YORGUN KADIN
Geriye dönüp baktığımda hiçbirşey almadan;
yıllarca verdiğimi görüyorum.
Bitmek bilmeyen bir telaşın içinde
Bir ışık görüp ona uçmak istiyorum kelebek gibi
Umuda uçmak,ışığa ulaşmak istiyorum...
Çocuklarım,kocam ve arkadaşlarım oldular
ama yorgun,yalnız bir kadın oldum.
Bir nehir gibi kendi halinde,
durmadan aktım.
Yalnızlıklar rıhtımında bir kadın
Sevgi dilencisi
Yorgun yürekli bir kadın
Geriye dönüp baktığımda dün gece
Tutunacak bir dalım olmamış benim
Ha düştüm,ha düşeceğim
İhanetler,kavgalar ve nefretler
Ve bu fırtınanın sonrası harabe bir yürek.
Yalnızlıklar rıhtımında bir kadın
Sevgi dilencisi
Bezgin yürekli bir kadın
Bir şarkı vardı hani şöyle diyordu:
Yetinmeyi bilir misin?
Sana verdiği kadarıyla hayatın
Hoş
Bilsen de bilmesen de
Yara bere içinde bu yollardan geçeceksin
Kazanmayı isterdim kaybetmeyi değil
Ama olmadı yar
Kendini kayırıyor her insan önce
Bu yüzden aşka kıyar
Giderim alışığım gitmelere
Direndi bu can ne bitmelere
Giderim alışığım gitmelere
Gerek yok isyan etmelere
Fırtına sonrası bir sessizliğin içindeyim artık
Omuzlarımda ağırlığınca bir yorgunluk
Sorumluluklar binmiş üstüme
Kanser gibi içime işlemiş,istesemde temizleyemem artık.
Düşüncelere dalıyorum geriye dönüp baktığımda
Sahte gülüşler,sahte sevgi gösterileri,sahte insanlar
İyi gün dostlarım nerdesiniz şimdi?
12 senelik canyoldaşım,nerdesin şimdi?
Beni yarı yolda bırakıp nereye uçtu ruhun?
Varlığınla yanımdasında ruh halin neden durgun?
12 senelik canyoldaşım
sana kalbim çok kırgın.
Açtım ellerimi sana görmüyormusun?
Bu mutsuz kadın sevgi dileniyor.
Sen bilmiyosun.
19 ocak 2009 13:20