Merhaba herkese öncelikle umarım bana yardımcı olursunuz ben 24 yaşında bekar bir kızım ama ruhum 70 diyebilirim.ben ev hanımıyım bir mesleğim yok niye okumadın diye sorarsanız anneme babama bakıyorum evin en küçük kızıyım ıkı ablam var onlar evlendı abılerımde yurt dişinda yaşıyor maddi durumumuz iyi olmadığı için gittiler babam felç annemde akciğerleri iflas etmişti ben onlara bakmak için okuyamadım.kendımı bıldım bile hastaneyle ev arasında geçti hayatım annemi 10 aydır kaybettim babami 2 aydır kaybettim psikolojik olarak kendimi iyi hissetmiyorum annemle babamın o halleri hep gözümün önünde. Şimdi ise ablalarımda kalıyorum evde görücü bekliyorum abilerim evlenmiş eşleri beni istemedikleri için yanlarına götüremiyorlar görücü usulüne gelince hayatımda bir kere bile aşık olmadım sevmedim kimsede sevmedi açıkçası 13 yaşimda beri sadece ya evdeydim ya hastene de çirkin biri değilim yada bakımsız çirkin insan yoktur yalniş anlaşilmıyım gelen görücülerim eğer iyi insanlarlasa beni beğenmiyor ama çalişmayan bir eve bakacak baba olamayacak siz anladınız beni öyle insanlar beni beğeniyor bılmıyorum ama eğitim şansım yok bende evleneyim kendi ailemi kurıyım istiyorum ama olmuyor bazen sabretmek güzel şeyler olacak diyor ama hiç umudum yok arkadaşlarım 24 yaşında kımı meslek yapıyor kımı yapmış kımı dünyayı gezıyor kımı sevılıyor bu adaletsızlık Bıraz zoruma gidiyor işte niye bu dünya böyle adaletsiz bunu anlamıyorum