- 19 Ağustos 2010
- 4.604
- 3.549
evet iyi anlaşıyorlar geneldeHayatın gerçekleri işte,içim cız etti gece gece
En azından siz yapabiliceklerinizi yapıyosunuz minik için
Üzülüyodur tabii kızcağız
Kızınızla arkadaş denebilecek kadar iyi anlaşıyorlar mı
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
yardımcı ablanın kızı
- Konu Sahibi nerisona
- Başlangıç Tarihi
- 27 Mayıs 2015
- 312
- 179
- 21 Temmuz 2013
- 226
- 19
Ne güzel sevindim ikisi adına da :)
Çocuk odayı görmüş ve imrenmiş artık bence de gelip oynasın hevesini alsın en azından
Kim bilir geliceklerinde heyecanlanıp odada oynayacağının hayalini kuruyodur belki de çocuk
- 2 Haziran 2015
- 291
- 162
Kendimi gördüm resmen o kizda. Bende 9 yaşımda başladım annemle temizliğe, merdiven silmeye vs. Cöpun kenarinda ayakkabı, tahta falan bulunca hemen sevinip eve getirip yakacak yapmaya. Ama şimdi çok şükür annemin de durumu iyi. Beni de ablamı da üniversite okuttu. Eşimin de işi çok iyi ve suan o yaslarda asla hayal edemeyecegim şeyleri yaşıyorum ve bir yanda da anneme yaşatmaya çalışıyorum. Inşallah o kizcagiz da iyi yerlere gelir ve onun gibi birçok çocuk. Şuanda çok şükür biz yardıma muhtaç çocuklara kıyafet, ayakkabı neyse ihtiyaçları aliyoruz esimle
- 19 Ağustos 2010
- 4.604
- 3.549
oyle düşünüyorum ben de ama evde ne diyor annesine bilemiyorum, cunku benim kız bir sey görse ister, ama cogu seye sahip olduğu için de unutur, bu yavrunun bir seyi yok sanıyorum, anladığım bu yani, umarım eğlence olarak goruyordur sadece
- 26 Şubat 2010
- 5.613
- 5.657
- 19 Ağustos 2010
- 4.604
- 3.549
evet odası, yatağı falan pembe, renge takıldı o ben de fark ettim. elimden gelenin daha iyisini yapmaya calışacagım, sag olunÇocuklar mobilyaya pek takilmaz....eminim pembisli figurlu yatak örtüsü, uyku seti gibi şeylere imrenmistir...
İmkanınız varsa bu tür bişey hediye edin...cekyatta bile yatiyo olsa özel hissedecektir
- 26 Şubat 2010
- 5.613
- 5.657
Gerçekten cok temiz kalplisin...kızın çok şanslı
- 17 Nisan 2012
- 1.896
- 2.559
bu örneklere bir tane de ben ekleyeyim içiniz rahat etsin :)
biz küçükken her yaz annemin memleketine giderdik. dayılarımın kızlarının odaları da aynı böyle anlatılanlar gibi bol eşyalı, aksesuarlı süslü püslüydü biz onlara göre o zamanlar daha orta halli bir aileydik evimiz küçüktü üç kardeş aynı odada kalırdık ve kuzenlerimin her istediği alınırken biz fuzuli bir şey asla alamazdık ve çoğu eşyayı ortak kullanırdık.
dayımlarda yatıya kalmak, o oyuncaklarla oynayıp tokalarla süslenmek rengarenk kitapları okumak çok eğlenceliydi ne bileyim öyle pek kıskançlık ya da üzüntü duyduğumuzu hatırlamıyorum. evimize neşeyle döner, eski oyuncaklarımızı bağrımıza basar toz toprak içinde sokak oyunlarımıza dalardık. mutlu çocuklardık :)
beni üzen iki olay vardı onların üzerinden size tavsiyede bulunayım (tabi ki kuzen ve yardımcı abla çocuğu olmak birbirinden çok farklı ama)
birincisi: annemin memleketi bizimkinden çok daha gelişmiş bir şehir olduğu için her türlü imkan ve mağaza vardı, dayım bizi her seferinde lunaparka götürürdü uçardık sevinçten, bir kere bijuteri gibi bir yere girdik ve dayım kendi kızına da bana da ne istersek alabileceğimizi söyledi. kuzenim birkaç şey aldı ben sadece kalpli bir kolye aldım. kuzenim surat astı tavır yaptı babasına niye bana hediye aldığını sordu, kendisini hiç önemsemediğini hep bize güzel şeyler aldığını söyledi üstelik kendisi her gün ne isterse alınan bir çocuktu çok kırılmıştım içten içe çok üzülmüştüm üstelik bu kuzenim ve kardeşi ailece bir başka şehire taşınırken çekmecelerindeki eşyaları toplamaktan sıkıldıkları için bırakıp gitmişlerdi.
ikinci olay: diğer dayımın kızları kardeşim 3-4 yaşlarındayken evlerindeki dolapların kapaklarını açıp içine baktı diye ne görgüsüzlüğümüzü bıraktılar ne hırsızlığımızı
şimdi ne kadar da olsa onlara yakın olamıyorum bir türlü...
size tavsiyede bulunmama gerek bile yok aslında çünkü siz ince düşünceli merhametli bir hanımsınız. o çocuk kızınızın odasında gönlünce oynayıp kızınız tarafından olumlu ve paylaşımcı bir yaklaşım görürse üzüleceğiniz bir durum yok demektir
o ona yeter :)
- 2 Ocak 2015
- 6.425
- 15.437
Üzüldüm ancak farklı açıdan yaklaşıcam konuya. Üzülenlere bir nebze teselli olur belki.
Boşanan anne-baba çocuğuyum, annem çalışmıyordu üstelik. Bir çocuk düşünün 3 yaşında, annesi diyor ki "çikolata isteme olur mu kızım, misafirliğe gidince de şeker verirlerse bugün çok yedim, teşekkür ederim de alma" vs. İstemedim de, yemedim de. Cips isterse canım annem patatesi innncecik doğrardı yuvarlak, kızartıp verirdi.
Her neyse, şimdi o kız büyüdü etti; ve zannedersiniz ki küçük dağları o yarattı. O kadar kendime güvenirim, o kadar güçlü bir insanım ki şaşarsınız. Bunun sebebi de baya küçükken yüzleştiğim hayattır. 5 yaşımdayken bile benim için yaşından ne kadar olgun derlerdi, hala öyleyim. Eminim bu küçük kız da öyle olacak. Siz zaten duyarlı yaklaşmışsınız olaya, eminim onu mutlu edecek şeyler yapacaksınızdır.
Boşanan anne-baba çocuğuyum, annem çalışmıyordu üstelik. Bir çocuk düşünün 3 yaşında, annesi diyor ki "çikolata isteme olur mu kızım, misafirliğe gidince de şeker verirlerse bugün çok yedim, teşekkür ederim de alma" vs. İstemedim de, yemedim de. Cips isterse canım annem patatesi innncecik doğrardı yuvarlak, kızartıp verirdi.
Her neyse, şimdi o kız büyüdü etti; ve zannedersiniz ki küçük dağları o yarattı. O kadar kendime güvenirim, o kadar güçlü bir insanım ki şaşarsınız. Bunun sebebi de baya küçükken yüzleştiğim hayattır. 5 yaşımdayken bile benim için yaşından ne kadar olgun derlerdi, hala öyleyim. Eminim bu küçük kız da öyle olacak. Siz zaten duyarlı yaklaşmışsınız olaya, eminim onu mutlu edecek şeyler yapacaksınızdır.
- 4 Nisan 2015
- 239
- 47
- 19 Ağustos 2010
- 4.604
- 3.549
yakın hissetmemekte haklısınız :/bu örneklere bir tane de ben ekleyeyim içiniz rahat etsin :)
biz küçükken her yaz annemin memleketine giderdik. dayılarımın kızlarının odaları da aynı böyle anlatılanlar gibi bol eşyalı, aksesuarlı süslü püslüydü biz onlara göre o zamanlar daha orta halli bir aileydik evimiz küçüktü üç kardeş aynı odada kalırdık ve kuzenlerimin her istediği alınırken biz fuzuli bir şey asla alamazdık ve çoğu eşyayı ortak kullanırdık.
dayımlarda yatıya kalmak, o oyuncaklarla oynayıp tokalarla süslenmek rengarenk kitapları okumak çok eğlenceliydi ne bileyim öyle pek kıskançlık ya da üzüntü duyduğumuzu hatırlamıyorum. evimize neşeyle döner, eski oyuncaklarımızı bağrımıza basar toz toprak içinde sokak oyunlarımıza dalardık. mutlu çocuklardık :)
beni üzen iki olay vardı onların üzerinden size tavsiyede bulunayım (tabi ki kuzen ve yardımcı abla çocuğu olmak birbirinden çok farklı ama)
birincisi: annemin memleketi bizimkinden çok daha gelişmiş bir şehir olduğu için her türlü imkan ve mağaza vardı, dayım bizi her seferinde lunaparka götürürdü uçardık sevinçten, bir kere bijuteri gibi bir yere girdik ve dayım kendi kızına da bana da ne istersek alabileceğimizi söyledi. kuzenim birkaç şey aldı ben sadece kalpli bir kolye aldım. kuzenim surat astı tavır yaptı babasına niye bana hediye aldığını sordu, kendisini hiç önemsemediğini hep bize güzel şeyler aldığını söyledi üstelik kendisi her gün ne isterse alınan bir çocuktu çok kırılmıştım içten içe çok üzülmüştüm üstelik bu kuzenim ve kardeşi ailece bir başka şehire taşınırken çekmecelerindeki eşyaları toplamaktan sıkıldıkları için bırakıp gitmişlerdi.
ikinci olay: diğer dayımın kızları kardeşim 3-4 yaşlarındayken evlerindeki dolapların kapaklarını açıp içine baktı diye ne görgüsüzlüğümüzü bıraktılar ne hırsızlığımızı
şimdi ne kadar da olsa onlara yakın olamıyorum bir türlü...
size tavsiyede bulunmama gerek bile yok aslında çünkü siz ince düşünceli merhametli bir hanımsınız. o çocuk kızınızın odasında gönlünce oynayıp kızınız tarafından olumlu ve paylaşımcı bir yaklaşım görürse üzüleceğiniz bir durum yok demektir
o ona yeter :)
benim kızımın hava attığı tek şey kardeşi (ablayım diyor sürekli)
ona da sürekli kardeşin var mı dıye soruyor, ''kızım, onun ablası ve abisi var '' diyorum ama beğenmiyor, illa kucuk kardeşi olacak :)
- 17 Nisan 2012
- 1.896
- 2.559
dünyadaki en sevimli nispet bu olsa gerek
inşallah ilerde de çok iyi arkadaşlar olurlar ve ikisini de çok güzel bir gelecek bekliyordur
sevgiler
- 19 Ağustos 2010
- 4.604
- 3.549
profilinize baktım, İstanbul'da değilim, tanınırım diye yazmadım yasadıgım sehri , cunku sizinkine göre kucuk bir yer
- 24 Temmuz 2015
- 215
- 160
o kadar konu içinde içimi ezen sadece bu konu desem yeridir. çok duyarlı bir insansınız öncelikle bunu söyleyeyim. o yaştaki çocukların akıllarında uç fikirler kalır. bunlarda duygulara bağlıdır. ya çok mutsuz olduğu korktuğu ya da çok mutlu olduğu uçtuğu anıları hatırlarlar. eminim 3-5 yıl sonra kızınızla beraber yardımcınızın kızına sorsanız odayı tarif et diye ikisi de farklı şeyleri söyleyecektir. o odada eşyalara bağlı hayali arkadaşları bile olacaktır farklı farklı. hatta kızınızla aynı odada birbirinden bağımsız oynadıklarını görürsünüz. ikisi de konuşur ama birbirinden bağımsızdır konular. ancak, emin olun ikisininde o an hissedeceği duygu aynıdır. "mutluluk. 5 yıl sonra da size bunu dile getirebilirler..."4 yaş, çocukta mülkiyet anlayışının olmadığı bir dönemdir. dönemsel özellikleri bu şekilde. bu yüzden kızınızla güzel vakit geçirmesine gönül rahatlığıyla izin verebilirsiniz.
- 24 Temmuz 2015
- 215
- 160
onlardaki mülkiyet anlayışına göre gördüğü her şey onlarındır. kendileri sahip olmasa bile. dolayısıyla çocuğa katkınız bile olur. (mülkiyet anlayışını açmak istedim. katkınızı bilmeniz açısından. )
- 19 Ağustos 2010
- 4.604
- 3.549
Çok çok güzel
- 19 Ağustos 2010
- 4.604
- 3.549
Çocuk 5 yaşına yaklaştı. Umarım dediğiniz gibidir,ama benim kızım 3.5 olmasına ragmen aidiyet duygusunun farkında. Kreste kimin neyi var , bir bir anlatır. Tabii bunlar toka, çanta gibi basit şeyler. Umarım burayı oyun alanı gibi görüyordur. Ama işte "ne güzel odan varmis" falan dedi ya çok içime oturdu
- 6 Ocak 2012
- 10.357
- 9.245
Bence çocuk için sizin evinizde geçirdiği anlar özel ve mutlu olmalı. O yüzden uzaklaştırmayın bence kendinizden. Ben Çocukken 6-7 yaşında falanken bir Arkadaşımın evinde iki odası vardı. Biri yatak odası diğeri oyun odası. :) bayılırdım onlarda oynamaya. Kıskanmazdım ama orada vakit geçirmeyi çok severdim. Arkadaşım da oyuncaklarını hiç esirgemezdi. Benden bi yaş küçük ve erkekti. Narin Afacan bir çocuktu. Çok eğlenirdik.
Benzer Konular
- Kilitli
