How to install the app on iOS

Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.

Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.

Popüler Konu Verimli Rutin

Arkadaşlar merhaba uzun zamandır yazamadım ama ara ara girip okuyorum. Herkes iyidir umarım 🤞 kızlar için puzzle arıyorum +5 yaş için önerisi olan var mı? Londji puzzlelarını cok beğeniyorum ama artık bulamıyorum. Kalın kaliteli parçalara sahip, mümkünse günümüz çocuk karakterlerini içermeyecek :)
Aşağıya elimizdekileri ekliyorum, memnunuz ama sıkıldık artık
Crocodile creek puzzle’ları çok güzel. Mucit panda’dan almıştım ben
 
Aboneliği bilgisayar üzerimden yaptım 30tl taahhüt çıktı, ben sanırım iptal ettiröeyeceğim yolda cok vaktim geciyor çünkü. Fakat yine de ücreti pahalı buldum. Bu tür uygulamaların ort fiyatı daha düşük. Buarada iptal ettirince uygulama otamatik siliniyor mu? cevrimdışı birkaç kitap indirip iptal etsek mesela😄
Senin için uygulama mantıklı bence. Sonuçta 1 kitap satın alsak aşağı yukarı 30 lira, sen yolda bir ay içinde epey kitap dinlersin. Tabi aradığın gibi kitaplar bulabiliyorsan.
Ben hala deneme sürecindeyim ama ücret ödeyeceğimi kabul etmeden önce onay istediler, o onayı vermeden kitaplar açılmadı. Süre dolunca sürekli uyarı verir sanırım, çevrimdışı dinlenebileceğini sanmam.
 

sirkencubin sirkencubin damacana temizliği nasıl oluyor diye merak ettim, seni de bilgilendirmek istedim. 1e 1oranından daha fazla su harcanıyor gibi gözüküyor. Bir de özel deterjanı var diyor, kim bilir nasıl bir kimyasala mağruz kalıyoruz.

Teşekkürler. Keşke musluktan içilebilir bir suyumuz olsa işte. Maruz kaldığımız kimyasallar öyle çok ki malesef😔
 
[
2020 YILI EKİM AYI PLANLAMALARI

Bu ay sağlıklı yaşam konusunun egzersiz ve takviyeler başlığında çalışmak istiyorum. Beslenme şeklim büyük ölçüde oturdu. Hafta içi hergün öğle arası 20-30 dk kadar yürüyüş yapmak istiyorum. Vitamin kullanımına devam edeceğim. Zoretanin bu ay her her gün içilecek ve Kasım ayında kontrole gideceğim. Hafta bir gün bir film seyretmek istiyorum. Bu ay ana karakteri kadın olan filmler seyredeceğim.

Fly Lady’i baz alarak kendime bir aylık temizlik planı oluşturdum. O planı bu ay ugulamak ve aksayan yönleri doğrultusunda revize etmek istiyorum. Kağıt üzerinde çok iyi duran bir plan, uygulamaya gelince sıkıntı çıkartabiliyor.

Son olarak sabahları daha erken kalkarak sesszilik zamanımı uzatmak ve bu süreçte meditasyon yapmak istiyorum.

HEDEFLER

1.
Hafta içi her gün yürüyüş yapılacak

2. He gün düzenli vitamin ve zoretanin kullanılacak

3. Her hafta 1 film seyredilecek

4. Aylık temizlik planına uyulacak

5. Sabahları meditasyon yapılacak


İZLENECEKLER

Filmler

  • Edebiyat ve Patates Turtası Derneği
  • Özgürlük Yazarları
  • Queen
  • Maudie
Belgeseller
  • The Home Edit
  • Connected
  • Unwell
OKUNACAKLAR
  • Zihnen Güçlü Ebeveynlerin Yapmadığı 13 Şey
  • Kün-Sezgin Kaymaz
Merhaba aylık temizlik planınız nasıl acaba
 
Herkese selamlar,

Ne zamandır vakit bulup internete giremiyorum, online okul, ödevler, projeler, iş hayatım, ev hayatım birden bire sakinliğini yitirip çoşkuyla ilerlemeye başladı. 1 ay oldu, henüz yönetmeyi beceremedim.

İşe gittiğimden çocuklar evde olduğundan annem bizimle kalıyor. Dolayısı ile akşamları yaptığım çoğu rutinim bozuldu, iş çıkışı eve vardığımda annem kendisi ile oturup sohbet etmemi, çocuklar ödevlerini / projelerini anlatmayı, kursa götürmemi/ mutfak yemek yapmamı, ev toplanmayı, çamaşırlar yıkanmayı, eşim güleryüzümü bekliyor: ) Böyle zamanlarda klonlanmayı bekliyorum: ) Bakalım rutinimi nasıl oturtacağım, bu süreç uzunca bir süre devam edecek gibi.

Bir aydır bir sayfa açıp okuyamadım. Sihirli çocuk kitabına başlıyorum, umarım ufkumu açacak cümlelerle doludur.

Bu süreçte Nihan Kaya ile tanıştım, çoğu kimse biliyormuş ama ben yeni tanıdım. Hoşuma gitti, izlerken hiç negatif duygu yüklenmedi bana. Yetersizlik hissi vermedi. Bazı instagram hesaplarını bana yüklediği yetersizlik duygusu nedeni ile takipten çıkmıştım. İyi aile yoktur kitabını aldım, kargodan beklıyorum merakla.



videosunu izlemenizi tavsiye ederim.


Hala robot süpürge almadım, ihmalkarlığım hat safhada, ve dyson V11 ile S5Max arasında gidip geliyorum. Eşim haftaya yurtdışında olacak, muhtemelen ona aldıracağım birisini.

Hayalini kurduğum "bahçeli ev" e bir adım daha yaklaştım. İstanbul'a yakın bir köyden arsa aldık ve seneye niyetim en azından prefabrik tarzı bir ev yaptırabilmek. Söğüt ağacı altında kendimi düşlemekten birhal oldum: )

Ekonomik anlamda işyerim olmadan düzenli gelir elde edebileceğim seçenekler arıyorum kendime. Şimdi ki hedefim o.

VE artık yemek konusunda çocuklara tek bir kelime bile etmeyeceğime söz verdim. Yemek istemedikleri ne olursa olsun asla "yemelisin" demeyeceğim. İstedikleri ne ise onu pişirmeye gayret edeceğim.
Pizza/lacmahun(içini evde hazırlayıp yaptırıyorum) /tantuni (evde sotelik etden yapıyorum)/makarna/kuru köfte/ev yapımı hamburger(köftesini kasabımız yapıyor)/ bamya / kuru fasülye ve çorbaların ve salataların her türlüsü.
İstedikleri sadece bunlar.
Şimdiye kadar çok üsteledim, çok zorladım ama eminim ilerde "çocukluklarına inelim" dendiğinde "evdeki sofralar" konuşulacak. Buna eminim. Hasarı düşündükçe beynim yerinden çıkacak gibi oluyor. Hatanın neresinden dönersem kardır hesabı yaptım, geç oldu ama: (((

Benden haberler böyle.

Umarım sizlerde iyisinizdir.
 
Herkese merhaba.

çocukluğumdan bu yana yazarak plan yapmayı sevmişimdir.Faydasını da her daim görmüşümdür.
Sizinle temizlik ve alışveriş listemi paylaşmak istiyorum
Şeffaf dosyaya koyuyor ve alınacak ürünleri , yaptığım işleri işaretliyorum. İnanılmaz motive ediyor.
Ayrıca oğlum için ev okulu sistemi oluşturdum, uzun zamandır belirli ancak kısıtlı zamanda çalışıyoruz. Ancak kağıda dökmek oğlumun hevesini arttırdı, işaretleyince mutlu oluyor ve ne yapması gerektiğini fotoğraflarsan anlayarak kendi seçiyor.
Örneğimiz

E4906526-3D07-47D4-88DA-0DE839497B00.jpeg
27B687F7-8C99-4214-9831-3E85F6B090B8.png
8CCD6526-8EB7-4120-8967-E7327844E9F5.png
 
Herkese selamlar,

Ne zamandır vakit bulup internete giremiyorum, online okul, ödevler, projeler, iş hayatım, ev hayatım birden bire sakinliğini yitirip çoşkuyla ilerlemeye başladı. 1 ay oldu, henüz yönetmeyi beceremedim.

İşe gittiğimden çocuklar evde olduğundan annem bizimle kalıyor. Dolayısı ile akşamları yaptığım çoğu rutinim bozuldu, iş çıkışı eve vardığımda annem kendisi ile oturup sohbet etmemi, çocuklar ödevlerini / projelerini anlatmayı, kursa götürmemi/ mutfak yemek yapmamı, ev toplanmayı, çamaşırlar yıkanmayı, eşim güleryüzümü bekliyor: ) Böyle zamanlarda klonlanmayı bekliyorum: ) Bakalım rutinimi nasıl oturtacağım, bu süreç uzunca bir süre devam edecek gibi.

Bir aydır bir sayfa açıp okuyamadım. Sihirli çocuk kitabına başlıyorum, umarım ufkumu açacak cümlelerle doludur.

Bu süreçte Nihan Kaya ile tanıştım, çoğu kimse biliyormuş ama ben yeni tanıdım. Hoşuma gitti, izlerken hiç negatif duygu yüklenmedi bana. Yetersizlik hissi vermedi. Bazı instagram hesaplarını bana yüklediği yetersizlik duygusu nedeni ile takipten çıkmıştım. İyi aile yoktur kitabını aldım, kargodan beklıyorum merakla.



videosunu izlemenizi tavsiye ederim.


Hala robot süpürge almadım, ihmalkarlığım hat safhada, ve dyson V11 ile S5Max arasında gidip geliyorum. Eşim haftaya yurtdışında olacak, muhtemelen ona aldıracağım birisini.

Hayalini kurduğum "bahçeli ev" e bir adım daha yaklaştım. İstanbul'a yakın bir köyden arsa aldık ve seneye niyetim en azından prefabrik tarzı bir ev yaptırabilmek. Söğüt ağacı altında kendimi düşlemekten birhal oldum: )

Ekonomik anlamda işyerim olmadan düzenli gelir elde edebileceğim seçenekler arıyorum kendime. Şimdi ki hedefim o.

VE artık yemek konusunda çocuklara tek bir kelime bile etmeyeceğime söz verdim. Yemek istemedikleri ne olursa olsun asla "yemelisin" demeyeceğim. İstedikleri ne ise onu pişirmeye gayret edeceğim.
Pizza/lacmahun(içini evde hazırlayıp yaptırıyorum) /tantuni (evde sotelik etden yapıyorum)/makarna/kuru köfte/ev yapımı hamburger(köftesini kasabımız yapıyor)/ bamya / kuru fasülye ve çorbaların ve salataların her türlüsü.
İstedikleri sadece bunlar.
Şimdiye kadar çok üsteledim, çok zorladım ama eminim ilerde "çocukluklarına inelim" dendiğinde "evdeki sofralar" konuşulacak. Buna eminim. Hasarı düşündükçe beynim yerinden çıkacak gibi oluyor. Hatanın neresinden dönersem kardır hesabı yaptım, geç oldu ama: (((

Benden haberler böyle.

Umarım sizlerde iyisinizdir.


kolaylıklar diliyorum. Adım atmanız eminim çok işe yarayacaktır. Çocukluk yaraları telafi edilebilir.
Nihan kaya ismini daha önce hiç duymamıştım taa ki bir kitapçıda arkadaşlarla söyleşisine katılana denk.
başta söylemleri sert gelse de doğruluk payı çok yüksek. Ve kendisi inanılmaz naif birisi. Hiç kırmadan incitmeden konuşmak yetenek ve nihan hanımda o yetenek mevcut. İyi aile yoktur kitabını okudum ben de . Beğendim.
İyi okumalar size de
 
Herkese selamlar,

Ne zamandır vakit bulup internete giremiyorum, online okul, ödevler, projeler, iş hayatım, ev hayatım birden bire sakinliğini yitirip çoşkuyla ilerlemeye başladı. 1 ay oldu, henüz yönetmeyi beceremedim.

İşe gittiğimden çocuklar evde olduğundan annem bizimle kalıyor. Dolayısı ile akşamları yaptığım çoğu rutinim bozuldu, iş çıkışı eve vardığımda annem kendisi ile oturup sohbet etmemi, çocuklar ödevlerini / projelerini anlatmayı, kursa götürmemi/ mutfak yemek yapmamı, ev toplanmayı, çamaşırlar yıkanmayı, eşim güleryüzümü bekliyor: ) Böyle zamanlarda klonlanmayı bekliyorum: ) Bakalım rutinimi nasıl oturtacağım, bu süreç uzunca bir süre devam edecek gibi.

Bir aydır bir sayfa açıp okuyamadım. Sihirli çocuk kitabına başlıyorum, umarım ufkumu açacak cümlelerle doludur.

Bu süreçte Nihan Kaya ile tanıştım, çoğu kimse biliyormuş ama ben yeni tanıdım. Hoşuma gitti, izlerken hiç negatif duygu yüklenmedi bana. Yetersizlik hissi vermedi. Bazı instagram hesaplarını bana yüklediği yetersizlik duygusu nedeni ile takipten çıkmıştım. İyi aile yoktur kitabını aldım, kargodan beklıyorum merakla.



videosunu izlemenizi tavsiye ederim.


Hala robot süpürge almadım, ihmalkarlığım hat safhada, ve dyson V11 ile S5Max arasında gidip geliyorum. Eşim haftaya yurtdışında olacak, muhtemelen ona aldıracağım birisini.

Hayalini kurduğum "bahçeli ev" e bir adım daha yaklaştım. İstanbul'a yakın bir köyden arsa aldık ve seneye niyetim en azından prefabrik tarzı bir ev yaptırabilmek. Söğüt ağacı altında kendimi düşlemekten birhal oldum: )

Ekonomik anlamda işyerim olmadan düzenli gelir elde edebileceğim seçenekler arıyorum kendime. Şimdi ki hedefim o.

VE artık yemek konusunda çocuklara tek bir kelime bile etmeyeceğime söz verdim. Yemek istemedikleri ne olursa olsun asla "yemelisin" demeyeceğim. İstedikleri ne ise onu pişirmeye gayret edeceğim.
Pizza/lacmahun(içini evde hazırlayıp yaptırıyorum) /tantuni (evde sotelik etden yapıyorum)/makarna/kuru köfte/ev yapımı hamburger(köftesini kasabımız yapıyor)/ bamya / kuru fasülye ve çorbaların ve salataların her türlüsü.
İstedikleri sadece bunlar.
Şimdiye kadar çok üsteledim, çok zorladım ama eminim ilerde "çocukluklarına inelim" dendiğinde "evdeki sofralar" konuşulacak. Buna eminim. Hasarı düşündükçe beynim yerinden çıkacak gibi oluyor. Hatanın neresinden dönersem kardır hesabı yaptım, geç oldu ama: (((

Benden haberler böyle.

Umarım sizlerde iyisinizdir.

O kadar güzel yazmışsın ki, keyifle okudum. Keşke bitmese diyerek:)
Bende yemek konusunda aynısını yapayım bari. Bende çok ısrarla yediriyorum ve bu ilerde kötü etkileyebilir.
 
Herkese merhaba.

çocukluğumdan bu yana yazarak plan yapmayı sevmişimdir.Faydasını da her daim görmüşümdür.
Sizinle temizlik ve alışveriş listemi paylaşmak istiyorum
Şeffaf dosyaya koyuyor ve alınacak ürünleri , yaptığım işleri işaretliyorum. İnanılmaz motive ediyor.
Ayrıca oğlum için ev okulu sistemi oluşturdum, uzun zamandır belirli ancak kısıtlı zamanda çalışıyoruz. Ancak kağıda dökmek oğlumun hevesini arttırdı, işaretleyince mutlu oluyor ve ne yapması gerektiğini fotoğraflarsan anlayarak kendi seçiyor.
Örneğimiz

Eki Görüntüle 2701798 Eki Görüntüle 2701786 Eki Görüntüle 2701787


Ne güzel yapmışsınız, yyabiliyor iseniz ne mutlu size.
Ben sanırım hiç bu tarz programlara uyabilen biri değilim, iyi mi kötü mü bu bilmiyorum: )
 
O kadar güzel yazmışsın ki, keyifle okudum. Keşke bitmese diyerek:)
Bende yemek konusunda aynısını yapayım bari. Bende çok ısrarla yediriyorum ve bu ilerde kötü etkileyebilir.

Teşekkürler.

Umarım başarılı olabiliriz: )
kolaylıklar diliyorum. Adım atmanız eminim çok işe yarayacaktır. Çocukluk yaraları telafi edilebilir.
Nihan kaya ismini daha önce hiç duymamıştım taa ki bir kitapçıda arkadaşlarla söyleşisine katılana denk.
başta söylemleri sert gelse de doğruluk payı çok yüksek. Ve kendisi inanılmaz naif birisi. Hiç kırmadan incitmeden konuşmak yetenek ve nihan hanımda o yetenek mevcut. İyi aile yoktur kitabını okudum ben de . Beğendim.
İyi okumalar size de

Bende de o naiflik hissi uyandırdı. Umarım kitabını da beğenirim.

Bu arada Gülseren Budayıcıoğlu videoları da hoşuma gitti. Konuşma tarzı, sesindeki güç, ne dediğini bilen cümleler çok güzel hisler ve farkındalık yarattı ben de.
 
Ne güzel yapmışsınız, yyabiliyor iseniz ne mutlu size.
Ben sanırım hiç bu tarz programlara uyabilen biri değilim, iyi mi kötü mü bu bilmiyorum: )
Herkesin yapısı başka. İyi kötü yoktur bence. Hangisi verimli geliyorsa size , o sizin için uygun olandır.
ben böyle yapmazsam işler sarpa sarabiliyor. Ha her gün de birebir uyguluyor muyum tabi ki hayır..
ama yola geri döndürüyor .
 
Herkese selamlar,

Ne zamandır vakit bulup internete giremiyorum, online okul, ödevler, projeler, iş hayatım, ev hayatım birden bire sakinliğini yitirip çoşkuyla ilerlemeye başladı. 1 ay oldu, henüz yönetmeyi beceremedim.

İşe gittiğimden çocuklar evde olduğundan annem bizimle kalıyor. Dolayısı ile akşamları yaptığım çoğu rutinim bozuldu, iş çıkışı eve vardığımda annem kendisi ile oturup sohbet etmemi, çocuklar ödevlerini / projelerini anlatmayı, kursa götürmemi/ mutfak yemek yapmamı, ev toplanmayı, çamaşırlar yıkanmayı, eşim güleryüzümü bekliyor: ) Böyle zamanlarda klonlanmayı bekliyorum: ) Bakalım rutinimi nasıl oturtacağım, bu süreç uzunca bir süre devam edecek gibi.

Bir aydır bir sayfa açıp okuyamadım. Sihirli çocuk kitabına başlıyorum, umarım ufkumu açacak cümlelerle doludur.

Bu süreçte Nihan Kaya ile tanıştım, çoğu kimse biliyormuş ama ben yeni tanıdım. Hoşuma gitti, izlerken hiç negatif duygu yüklenmedi bana. Yetersizlik hissi vermedi. Bazı instagram hesaplarını bana yüklediği yetersizlik duygusu nedeni ile takipten çıkmıştım. İyi aile yoktur kitabını aldım, kargodan beklıyorum merakla.



videosunu izlemenizi tavsiye ederim.


Hala robot süpürge almadım, ihmalkarlığım hat safhada, ve dyson V11 ile S5Max arasında gidip geliyorum. Eşim haftaya yurtdışında olacak, muhtemelen ona aldıracağım birisini.

Hayalini kurduğum "bahçeli ev" e bir adım daha yaklaştım. İstanbul'a yakın bir köyden arsa aldık ve seneye niyetim en azından prefabrik tarzı bir ev yaptırabilmek. Söğüt ağacı altında kendimi düşlemekten birhal oldum: )

Ekonomik anlamda işyerim olmadan düzenli gelir elde edebileceğim seçenekler arıyorum kendime. Şimdi ki hedefim o.

VE artık yemek konusunda çocuklara tek bir kelime bile etmeyeceğime söz verdim. Yemek istemedikleri ne olursa olsun asla "yemelisin" demeyeceğim. İstedikleri ne ise onu pişirmeye gayret edeceğim.
Pizza/lacmahun(içini evde hazırlayıp yaptırıyorum) /tantuni (evde sotelik etden yapıyorum)/makarna/kuru köfte/ev yapımı hamburger(köftesini kasabımız yapıyor)/ bamya / kuru fasülye ve çorbaların ve salataların her türlüsü.
İstedikleri sadece bunlar.
Şimdiye kadar çok üsteledim, çok zorladım ama eminim ilerde "çocukluklarına inelim" dendiğinde "evdeki sofralar" konuşulacak. Buna eminim. Hasarı düşündükçe beynim yerinden çıkacak gibi oluyor. Hatanın neresinden dönersem kardır hesabı yaptım, geç oldu ama: (((

Benden haberler böyle.

Umarım sizlerde iyisinizdir.

merhaba, yukarı okuduğum ev, iş, çocuklar arasında sıkışmış kadın halleri çok tanıdık geldi :( planlama yapsam da sürekli yoğun olma hissi çok yoruyor beni.
Arsa işinize çok sevindim, haftasonları için mi yoksa düzenli yaşam için mi düşünüyorsunuz?
İyi Ale Yoktur'u, bitirdiğimde ben de çok pozitif etkiler bırakmadı açıkçası. Nihal Kaya'yı bu eserle tanıdım ama ne bilim kitabın adının 'İyi Aile Yoktur' seçilmesinden belki de ben de ne yaparsan yap niyetin ne kadar iyi olursa olsun çocukta hep bi olmamışlık hissi bırakacağımızı düşündürdü. Aslında böyle değil ama demi, anne babayız evet ama önce insanız. Hepimizin niyeti iyi olmasına rağmen çocuklarımıza zaman zaman hatalı davranışlar sergiliyoruz kabul ama mükemmelliğe odaklanmak işleri daha sarpa sardırıyor snki. Kızlarım 4 yaşında, bebekliklerinden buyana (yoğun olarak ilk 2 yaşa kadar) hangi konuda mükemmellik adına illa böyle olacak diye diretsem stresim arttı ve dirençle karşılaştığımda bu durum çocuklara yansıdı. Ama aslında olması gereken mükemmele odaklanmak değildi herşeyin makul ölçüde olmasıydı. Literatürde İngiliz psikanalist Winnicott'a ait bir deyim var 'good enough parenting'. Mükemmel/en iyi/ fazla ebebeynlik değil, yeterince iyi ebebeynlik.. Herşeyin tutarlı ve makul ölçüde olmasıydı anlamlı olan. Dediğim gibi bizim kızlar özellikle 2yaşa kadar daha bi mükemmellik anlayışı ile büyüdü. Bu sayede belki kitap okumaya çok düşkünler şuan, kelime dağarcıkları kendilerini ifade etmeleri çok yerinde, tatlıya düşkünlükleri yok falan ama bu süreç benim için çok yıpratıcı oldu. Şimdi şimdi boyle olmasa da olurdu diye düşünüyorum ama ozaman içime sinen bu idi. Makul ölçüde olması neden onemli geçen gün daha iyi anladım. Bizim evde tv yok, çocuklar 2 yaşa kadar hiç video falan izlemedi.Şuan 4 yaşındalar, günlük 1 saat ekran saati makul kabul edilirken bizimkiler belki haftada 2 saati doldurmuyordur. Belki bu sayede kitaba, puzzlea düşkün oldular, ekransız yemek yememe halleri ile karşılaşmadık.Fakat meselenin bir de başka bi boyutu var, ekranlar yokmuş gibi davranmak ne kadar doğru. Evet yoksun bırakmıyorum yani çocuk video/çizgi film istiyor sürekli de ben engelliyor değilim. Biz izlemeyince öyle bir duruma ihtiyaç duymuyor yani, şuan duymuyor evet ama ya ileride? Selçuk Şirin hocanın 'yetişin Çocuklar' kitabında hoca evlerinde tv olmadığı için oğlunun ekrana maruz kalmadığını ama okul zamanında akranlarının konuştuğu çizgi film karekterlerinden bi haber olduğunu söyledi. Meselenin bir de bu yönü var yani :)Neyse konuyu çok uzattım :) bu yeterince iyi ebebeynlik konusuna ilgisi olanlar ile özelden de konuşabiliriz.
Sevgiler
 
Teşekkürler.

Umarım başarılı olabiliriz: )


Bende de o naiflik hissi uyandırdı. Umarım kitabını da beğenirim.

Bu arada Gülseren Budayıcıoğlu videoları da hoşuma gitti. Konuşma tarzı, sesindeki güç, ne dediğini bilen cümleler çok güzel hisler ve farkındalık yarattı ben de.
merhaba gülseren budayıcığolunun kral kaybederse kitabını mutlaka okumanızı tavsiye ederim
 
merhaba, yukarı okuduğum ev, iş, çocuklar arasında sıkışmış kadın halleri çok tanıdık geldi :KK43: planlama yapsam da sürekli yoğun olma hissi çok yoruyor beni.
Arsa işinize çok sevindim, haftasonları için mi yoksa düzenli yaşam için mi düşünüyorsunuz?
İyi Ale Yoktur'u, bitirdiğimde ben de çok pozitif etkiler bırakmadı açıkçası. Nihal Kaya'yı bu eserle tanıdım ama ne bilim kitabın adının 'İyi Aile Yoktur' seçilmesinden belki de ben de ne yaparsan yap niyetin ne kadar iyi olursa olsun çocukta hep bi olmamışlık hissi bırakacağımızı düşündürdü. Aslında böyle değil ama demi, anne babayız evet ama önce insanız. Hepimizin niyeti iyi olmasına rağmen çocuklarımıza zaman zaman hatalı davranışlar sergiliyoruz kabul ama mükemmelliğe odaklanmak işleri daha sarpa sardırıyor snki. Kızlarım 4 yaşında, bebekliklerinden buyana (yoğun olarak ilk 2 yaşa kadar) hangi konuda mükemmellik adına illa böyle olacak diye diretsem stresim arttı ve dirençle karşılaştığımda bu durum çocuklara yansıdı. Ama aslında olması gereken mükemmele odaklanmak değildi herşeyin makul ölçüde olmasıydı. Literatürde İngiliz psikanalist Winnicott'a ait bir deyim var 'good enough parenting'. Mükemmel/en iyi/ fazla ebebeynlik değil, yeterince iyi ebebeynlik.. Herşeyin tutarlı ve makul ölçüde olmasıydı anlamlı olan. Dediğim gibi bizim kızlar özellikle 2yaşa kadar daha bi mükemmellik anlayışı ile büyüdü. Bu sayede belki kitap okumaya çok düşkünler şuan, kelime dağarcıkları kendilerini ifade etmeleri çok yerinde, tatlıya düşkünlükleri yok falan ama bu süreç benim için çok yıpratıcı oldu. Şimdi şimdi boyle olmasa da olurdu diye düşünüyorum ama ozaman içime sinen bu idi. Makul ölçüde olması neden onemli geçen gün daha iyi anladım. Bizim evde tv yok, çocuklar 2 yaşa kadar hiç video falan izlemedi.Şuan 4 yaşındalar, günlük 1 saat ekran saati makul kabul edilirken bizimkiler belki haftada 2 saati doldurmuyordur. Belki bu sayede kitaba, puzzlea düşkün oldular, ekransız yemek yememe halleri ile karşılaşmadık.Fakat meselenin bir de başka bi boyutu var, ekranlar yokmuş gibi davranmak ne kadar doğru. Evet yoksun bırakmıyorum yani çocuk video/çizgi film istiyor sürekli de ben engelliyor değilim. Biz izlemeyince öyle bir duruma ihtiyaç duymuyor yani, şuan duymuyor evet ama ya ileride? Selçuk Şirin hocanın 'yetişin Çocuklar' kitabında hoca evlerinde tv olmadığı için oğlunun ekrana maruz kalmadığını ama okul zamanında akranlarının konuştuğu çizgi film karekterlerinden bi haber olduğunu söyledi. Meselenin bir de bu yönü var yani :)Neyse konuyu çok uzattım :) bu yeterince iyi ebebeynlik konusuna ilgisi olanlar ile özelden de konuşabiliriz.
Sevgiler
benimde 4 yaşında bir oğlum var o kitabı okuyayım bunuda okuyayım buu uygulayayım şunu uygulayayım derken yetersizlik hissim dahada arttı kendimi şuan çok yetersiz tükenmiş anne olarak görüyorum ben iyi anne olacağım diye kendim tükendim
 
benimde 4 yaşında bir oğlum var o kitabı okuyayım bunuda okuyayım buu uygulayayım şunu uygulayayım derken yetersizlik hissim dahada arttı kendimi şuan çok yetersiz tükenmiş anne olarak görüyorum ben iyi anne olacağım diye kendim tükendim
Ne olursa olsun bize emanet bir evlat var, biz insanız noksanız. İlla ki hata yapacağız. Düşeceğiz ama çaba ve niyet önemli. Çocuklar aldıkları yaraları çabuk atlatıyor. İleri boyut olmadığı sürece. Ben her şeyden ziyafe anlayışlı, neşeli , saran sarmalayan bir anne olmak niyetindeyim. Eksiğiz .. evet .. ama biz insanız... önce bunu kabul etmek gerek.. olmayacağım hissi mülemmelliyetçilikten kaynaklı olabilir.. hata yaparım özür dilerim . Telafi etmeye çabalarım diye düşünüyorum ben de ...
 
merhaba, yukarı okuduğum ev, iş, çocuklar arasında sıkışmış kadın halleri çok tanıdık geldi :KK43: planlama yapsam da sürekli yoğun olma hissi çok yoruyor beni.
Arsa işinize çok sevindim, haftasonları için mi yoksa düzenli yaşam için mi düşünüyorsunuz?
İyi Ale Yoktur'u, bitirdiğimde ben de çok pozitif etkiler bırakmadı açıkçası. Nihal Kaya'yı bu eserle tanıdım ama ne bilim kitabın adının 'İyi Aile Yoktur' seçilmesinden belki de ben de ne yaparsan yap niyetin ne kadar iyi olursa olsun çocukta hep bi olmamışlık hissi bırakacağımızı düşündürdü. Aslında böyle değil ama demi, anne babayız evet ama önce insanız. Hepimizin niyeti iyi olmasına rağmen çocuklarımıza zaman zaman hatalı davranışlar sergiliyoruz kabul ama mükemmelliğe odaklanmak işleri daha sarpa sardırıyor snki. Kızlarım 4 yaşında, bebekliklerinden buyana (yoğun olarak ilk 2 yaşa kadar) hangi konuda mükemmellik adına illa böyle olacak diye diretsem stresim arttı ve dirençle karşılaştığımda bu durum çocuklara yansıdı. Ama aslında olması gereken mükemmele odaklanmak değildi herşeyin makul ölçüde olmasıydı. Literatürde İngiliz psikanalist Winnicott'a ait bir deyim var 'good enough parenting'. Mükemmel/en iyi/ fazla ebebeynlik değil, yeterince iyi ebebeynlik.. Herşeyin tutarlı ve makul ölçüde olmasıydı anlamlı olan. Dediğim gibi bizim kızlar özellikle 2yaşa kadar daha bi mükemmellik anlayışı ile büyüdü. Bu sayede belki kitap okumaya çok düşkünler şuan, kelime dağarcıkları kendilerini ifade etmeleri çok yerinde, tatlıya düşkünlükleri yok falan ama bu süreç benim için çok yıpratıcı oldu. Şimdi şimdi boyle olmasa da olurdu diye düşünüyorum ama ozaman içime sinen bu idi. Makul ölçüde olması neden onemli geçen gün daha iyi anladım. Bizim evde tv yok, çocuklar 2 yaşa kadar hiç video falan izlemedi.Şuan 4 yaşındalar, günlük 1 saat ekran saati makul kabul edilirken bizimkiler belki haftada 2 saati doldurmuyordur. Belki bu sayede kitaba, puzzlea düşkün oldular, ekransız yemek yememe halleri ile karşılaşmadık.Fakat meselenin bir de başka bi boyutu var, ekranlar yokmuş gibi davranmak ne kadar doğru. Evet yoksun bırakmıyorum yani çocuk video/çizgi film istiyor sürekli de ben engelliyor değilim. Biz izlemeyince öyle bir duruma ihtiyaç duymuyor yani, şuan duymuyor evet ama ya ileride? Selçuk Şirin hocanın 'yetişin Çocuklar' kitabında hoca evlerinde tv olmadığı için oğlunun ekrana maruz kalmadığını ama okul zamanında akranlarının konuştuğu çizgi film karekterlerinden bi haber olduğunu söyledi. Meselenin bir de bu yönü var yani :)Neyse konuyu çok uzattım :) bu yeterince iyi ebebeynlik konusuna ilgisi olanlar ile özelden de konuşabiliriz.
Sevgiler
Büyük oğlumda katı kuralım çoktu annneanne babaanneyle çok tartıştım stres oldum. 2.de Saldım baya daha rahatım.ama özellikle tv etkisini çok hissettim. Büyük oğlum uzun süre tv görmedi. Açmaya başlayınca da ilgisini çekmedi. Dil gelişimi çok iyiydi. Hala öyle. Şimdi çizgi film izliyor kardeşi de direk maruz kaldı böylece ve dil gelişimi yavaş ilerliyor. Bariz etkisini gördüm. Küçük oğlum büyülenmiş gibi bakıyordu ekrana. Şimdi açmamaya çalışıyorum ama illaki gün içinde açılıyor malesef. Minimalist ebeveynlik kitabı bana çok iyi hissettirmişti kendimi.ne yapıyorsanız kendi koşullarınızda en iyisini yapıyorsunuzdur diyor kitap. Okumadıysanız tavsiye ederim
 
Günaydın herkese,

Annelik ve çocuk yetiştirme konusunda okuduğum/dinlediğim ve dostumun psikoloji okumasından dolayı bolca sohbet ortamı bulduğum kadarı ile kendimce izlediğim yolu yazacağım sizlere.

Öncelikle çocukların yakasından düşmenizi tavsiye ederim. Bizler o kadar çok alışmışız ki. Severken bile boyunlarına farkında olmadan urganı geçiriveriyoruz.

Halbuki herkes kendi ile ilgilense herşey çözülecek. Bizim toplumumuzda kimse kendi ile ilgilenmez, kendini düzeltmeye çalışmaz ama etrafındakilere mutlaka müdahale eder. Bu hepimiz için geçerli çünkü böyle görmüşüz, etrafımızda farklı bir davranış sergileyen yok, olursa da dışlanıyor muhtemelen.

Çocuklarımın (kızım 10, oğlum 11 yaşlarında) artık yakasından düştüm. Asla fikirlerine /bana uymasa bile/ ani tepki vermiyorum, sözlerini kesmiyorum, dinliyorum ve müdahale etmiyorum. Şimdiye kadar yaptıklarım için çokca pişmanlıklarım var ama artık bitti, daha çok kendime döndüm. Kendimle /iç dünyamla ilgilenmekten o tarafı görmüyorum bile ve farkediyorum ki onlar da kendini bulmaya başladı.

Hep uyumlu, sakin olmalarını isterdim ve öyle davranmadıklarında kaş - göz hareketimle yerdim onları: (( Şimdi bakıyorum kızım itiraz ediyor, oğlum fikri (çok aykırı değil ise, kışın denize girmek istemiyor ise mesela: ))için isyan edebiliyor, ben bunu istemiyorum diyebiliyorlar, hayır kelimesini duyabiliyorum. Zamanla ayarını da kendileri belirleyecek. Nerde durması gerektiğini, nasıl ilerlemesi gerektiğini.

Eskiden hızlı olmak için ayakkabısını bağlardım, evden nasıl çıkıp asansöre bindiğimizi anlatmak imkansızdır. Şimdi oğlum aşırı hızlı ve sabırsız biri. "yavaşla " "sakin ol" derken buluyorum kendimi ama düşününce "sen öğrettin bunu çocuğa, sakinliği, acele etmeden iş yapmayı öğrenmedi ki büyüdü diye yavaşlamasını istiyorsun" diye söylenirken buluyorum: ((

Hiç karışmıyorum artık.

En çok çatışmalarımız ödev ve yemek konusunda idi. Bir söyleşide doktorun dedikleri kulaklarımda hala çınlıyor. "Ödev öğretmen ile çocuk arasındadır. Asla araya girmeyin. Çocuğunuzla çatışacaksa öğretmeni çatışsın, öğretmenini en fazla bir iki sene sonra görmeyecek ama siz çatışır onu zorlarsanız sizinle ömür geçireceğinden kötü duyguları hiç bitmez"

Ödev için ömür boyu beni kötü polis bilmesine gerek var mı? Hiç yoktu aslında. Bıraktım yakasını: ) Mentörü ile mesajlaşıyorum. Kendi aralarında anlaşıyorlar, başarı durumu da hiç değişmedi: ) KEndimi paraladığım, oğlumu yıprattığım ile kalmışım.

Tabii benim annem/babamla ilişkim çokca etkili oluyordu, ne zaman ki annemden ayrışmaya başladım o zaman çocuklarım da rahat etti.

Uzun yazdım ama keşke bu öğrendiklerime/fikirlerime 10 yıl önce sahip olsaymışım.
 
Back