Vicdan azabı

mahiyem

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Kasım 2021
119
12
43
Arkadaşlar selamlar... Benım bır babannem vardı. 100 yaşında vardır. Üzerımızde az çok hakkı vardır. Koyde yalnız yaşıyordu. Yatalak değildi. Arada arabayla erkek kardeşim ilçede oturan ıkı halama 1 er haftalığına zorla da olsa gotururdu. 2-3 gunde bır de erkek kardeşim sobasını yakar yemek getırırdı.komşularda yemek getırırmış. Ben çok uzak bır ılde evlıyım. Çalışıyorum. Çok kez kardesım halalarımla konuştu barı sırayla 1 er ay arayla bakılsın bu kadına dıye. Halalarım ve babam 70-80 yaş aralığında. Maddi gücü olmayan fakır ınsanlar. Yapı olarak aksi, sabırsız, tez canlı tahammulsuz sağı solu bellı olmayan ınsanlardır. Halamın bırının başında kocası var. 80 yaşında yatalak değildı ama alzaymır varmış güya. Evden boyna kaçıyormuş. Diğer halam tansıyon şeker hastası. Maddiyatı zayıf zor geçinen kadınlar.Babam sol elini gençliğinde kazayla kaybettı. O da kendı kararınca geçinen biri. Anneme gelırsek duan 70 yaşında. çocukluğu sefil ana yüzü gormemiş. hem babam hem de babannemden yana hiç gün yüzü görmemiş. Ömrü dayakla çileyle geçti. Babannem ona kızı gozuyle bakmadı hep horladı. Annemın Şimdi ise sağlık sorunları var. Tansıyon şeker felç vs. Şuan ayakda olup hayatını ıdame ettırebılıyor. Artık oyle bır hale gelmş kı babannemı uzakdan gorduğunde bıle çok kötü oluyor. Babannem halalarımın demesıne gore afedersınz büyük çişini halının üstüne yapmış. Tuvaletden çıkarken duvarlarda yerlerde dışkıya rastlıyorlarmış. Halarım artık kaçıyordu ondan. Erkek kardeşimin işi yok iş kolluyor ama anneme babama bakıyor evın iç dış işlerını takıp edıyordu. 2-3 gunde bır babanneme gıder yoklardı ama o da bır yere kadardı gücü o kadardı.yetişemıyordu. babam çok arada kaldı çunku annem kesınlıkle eve yanaştırmıyordu. Babama dedım kı bari sıze yakın yerden ev kıralayalım ben neyse karşılarım sen gıder yoklarsın durursun yanında dedım. Ev bulamadık koyde olanı da evı yakar dıye vermedı. Babannem de ortada kaldı .Bu arada ben de çalışıyorum . Eşime soyleyıp yanıma almak ıstedığımı soyledım kabul etmedı. En son artık huzurevıne kardeşimin çabalaryla zar zor yerleştırdık. İçim bıraz daha rahattı sıcak yerde yaşıcaktı. Ama son yıllarda hakkımı helal etmeyeceğim dıyordu ve maalesef babannem 2 gün once vefat ettı. Şimdi içim yanıyor başka ne yapılabılırdı dıye. Ve babamın bu konuda bir vebali varmı bılmıyorum öbür dunyada bu işden yana çetin bir hesabı olma ihtimali bıle içsel olarak beni çok endişelendiriyor. O da kendisi aşırı sabırsız tahammulsuz dengesız saçma sapan hayatı olan huysuz kendıne bıle hayrı olmayan aksi bir insan. Yanı bir tek eliyle sabah akş babannemın başını bekleyecek bir yapıda ınsan değildı. Burada bakıcı bulsak kımseye buralarda parayla iş yaptıramazsın. Şimdi ben babannemın boyle çileyle ölmesine ve ailemın dini açıdan çok büyük bir vebale gırmiş olma ihtimali bıle benim gece gunduz huzurumu kaçırdı. Vıcdanım çok sızlıyor. Siz olsanız ne düşünürdünz? Çok uzun oldu hakkınızı helal edin..
 
Huzurevine neden yerleştirmiyorsunuz diye okudum bütün yazıyı neyse ki en son yerleştirmişsiniz. Yaşlanan insanlar için en güzel bakılacakları yer orası kimseye minnet etmeye gerek yok. Dinen kısmını ben bilemem ama bir vebal varsa kendi evinde pislik içinde yemeksiz bıraktığınız günler için olabilir.
Babanız için de bir vebal varsa annenize attığı dayaklar için daha çok var diye düşünüyorum.
Annenizi ilgilendiren çok bir şey yok bu durumda.
 
Tsk ederım şöyle kı, babannem huzurevını hiç ıstemıyordu. Ne acı ki ben bile bunu ona soylemek zorunda kalmıştım. o ise ölursem evımde oleyım dıyordu. Ama bakımsız evde soğuk aç kalıyordu. Kardeşim 2 3 gunde bır uğrayıp sobasını yakar yemek getırırdı evi süpürürdü ama bunlar yeterlı değildi. Hep kızlarının yanında kalmak ıstedı ama herkesın ayrı bir dalgası vardı yani. Ondan kaçıyorlardı artık
 
Babaanneniz çok yaşlanmış ve zira çocukları da oldukça yaşlı, genç olsalar söyleyecek sözüm olurdu belki. Huzurevi aslında kendisinin de en rahat edeceği yerdir. Evinde öyle bakımsız yaşaması daha kötü. Allah rahmet eylesin, günahlarını affeylesin. Siz de düşünüp kendinizi harap etmeyin. Allah kimseyi elden ayaktan düşürmesin, kimseye de muhtaç etmesin
 
Tşk ederım ablacım. Babbanem yatalak değildı değnekle gezebılıyordu ama gozu kulağı gormuyordu bırkaç kez düştü yaralandı. Evt babannem anneme hiç gelin gözüyle bakmadı hep horladı. Bir kez olsun güzel tatlı sözu olmamıştır. Annem sabırlı sakin bır kadındı. yinede evıne gıder destek olurdu eskıden. Ama artık o da hasta astım tansıyon şeker vs. Bır kez de olsa bır tatlı sözü olsaydı ben yıne gucüm yettığınce bakardım diyordu. Ama ondan hiç güzel bırşey gormedım dıyordu. Son yıllarda herkesden umıdını kesınce annem için eskı yaşananları unutsun benı evıne alsın dıyordu. Ama annem tükenmişti artık.
 
Tsk ederım ablacım. Evt o da burada bana çok ıyı bakıyorlar demişti. Ama ben aslında babamın dini açıdan öbür dunyada büyük bir vebal alcağı düşüncesi benı çok kaygılandırıyordu. Çunku ahıret alemı burası gibi değil. Babbannem hiçbirine hakkını helal etmeyecegını soyluyordu. Ben çok ince düşünen bir insanım maalesef
 
Amın allah razı olsun kardeşim..
 
Babanız da genç değil ki. O yaşta insan kendine zor bakıyor, o yaşlara geldiğimizde bunu daha iyi anlayacağız, dolayısıyla Allah bilir tüm bunları. Hem bak "bana burda iyi bakıyorlar" demiş. En azından son dönemlerinde iyi,temiz bakılmış, bu bile sevinmek için bir neden. Evinde çaresizce ölseydı bu çok daha fazla üzücü olurdu. Başınız sağolsun
 
Allah razı olsun cnm kardeşim. Evt her gün evde ya ölüsünü bulursak dıye korkuyla yaşıyorduk. Aç soğukda yatıyordu. Babam 73 yaşında ama dinçtı bir eli yoktu. Aynen son zamanlarında bıraz rahat ettı orada. Tsk ederım.
 
Bence en iyi bakılacağı yer huzurevi imiş. Siz de torunlar olarak yardım etmeye çalışmışsınız. Gerisi evlatlarını ilgilendirir. Kendinizi daha fazla üzeceğiniz bir durum yok bence.

Hele annenizi ilgilendiren hiç bir şey yok. Rahmetli babaanneniz gençliğinde saygılı ve sevgili yaklaşsa imiş yaşlılığında daha farklı olurmuş muhtemelen.
 
Evt annem ağırbaşlı mülayim bir kadındı acı sözü yoktu ince bır kadındı. zaten dıyordu kızım dıye bır guzel sözü olsaydı ben gücüm yettığınce bakardım dıyordu ama babannem eskıden beri çok zor aksi ,hiçbişeyı beğenmeyen zır deli ve çenesi durmayan herşeye karışan bir kadındı. İşde yaşlilik çok zor. Allah evlada bıle muhtaç etmesın. Başa gelince ınsan anlıyor ve üzülüyor.
 
ALLAH almışta herkes kurtulmuş, ciddiyim.
Zaten çok yaşlıymış.
Annenizin hiç bir yükümlülüğü yok.
Ne dinen ne de başta sebeblerden.
Bakması çocuklarına düşüyordu ama onlar da yaşlılar ve bahsettiginiz gibi maddi durumları da iyi değilmiş zaten.
Babanızın bakması bakmamasından daha hayırlı olmuş.
Sürekli stres kaos olurdu o evde ve olan annenize olurdu kadın zaten hasta iyice mi beter olsaydı.
Babaanneniz gençliğinde kimseyi sevmemiş ki insanlarda onu sevsin.
Nasıl hayatını idame ettirdiyse öyle ölmüş işte.
Annenize yaşananları unutsun beni eve alsın demek ne kolay.
Yaşayan bilir.
bu arada üzülecekseniz annenizin yaşadıklarına üzülün.
Kadın ne çileler çekmiş.
Babanız annesine bakmamaktan dolayı girdiği vebali olsa keşke tüm mesele.
Annenize yaşattıklarından ötürü daha büyük vebale girmiş ama onu hesaba katmıyorsunuz.
 
İnsan yaşlananağını ve el ayak muhtacı olabileceğini düşünerek yaşamalı. İyi gününde herkese çektirirsen kötü gününde böyle yalnız kalırsın derler insana... Ben üzülmedim babaannenize. Siz de fazla yıpratmayın kendinizi.
 
En doğrusunu yapmışsınız eşimin babaannesi 83 yaşında alzheimerdi bakılmıyor evlatları gençti ama bakmadılar seninkiler zaten çok yaşlıymis onların derdi kendine yeter 100 yaşındaki insana getirin bana ben tahammül edemem öyle zor ki yetişkin dışkısı temizlemek onunla bebek gibi ilgilenmek..huzurevinde ilacı hemşiresi herseyi en doğru şekilde oluyor arkadaşları oluyor evet evinde ölmek isteyebilir ama yanarak olabilirdi bu şehir efsanesi değil kafa yerinde değil çünkü evi yakar diye ev verilmemesi yerinde olmuş siz o beddualara hiç takılmayın daha 30unda gelinim duymadığım beddua kalmadı köpeğin duası kabul.olsa gökten kemik yağardı diyip geçiyorum artık.. Ben de anneyim evladım alzheimer gibi zor bir hastalıkla bogusursam hiç evde bakicam diye uğraşsın istemem artık çünkü gördüm öyle zor ki bizim babanne de diskisini yerlere sürerdi insanın bir süre sonra ici almıyor olmuyor...evladım benim yüzümden bunlarla uğraşmamali eşiyle arası açılmamali o babanne size gelse emin olun sabredecginiz süre en fazla 1 ay olcakti
 
Çevremde de gördüm
İnsanlar yaşlı anne babasına bakma söz konusu olunca o kadar komik bahaneler üretiyor ki
Bir akrabam çok yaşlıydı.
Kızlarının bahanesi; birinin beli ağrıyormuş, birinin evinin havası annesine iyi gelmiyormuş, birinin elleri sakatmış vs vs.
Sonra teklif şu: Gelin baksın.

Glein maldı zaten 3 kızı dururken baksın.
 
Tsk ederım ablacım yorumunz için. Evt annemın çektıklerını yazsam sayfalara sığmaz. Ama işde keşke evlatlarından razı olarak hellaleşerek gıtseydı de obur sonsuzluk alemınde babamın bu manada bir vebali olmadaydı dıye kendımce düşünüyordum işde
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…