- Konu Sahibi EYLULUM2222
-
- #1
Slm,,size tekrar yazıyorum..anlatacaklarım karşısında sizde çok şaşıracaksınız..bende çok şaşıyor ve hala burda olmamdan dolayı kendime çok kızıyorum.ne kadar cesaretsiz bir insanım ben..kendimi ezdirmeye devam ediyorum..eşimle aramız ara ara güzel..daha doğrusu o sinirli olmadığı zaman hep güzel..kontrol edemediği bir sinir mekanızması var.nasıl çözücez bilemiyorum..empati kuramıyor..değişik bir kişiliğe büründü..benim sevdiğim adam gitti..nasıl evlendim dediğim bir adam geldi..özellikle çocuğumuz doğduktan sonra başladı bu durum..ben güzel ve çekici bir bayanım..etrafımda evli olamama rağmen takılan vs.çok oldu..ama ben o yapıda biri değilim...ben bir kadınım,insan sevilmek istiyor,güzel bir söz,bir dokunuş..diymi ama..bizimki dur dokunma,ay tamam,öpme...gecen gün bri yere gittik ailesiyle...kızımında wc sorunu oldu ogün,yanımdaki bezler yetmedi..bez alalım dedik..kıyamet koptu,özür dileyerek sizden bana kıçınımı gezdirmeye geliyon sen,fazla niye almıyosun,bundan sonra beraber gelmek yok,git nereye gidersen babanın evine mi gitcen git.seni bilmem ne.annesiyle babası sus oğlum,ayıp,terbiyesizlik yapma.bizim ki hala konuşuyor annesine bağrıyor sus diye.ben ağzımı açamadım. Açsam ağlıcam çünkü..babası en sonunda bir bağırdı sus sus diyorsun,kendin sus önce dedi..1 hafta konuşmadım.insan gelip derki ne bileyim bişeyler der gönlümü almak için..babası ve annesi hala kırgın ona konuşmuyorlar..bu pazar günü oturuyoruz,bişey sorudu bana geç cvp verdim,kumandayı attı bana.ne yapıyorsun sen hastamısın,bu nasıl bir hareket dedim,küçük zigon sahpaların en ufağını fırlattı.bacağıma geldi ve mosmor geziyorum halen.hoş fotoğrafını çektim ayağımın.saklıyorum fotoyu..ben ağladım falan,çocukta ağladı..kayınvalidemlere gidecektim,çocuğum gitmek istemedi.kaldem evde..annesine anlattım bunu tabi..bilsinler oğullarının ne olduğunu.kadın uyuyamıyor bu durumlar yüzünden.bende aynıyım.sorun ne,istediğini ne,bu sinir ve sabırsızlık niye.gel bak ayağıma ne yaptın diyorum,öl geber umrumda değil dedi bana.bugün iyi,yarın asabi,anlayamıyorum..o hala şükretmeli ki yanındayım hala...ama inanın çok sıkıldım,böyle hayat mı olur,isyanda etmek istemiyorum allahımın gücüne gitmesin diye,bir bildiği vardır diye,sabrediyorum.ama ben benden gidiyorum,gençliğim ölüyor,ziyan oluyorum..halbuki daha farklı olabilirdi..
gördüğüm kadarıyla ciddi bir öfke kontrol sorunu var ve bence konu seninle ilgili değil. ailesine karşı da aynı çevreye karşı hep öfke yüklü. iş veya benzeri durumdan dolayı stres yaşıyor olabilir tabiki hiçbirşey çevresine bu şekilde davranmasını haklı göstermez. önerim çok yakın birisine arkadaşın yada aileden birisi olabilir sorunu söyle. haberddar olsunlar. öfkenin bir doz ilerisi şiddettir ve kesinlikle vaktinde tedavi edilmesi gerekir. ben tabiki şiddet boyutunu bilemem aile içerisindeki. ama bir süre üzerine gitmemeye çalış fazla ilgilenme ve tedavi olabilmesi için bir araştırma yap. yanında durumdan haberdar güvenebileceğin birisi olsun. umarım en kısa zamanda sorunu çözersiniz
babası konuşsa nasıl olsa durumu biliyor Allah dan yangına körükle giden bir ailesi yok.oğlununda nasıl davrandıklarını biliyorlar.valla canım sabret düzelir diyemem,ama çocuğun böle bir ortamda büyümesi çok doğru değil,bir an önce önlemini almalısın ya bu adam hayatında yokmuş gibi çocuğunla aynı çatı altında muhatap olmadan bir ömür geçiriceksin adamı yok sayarak bir iş bulup önce çocuğunun ve kendi hayatını garantiye alacaksın ,yada bu diyardan gidiceksin .
kumanda atanı duydum da sehpa atanı hiç duymamıştım. . canın acısı geçer de zoruna gitmiştir. Allah yardımcın olsun. senin ailenden çekiniyorsa ailene anlat. onlar konuşsunlar sakin sakin.
bir arkadaşın babası böyle asabi imiş o anlatmıştı. doktora gidip anlatmışlar durumu. doktor ilaç vermiş onlara. gizli gizli yemeğine karıştırıyorlardı bir rahat etmişler ki sorma :)
çalışıyorum zaten ben..çok gitmek geldi çok..yapamadım ama,ben şimdi gitsem babamlara,hani burnu sürtsün desem..babam beni geri göndermez bir daha..o korkum var,araları kötü olacak..of of,beynim şişiyor artık aklıma geldikçe..en iyisi başka diyarlara gitmek..
iş yeri ve işi ile igili sorunları var..eşim dışa vuramaz duygularını yani anlatmaz,bugün bu oldu be kızdım ona yada söyle dedi bana işte falan demez yani.içinde biriktirir,şişer içi ve stresi oluyor bu yüzden çok.en büyük sorunumuz bu sanırım.ailesi biliyor yaptıklarını ve yaşananları..
Slm,,size tekrar yazıyorum..anlatacaklarım karşısında sizde çok şaşıracaksınız..bende çok şaşıyor ve hala burda olmamdan dolayı kendime çok kızıyorum.ne kadar cesaretsiz bir insanım ben..kendimi ezdirmeye devam ediyorum..eşimle aramız ara ara güzel..daha doğrusu o sinirli olmadığı zaman hep güzel..kontrol edemediği bir sinir mekanızması var.nasıl çözücez bilemiyorum..empati kuramıyor..değişik bir kişiliğe büründü..benim sevdiğim adam gitti..nasıl evlendim dediğim bir adam geldi..özellikle çocuğumuz doğduktan sonra başladı bu durum..ben güzel ve çekici bir bayanım..etrafımda evli olamama rağmen takılan vs.çok oldu..ama ben o yapıda biri değilim...ben bir kadınım,insan sevilmek istiyor,güzel bir söz,bir dokunuş..diymi ama..bizimki dur dokunma,ay tamam,öpme...gecen gün bri yere gittik ailesiyle...kızımında wc sorunu oldu ogün,yanımdaki bezler yetmedi..bez alalım dedik..kıyamet koptu,özür dileyerek sizden bana kıçınımı gezdirmeye geliyon sen,fazla niye almıyosun,bundan sonra beraber gelmek yok,git nereye gidersen babanın evine mi gitcen git.seni bilmem ne.annesiyle babası sus oğlum,ayıp,terbiyesizlik yapma.bizim ki hala konuşuyor annesine bağrıyor sus diye.ben ağzımı açamadım. Açsam ağlıcam çünkü..babası en sonunda bir bağırdı sus sus diyorsun,kendin sus önce dedi..1 hafta konuşmadım.insan gelip derki ne bileyim bişeyler der gönlümü almak için..babası ve annesi hala kırgın ona konuşmuyorlar..bu pazar günü oturuyoruz,bişey sorudu bana geç cvp verdim,kumandayı attı bana.ne yapıyorsun sen hastamısın,bu nasıl bir hareket dedim,küçük zigon sahpaların en ufağını fırlattı.bacağıma geldi ve mosmor geziyorum halen.hoş fotoğrafını çektim ayağımın.saklıyorum fotoyu..ben ağladım falan,çocukta ağladı..kayınvalidemlere gidecektim,çocuğum gitmek istemedi.kaldem evde..annesine anlattım bunu tabi..bilsinler oğullarının ne olduğunu.kadın uyuyamıyor bu durumlar yüzünden.bende aynıyım.sorun ne,istediğini ne,bu sinir ve sabırsızlık niye.gel bak ayağıma ne yaptın diyorum,öl geber umrumda değil dedi bana.bugün iyi,yarın asabi,anlayamıyorum..o hala şükretmeli ki yanındayım hala...ama inanın çok sıkıldım,böyle hayat mı olur,isyanda etmek istemiyorum allahımın gücüne gitmesin diye,bir bildiği vardır diye,sabrediyorum.ama ben benden gidiyorum,gençliğim ölüyor,ziyan oluyorum..halbuki daha farklı olabilirdi..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?