanbula taşındılar,yeni çevre okul sağlık sorunları geçim sıkıntıları gibi birçok problemleri var,baba hiçbir zaman ilgilenmiyor sadece maddi ihtiyaçlarını karşılıyor ama sürekli başına kakıyor sürekli,karışıyor,herseye ama saçını bile nasıl kestireceğine karışıyor,okuldan rehber öğretmen çağırmış ona bile gitmiyor(buarada babasının babası küçük yaşta bunları terketmiş ve annesiyle büyümüştür)anneside bilinçliydi ama istanbula taşındıktan sonra hep kendi haline bıraktı herşeyden elini çekti çoçuk kendi halinde büyüyor...Dersleri çok düşük babası sürekli eziyor annesi koruyor vs vs nasıl anlatacağımı bilmiyorum..Bizlerde onlardan çok uzaklardayız anca tel la konuşabiliyoruz ama çok üzülüyorum şimdiki gençliği görünce yiyenimin başarılı hırslı olmasını isterim ama psikolojik sorunları var ama kimse ilgilenmiyor,annesiyle görüşüyorum yardım alsın diye, maddiyatı düşünüyor,çok sıkıntımız var buraları bilmiyorsun sen diyor onunda sıkıntıları var ama kabul etmiyorlar işte..Ben neler yapabilirim acaba yapılabilecek birşey varmı sizce..?
 
İstanbuldan oldukça uzaktasınız sanırım.
Maddi açıdan yardım edebilme imkanınız da çok olmayabilir ama zaten psikolojik destek için mutlaka paraya ihtiyaç vardır denemez. Sosyal güvenceleri varsa devlet zaten karşılıyor bu tarz tedavileri. Allah korusun şimdi bu aşamada yardım edilmeyen çocukların davranışları ileride daha kötü sonuçlara yol açabilir.

isterseniz sizi daha doğrusu yeğeninizi istanbuldaki bir kaç çocuk ve ergen psikiyatrisine yönlendirebilirim.

iyi geceler..
 
Gerçekten çok sevinirim anadolu yakasındalar büyükçekmece civarlarındalar ama devlet hastanesi falan daha iyi olur maddi açıdan birde,nasıl ikna etmeliyim bilmiyorum..
 
Ben kendim doktorum ama şu anda mecburi hizmet için tokattayım. istanbul tıp fakültesinde çocuk ve ergen psikiyatrisinde arkadaşım var. gerçi şu an uzmanlık sınavına çalıştığı ve tezi ile uğraştığı için hastanede bulunmuyor. Yarın o arkadaşımla konuşacağım. Kendisi ilgilenemese bile yeğeninizi mutlaka birilerine yönlendirecektir. Üniversite hastanesindeki masrafları da devlet karşılıyor.
Sizin geçici bir süreliğine istanbula gelme şansınız varsa bu çok iyi olur, ebeveynleri ikna edemeseniz bile yeğeninizle birlikte hastaneye gidebilirsiniz.

annesiyle de bu psikolojik yardım için hastaneye ücret ödemeyeceğinizi söyleyebilirsiniz ve böyle kötü günlerde yardım edilmeyen çocukların derslerinde gittikçe daha fazla sorun yaşayacağını, üniversite sınavını kazanamazsa iş bulma problemleriyle karşılaşacağını ve hatta hatta
bu kadar baskı ve psikolojik şiddet (babanın yaptığı ve anbnenin görmezden geldiği) altında çocuğun intihar girişiminde bile bulunacağını hatta allah korusun ölümle sonuçlanırsa dolaylı olarak çocuklarının katilinin kendileri olacağını söyleyebilirsiniz.

bunlar anne için biraz ağır olacaktır fakat kesinlikle ve kesinlikle 12 yıllık meslek hayatımda karşılaştığım olaylardır.

umarım ikna konusunda da yardımcı olabilmişimdir.
 

Benim gitme imkanım biraz zor çünkü küçük bebeğim var ama birazdan telefon edeceğim ikna etmeye calışacağım.Bu arada istanbul tıp fakültesinde hemen randevu alınabiliyormu?çok uzun tarihe veriyorlarmıs diye duymuştum..Birde arkadaşınız tavsiye edeceği yada önerebileceği isim varsa çok sevinirim,sizden yanıt bekliyorum...
 
merhaba
arkadaşıma ancak bugn ulaşabildim.
kendisi dediğim gibi ders çalıştığından hastaneyle şu an ilişiği yok ve 3 ay daha çalışmayacakmış.
ist.ün.de isim verebiliceği hocalar özel olarak ücrete bağlı çalıştıkları için o size uymuyor. fakat bakırköy devlet hastanesinde hem çocuk ve ergen psikiyatrisi var hem de erişkin psikiyatrisi varmış. hatta türkiyedeki çocuk ve ergen psikiyatrisi için yataklı servisleri olan nadir yerlerden biriymiş, ist. ünv.nin böyle bir imkanı yok. oraya başvurabileceğinizi söyledi.. özel bir isim vermedi ordaki hocalardan..
 
Kız kardeşim benle konuşmuyor,telefonla konuştum bahaneler sayıyor bende kızdım bak bu böyle intihara bile varabilirmiş allah korusun dedim, çok üzüldü,sen nasıl böyle şeyler söylersin dedi,artık konuşmuyor benle.Açıkcası bende ona kızgınım
 
çok üzüldüm güzelim. umarım herşey yoluna girer. kız kardeşin de elbet anlayacaktır ve seni yeniden arayacaktır..
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…