- 15 Ekim 2015
- 3.192
- 11.666
- Konu Sahibi QueenOfEagle
- #1
Kızlar, anlatacağım olay dün oldu.. Sinirden elim ayağım titredi, uzun süre kendime gelemedim.
Çok uzun oldu, sıkılanlar okumasın sadece içimi dökmek istedim.
Rahmetli amcamın bize emaneti sevgili X ablacığım var. Sağ olsun dertleriyle ve yaptıklarıyla bizi hep yerin dibine soktu ve sokmaya da devam ediyor.. Benden 6 yaş büyük olmasına rağmen yaptığı çocukça hareketler her zaman şaşırtmıştır beni.
Şimdi, X ablam oldum olası aşırı rahat bir insan olup karşısındakini kullanmaya bayılır. Zamanında kendinden yaşça büyük ve evli erkeklerle beraber olup en az 2 3 kişiyi idare etmiş ve bununla gurur duymuştur her zaman.
Bir gün birine çok kötü aşık oldu ve evlenmek için elinden geleni yaptı. Eline erkek eli değmemiş, gözleri açılmamış biri olarak gösterdi kendini.
Bu arada adam da hanzonun önde gideni. İlgisiz, çapkın, düşüncesiz.. Kısacası tam ona göre birisi!!
Neyse bundan 3 4 sene önce bir mağazada geçici olarak işe başladım. Daha ilk iş günüm ve ablam beni aradı ağlayarak. Bu arada sevgilinin ismi de "Y" olsun..
Zaten "nasılsın, bi derdin var mı diye hiç sormaz" sağ olsun.. Direk konuya daldı; "Y ile kavga ettik, beni terk etti ara onu ablam intihar etti, hastanedeyiz" de dedi.
"Abla arayamam şu an, işteyim biliyorsun ilk günüm bugün.. Ayrıca ne gerek var bırak giderse gitsin" dedim, "tamam görüşürüz" dedi ve tel. kapattı.
Daha sonra korkmaya başladım kendine bir şey yapmasından. Çünkü daha önce intihar etmeye kalkıştı başka birisi için..
Aradım, baktım cevap vermiyor.. Tabii işte olduğum için çok fazla arayamadım.
Bi ara yemeğe çıktığımda baktım, beni netten silmiş..
Eve gittiğimde babama söyledim (Şikayet anlamında değil, biz babamla her şeyi konuşuruz genelde. Saklım gizlim yoktur) o sırada babamın da dikkatini çekti, babamı da netten silmiş.. Bu olaydan sonra benimle 2 sene kadar konuşmadı..
2 sene önce düğünü olacaktı, babaannemin ısrarıyla konuşmaya başladık sevgili ablacığımla..
Bi gün beni aradı, enişte bunu baya hırpalamış.. sinirden delirdim. Babamı kuzenimi aradım ve "gereğini yapın, sahipsiz sanmasın kızı" dedim. Tabii bu arada o kocasıyla barışmış.. Ölüyor aşkından adamın!!
Neyse dedik, kendi kararıdır..
Eski konuları açmadan görüşmeye başladık..
Geçen sene Haziran Temmuz gibi beni aradı yine tutuşmuş..
"Bana 150 TL göndersene, telefon faturam yüksek geldi, Y duyarsa çok kızar" dedi.
Neden yüksek geldiğini sordum, "bilmiyorum, ben de anlamadım" dedi. Tamam ben veririm de git operatörünle ilgili bir yere baksınlar, belki fark etmeden bir yere üye olmuşsundur, sonra sürekli ödemek zorunda kalma dedim. "Hattım Y'nin üstüne, duyarsa beni mahveder" dedi. Abla bunda kızacak ne var hatadır olmuş işte bak ben geri de istemiyorum parayı, ama enişteme söyle baksın, yoksa sürekli gizli gizli ödersen daha zor durumda kalırsın" dedim. Y duymasın ben hallederim dedi..
"Tmm söyle Iban'ını gönderirim iş çıkışı "dedim, kartım yok ki benim dedi..
"O zaman kimlik no ver, bugün olmaz ama yarın öğlene kadar Ptt'ye yatırırım" dedim, Bizim burada Ptt yok, çok ters dedi, O zaman enişteme söyle yarın seni bana bıraksın zaten yarın işe de gitmiyorum ark.lar gelecek hem güzel vakit geçiririz dedim, "Orası Y'ye çok ters, beni bırakamaz" dedi.. O zaman sen gel bebeğinle evin oradan otobüs kalkıyor dedim yok ben gelemem bebekle buradan oraya dedi.
Tmm o zman bakarız bi çaresine dedim..
Ertesi gün aradı yine, yarın bana mesaj atsana "abla bana para lazım 150 Tl gönderebilir misin yaz, yengene senin paraya ihtiyacın olduğunu söyleyip alırım, sonra veririm sen vermişsin gibi dedi..
Annesine bu şekilde yalan söylemek pek hoşuma gitmedi ama, yengem bile artık kendisine inanamadığı için o da para veremezse enişteyle yine kavga etmesinler diye mecbur "tamam atarım" dedim.
O gün yine iş yerinde mesaj attım; Abla benim 150 Tl'ye ihtiyacım var, biliyorum sen de çalışıyorsun ama verebilirsen çok sevinirim, en geç 2 ay içinde veririm" yazdım..
Bu arada bana fece.den mesaj atıyor sürekli.. "2 ay deme, 3-4 ay de", "150 deme 200 de.."
Tabii dediği şekilde düzeltemedim mesajı işim vardı.. Sürekli arıyor ard arda.. Meşgule attım abla işim var 10 dk müsaade et dedim, baktım yine uzun uzun mesaj atmış.. "40 yılda bir iyilik istedim, sen bana yardım etmedin.. Ben sana amcanın emanetiyim, bana böyle mi sahip çıkıyorsun" ama neler neler yazmış..
Eşim o gün bana çok kızdı bu ne böyle yalan dolan, senin ne işin olur böyle saçma sapan şeylerle, bir daha görüşme onunla dedi.
O zamandan beri görüşmüyorduk, 1 ay öncesine kadar..
1 ay önce beni aradı, "kızım seni çok özledi, teyze demeye başladı, sen özlemedin mi" dedi..
Ben de tek çocuk olduğum için hep bir yeğenim olsun isterdim, öyle deyince uzatmadım. Özlemez miyim, çok özledim kuzumu dedim, yine konuşmaya başladık.. Bu arada iş arıyormuş, taşınacaklarmış.. Eşim zaten daha ilk gün dedi sana işi düşmüştür diye..
Neyse, dün yine beni aradı ve ben yine işteyim..
Bu arada havuzlu sitede oturuyoruz diye her daim hava atar.. Dün dedi ki; "Canım ya benim kontörüm kalmadı, sana bi no. versem bana sipariş verebilir misin sitenin marketinden.. Çocukla dışarı çıkmak zor geldi şimdi.." bozuldum biraz, ben işteyim sabahtan akşama kadar, o keyif yapmak için sigara, kola, çekirdek siparişi verdirmek için beni arıyor.. "Tamam ararım" dedim soğuk soğuk..
Allah şahidim, 5 10 kez aradım sürekli meşgul çalıyor.. Abla ulaşamıyorum meşgul çalıyor dedim, arada öyle oluyor yine ararsın dedi.. Bu arada işlerim çıktı onları yaptım yine aradım 2 3 kere, yine meşgul abla halen meşgul dedim bu arada bi tane daha no. göndermiş bunu ara istersen diye. Onu aramadım yalan söylemem.. Abla diğerini aradım ulaşamıyorum dedim. Tamam ben gider alırım yazdı. Ben de tamam dedim. Yine aradan 10 dk geçti, "arkadaşa söyledim 10 sn. sürmedi ulaştı aramadan aradım diyorsun beni bekletiyorsun burada yazdı" Cinlerim tepeme çıktı artık.. Zaten iş yerinde stres üstüne stres..
"Yeter be, sen ne sanıyorsun kendini, varsa yoksa senin dertlerin.. Bi kere bi derdin var mı diye sorun mu bu zamana kadar, işteyim diyorum anlamıyor musun?? Sen bütün gün evde yatıp benden sipariş vermemi istiyorsun, ulaşamadım diye laf sokuyorsun" dedim, "Bi kere senden bir şey istedim onu da hemen yüzüme vur" dedi. Ben de tutamadım kendimi "Ne ilk defası, senin çocuk çocuk aptal hareketlerinden sıkıldım artık.. yok ablam intihar etti diye mesaj at, yok mesajda 250 yaz.. işim gücüm yok seninle mi uğraşacağım ben, biraz aklını başına al artık" yazdım.." İntihar konusunu açmak nereden aklına geldi şimdi, evliliğime zarar mı vermek istiyorsun yoksa" yazmış
"Defol git, çok ağır konuşacağım şimdi" dedim, halen çocuk çocuk mesajlar atıyor bana "Amcanın hatrına mesaj atma bana, ben çalışmıyor olabilirim ama dünyanın en kutsal işini yapıyorum, anneyim ben, "yazmayzmayazmayazma" gibi salak salak mesajlar attı..
"Ben bu zamana kadar amcamın hatrına katlandım sana" yazdım. Halen daha elim ayağım titriyor.. Hesaplarımdan falan tamamen silip engelledim numarasını da engelledim.
Eşimle ilk tanıştığım zamanlar telefonda konuşurken sürekli arkadan sesleniyordu eşime, bizi yemeğe götürsene diye..
Dediğim gibi tek çocuğum ben.. Bu yüzden midir bilmiyorum ama kişisel eşyalarımı paylaşmayı sevmem. Kimseden de bir şey alıp giymem.. Bekarken sürekli benim kıyafetlerimi, ayakkabılarımı ben evde yokken gidip alıyor sonra isteyince surat asıyordu. Bi keresinde benim kıyafetlerimi almış, kendi kıyafetlerini de benim dolabıma koymuş.. Aradan bir hafta falan geçti babaannem onlara gidecekti oturmaya, bu arada kıyafetlerini yıkadım ütüledim babaannemle gönderim, babaanne lütfen söyle kahverengi hırkamı göndersin, dedim. (Eşimle ilk sevgililer günümüzde bana aldığı ilk hediyeydi o) bu olay olalı 4 sene falan oluyor ve halen o hırka bana gelmedi
benden çok o giydi ve sonra ne yaptı bilmiyorum. Artık ben utandım sormaya
Daha o kadar çok şey var ki, ama çok fazla sıktım biliyorum. Lütfen kusura bakmayın çok doluyum.
Çok uzun oldu, sıkılanlar okumasın sadece içimi dökmek istedim.
Rahmetli amcamın bize emaneti sevgili X ablacığım var. Sağ olsun dertleriyle ve yaptıklarıyla bizi hep yerin dibine soktu ve sokmaya da devam ediyor.. Benden 6 yaş büyük olmasına rağmen yaptığı çocukça hareketler her zaman şaşırtmıştır beni.
Şimdi, X ablam oldum olası aşırı rahat bir insan olup karşısındakini kullanmaya bayılır. Zamanında kendinden yaşça büyük ve evli erkeklerle beraber olup en az 2 3 kişiyi idare etmiş ve bununla gurur duymuştur her zaman.
Bir gün birine çok kötü aşık oldu ve evlenmek için elinden geleni yaptı. Eline erkek eli değmemiş, gözleri açılmamış biri olarak gösterdi kendini.
Bu arada adam da hanzonun önde gideni. İlgisiz, çapkın, düşüncesiz.. Kısacası tam ona göre birisi!!
Neyse bundan 3 4 sene önce bir mağazada geçici olarak işe başladım. Daha ilk iş günüm ve ablam beni aradı ağlayarak. Bu arada sevgilinin ismi de "Y" olsun..
Zaten "nasılsın, bi derdin var mı diye hiç sormaz" sağ olsun.. Direk konuya daldı; "Y ile kavga ettik, beni terk etti ara onu ablam intihar etti, hastanedeyiz" de dedi.
"Abla arayamam şu an, işteyim biliyorsun ilk günüm bugün.. Ayrıca ne gerek var bırak giderse gitsin" dedim, "tamam görüşürüz" dedi ve tel. kapattı.
Daha sonra korkmaya başladım kendine bir şey yapmasından. Çünkü daha önce intihar etmeye kalkıştı başka birisi için..
Aradım, baktım cevap vermiyor.. Tabii işte olduğum için çok fazla arayamadım.
Bi ara yemeğe çıktığımda baktım, beni netten silmiş..
Eve gittiğimde babama söyledim (Şikayet anlamında değil, biz babamla her şeyi konuşuruz genelde. Saklım gizlim yoktur) o sırada babamın da dikkatini çekti, babamı da netten silmiş.. Bu olaydan sonra benimle 2 sene kadar konuşmadı..
2 sene önce düğünü olacaktı, babaannemin ısrarıyla konuşmaya başladık sevgili ablacığımla..
Bi gün beni aradı, enişte bunu baya hırpalamış.. sinirden delirdim. Babamı kuzenimi aradım ve "gereğini yapın, sahipsiz sanmasın kızı" dedim. Tabii bu arada o kocasıyla barışmış.. Ölüyor aşkından adamın!!
Neyse dedik, kendi kararıdır..
Eski konuları açmadan görüşmeye başladık..
Geçen sene Haziran Temmuz gibi beni aradı yine tutuşmuş..
"Bana 150 TL göndersene, telefon faturam yüksek geldi, Y duyarsa çok kızar" dedi.
Neden yüksek geldiğini sordum, "bilmiyorum, ben de anlamadım" dedi. Tamam ben veririm de git operatörünle ilgili bir yere baksınlar, belki fark etmeden bir yere üye olmuşsundur, sonra sürekli ödemek zorunda kalma dedim. "Hattım Y'nin üstüne, duyarsa beni mahveder" dedi. Abla bunda kızacak ne var hatadır olmuş işte bak ben geri de istemiyorum parayı, ama enişteme söyle baksın, yoksa sürekli gizli gizli ödersen daha zor durumda kalırsın" dedim. Y duymasın ben hallederim dedi..
"Tmm söyle Iban'ını gönderirim iş çıkışı "dedim, kartım yok ki benim dedi..
"O zaman kimlik no ver, bugün olmaz ama yarın öğlene kadar Ptt'ye yatırırım" dedim, Bizim burada Ptt yok, çok ters dedi, O zaman enişteme söyle yarın seni bana bıraksın zaten yarın işe de gitmiyorum ark.lar gelecek hem güzel vakit geçiririz dedim, "Orası Y'ye çok ters, beni bırakamaz" dedi.. O zaman sen gel bebeğinle evin oradan otobüs kalkıyor dedim yok ben gelemem bebekle buradan oraya dedi.
Tmm o zman bakarız bi çaresine dedim..
Ertesi gün aradı yine, yarın bana mesaj atsana "abla bana para lazım 150 Tl gönderebilir misin yaz, yengene senin paraya ihtiyacın olduğunu söyleyip alırım, sonra veririm sen vermişsin gibi dedi..
Annesine bu şekilde yalan söylemek pek hoşuma gitmedi ama, yengem bile artık kendisine inanamadığı için o da para veremezse enişteyle yine kavga etmesinler diye mecbur "tamam atarım" dedim.
O gün yine iş yerinde mesaj attım; Abla benim 150 Tl'ye ihtiyacım var, biliyorum sen de çalışıyorsun ama verebilirsen çok sevinirim, en geç 2 ay içinde veririm" yazdım..
Bu arada bana fece.den mesaj atıyor sürekli.. "2 ay deme, 3-4 ay de", "150 deme 200 de.."
Tabii dediği şekilde düzeltemedim mesajı işim vardı.. Sürekli arıyor ard arda.. Meşgule attım abla işim var 10 dk müsaade et dedim, baktım yine uzun uzun mesaj atmış.. "40 yılda bir iyilik istedim, sen bana yardım etmedin.. Ben sana amcanın emanetiyim, bana böyle mi sahip çıkıyorsun" ama neler neler yazmış..
Eşim o gün bana çok kızdı bu ne böyle yalan dolan, senin ne işin olur böyle saçma sapan şeylerle, bir daha görüşme onunla dedi.
O zamandan beri görüşmüyorduk, 1 ay öncesine kadar..
1 ay önce beni aradı, "kızım seni çok özledi, teyze demeye başladı, sen özlemedin mi" dedi..
Ben de tek çocuk olduğum için hep bir yeğenim olsun isterdim, öyle deyince uzatmadım. Özlemez miyim, çok özledim kuzumu dedim, yine konuşmaya başladık.. Bu arada iş arıyormuş, taşınacaklarmış.. Eşim zaten daha ilk gün dedi sana işi düşmüştür diye..
Neyse, dün yine beni aradı ve ben yine işteyim..
Bu arada havuzlu sitede oturuyoruz diye her daim hava atar.. Dün dedi ki; "Canım ya benim kontörüm kalmadı, sana bi no. versem bana sipariş verebilir misin sitenin marketinden.. Çocukla dışarı çıkmak zor geldi şimdi.." bozuldum biraz, ben işteyim sabahtan akşama kadar, o keyif yapmak için sigara, kola, çekirdek siparişi verdirmek için beni arıyor.. "Tamam ararım" dedim soğuk soğuk..
Allah şahidim, 5 10 kez aradım sürekli meşgul çalıyor.. Abla ulaşamıyorum meşgul çalıyor dedim, arada öyle oluyor yine ararsın dedi.. Bu arada işlerim çıktı onları yaptım yine aradım 2 3 kere, yine meşgul abla halen meşgul dedim bu arada bi tane daha no. göndermiş bunu ara istersen diye. Onu aramadım yalan söylemem.. Abla diğerini aradım ulaşamıyorum dedim. Tamam ben gider alırım yazdı. Ben de tamam dedim. Yine aradan 10 dk geçti, "arkadaşa söyledim 10 sn. sürmedi ulaştı aramadan aradım diyorsun beni bekletiyorsun burada yazdı" Cinlerim tepeme çıktı artık.. Zaten iş yerinde stres üstüne stres..
"Yeter be, sen ne sanıyorsun kendini, varsa yoksa senin dertlerin.. Bi kere bi derdin var mı diye sorun mu bu zamana kadar, işteyim diyorum anlamıyor musun?? Sen bütün gün evde yatıp benden sipariş vermemi istiyorsun, ulaşamadım diye laf sokuyorsun" dedim, "Bi kere senden bir şey istedim onu da hemen yüzüme vur" dedi. Ben de tutamadım kendimi "Ne ilk defası, senin çocuk çocuk aptal hareketlerinden sıkıldım artık.. yok ablam intihar etti diye mesaj at, yok mesajda 250 yaz.. işim gücüm yok seninle mi uğraşacağım ben, biraz aklını başına al artık" yazdım.." İntihar konusunu açmak nereden aklına geldi şimdi, evliliğime zarar mı vermek istiyorsun yoksa" yazmış
"Defol git, çok ağır konuşacağım şimdi" dedim, halen çocuk çocuk mesajlar atıyor bana "Amcanın hatrına mesaj atma bana, ben çalışmıyor olabilirim ama dünyanın en kutsal işini yapıyorum, anneyim ben, "yazmayzmayazmayazma" gibi salak salak mesajlar attı..
"Ben bu zamana kadar amcamın hatrına katlandım sana" yazdım. Halen daha elim ayağım titriyor.. Hesaplarımdan falan tamamen silip engelledim numarasını da engelledim.
Eşimle ilk tanıştığım zamanlar telefonda konuşurken sürekli arkadan sesleniyordu eşime, bizi yemeğe götürsene diye..
Dediğim gibi tek çocuğum ben.. Bu yüzden midir bilmiyorum ama kişisel eşyalarımı paylaşmayı sevmem. Kimseden de bir şey alıp giymem.. Bekarken sürekli benim kıyafetlerimi, ayakkabılarımı ben evde yokken gidip alıyor sonra isteyince surat asıyordu. Bi keresinde benim kıyafetlerimi almış, kendi kıyafetlerini de benim dolabıma koymuş.. Aradan bir hafta falan geçti babaannem onlara gidecekti oturmaya, bu arada kıyafetlerini yıkadım ütüledim babaannemle gönderim, babaanne lütfen söyle kahverengi hırkamı göndersin, dedim. (Eşimle ilk sevgililer günümüzde bana aldığı ilk hediyeydi o) bu olay olalı 4 sene falan oluyor ve halen o hırka bana gelmedi
benden çok o giydi ve sonra ne yaptı bilmiyorum. Artık ben utandım sormaya Daha o kadar çok şey var ki, ama çok fazla sıktım biliyorum. Lütfen kusura bakmayın çok doluyum.
Son düzenleme:
