Yardım

Merhaba meltem hanım: ben damla hemen konuya girmek istiyorum çünkü bunalımdayım heryer üstüme üstüme geliyor sanki dokunsalar aglayacagım oderecede kötü hissediyorum kendimi....Ben 07\09\2004 tarihinde severek isterek bir evlilik yaptım ve birbirimizi çok seven yada öyle sanan 2 eştik aşamadıgımız nedenlerden dolayı sadece 9 ay evli kalabildik eşimle ve benim için kötü günler ondan ayrılma kararı aldıktan sonra başladı evet KÖTÜ günler ayrılıgın ilk 15 günü hem kötü hemde çok iyiydim çünkü ha geldi ha gelecek evet arayan o beni çagırcak diye diye evimin bana dar geldigini fark ettim ve onunla gitmedgim yerlerde yaşamaya karar verdim ve gaziantep'gittim ve orada da degişen birşey olmadı unutamadım yeni arkadaş çevresi yeni insanlar derken onu unutturmaya yetmedi kimse sanki heryerden o çıkacak ya o gelecek gibi gelgitler içinde yaşıyordum derken olanlar oldu istanbula geri geldim yemekden, içmeden,arkadaş çevremden,ailemden yani ondan bahseden herkezden nefret eder oldum bu düşündüklerimi onlara belli bile edemedim.hep gel gitler arasında gidip geldim sonra ailemin almış oldugu kararla psikolojik tedaviye baş vurduk orada sadece bir anlatım içerinse olmak her dakka onunla ilgili sorular duymak beni daha kötü hale getirmişti bu sefer verinlen ilaçlarda çare aramaya başladım veee intahar ettim ama çok şükür birşey olmadı ama unuttum mu? diye sorarsanız hayır unutamadım ve bu bir müddet yani 2009 yılına kadar devam etti..yeni arkadaş çevresi edinmeye başladım ve birgün 02\02\2010 salı günü arkadaşım burcu'lardaydım onun erkek arkadaşı olan tolga aradı ve dışarı çıkmak istedi benim var oldugumu söyledi olsun arkadaşında gelsin diyince benim içinde iyi olur diyerek arkadaşıyla buluştuk üsküdar'da yanında bir arkadaşı ile gelmişti adı GÖKHAN ilk gördügümde içimi ısıtan ilk erkekti eşimden sonra derken ogün hep beraber oturduk birşeyler içtik ve evimize geldik bu olydan tam 3 gün sonra GÖKHAN arkadaşım BURCU'yu arıyordu ve benimle arkadaşlık yapmak istedigini dile getirmiş ve bana söylendiginde ondan çok etkilenmiş olmama ragmen hayır dedim çünkü bir kere çekmiştim birdaha aynı acyı yaşamak istemiyordum ama söz geçiremedim kendime ve kabul ettim arkadaşlıgını derken 06\07\2010 bu ana kadar beraberiz ama hep olmayacak olmayacak düşüncesi beni bitiriyor eski eşimden sonra ilk beraberligim ve ondan sonra ilk sevdigim kişi ama ölüyorum(((((((bunuda kaybetmek istemiyorum sinirlerim zaman zaman boşalıyor ellerimin ve ayaklarımın titremesine engel olamıyorum konuşma bozuklugu başladı çok kötüyüm bana yardım edin lütfen desteginizi bekliyorum.

Sevgili Damla, belli ki hassas bir yapısınız. Hassasiyetinize yazdıklarınız bir de takıntısallığı eklediğinizi düşündürtüyor. Bu durumunuz zaten 6 senenize malolmuş, bir 6 seneye daha malolmasın. Ne güzel, hayat karşınıza sevebileceğiniz birisini çıkartmış. Keyfini çıkartın.
Eski deneyimlerimiz sadece o deneyimlerden öğrenmemiz için var, deneyimleri bugünümüze aplike etmek için yok. O başka bir olaydı, bu başka bir olay.
İlişkinizin keyfini çıkartın. Eğer bu takıntısal düşünceleriniz ile başetme zorlnaıyor ve kaygılarınızın üstesinden gelemiyorsanız, yakınınızda bulunan bir meslektaşıma başvurarak bir süre destek alın.
Bırakın herşey sizin için iyi ve güzel olsun.