Merhaba arkadaşlar,
Geçen hafta apartman temizlikçisi iki yavru kedi getirdi, annelerini araba ezmiş sokakta kaldılar diye. Yaklaşık 1.5 aylıklar.
Ben zaten evde kedimiz var alamam, başkalarına sorun dedim. Eşim de kadın gidince "almak gibi bir hata yapma sahiplendirmek kolay değil" dedi.
sonuç olarak apartmanda kimse almamış ve kediler bizde :)
Sorun şu ki 1 yaşındaki kedim uzaklaştı benden. Salona girmiyor, uyurken yanıma gelmiyor, dokundurmuyor, küstü resmen ve ben bu duruma çok üzülüyorum. Eşim de, "beni dinlemedin aldın" diye küstü ama onun küsmeleri bitmiyor zaten, onu es geçiyorum.
Kedilerden birini internetten çok temiz müzisyen bir genç sahiplendi bugün. Tuvalet egitimlerini de vermiştim zaten, o sıcak yuvasına kavuştu.
Asıl dert öteki yavru. Öyle sıcak kanlı ki kafamızdan inmiyor, gördüğüm andan itibaren ona çok bağlandım, sahiplenmek istiyorum ama kendi kedimiz ve eşim engeli var önümde, artı masrafları var tabi. Biri onu isteyecek, alacak diye ödüm kopuyor
Evde iki kedi bakma fikri aklımdan çıkmıyor.
Yavru erkek, bizim kedi dişi bu arada.
Onları sürekli veterinere götüremem, sadece iç dış parazit ilaçlarını düzenli veriyorum. Alırsam ikisini de kısırlaştırmak gerekiyor.
Sıcak bir yuva ve karın tokluğuna sahiplenmek bencillik mi olur?
Sizce ne yapmalıyım?