- 4 Şubat 2019
- 3.933
- 8.715
- 158
Ben de çamaşırlarımı parçalamadım aynen hiç istifini bozmadı. Hasta olma yolunda ilerliyorum. Günlerdir uyuyamıyorum düşünmekten. Umarım atlatabilirim. Zaten depresyon anksiyeteye yatkın bir kişiliğim var iyice kötü oldumDoğumdan sonra oldu eşim böyle öncesinde 2 günde bir birliktelik yaşayan biriydik doğumdan sonra tamamen değişti çok çaba sarfettim kişisel temizliğimi sık sık yapıp kendime bakım yapıp her akşam yaklaşmasını bekledim ben kaç kez yeltendim birliktelik yaşadık ama hep ben bıkmıştım artık onun gelmesini istiyordum ama gelmiyordu başkası olmadığından da hayatında emindim sorduğumda nedenini ise susuyordu terapiye gidelim dedim istemedi 6 7 ay mı ne sürdü sonra kendiliğinden geçti ama ben yoğun anksiyete hastası oldum şuan psikoterapi alıyorum ve Dr um dedi keşke o dönem gelseymişsiniz dedi yanlış yapmışsınız siz istedikçe ters tepmiş akışına bırakmanız gerekiyordu dedi saatlerce hüngür hüngür ağladığımı bilirim bi akşam saat 11 gibi arkadaşlarının yanından geldiğinde yine bana cinsel manada yaklaşmadı diğer türlü hiçbir soğuma yok sadece cinsel yönden yaklaşmıyordu tüm fantazi geceliklerimi aldım yanına oturdum hepsini tek tek gözünün önünde parçaladım bir daha sana böyle şeyler giyersem hazırlanır süslenirsem deyip kırtık kırtık yaptım şaşırdı kaldı hayatım iyi misin dedi ve ben onları yırttıktan sonra tlfnuyla oynamaya devam etti siz siz olun ilk önce kendinizi sevin değer verin istemezse istemesin gururunuzu ön plana alın bikaç kez yaklaşın şayet bir dahakine yaklaşmazsa kendisi asla yaklaşmayın üzmeye değmez ben hasta oldum siz olmayın