İki çocuk annesiyim ailemden çok uzakta bazen günlerce kimseyle görüşmeden eşim disinda evden dışarı çıkmadan kara döngü içindeyim gün içinde bazen saatlerce lavobaya dahi gidemedigim oluyor üst baş saç bakjm ztn hak getire üç gün aynı pijama ile evde depresyona topuzuyla devam gerçi depresyona bile vaktim yok pacamda iki bebek çok şükür diyorum iyiki varlar ama neden eşim ve annem bu kdr zitlar ikiside kendi aralarindaki sorun yüzünden birbirlerine girip bni cezalandiriyorlar ailem biz artık gelmeyiz sen gel diyor 1700km öteye iki bebeyi alıp gitmek kolay mı heleki bir düzen varken burda eşimde istemez gelsinler kndi annesi çalışıyor ama olanda bana oluyor tabi geçmeyen ankyste ve çarpıntı sürekli baş dönmeleri stresten ağız yaraları en kötüsü kendimi geçtim iki bebeğe yetisememe bazen kendimi onlara bağırırken buluyorum sonra günlerce vicdan azabı ağlama evt şuan anlamiyorlar ama hirsimi onlardan çıkarmak en büyük hata anneme ev içindeki psikolojimi anlattıkça umursamaz tavırda az kaldı zorun bitti diyip duruyor. Bu arada bn yıllarca çok yoğun çalışmış ve hiç evde durmamış bakımlı kendinden emin bir kadın Ken bir anda tam anlamıyla zıt bir hayata gomuldum o kdr yanlızım ki hani insan ya dur bir kahve yapayım da dertleseleim diyeceği bir insan arar ya ne yazikki varlıklar içinde yolluklari yaşıyorum ve bu durumun bnm psikolojimi iyice alt üst etmesinden korkuyorum.