- 8 Nisan 2017
- 56.734
- 296.295
-
- Konu Sahibi Tenceresiz kaldim anne
- #61
İlk defa yüreğimden gelerek söylüyorum sana hakkımi helal etmiyorum ...o kadar çok haykirasim var ki bunu hiç bişey haketmiyorsun !!!
Yürürken yorulmak ...
Daha evlenmeden herşey evet deme bacım yani kendini niye bukadar çıkmaza sokuyorsun ki benim söz hakkım yok ise evlenmemizin bir anlamı yok de .o kadar yorgun o kadar bitkinim ki dışarıya mutlu görünmekten rol yapmaktan bazen gerçek hislerimi unutuyorum aman ailem beni üzgün görmesin aman işyerime yansımasın aman bi arkadaşım bana acımasın sahi arkadaş mı kaldı çevremde herkesten kazık yedim kalanlarda işinde gücünde mesafeli arkadaşlarım evde bi ablam var bana anneme babama hariç herkese faydası dokunur nedense hayatında bi biz fazlayız bi bizi dinlemeye tahammülü yoktur benle aynı yaşta olanlarla benden küçük olanlarla bile gezer tozar görüşür bi ben küçük gelirim ona nişanlıyım yakın zamanda evlenicem annem babam yalnız kalıcak korkuyorum mutsuz olucaklar, nişanlım dediğim insan yavaştan değişmeye başladı kavgalar gürültüler düğün stresi olduğunu düşünmüyorum evlilik sonrasında hep maddiyat konuşuyo yok çalıştığı işte emir altında çalışamazmış kendi işini kurcakmış bilmem ne yok doğup büyüdüğü şehirde yaşamak istiyor burda nefes alamıyomuş ben ikimizin hayatını değil resmen onun hayatını yaşamaya evleniyorum sanki o kadar mutsuzum ki bu ilişkiye başlarken ne duygulardaydım şimdi nerdeyim şimdi evlencek olmama beni nelerin beklediğine hayatımın kötü olcağına bide ailemden ayrılcağıma hepsine ayrı ayrı üzülüyorum herkes sanıyor ki evlilik stresi ama değil bir derdimi sırrımı anlatabileceğim bi dostum bile yok aileme desem ayrıl der çeker korur kollarlar beni ama bi kere yüzgöz olundu mu geri dönüşü yok bi kere mutsuz olduğumu görseler bilseler hep içlerinde huzursuzluk olucak Allahım içimi ferahlat nolur yaşadıklarım kötü anları bi daha yaşatma bana
Rabbim yüreğine ferahlık versino kadar yorgun o kadar bitkinim ki dışarıya mutlu görünmekten rol yapmaktan bazen gerçek hislerimi unutuyorum aman ailem beni üzgün görmesin aman işyerime yansımasın aman bi arkadaşım bana acımasın sahi arkadaş mı kaldı çevremde herkesten kazık yedim kalanlarda işinde gücünde mesafeli arkadaşlarım evde bi ablam var bana anneme babama hariç herkese faydası dokunur nedense hayatında bi biz fazlayız bi bizi dinlemeye tahammülü yoktur benle aynı yaşta olanlarla benden küçük olanlarla bile gezer tozar görüşür bi ben küçük gelirim ona nişanlıyım yakın zamanda evlenicem annem babam yalnız kalıcak korkuyorum mutsuz olucaklar, nişanlım dediğim insan yavaştan değişmeye başladı kavgalar gürültüler düğün stresi olduğunu düşünmüyorum evlilik sonrasında hep maddiyat konuşuyo yok çalıştığı işte emir altında çalışamazmış kendi işini kurcakmış bilmem ne yok doğup büyüdüğü şehirde yaşamak istiyor burda nefes alamıyomuş ben ikimizin hayatını değil resmen onun hayatını yaşamaya evleniyorum sanki o kadar mutsuzum ki bu ilişkiye başlarken ne duygulardaydım şimdi nerdeyim şimdi evlencek olmama beni nelerin beklediğine hayatımın kötü olcağına bide ailemden ayrılcağıma hepsine ayrı ayrı üzülüyorum herkes sanıyor ki evlilik stresi ama değil bir derdimi sırrımı anlatabileceğim bi dostum bile yok aileme desem ayrıl der çeker korur kollarlar beni ama bi kere yüzgöz olundu mu geri dönüşü yok bi kere mutsuz olduğumu görseler bilseler hep içlerinde huzursuzluk olucak Allahım içimi ferahlat nolur yaşadıklarım kötü anları bi daha yaşatma bana
amin hepimizinRabbim yüreğine ferahlık versin
Neden bugün diye sorayım mıBen bugün anladım ağır yalnız olduğumu. İlk kez kalbim sızladı.