- 31 Ekim 2022
- 1.500
- 5.430
- 24
-
- Konu Sahibi Kocayaslisiskodunya
- #81
Yaşattığınızı yaşamanız dileğimle...
Karma gerçek değildir bence çünkü benim tanıdığım ne kadar kötü ve yuva yıkan insan varsa keyfi de sansida yerinde en iyi iş onların en iyi eşe sahip olup en güzel yuvayı kuruyorlar vicdalari çok rahat oluyo. Karma varsada hep düşünen kafaya takan her ayağı tokeslediginde geçmiş hataları aklıma gelen insanları buluyorKarma gerçektir. Tövbe edin.
Size diyoruz ki daha fazla bencillik yapmayın. Kadına gidip itiraf etmek kime iyilik? O da gelip sizin kocanıza mı söylesin? Siz vicdan rahatlatacaksınız diye 2 eve de ateş mi düşsün? Karma diyorsunuz da hiç mi iyilik yapmadınız bu zamana kadar? Bırakın da bu yaptığınız kötülük iyiliklerinize sayılsın. Ben karma vs böyle şeylere inanmam ama siz inanıyorsunuz belli ki. Benim de kızlarım var ne kınarım ne büyük konuşabilirim. Herkes hata yapar ama herkes yaptığı hatayı kabul edip yüzleşmez. Siz hem kabul ediyorsunuz hem de pişmanlık duyuyorsunuz, şu anda önemli olan bu. Hamile karısını aldatan adam siz yerine başkasıyla da yapardı ve yapacaktır da. Geçmişe gömün gitsin kapatın konuyu.eger bu olayı yaşamadan önce ben böyle bi konu okusaydım sert tepki verebilirdim zamanında vermişimdir hatta, ama insan yaşamayınca başına gelmeyince anlamuyor. her şey bizim için, bunun farkında olmamız gerekiyor. ben eğer bi ceza cekersem karma beni buldu olur peki burda bazı yazanlar gibi büyük konuşmak tepeden tepeden yargılamakta karma değil mi? insan yaşattıgını yaşamadan ölmezmiş evet ama insan büyük konuştugunu da yaşamadan ölmez.. lütfen karşınızda pişman olmus biri icin bu kadar acımasız olmayın.. ben size gecmisimi anlatıp oh ne iyi yapmısım demedimki ya da evli biriyle birlkte olmak yanlıs değildir de demedim, ben bütünnsamimiyetimle pişmanlıgımı anlatmaya calıstım
herkes hata yapar önemli olan devam ettirmemeniz. bence tövbenizi etmişsiniz bundan sonra daha dikkatli olarak yaşayın geçmiş sizi ezmesin , geleceginiz için güzel düşünün güzel olsun.herkese merhaba,
buranın sıkı takipçisiyim daha dogrusu okuyucuyum ve bu konuyu açabilmek için üye oldum.
geceleri rahat uyutmayan her aklıma geldikçe vicdanımı sızlatan bi konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. paylaşıp ne yapmam konusunda fikir almak istiyorum.
öncelikle kendimi anlatıyım, iki yıllık sevgililiğin ardından evlendim ve 6 aydır evliyim. çok şükür güzel giden bi evliliğim var eşimi de çok seviyorum. gercekten cok cok iyi biri,hatta birazdan anlatacagım konu yüzünden böyle iyi bir eşi hakediyor muyum diye düşünüyorum.
bu benim ikinci evliliğim. ilk evliliğim 2016 senesinde bitti, sonrasında cok zor zamanlar yaşadım, boşanma sürecim psikolojik anlamda zor geçti.. kendimi değersiz sevilmeye layık olmayan biri gibi hissediyordum. uzun bi süre hayatıma kimseyi almadım cunku birine ilgi duymak birinin bana ilgi duyması bana cok uzak geliyordu.
sonra malesef biriyle tanıştım. ilk başlarda iş hayatında oldugum için bana karşı ilgisini iş arkadaşlığı çerçevesinde sandım yani anormal bişey gibi gelmemişti. sonra ilgisi daha çok artınca hoşuma gitmeye başladıbunu çok çok üzülerek söylüyorum nasıl oldu bilmiyorum neden yaptım o an sanki başka bi kişiliğim mi vardı inanın anlayamıyorum.. hoşlanmaya basladıgım kişi evliydi, ben bunu bilerek hoslanmaya basladım. şu an düşününce o kadar kötü hissediyorumki kendimi, inanın başkası anlatsa yargılardım. ama o anki ruh halim kendime olan güvensizliğim ona karşı itti beni. kesinlikle hicbir bahanesi olamaz ama elimde olmadan ona dogru yöneldim. bikaç ay süren bir ilişki oldu. tanıştıgımda bilmiyordum ama eşi hamileymiş bikac ay sonra cocugum dünyaya geldi dediğinde anladım. resmen hamile bir kadın benim yüzümden aldatılmıştı bikac gün bunun etkisinden cıkamadım hemen konusup iliskiyi bitirdim. diyeceksiniz evliyken devam ettin de cocugu olunca mı birden vicdana geldin diye, bilmiyorum cocuk olayını duyunca ne kadsr iğrenç bişey yaptıgımı farkettim. ama inanın bana karsımda her sözüyle davranısıyla bir kadını etkileyebilen bi adam vardı. o kadar aşık gibi davranıyorduki ben de kendimi aşık zannettim…
aradan iki yıl gecti ben esimle tanıstım, onu tanıdıgım icin her gün şükrediyorum ama bazen bu kadar güzel bi ilişkiyi haketmiyormuşım gibi hissediyorum. gecmicimde cok kötü bi anı bıraktım. su an cocuk sahibi olmaya calısıyoruz bikac aydır, aklıma sürekli o kadın geliyoeden bulurmuş ya ben de bigüj aldatılırsam diyorum ya da istedigim o bebeğe hic sahip olamazsam hic anne olamazsam diyorum cunku güzel şeyleri haketmiyoruk diyorum eşim için çok üzülüyorum eğer ben bişeyin cezasını çekeceksem onu etkilemesin o bunu yaşamasın diyorum… kadınla görüşmeyi helallik almayı bile düşündüm ama cesaret edemiyorum.. hem ne diyecek vicdanın rahatlasın hakkım helal olsun mu diyecek.. ama bu sekilde sanki eninde sonunda bu yaptıgımın karşılıgını görecek gibi hissediyorum.. kadınla görüşme fikri aklımdan çıkmıyor bu yüzden buraya yazmak istedim lütfen yargılamayın, şu anki aklım olsa asla asla öyle bi durumun içine girmezdim….
Evet tabi ki böyle şer..sizleri afişe etmek lazım. Ama kendi kocasına da yazık adam sevmiş evlenmiş. Hep demiyor muyuz evlenmeden önceki hayatın beni ilgilendirmez diye. Bir taraftan da kadın bilse belki çocuk mocuk dinlemez boşanırdı. İki ucu b.klu değnek. Ben aldtan şer..sizin ilk vukuatı olduğunu sanmıyorum ve son da olmayacaktır. Mutlaka bir gün yakayı ele verir.Adamın yaptığı kadının yaptığından beter. Kadın aldatıldığını bilmeyi hak etmiyor mu. Aldatıldığını kanıtlarsa tazminatla bosanabilir bile. Belki bu zamana kadar emin olamadığı için ayrılmadı.
Aldatılmış ve boşanmış biri olarak söylüyorum. Yapmayın siz zaten yanlıs oldugunu anlayıp dönmüşsünüz o hatadan. Kötüde düşünüp kötüyü çağırmayın sizin vcdan azabınız size yeter. Allah içinizi biliyor tövbe edin. Her kadın aldatıldıgını bilmeyi hakeder ama bu öyle bişey ki sadece yuva yıkılmıyor özgüven kaybı değersizlik hissi kimseye güvenememek vs vs. Sadece aldatılmakla değil bunlarlada basetmesi gerekicek kadının. Umarım eşi adam olup bidaha yapmamıştır yada evlilikleri bittiyse bile sebebi aldatıldıgını öğrenmek değildir cidden cok kötü bi süreç cünkü.herkese merhaba,
buranın sıkı takipçisiyim daha dogrusu okuyucuyum ve bu konuyu açabilmek için üye oldum.
geceleri rahat uyutmayan her aklıma geldikçe vicdanımı sızlatan bi konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. paylaşıp ne yapmam konusunda fikir almak istiyorum.
öncelikle kendimi anlatıyım, iki yıllık sevgililiğin ardından evlendim ve 6 aydır evliyim. çok şükür güzel giden bi evliliğim var eşimi de çok seviyorum. gercekten cok cok iyi biri,hatta birazdan anlatacagım konu yüzünden böyle iyi bir eşi hakediyor muyum diye düşünüyorum.
bu benim ikinci evliliğim. ilk evliliğim 2016 senesinde bitti, sonrasında cok zor zamanlar yaşadım, boşanma sürecim psikolojik anlamda zor geçti.. kendimi değersiz sevilmeye layık olmayan biri gibi hissediyordum. uzun bi süre hayatıma kimseyi almadım cunku birine ilgi duymak birinin bana ilgi duyması bana cok uzak geliyordu.
sonra malesef biriyle tanıştım. ilk başlarda iş hayatında oldugum için bana karşı ilgisini iş arkadaşlığı çerçevesinde sandım yani anormal bişey gibi gelmemişti. sonra ilgisi daha çok artınca hoşuma gitmeye başladıbunu çok çok üzülerek söylüyorum nasıl oldu bilmiyorum neden yaptım o an sanki başka bi kişiliğim mi vardı inanın anlayamıyorum.. hoşlanmaya basladıgım kişi evliydi, ben bunu bilerek hoslanmaya basladım. şu an düşününce o kadar kötü hissediyorumki kendimi, inanın başkası anlatsa yargılardım. ama o anki ruh halim kendime olan güvensizliğim ona karşı itti beni. kesinlikle hicbir bahanesi olamaz ama elimde olmadan ona dogru yöneldim. bikaç ay süren bir ilişki oldu. tanıştıgımda bilmiyordum ama eşi hamileymiş bikac ay sonra cocugum dünyaya geldi dediğinde anladım. resmen hamile bir kadın benim yüzümden aldatılmıştı bikac gün bunun etkisinden cıkamadım hemen konusup iliskiyi bitirdim. diyeceksiniz evliyken devam ettin de cocugu olunca mı birden vicdana geldin diye, bilmiyorum cocuk olayını duyunca ne kadsr iğrenç bişey yaptıgımı farkettim. ama inanın bana karsımda her sözüyle davranısıyla bir kadını etkileyebilen bi adam vardı. o kadar aşık gibi davranıyorduki ben de kendimi aşık zannettim…
aradan iki yıl gecti ben esimle tanıstım, onu tanıdıgım icin her gün şükrediyorum ama bazen bu kadar güzel bi ilişkiyi haketmiyormuşım gibi hissediyorum. gecmicimde cok kötü bi anı bıraktım. su an cocuk sahibi olmaya calısıyoruz bikac aydır, aklıma sürekli o kadın geliyoeden bulurmuş ya ben de bigüj aldatılırsam diyorum ya da istedigim o bebeğe hic sahip olamazsam hic anne olamazsam diyorum cunku güzel şeyleri haketmiyoruk diyorum eşim için çok üzülüyorum eğer ben bişeyin cezasını çekeceksem onu etkilemesin o bunu yaşamasın diyorum… kadınla görüşmeyi helallik almayı bile düşündüm ama cesaret edemiyorum.. hem ne diyecek vicdanın rahatlasın hakkım helal olsun mu diyecek.. ama bu sekilde sanki eninde sonunda bu yaptıgımın karşılıgını görecek gibi hissediyorum.. kadınla görüşme fikri aklımdan çıkmıyor bu yüzden buraya yazmak istedim lütfen yargılamayın, şu anki aklım olsa asla asla öyle bi durumun içine girmezdim….
Kadınla iletişime geçmeyin bence. Bir şekilde toparladılarsa tekrar zarar vermiş olabilirsiniz. Eşi hamile kalonca dışarsa macera arayan erkek çok oluyor malesef. Siz de geçmişinizde bir hata yapmışsınız ama geçmişle kendinizi yiyip bitirmenin bir anlamı faydası yok. Eşinize, çocuğunuza yuvanıza odaklanın bu saatten sonra.herkese merhaba,
buranın sıkı takipçisiyim daha dogrusu okuyucuyum ve bu konuyu açabilmek için üye oldum.
geceleri rahat uyutmayan her aklıma geldikçe vicdanımı sızlatan bi konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. paylaşıp ne yapmam konusunda fikir almak istiyorum.
öncelikle kendimi anlatıyım, iki yıllık sevgililiğin ardından evlendim ve 6 aydır evliyim. çok şükür güzel giden bi evliliğim var eşimi de çok seviyorum. gercekten cok cok iyi biri,hatta birazdan anlatacagım konu yüzünden böyle iyi bir eşi hakediyor muyum diye düşünüyorum.
bu benim ikinci evliliğim. ilk evliliğim 2016 senesinde bitti, sonrasında cok zor zamanlar yaşadım, boşanma sürecim psikolojik anlamda zor geçti.. kendimi değersiz sevilmeye layık olmayan biri gibi hissediyordum. uzun bi süre hayatıma kimseyi almadım cunku birine ilgi duymak birinin bana ilgi duyması bana cok uzak geliyordu.
sonra malesef biriyle tanıştım. ilk başlarda iş hayatında oldugum için bana karşı ilgisini iş arkadaşlığı çerçevesinde sandım yani anormal bişey gibi gelmemişti. sonra ilgisi daha çok artınca hoşuma gitmeye başladıbunu çok çok üzülerek söylüyorum nasıl oldu bilmiyorum neden yaptım o an sanki başka bi kişiliğim mi vardı inanın anlayamıyorum.. hoşlanmaya basladıgım kişi evliydi, ben bunu bilerek hoslanmaya basladım. şu an düşününce o kadar kötü hissediyorumki kendimi, inanın başkası anlatsa yargılardım. ama o anki ruh halim kendime olan güvensizliğim ona karşı itti beni. kesinlikle hicbir bahanesi olamaz ama elimde olmadan ona dogru yöneldim. bikaç ay süren bir ilişki oldu. tanıştıgımda bilmiyordum ama eşi hamileymiş bikac ay sonra cocugum dünyaya geldi dediğinde anladım. resmen hamile bir kadın benim yüzümden aldatılmıştı bikac gün bunun etkisinden cıkamadım hemen konusup iliskiyi bitirdim. diyeceksiniz evliyken devam ettin de cocugu olunca mı birden vicdana geldin diye, bilmiyorum cocuk olayını duyunca ne kadsr iğrenç bişey yaptıgımı farkettim. ama inanın bana karsımda her sözüyle davranısıyla bir kadını etkileyebilen bi adam vardı. o kadar aşık gibi davranıyorduki ben de kendimi aşık zannettim…
aradan iki yıl gecti ben esimle tanıstım, onu tanıdıgım icin her gün şükrediyorum ama bazen bu kadar güzel bi ilişkiyi haketmiyormuşım gibi hissediyorum. gecmicimde cok kötü bi anı bıraktım. su an cocuk sahibi olmaya calısıyoruz bikac aydır, aklıma sürekli o kadın geliyoeden bulurmuş ya ben de bigüj aldatılırsam diyorum ya da istedigim o bebeğe hic sahip olamazsam hic anne olamazsam diyorum cunku güzel şeyleri haketmiyoruk diyorum eşim için çok üzülüyorum eğer ben bişeyin cezasını çekeceksem onu etkilemesin o bunu yaşamasın diyorum… kadınla görüşmeyi helallik almayı bile düşündüm ama cesaret edemiyorum.. hem ne diyecek vicdanın rahatlasın hakkım helal olsun mu diyecek.. ama bu sekilde sanki eninde sonunda bu yaptıgımın karşılıgını görecek gibi hissediyorum.. kadınla görüşme fikri aklımdan çıkmıyor bu yüzden buraya yazmak istedim lütfen yargılamayın, şu anki aklım olsa asla asla öyle bi durumun içine girmezdim….
İlk eşiminn hayatında biri oldupunı öğrenince bitirmiştim. Kadını öğrendim düzgün işinde gücünde biriydi. Eski eşimin onu nasıl ikna ettiğini tahmin edebiliyorum. O kadına zerre kızgınlığım olmadı. Eski eş kişini o kadar iyi tanıyorum ki onu ikna etmeyi kesinlikle çok iyi ikna etmiştir.lütfen bu kadar acımasız olmayın, evlenmeden önce de vicdan azabım vardı ara ara hep düşündüm ama cesaret edemedim, keşke beni affedebilse ama öğrense bile affetmez biliyorum.amacım kendimi rahatlatmak değil günahımdan tövbe ediyorum her gün, başka elimden ne gelir bilmiyorum lütfen bu kadar yargılayıcı olmayın
Çekirdek iyi gider siz hazırlayın, aşağı kutucuğa lincimi yapayım gelirimBirazdan linc loading baslar, yanina cay mi iyi gider kahve mi?
Yaptığınız cok Yanlış ve bahanesi yok ama olan olmuş ,biten bitmiş.Kadının belki aldatıldığından haberi yok şu an.Onunla konuşmanızın bir mantığı yok.Bence bu konuyla kendiniz yüzleşin, artik tövbe mi edersiniz ne ederseniz bir daha düşünmeyin ve kapatın.Bu kadar çok geçmişe saplanmak size yeni hatalar getirir.herkese merhaba,
buranın sıkı takipçisiyim daha dogrusu okuyucuyum ve bu konuyu açabilmek için üye oldum.
geceleri rahat uyutmayan her aklıma geldikçe vicdanımı sızlatan bi konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. paylaşıp ne yapmam konusunda fikir almak istiyorum.
öncelikle kendimi anlatıyım, iki yıllık sevgililiğin ardından evlendim ve 6 aydır evliyim. çok şükür güzel giden bi evliliğim var eşimi de çok seviyorum. gercekten cok cok iyi biri,hatta birazdan anlatacagım konu yüzünden böyle iyi bir eşi hakediyor muyum diye düşünüyorum.
bu benim ikinci evliliğim. ilk evliliğim 2016 senesinde bitti, sonrasında cok zor zamanlar yaşadım, boşanma sürecim psikolojik anlamda zor geçti.. kendimi değersiz sevilmeye layık olmayan biri gibi hissediyordum. uzun bi süre hayatıma kimseyi almadım cunku birine ilgi duymak birinin bana ilgi duyması bana cok uzak geliyordu.
sonra malesef biriyle tanıştım. ilk başlarda iş hayatında oldugum için bana karşı ilgisini iş arkadaşlığı çerçevesinde sandım yani anormal bişey gibi gelmemişti. sonra ilgisi daha çok artınca hoşuma gitmeye başladıbunu çok çok üzülerek söylüyorum nasıl oldu bilmiyorum neden yaptım o an sanki başka bi kişiliğim mi vardı inanın anlayamıyorum.. hoşlanmaya basladıgım kişi evliydi, ben bunu bilerek hoslanmaya basladım. şu an düşününce o kadar kötü hissediyorumki kendimi, inanın başkası anlatsa yargılardım. ama o anki ruh halim kendime olan güvensizliğim ona karşı itti beni. kesinlikle hicbir bahanesi olamaz ama elimde olmadan ona dogru yöneldim. bikaç ay süren bir ilişki oldu. tanıştıgımda bilmiyordum ama eşi hamileymiş bikac ay sonra cocugum dünyaya geldi dediğinde anladım. resmen hamile bir kadın benim yüzümden aldatılmıştı bikac gün bunun etkisinden cıkamadım hemen konusup iliskiyi bitirdim. diyeceksiniz evliyken devam ettin de cocugu olunca mı birden vicdana geldin diye, bilmiyorum cocuk olayını duyunca ne kadsr iğrenç bişey yaptıgımı farkettim. ama inanın bana karsımda her sözüyle davranısıyla bir kadını etkileyebilen bi adam vardı. o kadar aşık gibi davranıyorduki ben de kendimi aşık zannettim…
aradan iki yıl gecti ben esimle tanıstım, onu tanıdıgım icin her gün şükrediyorum ama bazen bu kadar güzel bi ilişkiyi haketmiyormuşım gibi hissediyorum. gecmicimde cok kötü bi anı bıraktım. su an cocuk sahibi olmaya calısıyoruz bikac aydır, aklıma sürekli o kadın geliyoeden bulurmuş ya ben de bigüj aldatılırsam diyorum ya da istedigim o bebeğe hic sahip olamazsam hic anne olamazsam diyorum cunku güzel şeyleri haketmiyoruk diyorum eşim için çok üzülüyorum eğer ben bişeyin cezasını çekeceksem onu etkilemesin o bunu yaşamasın diyorum… kadınla görüşmeyi helallik almayı bile düşündüm ama cesaret edemiyorum.. hem ne diyecek vicdanın rahatlasın hakkım helal olsun mu diyecek.. ama bu sekilde sanki eninde sonunda bu yaptıgımın karşılıgını görecek gibi hissediyorum.. kadınla görüşme fikri aklımdan çıkmıyor bu yüzden buraya yazmak istedim lütfen yargılamayın, şu anki aklım olsa asla asla öyle bi durumun içine girmezdim….
Ben biraz geç kalmışım ama kahvemi aldım oturuyorumBirazdan linc loading baslar, yanina cay mi iyi gider kahve mi?
Ahahaha ay bu bugün ikinci yine aynı şeyi yazmam lazımeger bu olayı yaşamadan önce ben böyle bi konu okusaydım sert tepki verebilirdim zamanında vermişimdir hatta, ama insan yaşamayınca başına gelmeyince anlamuyor. her şey bizim için, bunun farkında olmamız gerekiyor. ben eğer bi ceza cekersem karma beni buldu olur peki burda bazı yazanlar gibi büyük konuşmak tepeden tepeden yargılamakta karma değil mi? insan yaşattıgını yaşamadan ölmezmiş evet ama insan büyük konuştugunu da yaşamadan ölmez.. lütfen karşınızda pişman olmus biri icin bu kadar acımasız olmayın.. ben size gecmisimi anlatıp oh ne iyi yapmısım demedimki ya da evli biriyle birlkte olmak yanlıs değildir de demedim, ben bütünnsamimiyetimle pişmanlıgımı anlatmaya calıstım