- 28 Nisan 2016
- 1.328
- 3.251
- 133
Merhaba;Selamlar Hanımlar,
Karantina süreci başladığından beri bakıcı ablamız hafta içi biz de kalıyordu. Pazartesi sabah eşim alıp, cuma akşamı bırakıyordu. Evi bize epey uzak, git gel araba ile 1,5 saat kadar sürüyor. Hafta sonu çocukları ile konuşmuş, yatılı kalmak istemediğini söylemiş. Oğlu da toplu taşıma ile gidip gelemezsin demiş. Sonuç olarak ayrılmayı düşünüyor.
Kendisi ile İpek 3 yaşına gelene kadar şeklinde anlaşmıştık. Emekliliğinin dolmasına 250 günü kaldı. Hem o emekli olacak hem de ben 3 yaş civarı İpek'i kreşe başlatacaktım. "Virüs bitmiyor, 1 sene yatılı kalamam" diyor.
Bu durumda seçeneklerimizi risk ve fırsat olarak değerlendirmek istiyorum.
1. Kreş: İpek'i şu an kreşe başlatsam, Ela'ya bakacak kimse yok. Bu nedenle ancak Eylül'de okullar açılınca başlatabilirim. İpek, Eylül'de 26 aylık olacak. Ela'nın gittiği kreşin sahibi yakın arkadaşım. Ela 2 sene devam etmişti ve çok memnun kalmıştım. Arkadaşlığımız da bu 2 senede oluştu. Öncesinde tanımıyordum. Sabahları eşim kızları okullara dağıtır, akşam da ben toplarım diye düşünüyorum. Ancak bu durumda 1 araba daha almamız gerekecek.
Risk: Okulun gerekli tedbirleri alacağından şüphem yok, ancak veliler gerekli tedbirleri alacak mı diye tedirginim. Ek olarak bağışıklık sistemi 3 yaşa göre daha az gelişmiş olacağı için sık hastalanma riski var. Bu durumda bakacak kimse olmadığı için sürekli izin almak zorunda kalacağım.
Fırsat: En önemli avantajı evimde bir insan olmayacağı için kendi düzenimizde yaşayacak olmamız, kimseye minnet etmek zorunda kalmamak, çocuğumun güvenli bir ortamda, iyi bakılacağından emin olmak
2. Bakıcı: Önümüdeki bir yılı başka bir bakıcı ile geçirmek ve İpek'i 3 yaşta kreşe göndermek
Risk: En önemli risk, henüz derdini anlatamayan bir çocuğu, hatta okullar açılana kadar iki çocuğu tanımadığım bir insana emanet etmek. Abla ilk başladığında, 3 ay onunla kalmış ve ondan sonra kızımı emanet etmiştim. Şimdi böyle bir şansım yok. İpek yadırgayacak, tam alıştığı zaman ayrılırsa çocuk etkilenecek. Ablanın ev ortamını ve aldığı tedbirleri biliyordum. Yeni bakıcının evine kimin girip çıktığını bilemeyeceğim için bize virüs bulaştırma olasılığı da yüksek.
Fırsat: Ela ya da İpek hastalandığında evde bakacak birinin olması, kızıma ev içinde bakılması
Siz olsaydınız, yukarıda tabloya göre nasıl hareket ederdiniz?
Benim de kızım için düşündüğüm sistemi sen uygulamaya geçireceksin gibi duruyor. Ablam bakıyor kızıma. Her ne kadar ablam da olsa sürekli hayatı ile ilgili fikir ve karar değiştiren(bizim düzenimizi değiştirecek şekilde) ve yüreğimi hop oturtup hop kaldıran birine bağımlı olmak fikri beni çok geriyor.
Gelecek nisan ayında kızım 2,5 yaşını dolduracak. Yaz aylarında kreşler daha eğlenceli ve hastalık riski sıcaklıkların artması nedeniyle daha az olacağı için o dönemde kreşe başlatmayı uygun gördüm. Bu süreçte yıllık izinlerimi mümkün olduğunca az kullanıp, kreşe alışma sürecinde ve sonrasındaki bağışıklığın artması sürecinde kullanmayı planlıyorum.
Önüme çıkan sorunlar, hastalıklar gibi problemleri zamana bırakmaya karar verdim. Sonuçta benim abim de kızını 2 yaşındayken kreşe verdi ve çok memnun kaldı.26 ay da bir çocuk için yeterli bir zaman dilimi diye düşünüyorum. Bazen kreşler iyi bir bakıcıdan daha eğitici ve geliştirici olabiliyor.