- 28 Ağustos 2016
- 1.438
- 2.359
- 133
- Konu Sahibi Albatrosanda
-
- #1
Gece gece sinirim bozuldu.
Farz edin ki arkadaşlarınızın tanıştırdığı biri var. Eski konuma da bakabilirsiniz son sayfalarda olanları da yazdım. Ama ben kısaca yazayım. Olur muyuz olmaz mıyız derken siz baya baya hoşlandınız söylediniz o da hoşlandığını söyledi. Sürekli beraber takıldınız, ortak arkadaşlarınız artık sizi sevgili zannediyor. Ama adamda bir dengesizlik hali de var. Siz her şey yolunda derken birden biz olur muyuz sen çok güzelsin ben çirkinim senin ailen beni kabul eder mi gibi şeyler de söylüyor. Beraber gezmeye gidip çok çok güzel vakit geçirdiğiniz gecenin akşamı kendisi ben evlenmek istemiyorum diyerek durumu bitiriyor. (Ben zaten gidip de daha bir aydır tanıdığım biriyle evlenmem ve bunun muhabbetini bile yapmadım ama açıklaması bu)
Ama deseniz ki hastayım ilk koşan o. Deseniz ki böyle böyle oldu ilk gelen o. Ortak arkadaşlarınızdan önce o koşuyor. Fakat eskisi gibi mesaj iletişim arama yok. O her geldiğinde ben soğuk ve agresif davrandım.
Çünkü içimdeki duyguları yavaş yavaş bitirmeye, soğutmaya çalışıyordum. Soğutmam da lazım çünkü çok hoşlanmışım, acı çekiyorum. Ona kesinlikle eski sıcaklığımla, samimiyetimle davranmadım. Ta ki iki gün önceye kadar.
İki gün önce bana getirmesi gereken bi şeyi getirmesini söyledim ve evime geldi. Bi şeyler yedik, muhabbet ettik biraz. Onu bu kadar uysal ve dingin görmedim. Eskisi gibi mesafeli davranmaya çalışsamda kendisi başını omzuma koyup bir kedi misali açtığım müzikleri söylemeye başladı. Öyle bir ortam ki loş bir ışık ard arda slow müzikler. Sevgili gibiyiz resmen. Ne yalan söyleyeyim ben de özlemişim. O an ben de müziklerde kayboldum. Velhasılı gecemiz benim arabasında sürüş pratiği yapmayı istememle ve bizim dışarı çıkmamızla bitti.
Gelelim beni sinir eden şeye, kendisi dengesiz olduğu için ben bu geceye anlam yüklemedim. (Belki de yüklemişim bilmiyorum) Kendime gardımı indirdiğim için çok kızdım zaten.
Ortak arkadaşlarımız bizi yemeğe davet etti. Bakıyorum bu benimle sürekli dalga geçiyor, sürekli bana takılıyor. Soyadıma, saçıma, ak desem kara diyor. O kadar dalgaya aldı ki beni insanların yanında en sonunda sinirlerim bozuldu. Ben soğuk ve mesafeli davranmaya çalıştıkça (ki kendisi de bi şeyim olup olmadığını sordu ona hiç pas vermeyince) benle full dalga geçti. İster istemez kalbim kırıldı. Ben artık bu adamın ne .ok yemeye çalıştığını anlayamıyorum. Kendimi kontrol de edemiyorum. Hem üzülüyorum hem adama sinir oldum iyice. Ne yapayım ben? Kendimi salak gibi hissediyorum.
Farz edin ki arkadaşlarınızın tanıştırdığı biri var. Eski konuma da bakabilirsiniz son sayfalarda olanları da yazdım. Ama ben kısaca yazayım. Olur muyuz olmaz mıyız derken siz baya baya hoşlandınız söylediniz o da hoşlandığını söyledi. Sürekli beraber takıldınız, ortak arkadaşlarınız artık sizi sevgili zannediyor. Ama adamda bir dengesizlik hali de var. Siz her şey yolunda derken birden biz olur muyuz sen çok güzelsin ben çirkinim senin ailen beni kabul eder mi gibi şeyler de söylüyor. Beraber gezmeye gidip çok çok güzel vakit geçirdiğiniz gecenin akşamı kendisi ben evlenmek istemiyorum diyerek durumu bitiriyor. (Ben zaten gidip de daha bir aydır tanıdığım biriyle evlenmem ve bunun muhabbetini bile yapmadım ama açıklaması bu)
Ama deseniz ki hastayım ilk koşan o. Deseniz ki böyle böyle oldu ilk gelen o. Ortak arkadaşlarınızdan önce o koşuyor. Fakat eskisi gibi mesaj iletişim arama yok. O her geldiğinde ben soğuk ve agresif davrandım.
Çünkü içimdeki duyguları yavaş yavaş bitirmeye, soğutmaya çalışıyordum. Soğutmam da lazım çünkü çok hoşlanmışım, acı çekiyorum. Ona kesinlikle eski sıcaklığımla, samimiyetimle davranmadım. Ta ki iki gün önceye kadar.
İki gün önce bana getirmesi gereken bi şeyi getirmesini söyledim ve evime geldi. Bi şeyler yedik, muhabbet ettik biraz. Onu bu kadar uysal ve dingin görmedim. Eskisi gibi mesafeli davranmaya çalışsamda kendisi başını omzuma koyup bir kedi misali açtığım müzikleri söylemeye başladı. Öyle bir ortam ki loş bir ışık ard arda slow müzikler. Sevgili gibiyiz resmen. Ne yalan söyleyeyim ben de özlemişim. O an ben de müziklerde kayboldum. Velhasılı gecemiz benim arabasında sürüş pratiği yapmayı istememle ve bizim dışarı çıkmamızla bitti.
Gelelim beni sinir eden şeye, kendisi dengesiz olduğu için ben bu geceye anlam yüklemedim. (Belki de yüklemişim bilmiyorum) Kendime gardımı indirdiğim için çok kızdım zaten.
Ortak arkadaşlarımız bizi yemeğe davet etti. Bakıyorum bu benimle sürekli dalga geçiyor, sürekli bana takılıyor. Soyadıma, saçıma, ak desem kara diyor. O kadar dalgaya aldı ki beni insanların yanında en sonunda sinirlerim bozuldu. Ben soğuk ve mesafeli davranmaya çalıştıkça (ki kendisi de bi şeyim olup olmadığını sordu ona hiç pas vermeyince) benle full dalga geçti. İster istemez kalbim kırıldı. Ben artık bu adamın ne .ok yemeye çalıştığını anlayamıyorum. Kendimi kontrol de edemiyorum. Hem üzülüyorum hem adama sinir oldum iyice. Ne yapayım ben? Kendimi salak gibi hissediyorum.