Yaklaşan sınav ve gelecek kaygısı...

O yaslardayken öyle geliyor aman 1 yıl daha hazırlanmaym herkes benden küçük olacak millet dalga gecer mi vs vs. Ama girincr aslında oyle olmadığını anlıyorsun. Üniversiteyi yeni bitirmiş bi ablan olarak söylüyorum bunları: Orada her çeşit her yaşta insan göreceksin.
- 2. 3. Seferinde kazanıp gelenler,
- Yıllarca okulu uzatanlar(5 yillik bölümü 8 9 yılda bitirenler var abartmıyorum),
- Dikey gecisle geldikleri için dogal olarak senden büyük olanlar (tıpta var mı bu durum bilmiyorum ama muhendislikte coktu)
- Bi bölümü kazanip bi kac yıl orada okuyup, o mesleğin ona göre olmadığını anlayıp tekrar sınava girip farklı bölüme gidenler..

Anlayacağın o kadar çok uzatan insan var ki. Üniversiteyi kazanmanın da bitirmenin de belli bi yaşı yok. Herkes kendi hayatını kendi şartlarında yaşıyor. Bir arkadaşım(24 yaşında) bölümünü bitirmedi hala 2. Sınıf dersleri alıyordu. Yapmayacağını anlayınca bıraktı bu yıl ve yeniden sınava girecek kendine daha uygun bi bölüm secmeyi düşünüyor.
Universitede senden buyuk de kucuk de onlarca insan olacak ki baslayınca anlayacaksın yaş için ne kadar gereksiz yere endiselnedigini.
Eher kendinde 1 yıl daha hazırlanma gücünü buluyorsan mutsuz olacağın bir bölüme gitme derim
 
Ah keşke keşke okusanız hâlâ bir umudunuz var, çok gençsiniz bence sınav sistemi tekrardan değişmeden deneyin. Aramızda 3 yaş var sadece. Bence başarabilirsiniz. Siz gibi düşünüyorum ama artık karşımda aile faktörü olacak. Babam, babaannem bir an önce oku, meslek sahibi ol kafasında. Bu durumu nasıl anlatabilirim bilmiyorum. En son çareyi okurkeb hazırlanmakta bulacağım çünkü babamın laflarını bazen kaldıramıyorum
 
Çok sağ olun ablacığım tavsiye ve örnekler için. Gerçekten mutlu oldum. Tıpta okuyan arkadaşlarım da anlatıyor biri var 3. Kez kalmış sınıfta falan diye... Gerçekten yaşı niye bu kadar dert ediyorsam... Bir de aile faktörü var. Bana kalsa belki gitmem olmazsa ama bu sefer babam psikolojik baskı yapacak ve günlerim ziyan olacak. Belki okurken tekrardan hazırlanırım zor da olsa. Enerjimi hiç kaybetmek istiyorum. Insallah bu sene olur da... Umutsuzluğa kapılmak istemiyorum. Bir şekilde başaracağım mutsuz olursam... Ben kendime inanıyorum. Sadece bir gün bu enerjimi kaybetmek korkuyorum saçma nedenlerle. O zaman aklıma bu dediklerinizi getireceğim sağ olun.
 

şimdi yaşın vs geçmiyor

ama biraz da gerçekçi olmak lazım

her geçen yılda stres katlanıyor

ilk yıl bu sene okul vardı mezuna kalır daha iyisini yaparım deniyor herkes bunu onaylıyor

ama o mezuna kaldığın yılda sınav yaklaştıkça endişe artıyor ya geçen yıl tutan yerler de tutmazsa ya bir sene neyi bekledin sen diye sorarlarsa

bir sene çalışmış da bir arpa boyu yol alamamış derlerse stresi artıyor

aslında bu ekstra stres en az 3-4 yanlış demek bu da cidden iyi puan farklı sakin olmak önemli

ikinci mezuna kalma senesinde ise stres 20 ile çarpılıyor ailenin de anladığım kadarı ile çok destek olucu tavrı yok

kendine inan sen tıbbı kazanırsın

az stresle hareket edersen tıp senindir

ama tıp okumak da zordur kendini hazır hissediyorsan yolun açık

kalan sürede eksiklerini tamamla

sınava kendine inanarak gir elinden gelenin en iyisini yap

puanları, sıralamamaları vs unut hatta çözdüğün ya da çözemediğin bir önceki soruyu da

her soruya hayatta sadece o ve sen varmışsın gibi bak ve onu yap ve geç

önceyi sonrayı umut orası olur bu olmaz, bunlar zor yapamam vs diye düşünme

dün de yazdım al puanı gel tercihlerde tekrar konuşur değerlendiririz durumu
 
En son çareyi okurkeb hazırlanmakta bulacağım
İşte bunu sakın yapma
Bak ben 2014 yılında istediğim bölümü tutturamayınca başka bölüme gittim
Ertesi sene 2015te istediğim bölüm ham sıralamamla tuttu. Hem de yaşadığım şehirde başkentte. Ama geçen yıldan yerleştiğim için okul ek puanım beni 20bin geriye gitti.
İstersen sana sonuç belgelerimi de atarım 2 senenin de
Sakın bunu yapma kazanacakken kazanamayan durumuna düşersin
 
Ciddi misiniz bu bölüm olarak fark ediyor mu şaşkınım şu an
 
Tezsiz ben hiç düşünmemiştim bir işe yaramıyor diye açıkçası. Branşta yükselme bize okulda kalma imkanı veriyormu peki araştırma görevlisi olarak yada herhangi bir kadrod
Ciddi misiniz bu bölüm olarak fark ediyor mu şaşkınım şu an
her üniversite için geçerlimi bilmiyorum ben sadece sdü ye baktım sosyal bilimler enstitüsü için
 
Meslek sahibiysen alan değiştirmek veya yükselmek için tezsiz ama ünv kalmak vb akademik personel olmak için tezli gerekiyor. Tezli okuyanlar daha bir caka satsalar da asul önemli olan sonuç. Sonuç odaklı düşünüp ona göre karar ver.
 
şuan bir işim mesleğim yok zaten üniversitede kalmak benim için daha iyi ama bu sınav puanlarını almak çok zor benim için kpss ye çalışıyorum şuan ona yoğunlaştım kpss daha mantıklı
 
şuan bir işim mesleğim yok zaten üniversitede kalmak benim için daha iyi ama bu sınav puanlarını almak çok zor benim için kpss ye çalışıyorum şuan ona yoğunlaştım kpss daha mantıklı
Konuyla alakasız ama nickinizden sosyoloji mezunu olduğunuz içime doğmuştu:)) Max Weber'i herkes bilir ama ben hissettim Hakkınızda hayırlısı teşekkürler bilgi için de
 
Artık evliyim bi düzenim var aslında maaşım ve çalışma şartlarımda iyi. Nöbet yok 8 5 haftasonu çalışmıyorum. Bayram tatilini rahatça yapıyorum. Yüksek lisansa başlıycam inşallah tıpıda siz okursunuz inşallah :)
 
Insallah hepimizin gonlunden gecen olur ve basaririz ya. Mutluysaniz problem yok o zaman, onemli olan huzurunuz. :)
Yaşa takılma, istemediğin mesleği ömür boyu yapacağına 3 sene geç başla hiç önemli degil
Haklisiniz gercekten...
Ben gecen seneye gore bayagi gelistim. Denemelerime ve turkiye geneli sonuclara bakip konusuyorum ama tabi sinavda ters kose olur muyum bilmiyorum. Haklisiniz, mezuna kalmanin psikolojik bir yani var kesinlikle. Mesela ben bu sene de sacma sapan seylere uzulup tempomu dusurdum. O nedenle sinava kadar calisayim tekrardan bir plan yapacagim gelecege dair. Ailemin destegi hic yok diyemem sadece uc kardesiz ve en buyuk benim. Babam tek calisiyor. Bu devirde cocuk okutmak cok zor. Kardesimin biri fen lisesinde, digerinin de durumu bayagi iyi lgs sinavina girecek haliyle ayirdim yapmak istemeyip onlarin egitimi icin de para harciyor. Bu sene de olmazsa illa git demezler ama sanirim ben bu sartlarda kalmak istemiyorum. Dershaneye falan gitmeyi sevmiyorum zsten. Kalirsam gitmem. Kendim daha iyi calisan biriyim. Tej sorunum surekli evde olmak olur. Bir noktadan sonra bunalim basliyor tek evde olunca da...
Yok bu durumu biliyorum. Kirik obp ile neredeyse yari yariya geri atiyor gibi bir sey. Evet bakinca cok korkunc. Beni de bu korkutuyor. Ailemin yaninda kalma durumunda da nasil olacak bilmiyorum. O kadar bunaldim ki bu sehirden ve bu odadan. Ailem baski falan kurmuyor ama ister istemez yanlarinda baskida hissediyorum. Duvarlar uzerime uzerime geliyor. Bir dershaneye gitmeyi de istemedim cunku sevmiyorum. Kendi calisinca anlayabilen bir tipim. Haliyle insan yuzu de gormek cok zor. Kutuphaneye gidiyordum bir ara. Orasi da ufacik, karanlik bir yer. Insanin gidesi gelmiyor. Dedigim gibi tek korkum bu. Okurken hazirlanmaya kalkarsam da ilk sene sinava girip tercih yapmasam ikinci siniftayken obp geri geliyor. Bu da bana sinava hazirlanmak icin 2 sene demek. 2 seneye de yas oluyor 21, 22 nasil olur bilmiyorum. Bir sinava gireyim de ona gore degerlendirelim
 
Insallah kazanırsın bu yıl.. Sen şimdi bunları düşünmeden elinden geldigince son günlerinde derslerine denemelerine çalış. Bi puanın gelsin ondan sonra tekrar dusunursun bunlari bakalım ne olacak. Belki de kazanacaksın simdi bunlarla mesgul etme kafanı
 

Ben de bir tavsiye vereyim.Öncelikle bu gelecek kaygısı sorunlarını bir süreliğine rafa kaldır,kafanda sadece ''fizikte şu konudan eksiğim hemen halledeyim'' düşüncesi kalsın.Sınava gir,çık,sonuçlarına bak ve bekle.Gelen sonuca göre baktın tıp geldi,zaten istiyormuşsun yaz,gelmedi iyi ölç tart.Hayat sadece tıptan ibaret değil.Ben tıp öğrencisi olarak istemeyerek geldim,hayalim bambaşkaydı ( mühendislik ) ama mevcut maddi durum yüzünden başka şehre gidemedim,kaldım kendi şehrimde tıp okudum.İlk başladığımda ''off bitmeyecek bu 6 sene'' derken,şu an bilim insanı olmak istiyorum,çünkü merak uyandırdı.Bunu bana 3 sene önce söyleseler ''kesinlikle hayır'' derdim,ama şu an makale okumak bile eğlenceli geliyor.Demek istediğim şu ki,direk eleme,seçenekleri düşün tart.Her meslekte insana yardım ediyorsun,tıbbın tek farkı direk insan sağlığı üzerine olması o yüzden insana farklıymış gibi geliyor,ama elimizde tuttuğumuz telefonlar gidince ne kadar mutsuz olacaksak bunu yapan insanlara da aynı oranda o kadar çok şey borçluyuz demektir.Ha hala diğer mesleklere karşı en ufak sempati duymuyorsun,o zaman bir sene daha mezuna kalmayı düşün ; ama bu kez bir önceki seneden daha disiplinli çalışacağından emin ol.
 
40 yıl çalışacağın iş için 1 yıl feda etmeye değer diye düşünüyorum. Bir yıl geç olsun ama istediğin bölüm olsun. Ben zamanında bu cesareti gösteremedim ama sen göster. Yaş meselesini de sakın ha kafana takma. Bizim fakültede 2 oğlu olan kızına da hamile olan bir abla vardı. Paşa paşa mezun oldu 5 yıllık fakülteden. Gerçi bir yıl uzattı okulu 6 yılda mezun oldu ama olsun. Onun şartlarında olan biri için çok büyük bir başarı örneğiydi. Mezuniyet töreninde 2 oğlu ve bebeğiyle çıkıp aldı diplomasını.Harikaydı.
 
26 yaşındayım benim de en büyük hayalim tıp okumak cerrah olmak ben bu yaşımda mücadele ediyorum hem işte çalışıyorum hem ders çalışıyorum bi önlisans bölümü bitirdim o zamanlar senin yaşındaydım ‘benden geçti artık yaşım büyük iş hayatına atılayım’ diye düşündüm ama şimdi geriye dönüp bakıyorum da o yaşlarda çok gençmişim ve yarın öbür gün 30-35 yaşıma geldiğimde ‘26 yaşında çok gençmişim keşke hazırlansaymışım en azından deneseymişim’ diycem bunun bilincindeyim artık bi gün mutlaka giyicem o beyaz önlüğü insan 18 ini geçtikten sonra her yaşı kendisine çok yaşlı gözüküyor geriye dönüp baktığında aslında çok gençmişim diyosun inan bana hayatta hiç bişey için geç değil benim ailemin beni ikinci kez okutacak durumu yok iki tane daha kardeşim var ve daha önce burs aldığım için tekrar burs çıkmıycak ve kazanırsam hem okuyup hem çalışmak zorunda kalıcam ben de aşk acısı çektim aldatıldım dost kazığı yedim vs. Ama ben bu yaşımda hala mücadele veriyorsam sevmediğim bi meslekte koyun gibi yaşamamak için sen daha çok mücadele vermelisin hayattaki en büyük pişmanlığım keşke kazandığım üniversiteye gitmeyip 1-2 yıl daha hazırlansaydım şimdiye belki dr olmuştum insan o zamanlar benden geçti artık diye düşünüyo sana abla tavsiyesi sakın hayalinden vazgeçme emeklilik yaşının 65 olduğu bi ülkede 20 yaş nedir ki daha yolun yarısına bile çok uzaksın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…