Yasadıgım bir olayı yazmak isterim.
Ben küçükken babamın köyüne giderdik her haftasonu, orda babamın kuzeni falan yasıyor onunda kızı var benle yas.durumları iyi değildi, köy ortamı falan biz şehirden gidiyoruz benim kıyafetlerim güzel.o kızı cok severdim yeni bebeklerimi yeni,esyalarımı götürürümdüm hep hediye paketi yapıp cok mutlu olurdu.bende hiç esyalarıma kıyamazlık yapmazdım, hatta bigün müsamere için yeni ayakkabı alınmıştı onu cok begendi ona verdim, ertesi gün müsamerede eski ayakkabımı giymiştim hala fotolarda ilk ayakkabı ilgimi çeker:) neyse aradan yıllar geçti hep duyarım kıZ çok çalışkandı.dr olmuş.bigün annemlere geldiler kız bana nasıl sarıldı ben,beni unutmustur sanmıstım.Seni hiç unutmadım senin bebeklerinle, kıyafetlerinle büyüdüm ben sen olmasan cocuklugumu öyle yasayamazdım her hafta sonu sizin gelmenizi beklerdim dedi.okadar duygulandım ki anlatamam.şimdi dr cok cok iyi durumda son model arabası var:) benim yok
:) gözüm yok cok şükür bende anaokulu öğretmeni oldum.benim için güzel bir anı.sizde olabildiğince paylaşın cocuk yasasın hiç bir çocuk büyüdüğünde anılarını unutmaz