Popüler Konu Verimli Rutin

Gabriel_ · 2 Haziran 2020

MigiMadid .!.:
neden kurumsal hayatini birakmak istiyorsunuz:)
herkesin istediği ksmu çalışani olmak hayalleri.

biliyorum , ben de hem aileden hem çevreden çok tepki alıyorum bu konuda.
ama beni hiç mutlu etmedi hatta fazlaca mutsuzluğuma sebep oldu.belki ortam şanssızlığı bilemiyorum. ama bir bu kadar daha çalışacak gücüm yok malesef. o yüzden başka bir yola girmek zorundayım.

benben00 · 2 Haziran 2020

elecda .!.:
Selamlar Hanımlar,

Karantina süreci başladığından beri bakıcı ablamız hafta içi biz de kalıyordu. Pazartesi sabah eşim alıp, cuma akşamı bırakıyordu. Evi bize epey uzak, git gel araba ile 1,5 saat kadar sürüyor. Hafta sonu çocukları ile konuşmuş, yatılı kalmak istemediğini söylemiş. Oğlu da toplu taşıma ile gidip gelemezsin demiş. Sonuç olarak ayrılmayı düşünüyor.

Kendisi ile İpek 3 yaşına gelene kadar şeklinde anlaşmıştık. Emekliliğinin dolmasına 250 günü kaldı. Hem o emekli olacak hem de ben 3 yaş civarı İpek'i kreşe başlatacaktım. "Virüs bitmiyor, 1 sene yatılı kalamam" diyor.

Bu durumda seçeneklerimizi risk ve fırsat olarak değerlendirmek istiyorum.

1. Kreş: İpek'i şu an kreşe başlatsam, Ela'ya bakacak kimse yok. Bu nedenle ancak Eylül'de okullar açılınca başlatabilirim. İpek, Eylül'de 26 aylık olacak. Ela'nın gittiği kreşin sahibi yakın arkadaşım. Ela 2 sene devam etmişti ve çok memnun kalmıştım. Arkadaşlığımız da bu 2 senede oluştu. Öncesinde tanımıyordum. Sabahları eşim kızları okullara dağıtır, akşam da ben toplarım diye düşünüyorum. Ancak bu durumda 1 araba daha almamız gerekecek.

Risk: Okulun gerekli tedbirleri alacağından şüphem yok, ancak veliler gerekli tedbirleri alacak mı diye tedirginim. Ek olarak bağışıklık sistemi 3 yaşa göre daha az gelişmiş olacağı için sık hastalanma riski var. Bu durumda bakacak kimse olmadığı için sürekli izin almak zorunda kalacağım.

Fırsat: En önemli avantajı evimde bir insan olmayacağı için kendi düzenimizde yaşayacak olmamız, kimseye minnet etmek zorunda kalmamak, çocuğumun güvenli bir ortamda, iyi bakılacağından emin olmak

2. Bakıcı: Önümüdeki bir yılı başka bir bakıcı ile geçirmek ve İpek'i 3 yaşta kreşe göndermek

Risk: En önemli risk, henüz derdini anlatamayan bir çocuğu, hatta okullar açılana kadar iki çocuğu tanımadığım bir insana emanet etmek. Abla ilk başladığında, 3 ay onunla kalmış ve ondan sonra kızımı emanet etmiştim. Şimdi böyle bir şansım yok. İpek yadırgayacak, tam alıştığı zaman ayrılırsa çocuk etkilenecek. Ablanın ev ortamını ve aldığı tedbirleri biliyordum. Yeni bakıcının evine kimin girip çıktığını bilemeyeceğim için bize virüs bulaştırma olasılığı da yüksek.

Fırsat: Ela ya da İpek hastalandığında evde bakacak birinin olması, kızıma ev içinde bakılması

Siz olsaydınız, yukarıda tabloya göre nasıl hareket ederdiniz?

canım merhaba öncelikle sana bu süreçte kolaylıklar diliyorum, gerçekten zor bir durum. Yazdıklarını bi düşündüm sanırım ben ilk olarak ablayı iknaya çalışırdım. Hani neden bırakmak istiyor, ona gerçekten zor gelen evinde kalamıyor olmak mı yoksa yatılı başlamadığı için iş düzenini kuramamak mı? ne bilim mesai kavramı var mı, siz gelince sorumluluğu bitiyor mu mesela yoksa sürekli çocuklarla irtibatta mı? bu durumu belki yorucu bulmuştur. Yada siz ipek için anlaşmıştınız ama ela da evde olacak bu süreçte iki çocuk sorumluluğu ağır gelmiş olabilir mi? 250 günü kalmış çünkü onun emeklerine de yazık. Senin yerinde olsam açık açık sorar gerekirse maaş artışı yaparak bir şekilde elimde tutmaya çalışırdım, ona güvendiğini biliyorum.
İkinci seçenek olarak, eğer pandemi döneminde olmasaydık kesinlikle kreşe başlat önerisinde bulunurdum. Fakat şu dönemde birsey diyemiyorum, bizim kızların okulu da açıldı ama göndermeye korkup bir süre ara verdik. Hele ki ipek kreşe ilk defa gidecek. Bu kadar önlemin, izolasyonun içerinde çocuk okuldan keyif bile almayacak belki okulu yanlış kodlayacak kafasında.
Bakıcı konusuna ben hiç bir zaman ısınamadım, hele evde yabancı birinin kalması falan. Bu nedenle uzun süre ücretsiz izin alıp sonrasında kreşe başlatmıştım. Büyük sehirlerde güvenilir bakıcı bulmak gerçekten çok zor, hele yatılı falan. Ancak yabncı uyruklular denk gelir. Zaten riskleri sen de yazmışsın bu koşullarda karşıdaki hakkında tam bilgiye sahip olamayabilirsin.
Özetle benim ikinci önerim; eşin yada senin ücretsiz izin imkanınız varsa eylüle kadar durumu bu şekilde idare etmek olurdu. Biliyorum, surekli çocukların basında olmak insanı çok yoruyor ilişkileri yıpratıyor fakat bakacak güvenli bir ortam bulamıyorsak başka ne yapabiliriz ki? Yani aynı durumda olsak ben bu seçeneği zorlardım. Hatta sen benim kadar zorlanmazsın diye düşünüyorum; eşin kamuda haftasonu evde, arasırada yıllık izin alıp sizinle kalsa çocukların bakımı kolaylaşır gibi geliyor. Eylüle kadar durumlar netleşir, kreşe başlatırdım. (bizim kızlar tam gün kreşe 28aylıkken başladılar)
Tabi bunları ben tamamen kendi yaşam dinamiklerine göre değerlendirdirdim, çocuk büyütmek zor zanaat; çocukların karakteri, bizim tahammüllerimiz, ekonomik koşulllar, diğer başka hassasiyetler gibi çok değişken var hepmizin hayatında. Umarım yardımcı olabilmişimdir. Senin en doğru kararı vereceğine eminim. Sevgiler

benben00 · 2 Haziran 2020

lupenda .!.:
hoşbulduk, sağolun. 12 yıldır kamudayım, özel sektör tecrübem olmadı hiç. aslında en çok da emeklilik çok uzak olduğu için bu yolu düşünüyorum. çevremden de çok tepki alıyorum ama yaşım 40 olmadan yaptım yaptım sonrasında hiç cesaret edemem diye düşünüyorum.
alan olarak da dışarıda bana kazandıracak bir alan değil, o yüzden ben de g.menkul kirası ve yapabilirsem faiz geliri düşünüyorum ilk etapta.
ülke şartlarında zor , cesaret istiyor , ama hayata da bir kez geliyorum ve memuriyet beni mutlu etmedi malesef.

Ben emekli olabileceğimi hiç düşünmüyorum zaten. Bir gün birsey olacak ve ben işi bırakacakmışım gibi geliyor:) Fakat işte bunun için plan lazım. Hem aynı hayat koşullarını sağlayacak gelir kaynağı hem de işi bıraktığında oluşacak boşluk durumu için planlamalar. Uzun zamandır kurumsal hayatta kalan bir insan düşünmeden işi bırakırsa depresyona girer. Aslında benim çalışmakla sorunum yok seviyorum fakat tam zamanlı çalışma hayatı canımı sıkıyor 9-6 mesai ile hayatta bir çok önemli anı ıskalıyoruz. Daha esnek çalışma saatleri olsa mesela, haftanın bir kaç günü bana yalnız bana kalsa..Yarım maaş yarım çalışma çıkmıştı mesela uygulansa tercih ederdim ben.

elecda · 2 Haziran 2020

benben00 .!.:
canım merhaba öncelikle sana bu süreçte kolaylıklar diliyorum, gerçekten zor bir durum. Yazdıklarını bi düşündüm sanırım ben ilk olarak ablayı iknaya çalışırdım. Hani neden bırakmak istiyor, ona gerçekten zor gelen evinde kalamıyor olmak mı yoksa yatılı başlamadığı için iş düzenini kuramamak mı? ne bilim mesai kavramı var mı, siz gelince sorumluluğu bitiyor mu mesela yoksa sürekli çocuklarla irtibatta mı? bu durumu belki yorucu bulmuştur. Yada siz ipek için anlaşmıştınız ama ela da evde olacak bu süreçte iki çocuk sorumluluğu ağır gelmiş olabilir mi? 250 günü kalmış çünkü onun emeklerine de yazık. Senin yerinde olsam açık açık sorar gerekirse maaş artışı yaparak bir şekilde elimde tutmaya çalışırdım, ona güvendiğini biliyorum.
İkinci seçenek olarak, eğer pandemi döneminde olmasaydık kesinlikle kreşe başlat önerisinde bulunurdum. Fakat şu dönemde birsey diyemiyorum, bizim kızların okulu da açıldı ama göndermeye korkup bir süre ara verdik. Hele ki ipek kreşe ilk defa gidecek. Bu kadar önlemin, izolasyonun içerinde çocuk okuldan keyif bile almayacak belki okulu yanlış kodlayacak kafasında.
Bakıcı konusuna ben hiç bir zaman ısınamadım, hele evde yabancı birinin kalması falan. Bu nedenle uzun süre ücretsiz izin alıp sonrasında kreşe başlatmıştım. Büyük sehirlerde güvenilir bakıcı bulmak gerçekten çok zor, hele yatılı falan. Ancak yabncı uyruklular denk gelir. Zaten riskleri sen de yazmışsın bu koşullarda karşıdaki hakkında tam bilgiye sahip olamayabilirsin.
Özetle benim ikinci önerim; eşin yada senin ücretsiz izin imkanınız varsa eylüle kadar durumu bu şekilde idare etmek olurdu. Biliyorum, surekli çocukların basında olmak insanı çok yoruyor ilişkileri yıpratıyor fakat bakacak güvenli bir ortam bulamıyorsak başka ne yapabiliriz ki? Yani aynı durumda olsak ben bu seçeneği zorlardım. Hatta sen benim kadar zorlanmazsın diye düşünüyorum; eşin kamuda haftasonu evde, arasırada yıllık izin alıp sizinle kalsa çocukların bakımı kolaylaşır gibi geliyor. Eylüle kadar durumlar netleşir, kreşe başlatırdım. (bizim kızlar tam gün kreşe 28aylıkken başladılar)
Tabi bunları ben tamamen kendi yaşam dinamiklerine göre değerlendirdirdim, çocuk büyütmek zor zanaat; çocukların karakteri, bizim tahammüllerimiz, ekonomik koşulllar, diğer başka hassasiyetler gibi çok değişken var hepmizin hayatında. Umarım yardımcı olabilmişimdir. Senin en doğru kararı vereceğine eminim. Sevgiler

Ayrıntılı cevabın için çok teşekkür ederim.
Eylül’e kadar kayınvalidem gelip bakabilir kızlara. Şu an kreşe başlatmam zaten. Eylül’de Ela’nın okulu açılırsa İpek’i de kreşe başlatırım diye düşündüm.

Ablanın genel olarak başka birinin evinde kalma sıkıntısı var. Kızın da ve oğlunda da mecbur kalmadıkça yatılı kalmıyor. Bizde de kendini çok zorlayarak kaldı 2,5 aydır. Yoksa kızlara çok düşkün.

sonay906 · 2 Haziran 2020

elecda .!.:
Ayrıntılı cevabın için çok teşekkür ederim.
Eylül’e kadar kayınvalidem gelip bakabilir kızlara. Şu an kreşe başlatmam zaten. Eylül’de Ela’nın okulu açılırsa İpek’i de kreşe başlatırım diye düşündüm.

Ablanın genel olarak başka birinin evinde kalma sıkıntısı var. Kızın da ve oğlunda da mecbur kalmadıkça yatılı kalmıyor. Bizde de kendini çok zorlayarak kaldı 2,5 aydır. Yoksa kızlara çok düşkün.

Bence bakıcıyı ikna edebilirsen (biraz daha ücret artışı olabilir, yada sabah kendi gelir akşam siz arabayla bırakırsınız vs gibi) daha rahat edeceksiniz. İkna olmaz ise kayınvalidenin gelip kalması çok iyi olur. Eylül ayında ne olur biter bilemeyiz. O gün geldiğinde şartlara göre yeniden bir çözüm yolu düşünürsün.

Biz de 5 yıl 2 ay olacak bakıcıyla çalışıyoruz. 18 Mart tan beri işe gelmese de ücretini ödedik. Kendisi geçen gün gelmiyorum ama böyle olur mu dedi. Olur olur bu günlerde geçecek dedim. Şurada en fazla 1 yıl daha çalışacağım yeni bir bakıcı beni de huzursuz eder. Hastalık vs gibi durumda bizi bırakırsa da artık 1 yıl erken 1 yıl geç çok farkeden bir zaman değil. Kendim işten ayrılırım :)

Çocuğuna kendi bakamayan annelerin sıkıntısı büyük. İnşallah yine aynı bakıcıyla devam etme şansınız olur.

binhuzunluhaz · 2 Haziran 2020

Merhaba,

Ben olsam 2 seçeneği de iptal edip aileden birine rica ederdim. Kayınvalide / abla / anne / kardeş / hala vs.
Artık kime daha fazla güveniyor ve kime nazım daha çok geçiyor ise o kişiye giderim: )

Aynı evde tanıdık biri ile uzun süreli yaşamda zor ama en azından bir şekilde denge sağlanır.

Okullar açıldığında da kreşe verirdim.

armerii · 2 Haziran 2020

elecda .!.:
Ayrıntılı cevabın için çok teşekkür ederim.
Eylül’e kadar kayınvalidem gelip bakabilir kızlara. Şu an kreşe başlatmam zaten. Eylül’de Ela’nın okulu açılırsa İpek’i de kreşe başlatırım diye düşündüm.

Ablanın genel olarak başka birinin evinde kalma sıkıntısı var. Kızın da ve oğlunda da mecbur kalmadıkça yatılı kalmıyor. Bizde de kendini çok zorlayarak kaldı 2,5 aydır. Yoksa kızlara çok düşkün.

Slm
uzun zamandır uzaktan takipçinizim. Sabah sorunuzu okuyunca şifresini unuttuğum üyeliğimle giriş yaptım ama yorum yazmak için fırsatım olmadı.

ben de babanne faktörünü soracaktım. Bu süreçte babanne teyze hala gibi aile bireylerinden destek alamaz mısınız?

45 aylık ve 17 aylık iki bebe de ben de var. Büyük kreşe gidiyordu küçüğe babannesi bakıyordu. Eşim avukat bu süreçte bebelere o baktı ama işleri başlıyor. Bizde anane ve babanneyle bu süreci atlatıp ocak ayında kız 2 yaşına gelince ikisini birden kreşe başlatmayı düşünüyoruz.

Hepimize kolaylılar diliyorum. Geçiş süreçlerini hiç sevmiyorum

Yuppiyayye · 2 Haziran 2020

lupenda .!.:
hoşbulduk, sağolun. 12 yıldır kamudayım, özel sektör tecrübem olmadı hiç. aslında en çok da emeklilik çok uzak olduğu için bu yolu düşünüyorum. çevremden de çok tepki alıyorum ama yaşım 40 olmadan yaptım yaptım sonrasında hiç cesaret edemem diye düşünüyorum.
alan olarak da dışarıda bana kazandıracak bir alan değil, o yüzden ben de g.menkul kirası ve yapabilirsem faiz geliri düşünüyorum ilk etapta.
ülke şartlarında zor , cesaret istiyor , ama hayata da bir kez geliyorum ve memuriyet beni mutlu etmedi malesef.

Aynen bende kamu çalışanıyım ve cidden mutsuzum.Öncesinde özel sektör tecrübemde var.Sadece mesai saati iyi kamunun, onun dışında sıkıntı daha fazla.Bende primi doldurunca kamudan ayrılcam yaş emekliliğini bekliycem.Siz bırakmak istediğiniz zaman emeklilik hakkınız oluyormu?Birde kira ve faiz geliri için yatırımınız varmı?Nasıl yaptınız, neler yapacaksınız?Ayrıntıkı soruyorum bende aynı şeyi düşündüğümden

Gabriel_ · 2 Haziran 2020

Faiz geliri icin tam anlamıyla suanki gelirim kadar getirisi olmayacak olsa da bir birikimim var.son günlerde borsaya kafa taktım bu parayı katlayabilmek icin keşke başarabilsem. Onun dışında şuan oturduğum ev dışında başka g.menkulum yok yani ancak barınma ihtiyacını karşılarım.
Tek güvencem şu birikim.
Mesela kuzenim 20 yılını doldurdu.ve istifa etti yaşı beklemek icin. Bu süreçte tek geliri faiz geliri olacak fakat onun suanki faiz geliri benim maaşım kadar .deli gibi para biriktirdi sırf bunu yapabilmek icin ve yaptı da.
Evet bizim de bu hakkımız var hizmet süresini tamamlayıp istifa edip yaşı beklemek.
Ben şuan 12.yılimdayim.20 yıla tabi olsaydım 8 yılım kalacaktı istifaya.ama malesef ben mart ayında atandım ve 5 ay farkla yeni emeklilik yasasına tabi oldum.o yüzden hizmet sürem 25 yıl istifa hakkı icin .
Bu arada gerçekten kamuda çalışmak dışarıdan göründüğü gibi değil asla.
Benim gibi düşünenler olması beni rahatlattı.

elecda · 3 Haziran 2020

MigiMadid .!.:
neden kurumsal hayatini birakmak istiyorsunuz:)
herkesin istediği ksmu çalışani olmak hayalleri.

Ben hiç bir zaman kamuda çalışma hayali kurmadım:) Zaman konusunda katı olunması, siyaset ve istediğin zaman ayrılamamak gibi konular bence çok sıkıntılı.

elecda · 3 Haziran 2020

lupenda .!.:
biliyorum , ben de hem aileden hem çevreden çok tepki alıyorum bu konuda.
ama beni hiç mutlu etmedi hatta fazlaca mutsuzluğuma sebep oldu.belki ortam şanssızlığı bilemiyorum. ama bir bu kadar daha çalışacak gücüm yok malesef. o yüzden başka bir yola girmek zorundayım.
Bence tepki verecek bir durum yok. İnsan hayata bir kere geliyor ve istediği şekilde yaşamalı. Sadece detaylı bir yol haritasına ihtiyacınız var o kadar.

elecda · 3 Haziran 2020

sonay906 .!.:
Bence bakıcıyı ikna edebilirsen (biraz daha ücret artışı olabilir, yada sabah kendi gelir akşam siz arabayla bırakırsınız vs gibi) daha rahat edeceksiniz. İkna olmaz ise kayınvalidenin gelip kalması çok iyi olur. Eylül ayında ne olur biter bilemeyiz. O gün geldiğinde şartlara göre yeniden bir çözüm yolu düşünürsün.

Biz de 5 yıl 2 ay olacak bakıcıyla çalışıyoruz. 18 Mart tan beri işe gelmese de ücretini ödedik. Kendisi geçen gün gelmiyorum ama böyle olur mu dedi. Olur olur bu günlerde geçecek dedim. Şurada en fazla 1 yıl daha çalışacağım yeni bir bakıcı beni de huzursuz eder. Hastalık vs gibi durumda bizi bırakırsa da artık 1 yıl erken 1 yıl geç çok farkeden bir zaman değil. Kendim işten ayrılırım :)

Çocuğuna kendi bakamayan annelerin sıkıntısı büyük. İnşallah yine aynı bakıcıyla devam etme şansınız olur.

Para ile derdi yok, evi de sabah alabileceğimiz bir mesafede değil maalesef. Ayrılırsa yaz için kayınvalidemi çağırıp, Eylül’de kreşe başlatmayı düşünüyorum.

Benim iş şartlarım iyi, çocukların hastalık vs durumlarında da çok anlayışlı yaklaşıyorlar. İşten ayrılmak benim için bir seçenek değil bu aşamada. Çalışan annelik gerçekte zor bir mevzu:)

elecda · 3 Haziran 2020

binhuzunluhaz .!.:
Merhaba,

Ben olsam 2 seçeneği de iptal edip aileden birine rica ederdim. Kayınvalide / abla / anne / kardeş / hala vs.
Artık kime daha fazla güveniyor ve kime nazım daha çok geçiyor ise o kişiye giderim: )

Aynı evde tanıdık biri ile uzun süreli yaşamda zor ama en azından bir şekilde denge sağlanır.

Okullar açıldığında da kreşe verirdim.

Tam olarak aynı fikirdeyim:) Eylül’e kadar kayınvalidem ile idare edip, Eylül’de kreşe başlatmayı düşünüyorum.

elecda · 3 Haziran 2020

armerii .!.:
Slm
uzun zamandır uzaktan takipçinizim. Sabah sorunuzu okuyunca şifresini unuttuğum üyeliğimle giriş yaptım ama yorum yazmak için fırsatım olmadı.

ben de babanne faktörünü soracaktım. Bu süreçte babanne teyze hala gibi aile bireylerinden destek alamaz mısınız?

45 aylık ve 17 aylık iki bebe de ben de var. Büyük kreşe gidiyordu küçüğe babannesi bakıyordu. Eşim avukat bu süreçte bebelere o baktı ama işleri başlıyor. Bizde anane ve babanneyle bu süreci atlatıp ocak ayında kız 2 yaşına gelince ikisini birden kreşe başlatmayı düşünüyoruz.

Hepimize kolaylılar diliyorum. Geçiş süreçlerini hiç sevmiyorum

Bir teyze bir hala var, ikisi de farklı şehirlerde çalışıyor. Kayınvalidem bir iki ay idare edebilir ama uzun soluklu bakmaz. O da Eskişehir’de yaşıyor. Eylül’e kadar rica ederiz, sonra da kreşe başlar diye düşünüyorum. Yeni bir bakıcı ile uğraşmaya gücüm yok:)

Size de kolaylıklar diliyorum :KK200:

Wilma11 · 3 Haziran 2020

elecda .!.:
Ben hiç bir zaman kamuda çalışma hayali kurmadım:) Zaman konusunda katı olunması, siyaset ve istediğin zaman ayrılamamak gibi konular bence çok sıkıntılı.

çok şükür ben o konuda hiç sıkıntı yaşamadım 7 senelik memurum ve işimi severek yapıyorum :)

elecda · 3 Haziran 2020

MigiMadid .!.:
çok şükür ben o konuda hiç sıkıntı yaşamadım 7 senelik memurum ve işimi severek yapıyorum :)

Çok şanslısın o zaman. Eşim kamuya geçeli 10 yıl oldu. 10 yıldır her gün söyleniyor:)

binhuzunluhaz · 3 Haziran 2020

Kamuda çalışmak bana da zor gelmiştir. Bir de bankada çalışmak.
Bizim zamanımızda 2000 üniv mezunuyum: ) mezun olan direk işe girebiliyordu, kpss filan yoktu. Yine de istemedim.

Özel sektörde eğer ki kendinize işinizle ilgili deneyim katar ve işinizi güzel yaparsanız bir takım esnekliklere sahip olabiliyorsunuz.

Saat 10 da başlayıp, 16 da işten çıkıyorum, çünkü çocukların eve gelme saati. Normalde 18 de iş bitimi. Bunu kamuda asla yapamazdım sanırım: )

Çocukların hastalıkları/ özel durumlar için izinler vs sorun olmuyor.

Umarım özellikle kadınlar için daha iyi koşullarda çalışabilir hale geliriz ülke olarak.

binhuzunluhaz · 3 Haziran 2020

Karantina dönemi benim için çok masraflı geçti / geçiyor. Biran önce normalleşmek istiyorum: ))

Sizlerin nasıl geçiyor.

elecda · 3 Haziran 2020

binhuzunluhaz .!.:
Kamuda çalışmak bana da zor gelmiştir. Bir de bankada çalışmak.
Bizim zamanımızda 2000 üniv mezunuyum: ) mezun olan direk işe girebiliyordu, kpss filan yoktu. Yine de istemedim.

Özel sektörde eğer ki kendinize işinizle ilgili deneyim katar ve işinizi güzel yaparsanız bir takım esnekliklere sahip olabiliyorsunuz.

Saat 10 da başlayıp, 16 da işten çıkıyorum, çünkü çocukların eve gelme saati. Normalde 18 de iş bitimi. Bunu kamuda asla yapamazdım sanırım: )

Çocukların hastalıkları/ özel durumlar için izinler vs sorun olmuyor.

Umarım özellikle kadınlar için daha iyi koşullarda çalışabilir hale geliriz ülke olarak.

Benzer şartlarda çalışıyoruz ve zaman esnekliği bence kazanılan paradan çok daha önemli. Çocuklarım hastalanınca veya bir işim olduğunda kimseye minnet etmeden işten çıkabilmek büyük avantaj.

Ben 09:30-10:00 arası şirkette oluyorum. 16:00’da çıkıyorum. Eşim 09:00-18:00 çalışıyor kamuda. Covid’den önce 09:05’te giriş yaptığı için form doldurdu mesela

elecda · 3 Haziran 2020

binhuzunluhaz .!.:
Karantina dönemi benim için çok masraflı geçti / geçiyor. Biran önce normalleşmek istiyorum: ))

Sizlerin nasıl geçiyor.

Bizim stoklu almaktan kaynaklı aylık gıda masrafı çok arttı. Sendeki artış neden kaynaklı?

Popüler Konu Verimli Rutin

Nirvana

Guru

Guru

Nirvana

Guru

Nirvana

Üye

Guru

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Benzer Konular