Hayır kim bakıyor benim ikiz bebeklerim var arkadaslariminda birer büyük ve birde benm bebeklerimle denk çocukları var biz dışarı çıkıyoruz hepimiz de tesetturluyuz bı şekilde emzirdik piknikte orda burda hala da emzirmeye devam edenler emziriyor üstünü kapatıp cafede disarda filan fazla takiliyorsunuz herşeye bence uzun süre emsin sizde sohbet edin yaninizdakilerle o emerkenDışarı çıksam da uzun sürebilir çünkü emen bir bebek emzirme örtüsü de burda kullansam ayıp bir şey yapmışım gibi bakıyorlar yaşadığım yerde
"Bebek yüzünden" bebek kendi kararıyla sizin hayatınıza girmedi diye biliyorum. Üzüldüm yavrucağa!2 tane cocuk annesiyim kizim buyuk onla derdim yok o kendini kurtardi.Benim bebegim çok yaramaz sürekli bir şeyleri yere dokuyor,bazen kusuyor ve az uyuyor Benim de tahammülüm uykusuzluktan da yalnizliktan da tükendi.Sabretmeye calisiyorum ama gecmiyor.bir kac kere sinir krizi geçirdiğim için bağırdım ve hiçbir komşum benle gorusmek istemiyor.Insanlara selam veriyorum selam alsam da insanlar iki yuzlu sana guluyor arkamdan konusuyor.Yapayalnizim sadece şehir merkezinde arkadssim var ha deyince oraya da gidemiyorum çocukluyum hatta millet en yakindaki cemiyetlere,akrabalarına arkadaşlarına giderken bebegim yuzunden iyice eve tikildim.Esim sabretmeye calisiyor.Ailem bile beni istemiyor ve davranışlarıyla belli ediyolar.Allah in beni sevmedigini gunahlarim icin ceza verdigini dusunmeye basladimYasama sevincim umudum kalmadi.
Kılıf uydurmayın dışarıda artık birçok yerde emzirme noktası var avm ye gitseniz emzirme bebek bakım odası var ayrıca niye yadırgasınlar taş devrinde mi yaşıyoruz? Ayrıca yadırgayan yadırgasın siz çıkın gezinDışarı çıksam da uzun sürebilir çünkü emen bir bebek emzirme örtüsü de burda kullansam ayıp bir şey yapmışım gibi bakıyorlar yaşadığım yerde
Biri yanımdan gecerken sohbete durdu konu resmen kaynanaya eltiye geldiYa şu şeyi de anlamıyorum "tek kelime edecek insanım yok çevrem yok" yahu artık o devir geçti çıkın yakınınızdaki parka çocuklar oynasın siz telefonunuzdan eğlenceli içerikler izleyin napacaksınız onla bunla konuşarak o diyecek eltim kaynanam bu diyecek vah kocam kafanız şişecek psikolog muamelesi göreceksiniz insan olursa muhabbet edersiniz yoksa da dünyanın sonu değil! Ben özellikle kaçıyorum insanlardan o bu kahvaltıya yemeğe çağırıyor bıktım milletin derdini dinlemekten kaçıyorum siz insanım yok diyorsunuz.
Benim oğlum birazcık çılgındır, meraklıdır. Bir de anneanne babaanne yanımızda olmadığı için bana yapışıktır. Mama sandalyesinde oturtup evde ne işim varsa oraya taşırım çocuğu. Mesela banyo yaparken, tuvalette, makyaj yaparken, yemek yaparken, oradan oraya taşıyorumYorumları okuyunca anne olmak isteyen bir kadın olarak ürktüm.
Mesela hep başında mı bekliyorsunuz bebeklerin ? Banyo yaparken yanınızda mı kalıyorlar nasıl oluyor bu işler ? ya unutursanız bi yerde ?
En büyük korkum sabaha kadar susmayan bebek.
Usluydu dersem yalan olur ama oğlum kadar huysuz yaramaz değildiIlk cocuk cok usluydu galiba :)
Ben öyle insana denk gelsem herhalde çok iyi anlasirdimBiri yanımdan gecerken sohbete durdu konu resmen kaynanaya eltiye geldi2 dakika da baya şey anlattı ama eğlenceli biri idi bayan
:) yanlız ben hiç tanimadigim biri yolda geçen herkesle anlaşmayı düşünmem zaten gelisguzel gelişen bı durumdu arkadaşin bahsettigi konuya göre örnek verdim herkesle arkadaş olmaya da gerek yok bence denk gelince anlasabilceginizi nerden biliyorsunuz? içine girince herşey çok farklı da olabilir ama illaki orada anlasacaginiz birileri vardır bazen zaman gerekiyor yeni ortamlarda hemen olmuyor bir iki olsun kafa dengi yeter çocukla illaki kısıtlama oluyor bunu kabullenmek gerek ama iyice kapatmamak lazım kendiniBen öyle insana denk gelsem herhalde çok iyi anlasirdim
Katılıyorum size.Kimse iki çocuk yapmak zorunda değilki öyle bir kural yok yazılı olarak .Çocuk küçük olsada travma yaşayabilir.Tek sorun onunla dışarı cikamamanizmi eşiniz niye size zor sabrediyor yada niye sizin için kötü konuşulsun.Bebekligi bitince sorunlarınız bitmeyecek ki ebeveynlik çok uzun bir süreç.Bebeklikten çıktı kendini kurtardı diye birşey yokki.Asil mesele okul ergenlik iyi bir meslek sahibi olması ile yetişkin oldu diye biliyoruz.Baksaniza siz yetişkin bir kadın olmanıza rağmen sorunlarınız bitmemiş ailem bile beni istemiyor yazmışsınız.Bencede bir doktora görünmek iyi olur herkes suçlu olamaz konuda.7 aylıkmış bebek, kusuyor, döküp saçıyor diye sinir krizi mi geçirilir? Sizin başka problemleriniz var belli ki, destek almak zorundasınız çünkü oncacık bebeğe ikide bir bağırmaya hakkınız yok.
Pardon da siz anneligi ne sanıyorsunuz...Büyük kıziniz kaç yaşında bilmiyorum ama benim çocuğum 16 yaşında ve ben hala onun için bile kendisini kurtardı diyemiyorum. Çunku hala bana ihtiyacı var, hala günde 6 saatten fazla uyuyayım da sabah kahvaltisini yapmadan okula gitsin diyemiyorum, çok yorulmuş çok bıkmış olmama rağmen çocuğum okuduğu için işimi bırakıp emekli olamıyorum, çunku ona daha vermem, ogretmem gereken çok şey var ve daha çok uzun bir süre kendisini kurtardı ben de artik sırf kendi keyfime bakabilirim demeye hakkım olduğunu düşünmüyorum..Kaldı ki sizin hem kızınız hem de henüz 7 aylık olan bebeginiz için soyledikleriniz ve söyleme uslubunuz tüylerimi diken diken etti...2 tane cocuk annesiyim kizim buyuk onla derdim yok o kendini kurtardi.Benim bebegim çok yaramaz sürekli bir şeyleri yere dokuyor,bazen kusuyor ve az uyuyor Benim de tahammülüm uykusuzluktan da yalnizliktan da tükendi.Sabretmeye calisiyorum ama gecmiyor.bir kac kere sinir krizi geçirdiğim için bağırdım ve hiçbir komşum benle gorusmek istemiyor.Insanlara selam veriyorum selam alsam da insanlar iki yuzlu sana guluyor arkamdan konusuyor.Yapayalnizim sadece şehir merkezinde arkadssim var ha deyince oraya da gidemiyorum çocukluyum hatta millet en yakindaki cemiyetlere,akrabalarına arkadaşlarına giderken bebegim yuzunden iyice eve tikildim.Esim sabretmeye calisiyor.Ailem bile beni istemiyor ve davranışlarıyla belli ediyolar.Allah in beni sevmedigini gunahlarim icin ceza verdigini dusunmeye basladimYasama sevincim umudum kalmadi.
Ben kendini kurtaran çocuğun yaşını merak ettim
Beşmiş.Diğeri kaç yaşında ki kendini kurtarmış oluyor.
Ben yazacaktım benden önce davrandin. Ben işi gücü olan kaç yaşında kadınım annem dil ile kendini kurtardı dese de benim için en ufak şeyde yüreği hopluyor kadının yani. Çocuğu olanın kendini kurtardı demesi hikaye o yüzden maalesef. Diğer taraftan buralarda okuyorum ard arda yap birlikte büyüt diye falan. Yahu onu çoook az insanın psikolojisi kaldırır neye göre veriyorlar bu tavsiyeyi anlamıyorum. Gerçek hayatta çoğunun psikolojisi gitmiş,ruh gibi dolanan insanlara donusuyorlar. Yazık. Çocuk büyütmek kolay değil giden kadının hayatı oluyor.Pardon da siz anneligi ne sanıyorsunuz...Büyük kıziniz kaç yaşında bilmiyorum ama benim çocuğum 16 yaşında ve ben hala onun için bile kendisini kurtardı diyemiyorum. Çunku hala bana ihtiyacı var, hala günde 6 saatten fazla uyuyayım da sabah kahvaltisini yapmadan okula gitsin diyemiyorum, çok yorulmuş çok bıkmış olmama rağmen çocuğum okuduğu için işimi bırakıp emekli olamıyorum, çunku ona daha vermem, ogretmem gereken çok şey var ve daha çok uzun bir süre kendisini kurtardı ben de artik sırf kendi keyfime bakabilirim demeye hakkım olduğunu düşünmüyorum..Kaldı ki sizin hem kızınız hem de henüz 7 aylık olan bebeginiz için soyledikleriniz ve söyleme uslubunuz tüylerimi diken diken etti...
Zor bir durum fakat şu son cümleleri hiç aklınızdan bile geçirmemeliydinizediyolar.Allah in beni sevmedigini gunahlarim icin ceza verdigini