zaman Allah'ın izniyle ilaç oluyor da biz insanlar o zamanı geçirmeden üzüntüyü kederi atlatmak gibi bir güce sahip olmuyoruz çoğu zaman, kendi kendimizi boşuna hırpalıyoruz. halbuki aradaki süreyi de üzülmeden geçirebilsek ama, olmuyor işte :)
etraf böyle kazmalarla dolu arkadaşım boşver. ben de 2.5 sene fln birini çok sevdim ama bakışlarıyla o sevdirdi yani. her yerde gözünü dikip bakardı. buna aşık olduğum için kimisini kırdım bir de. öyle pervasızdı ki kesin gözüyle bakıyodum bu kadar da öküz olunmaz yoksa diyodum. sonra bu okul biticek hala gelip söylemiyo ben kendimi yiyorum, 3. sınıfın yazında öğrendim ki çocuk nişanlanmış. yani hayatında hep biri vardı, bana bakarken de.. yıllarca üzülmem yetmedi bir de buna üzüldüm, benim onsuz hayalim yoktu yıllarımı verdim umutlarım boşa çıktı vs. diye. ama şimdi ne oldu? daha hayatıma kimse girmesine kalmadan unuttuuuuum gitti.. kesin ümidi kesince yıllardır silemediğim adamı birkaç ayda siliverdim Allah'ın izniyle. o kadar zaman üzüldüğümle kaldım salak gibi.
diyeceğim o ki böylelerini hiçbir yerine takmaya gelmez. ayrıca tüm kızlara birinden hoşlanmayı yasaklıyorum, bi niyeti olan adam gelsin söylesin kardeşim, bir de onun derdini siz çekmeyin nasıl olcak bu iş diye. her bakanı adam sanıp ümitlenmeyin sakın ha..
akışına bırakın oooh ne rahat.