Vicdansız anne ve baba ile baş etmek

Bir kaç saat çocuk bakmak bakımını üstlenmek mi oluyor hanımefendi? Bunu dünyada en kötü anne babalar bile yapıyorlar. Zaten biz bakıyoruz ki çocuklarımıza mevzu burada insanlık ve vicdan. Çocuktan önce çok daha derin mevzular var mesela benim panik ataklarım olduğunu bildikleri halde umursamadan tatile gitmeleri( ozaman bekardım)babam bana bizimle gel dediğinde annemin duymazlıktan gelmesi gibi bir çok şey
1-2 saat bakmak zorunda da değiller siz olaya duygusal bakıyorsunuz bu konuda haklı tarafınız yok, bakmak istemiyorsa bakmaz on dakika da bakmaz, baban gel demiş annen ayrıca mi teklif etmeliydi ? Olmayan aile bağından ne bekliyordunuz ? Anne babamla yaşadığım evde tatil planı yapılıyorsa babam da gel diyorsa ekstra annemden teklif beklemem siz böyle bir anne babadan çocuklarıma 1-2 saat bakmadı ,beni yemeğe cagirmadi diye üzülüyorsunuz.

Size yasattiklari çok zor yazdiklariniz yazamadiklariniz abarttiginiz ya da az bile söylemişsin diyecegimiz ssyler yasamis olabilirsiniz keşke herkes anne baba olmasa ,herkes çok mükemmel anne baba olsa ama olmayınca da olmuyor yolunuza bakmatan başka ne çareniz var ?
 
Benim eşimin annesi dünyalar iyisi biri zaten kayınvalide değil ana oldu bana. Bir telefonumda kadın hemen koşar gelir istiyeyim yeterki. Bunları görünce biz tabi dahada şok yaşadık çünkü kayınvalidem her fırsatta bize destek olmak istiyor yemek olsun yada çocuk bakımı olsun. Torunları ile zaman geçirmek için can atıyor fakat benim annem babam resmen bir mumya gibiler demekki benim çocuklarımı bir yük olarak görüyorlar
E tamam ne güzel maşallah, Allah bir yerden almış bir yerden vermiş. Kiyaslanma içine girmeyin bir de size tavsiyem insan oğlu çiğ süt emmiş derler ne olursa olsun eşiniz anne babanız hakkında konuşmasın siz küsebilirsiniz ,darilabilirsiniz hiç konusmayabilirsiniz ama eşiniz karışmasın.
 
1-2 saat bakmak zorunda da değiller siz olaya duygusal bakıyorsunuz bu konuda haklı tarafınız yok, bakmak istemiyorsa bakmaz on dakika da bakmaz, baban gel demiş annen ayrıca mi teklif etmeliydi ? Olmayan aile bağından ne bekliyordunuz ? Anne babamla yaşadığım evde tatil planı yapılıyorsa babam da gel diyorsa ekstra annemden teklif beklemem siz böyle bir anne babadan çocuklarıma 1-2 saat bakmadı ,beni yemeğe cagirmadi diye üzülüyorsunuz.

Size yasattiklari çok zor yazdiklariniz yazamadiklariniz abarttiginiz ya da az bile söylemişsin diyecegimiz ssyler yasamis olabilirsiniz keşke herkes anne baba olmasa ,herkes çok mükemmel anne baba olsa ama olmayınca da olmuyor yolunuza bakmatan başka ne çareniz var
 
Ona bakarsanız kimse kimseye mecbur değil ama hayatta aile olmak başka bir şey. Onlar beni sadece gurbette tutunmak amacıyla kullandılar işlerini yaptırdılar şimdi ihtiyaçları kalmadı nasılsa. Vefasızlık , hainlik diz boyu
 
E tamam ne güzel maşallah, Allah bir yerden almış bir yerden vermiş. Kiyaslanma içine girmeyin bir de size tavsiyem insan oğlu çiğ süt emmiş derler ne olursa olsun eşiniz anne babanız hakkında konuşmasın siz küsebilirsiniz ,darilabilirsiniz hiç konusmayabilirsiniz ama eşiniz karışmasın.
Eşim haddinden fazla anlayış gösterdi onlara annem ona sesini yükselttiği halde , ters ters konuştuğu halde saygısını bozmadı ama ne zaman gördü ki her gelişlerinde benim ataklarım daha kötü oluyor ağlıyorum benim fikrimi alarak tabi onların daha fazla evimize gelmemelerini söyledi yani benim onayım ike yaşandı her şey
 
Bende de hayatı kendi için yaşayan ömrünce ne ebeveyn ne de koca olmayı kabullenememiş bir baba var. Annem seneler önce boşandı ama ben her şeye rağmen böbreğimi istese ötekini de vereyim mi diyecek bir çocuktum. Ama evlendikten sonra bir şey oldu gözüm açıldı, uzaktan bakabildim sanırım çocukluğuma, gençliğime. Velhasıl benim babam günlerce aramasam fark etmez mesafe koyduğumu. O nedenle ben haber verdim, içimdeki her şeyi bir mesaja sığdırıp artık ben yokum dedim. O da eyvallah dedi bir şey yapmadı.. böyle baş edebildim eğer baş etmek denirse

Torun konusuna gelince kendi doğurduğuna, evladına ilgiyi esirgeyen insan sizin doğurduğunuza ne yapsın ki..
 
Zorla oluyor. İlla yüz yüze bakılıyor ama yapacakta birşey olmuyor ne yazık ki. Sizde olduğu yere kadar evlatlık yapabilirsiniz.
Acı verici ilişkileri kesmek en iyisi anne baba bile olsa bu kişiler. Zamanla her şeye alışılır elbet ama o kişileri her gördükçe aynı acıları yaşamaktan iyidir
 
1-2 saat bakmak zorunda da değiller siz olaya duygusal bakıyorsunuz bu konuda haklı tarafınız yok, bakmak istemiyorsa bakmaz on dakika da bakmaz, baban gel demiş annen ayrıca mi teklif etmeliydi ? Olmayan aile bağından ne bekliyordunuz ? Anne babamla yaşadığım evde tatil planı yapılıyorsa babam da gel diyorsa ekstra annemden teklif beklemem siz böyle bir anne babadan çocuklarıma 1-2 saat bakmadı ,beni yemeğe cagirmadi diye üzülüyorsunuz.

Size yasattiklari çok zor yazdiklariniz yazamadiklariniz abarttiginiz ya da az bile söylemişsin diyecegimiz ssyler yasamis olabilirsiniz keşke herkes anne baba olmasa ,herkes çok mükemmel anne baba olsa ama olmayınca da olmuyor yolunuza bakmatan başka ne çareniz var ?
dünyada kimseye hiç bir şeyi silah zoruyla yaptırmıyorlar zaten ama bu şekilde bir bakış açısıyla da insani ilişkileri anlamlandırmaya çalışmak çok sağlıklı gelmiyor bana. Anne-babasıyla ilişkisine tabi ki duygusal açıdan bakacak konu sahibi. duyguları devre dışı bıraktıktan sonra evlat ebeveyn ilişkisinde geriye ne kalıyor ki?

Burada çok görüyorum onu yapmak zorunda değil, bunu yapmak zorunda değil. Bir anneanne/babanne/dededen torununun bakımını üstlenmesi beklenemez doğru. Ama kırkta bir anne-babaya nefes alacak alan açmaları, çocuğu elinden tutup bir parka çıkarmaları ‘yapmak zorunda değil’ diye geçiştirilecek bir şey değil bana göre. çünkü bunu bile yapmıyorlarsa ortada bir ilişki kalmamış oluyor. Sağlıklı bir ilişki için yapmak zorundalar. Evladın da yapmak zorunda olduğu pek çok şey var. Anne-baba hastaysa hastane işleriyle ilgilenmek vs. Yapmak zorunda değil denilebilir mi? Bunlar olmadığında sokaktan geçen herhangi bir kişiyle olandan farklı olmuyor o ilişki.
 
Eşim haddinden fazla anlayış gösterdi onlara annem ona sesini yükselttiği halde , ters ters konuştuğu halde saygısını bozmadı ama ne zaman gördü ki her gelişlerinde benim ataklarım daha kötü oluyor ağlıyorum benim fikrimi alarak tabi onların daha fazla evimize gelmemelerini söyledi yani benim onayım ike yaşandı her şey
Yanlış yapmışsınız
Kayınvalideniz eşiniz çok çok iyi olabilir ama bir kötü sözünüze kim iyi kim kötü her şey çıkar ortaya

Daha yaşadıklarınız var mı bilmiyorum ama anlattıklarınızdan ben vicdansız kötü aile göremiyorum

Daha akşam oğluma ben torun bakamam sevmeye varım ancak dedim🤷‍♀️herkes bakabileceği kadar çocuk yapsın
Eşiyle baş başa kalmak isteyen yapmasın
 
Merhabalar
Ben mutlu evliliği ve iki çocuğu olan bir bayanım. Hayatımda tek eksik vicdan sahibi anne ve babamın olmaması. Çok uzun yazmak istemiyorum kısacası annem çok otoriter, babamı sürekli aşağılayan ve vicdansız bir insan. Ben henüz bekarken benide avına düşürmeye çalışıyordu fakat ben ona karşı çıktığım için sanırım benden nefret etti. Evlendim, çocuklarım oldu değişir sandım fakat nafile dahada gaddar kıskanç oldu. Bir kaç kere küslük yaşadık sırf ondan biraz fedakarlık istedik diye bu arada ben ve eşim çocuklarımızı tamamen yalnız büyütüyoruz sadece arada bir kaç saat bize yardım etse bizde birbirimize zaman ayırsak tek isteğimizdi.Barıştık bu sefer kadın yeniden hamile olduğumu bildiği halde hiç arayıp sormuyor yada çocuk bakımında bir yardım teklif etmiyor. Bir yemek yapmıyor yada sormuyor yapılacak bir iş varmı diye. Haftada bir kere gelip anca hazır yemeklerimi yiyip defolup gidiyorlar. Eşimde çok rahatsız olmaya başladı bu durumdan ben zaten nefret ediyorum onlardan ve görüşmeme kararı aldık fakat bu sonsuza dek. Benim gibi böyle vicdansız anne ve babası olanlar varsa lütfen yazın siz nasıl baş edebildiniz bu durumla.
Görüşme lütfen, böyle toksik insanlara değmiyor...
 
Ne olursa olsun vicdansız ve kötü aile kavramı diye yazılması beni biraz kötü hissettirdi. Birkaç gündür ben de ailem ile gorusmuyorum. Öncesinde de dönem dönem konuşmadığimiz süreçler oldu. Bu seferki öyle olmayacak, o belli.
Ancak buna rağmen ben ne kendi ailem ne de eşimin ailesine benim çocuğuma bakin, yemeğimi yapın demedim. İş, ev işi, bebek üçgeni arasında bir hayat sürüyoruz eşimle.
Siz kendi çocuğunuza dediğiniz şeyleri yapmayı düşündüğünüz için sanıyorsunuz ki sizin anneniz de yapacak. Evet, çok güzel çocuğuna yardımcı olan anneler de var. Ancak sizinki böyle değilse yapılacak bir şey yok. Bunun için konuşmamanizi gerektiren bir şey yok bence.
Eğer farklı sorunlarınız da varsa orasını bilemem tabi. Kötü hissettiriyorlarsa eğer minimum iletişim ile hayatınıza devam edebilirsiniz. Büyük ihtimalle ben de öyle yapacağım çünkü :)
 
Ona bakarsanız kimse kimseye mecbur değil ama hayatta aile olmak başka bir şey. Onlar beni sadece gurbette tutunmak amacıyla kullandılar işlerini yaptırdılar şimdi ihtiyaçları kalmadı nasılsa. Vefasızlık , hainlik diz boyu
Abartın isterseniz.
Yaşlı insanlar bakmak istemiyorlar diye hainlik vefasızlık kötülük diye saydırıyorsunuz.
Ben de tek bakıyorum çocuğuma. Annemle aynı şehirde 15 dakika mesafede oturduğum halde. Yakın arkadaşlarım çok şaşırırlar bana hatta. Eşim pazar ve pazartesileri hep nöbetçidir. Oğlumla ikimiz tek kalırız 5 senedir. Bazen gelir kalır yardıma onda da bir ton laf ederek. Artık gelme diyorum çocuk büyüdü diyorum. Ve sitem etmiyorum. Kötü şeyler de söylemiyorum.
Çocuk bakmak zor. Ben kendim zor bakıyorum. Yaşlı kadın istemeyebilir. 60tan sonra bende torun bakamazdım. Herkes kendi doğurduğuna baksın. Çok arada bir kaç saat alırım, hastalık hastanede alırım o kadar.
siz abartıyorsunuz
 
Anneye guveniptemi cocuklari yaptiniz?
yemek cocuk bakimi beklemek asiri cok sacma
Kendi cocuklarini buyutüp bakmislar, birde torunlarimi yikacaksiniz uzerlerine.
Anneden kaynanadan yardim bekleyen bir surü insan var bu memlekette. Bu şok edici cidden.

Yapmayin bakamadigijiz cocuklara.
 
Son düzenleme:
Merhabalar
Ben mutlu evliliği ve iki çocuğu olan bir bayanım. Hayatımda tek eksik vicdan sahibi anne ve babamın olmaması. Çok uzun yazmak istemiyorum kısacası annem çok otoriter, babamı sürekli aşağılayan ve vicdansız bir insan. Ben henüz bekarken benide avına düşürmeye çalışıyordu fakat ben ona karşı çıktığım için sanırım benden nefret etti. Evlendim, çocuklarım oldu değişir sandım fakat nafile dahada gaddar kıskanç oldu. Bir kaç kere küslük yaşadık sırf ondan biraz fedakarlık istedik diye bu arada ben ve eşim çocuklarımızı tamamen yalnız büyütüyoruz sadece arada bir kaç saat bize yardım etse bizde birbirimize zaman ayırsak tek isteğimizdi.Barıştık bu sefer kadın yeniden hamile olduğumu bildiği halde hiç arayıp sormuyor yada çocuk bakımında bir yardım teklif etmiyor. Bir yemek yapmıyor yada sormuyor yapılacak bir iş varmı diye. Haftada bir kere gelip anca hazır yemeklerimi yiyip defolup gidiyorlar. Eşimde çok rahatsız olmaya başladı bu durumdan ben zaten nefret ediyorum onlardan ve görüşmeme kararı aldık fakat bu sonsuza dek. Benim gibi böyle vicdansız anne ve babası olanlar varsa lütfen yazın siz nasıl baş edebildiniz bu durumla.
Abartmıyor musunuz?Kusura bakmayın ama bir an kendimi düşündüm. Üç çocuk annesiyim,çalışıyorum.Hiç bir hamileliğimde anneme bu gözle bakmadım.Hatta anneme yardıma gitmişimdir.Annesi iş yaparken kıyamayanlardanım. Annem vicdansız demişsiniz fakat siz de annenize benzemişsiniz.Anne bu yahu haftada bir geldi ,iş yapmadı diye bu kadar kinlenilir mi?
 
Ben oldukça mesafeliyim aileme çünkü benzer şeyler yaşadım aynı şekilde eşim de benim ruhsal sağlığım açısından fazla görüşmemi istemiyor ama kararı bana bırakıyor ben onlarsız bir hayat kurdum ve eksikliklerini hiç hissetmiyorum çünkü zaten bu yaşıma kadar yanımda olmamışlar yani aslında değişen tek şey bakış açım. Acımasız bir yorum olacak ama beklentini tamamen bırak sokaktan geçen herhangi birisinden ne bekliyorsn mesela onlardan da onu bekle ne demek istediğimi anladın, bence
Kiz sokaktan gecenler daha yardimsever
Ben bebek arabasiyla giderken dur abla arabadan tutayip kaldirim atlarken, ince giyitmissem tryzeler oy usudu demeler vs anne baba zor imtihsni o belliki.
 
Ben seni çok iyi anlıyorum…
Bu durumu yaşamayanlar seni anlamaz o yüzden kendini açıklama gereği duyma.

Ben evlendikten sonra aydınlanmayı daha iyi yaşadım. Daha önce fark ediyordum kızıyordum vs vs.
Ama evlenince olay boyut atladı.

Çok uzun sayfalarca yazarım ama kendimi üzmek ve ağlamak gereksiz.

Ben tamamen hayatımdan çıkardım.

Eşim çok çabaladı anlattığımda bana inanmadı, mücadele etti… ve bir gün sen haklıymışsın ben artık bu kadarını yaşamanı ve yaşamak istemiyorum dedi.
Seni getirip götürürüm. Ben kesinlikle artık gelmem ve karım olarak senin bu yaşadıklarını yaşatmıcam dedi.

Hayatın inan daha güzel oluyor. Evliliğine, eşine ve çocuklarına odaklan.

Onlara ayrılan zaman kendimize ihanet.

Geçen bir akrabası aradı. En sonunda dedim ben görüşmüyorum… Bana diyor ki beni aramıyor güldüm evladını aramıyor sizi mi arayacak dedim…
 
Abartın isterseniz.
Yaşlı insanlar bakmak istemiyorlar diye hainlik vefasızlık kötülük diye saydırıyorsunuz.
Ben de tek bakıyorum çocuğuma. Annemle aynı şehirde 15 dakika mesafede oturduğum halde. Yakın arkadaşlarım çok şaşırırlar bana hatta. Eşim pazar ve pazartesileri hep nöbetçidir. Oğlumla ikimiz tek kalırız 5 senedir. Bazen gelir kalır yardıma onda da bir ton laf ederek. Artık gelme diyorum çocuk büyüdü diyorum. Ve sitem etmiyorum. Kötü şeyler de söylemiyorum.
Çocuk bakmak zor. Ben kendim zor bakıyorum. Yaşlı kadın istemeyebilir. 60tan sonra bende torun bakamazdım. Herkes kendi doğurduğuna baksın. Çok arada bir kaç saat alırım, hastalık hastanede alırım o kadar.
siz abartıyorsunuz
konu sahibinin anne babası için yazdıklarını ayrı tutuyorum. neler yaşadığını, ithamlarının haklı mı haksız mı olduğunu bilmiyorum. Ama sizin ben bu mecrada kaç defa çocuğunuzu büyütürken destek görmediğinizi yazdığınızı okudum. olmuyor işte. bir şeyler oturmuyor. içine sinmiyor insanın. zorunda değiller demekle bitmiyor. zaten kimse hakim karşısına getirmiyor çocuğuma bi saat göz kulak olmadılar diye, yargılatmıyor, ceza istemiyor. Ama bir evlat olarak şu kadarcık bir beklentide olunmasının da makul görülmesi gerekiyor bana kalırsa.
 
konu sahibinin anne babası için yazdıklarını ayrı tutuyorum. neler yaşadığını, ithamlarının haklı mı haksız mı olduğunu bilmiyorum. Ama sizin ben bu mecrada kaç defa çocuğunuzu büyütürken destek görmediğinizi yazdığınızı okudum. olmuyor işte. bir şeyler oturmuyor. içine sinmiyor insanın. zorunda değiller demekle bitmiyor. zaten kimse hakim karşısına getirmiyor çocuğuma bi saat göz kulak olmadılar diye, yargılatmıyor, ceza istemiyor. Ama bir evlat olarak şu kadarcık bir beklentide olunmasının da makul görülmesi gerekiyor bana kalırsa.
Yok valla benim beklentim de sitemim de yok.
Doğururken kendime güvenerek doğurdum. İkinci çocuğa tekrar bakacak halim de yoktu, annem bakar mı diye düşünmedim yapmadım.
Kendi bakacağım kadarına yaptım.
Anneanne ve babaanneler kendi çocuklarını büyütüp artık evde keyif yapacakları yaşta baştan çocuk büyütmemeli bence. Artık bir yerde rahata ermeli insanlar.
Gerçekten 60 yaşında insan benim 30 yaşımda zorlandığım şeyi yapmamalı bence.
İleride bende torun bakmak istemiyorum. Doya doya gezmek uyumak istiyorum. Çünkü yoruldum. Eminim annem de yoruldu. Hak etti.
Bu sitemleri beklentileri de yanlış buluyorum ben
 
X