Yalnizlik...

YALNIZLIKLAR ...''
Yalnızlık alıp karşına kendini öteki kendinlerle konuşmaktır.Bakışmaktır, öteki kendinlerledövüşmektir.Kimi zaman,da öldürmektir içlerinden en çok sana benzeyeni,benzemiyor diye .Yalnızlık, öldürmektir .''
Hasan Ali Toptaş (yalnızlıklar )

Bu gün yarın ve sonraki gün ...

Erkenden kalkacaksınız sıcak yatağınızdan kalkmak istemezcesine,kahvaltı yapacaksınız birileriyle yada her zamankilerle çayınızı içerken gözünüz dalacak masanın üstündeki ekmeklere ve boş yerlere sonra,yollara düşeceksiniz işe ve okula geç kalacaksınız yada uğurlayacaksınız birilerini arkalarından baka kalıcaksınız,aynı aynı ve yine aynı şeyler işte.... Çok uzun zaman sizi düşündüren şeyleri bitiremiyor olmakla,her şeye yeniden başlayabileceğinizi sanmak arasında bir fark olmadığını fark edeceksiniz,siz düşünmek istemeseniz de onlar aklınızın bir köşesinde olacak daima,ve en olmadık yerde haince karşınıza çıkacaklar,anlayacaksınız ki hiç bir şey eskisi gibi olmayacak,kaçıp gitmek en güzeliymiş gibi gelsede gidemeyeceksiniz alışkanlıklarınız düzeniniz duygularınız ve en önemlisi kalbiniz buna izin vermeyecek,başkalarının hikayelerinde kendinizi bulacak ve yine başkalarının sonlarında teselli edeceksiniz kendinizidaha iyi durumda olduğunuz için ,yalnızken zamanın hiç geçmediğini zannedeceksiniz ama yıllar hayatlar nasıl geçip gidecek göreceksiniz,akşam olduğunda insanlar evlerine çekilirken şehrin ışıkları tek tek yanarken pencereden onları izlerken bulacaksınız kendinizi ve sığınmaya çalışacaksınız ortalama hayatınıza ... Hayatla ilgili düşündüğünüz onca şey varken uygulamada sınıfta kalmış her insan gibi derin bir mutsuzluk saracak her yanınızı baktığınızda kendinize yapabileceğiniz tek şey bir öz eleştiri ... Belki bir gün göze alacaksınız kendinizi ,ve savaşlara gireceksiniz galibi belli olmayan savaşlar ,yaralar da alacaksınız iyileşmeyen yaralar bir insana en çok yine kendisi zarar verir, kendinle girdiğin savaşları hep kazanmak istersin ama nediren başarırsın ama en çok o zaman seversin kendini yani hiç bir şeyin önemi olmadığını anladığınız anda sizde biliyorsunuz aslında yalnızlık birazda herşeyi bilmenin ta kendisidir ... Birilerini çok sevmişsinizdir belki de birden fazla birilerini,her sevdiğinde aşağı yukarı aynı sondan dolayı üzgün ve kırıktır kalp, yinede umut taşırlar işte herşeye rağmen hep gıpta etmişimdir böylelerine,aslında yalnız değiliz o kadar çok ki yalnızlar o kadar çoğuz ki belki sadece bu nedenle kalabalık bile sayılabiliriz :) hiç fena değilim teselli konusunda değil mi ? öyle mesela yalnızken bağlanacak bir şeyler ararız tutunmaya çalışırız ama yalnızlık öyle bir yargı vermiştirki gerçek mi tutunmaya çalıştıklarım diye düşünürsünüz çünkü bir kez daha kaybetmeye tahammülünüz yok tur artık hayatınız da ya hepler yada hiç ler vardır sabrınız sa en az bir evliyanın ki kadar gelişmiştir acele etmezsiniz çünkü hata yapmaktan korkarsınız ... Herşeyin tek kişilik olması korkuturdu beni ama şimdi bilemiyorum ama galiba ürkütüyor artık ödeyeceğiniz en ağır bedel yaşayarak öğrenmekmiş telafisi olmadan yalnızken arada kızıyorum da hayata çünkü bana bir sevgi boçlu ne zaman ödeyeceği bilinmez ama hiç umut yok hayat götürdüğünü bir daha vermiyor arasıra dostlarla toplanıp felekten bir gece çalarsınız ertesi gün kaldığınız yerden devam eden yalnızlığa bu sadece teselli olur çözüm değil oyüzden artık dostların da tadı kalmaz çünkü kalpdeki boşluğu kimse dolduramaz bir gülümseyiş yada bir sıcaklık kahretsin ki yoktur o da ayrı bir yaradır içinde insanın yok yok sevemezsinizde öyle herkesi sadece yavru kedi misali yaklaşırsınız herkese ama ..... aması yok işte yalnızlık öldürmez ama çok şeyinizi götürür bir daha geri vermemecesine ve umutlarınızın sizi terk ettiği şeydir yalnızlık. Bakıyorum ve görüyorum ki bildiğim tüm hayatlar paramparça....