Alışveriş Yapmadığım Yıl Hedefinden Vazgeçiyorum
Ocak ayı itibariyle başlattığım “Alışveriş Yapmadan 1 Yıl Geçirmek” hedefinden vazgeçiyorum. Yakaşık 2,5 ay süren çabam sonucunda yaptığım durum değerlendirmesini ve vazgeçmeme neden olan durumları “Alınmayacaklar” listemde yer alan maddeler üzerinden giderek paylaşmak istiyorum.
Kıyafet: İlkbaharın gelmesi ile birlikte basic tişört ihtiyacım olduğunu fark ettim. Epey uzun zamandır kot gömlek arayıp, istediğim gibi birşey bulamıyordum. Geçen gün tesadüfen bir mağazada gördüm. Onu almak istiyorum. 2,5 aylık denemem sonucunda, zaten kıyafet alımına herhangi bir ekstra ilgi duymadığımı fark ettim. Bu konuyu çözmüş olmaktan dolayı çok memnunum. Tarzım oturdu, neye ihtiyacım var gayet farkındayım.
Bu süreçte beni en çok zorlayan konu Ela’nın istekleri oldu. Kostümlere çok ilgisi var ve sürekli talep ediyor. Bunun dışında çorap, toka vs. gibi küçük şeyleri de sürekli istiyor. Bu süre boyunca almadım ama sürekli hayır cevabının kızımı olumsuz etkilediğini fark ettim.
“Çocuklar İçin 5 Sevgi Dili” kitabını okuyana kadar kızımı doyumsuz yetiştirdiğimizi düşünüyor ve onun bitmek bilmez “hediye” taleplerinden kaynaklı bıkkınlık ve öfke hissediyordum. Kitabı okuduktan sonra fark ettim ki benim kızımın sevgi dili hediyeler. Bize de sürekli kendi yaptığı ya da çizdiği şeyleri hediye eder. Dolayısıyla kızıma hiçbir şey almama kararımın, onun için onu artık sevmediğim anlamı taşıdığını fark emem, bu hedefi bırakmam için en etkili neden oldu.
Ayakkabı: Ela’ya her sene 2 çift spor ayakkabı alıyorum. Biri parkta kullansın diye daha uygun fiyatlı oluyor. Bu ayakkabısı dar gelmeye başladı. Bahar-yaz için tekrar bir alım yapmam gerekecek. İpek’e Ela’nın küçüklük ayakkabılarını giydiriyorum. Benim de ayakkabı ihtiyacım yok.
İç Giyim: Şu an için kızların da benim de iç giyim ihtiyacımız bulunmuyor.
Aksesuar: Eşim hala İpek için bana doğum hediyesi almadı.
![Işsiz :işsiz: :işsiz:](/images/smiley/işsiz.gif)
Kendisinden tamtur yüzük istemiştim. Almayı başarırsa memnuniyetle takacağım. Onun dışında 3 küpem, 3 kolyem ve tektaş yüzüğüm var. Hepsini de severek ve bütün kıyafetlerimle kullanıyorum. Yeni takı ihtiyacım bulunmuyor. İpek’in hala doğru dürüst saçı yok. Alırsak Ela’ya alırım biraz zira bayılıyor süslü taç ve bantlara:))
İlave Makyaj Malzemesi: Makyaj malzemelerimi doğum günlerim de yeniliyorum. Hem senelik yenileme tarihini de atlamamış oluyorum hem de hepsini toplu almak zaman yönetimi açısından iyi oluyor.
İlave bakım malzemesi: Kullandığım ürünler sabitlendi artık, bu nedenle ilave ürün almıyorum. Elimdeki ürün bittikçe aynısından bir tane daha alıyorum.
Kitap ve Kırtasiye Malzemeleri: Bu başlık da beni en çok zorlayan ikinci konu oldu. Ela okumayı öğrendi. Her akşam bir kitap o bize okuyor, yatarken de biz ona okuyoruz. Kütüphanesindeki kitapları kaç tur okuduğumuzu bilmiyorum ama karşılıklı olarak aynı kitapları okumaktan çok sıkıldık. Dolayısıyla biraz çocuk kitabı alacağım.
Oyuncak: Bu konuda da İpek ile zorlandım. Ela’nın 2 yaş oyuncaklarının 1/3ü kadarını tutup, kalanı göndermiştim ancak bu yaş grubunun aynı oyuncaklar ile oynamaktan sıkıldığını unutmuşum. Birkaç parça oyuncak alıp, mevcutlar ile dönüşümlü çıkartmayı planlıyorum.
Dekoratif obje: Almadım, ihtiyaç da duymadım.
Ev tekstili ürünleri: Almadım, ihtiyaç da duymadım.
Sonuç olarak kıyafette kendi ihtiyaçlarım doğrultusunda tekrar alıma başlamaya, çocuklara da kitap ve oyuncak konusunda düzenli alım yapmaya devam etme kararı aldım. Kendime değil ama kızlara birşeyler alamadığımda kendimi kıtlık psikolojisine sokmuş gibi hissettim ve bu duygu halini sevmedim.
Neden devam ettremediğimiz sorguladığımda, bu deneyi yapan kişinin bekar ve çocuksuz olmasının sürece ciddi katkısı olduğuna karar verdim. Benim şartlarımda yıllık periyodun, bu hedef için mantıklı ve sürdürülebilir olmadığını gördüm. Dolayısıyla yılda iki kez birer ay şeklinde hedefimi revize ediyorum. “Alışveriş Yapmadığım Yıl” hedefi, benim için “Alışveriş Yapmadığım Ay”a evrilmiştir. Ne zaman uygulama yapacağımı, belirleyince paylaşacağım.
Sevgilerimle,