Günaydın günaydın günaydın :))
Kapalı bir havaya günaydın dedik ama ben kişinin kendi enerjisiyle kendisini yönettiğini inanan biri olarak, havadaki değişimler ile değil de kendi motivasyonumdan enerji alıyorum :)
Başta
elecda olmak üzere, burada birikimlerini, düşüncelerini paylaşan herkesten hergün birşey öğreniyor olmak, farkındalık oluşturmak beni çok mutlu ediyor.
Ek olarak ben de konuşulan konularla ilgili ortaya karışık :) düşüncelerimi paylaşmak istiyorum :)
Benim de 16 aylık bir oğlum var. Ve şu 16 ayda neler çektiğimi bir Allah bilir. Onu düzene koyabilmek için resmen akla karayı seçtim.
Asla kurallarımdan taviz vermedim. Bu beni çok zorladı ama faydasını görüyorum elbette.
O yüzden düzenli bir süreç geçiriyoruz. Uyku zamanı, yemek zamanı, oyun zamanı, ev de iş zamanı, dışarıda gezme zamanı.
Sanki rotobmuşuz izlenimi veriyor farkındayım :) ama bunu yaşadığınız zaman Öyle olmuyor.
Ben gece sadece 1-2 saatlik uykularla bugüne kadar geldim ve şuan da yine oğlumun birtakım huzursuzlukları sebebiyle yine 1-2 saat uyuyorum.
Ama güne başladığımda çoğunlukla, yaa bugün hiç uyumadım çok yorgunum demek yerine, olan oldu günümü mahvetmenin anlamı yok. Bugün son günümüz olabilir düşüncesiyle, o günü oğlumla verimli geçirmeye çalışıyorum.
Aklıma hep İslamın yayılma süreci, Yavuz Sultan Selim in sefere giderken bile at üstünde kitap okuması, Atatürk' ün Kurtuluş Savaşında ve Meclisin kuruluş sürecinde yorgunluktan uyumamak için saat başı duşa girmiş olması geliyor ve diyorum ki " ben tek 1 tane çocuk yüzünden mi hayatımı zindana çeviriyorum"
O yüzden enerjim hep yüksektir. Sizler de kendi motivasyonunuzu, çevresel şartlara göre değil de kendi kontrolünüzde olmasını sağlayın.
Ha elbette benim de sinir krizleri geçirdiğim zamanlar yok değil. Ama en hafif hasarla atlatmaya çalışıyorum.
Şuan hayatımdaki en büyük problem; ( benim için ) önümdeki on yılı, hatta 5 yılı ve hatta 2018 yılını görememek yani planlayamamak.
Belirsizlik çok zor birşey. Evime bir düzen kuramıyorum. Çünkü burada kurduğum düzen, diğer tarafa uymuyor.
Size son 4 senemi özetleyeyim. A şehrinde 150 metrekarelik bir ev, 1 yıl sonra B şehrinde 90 metrekarelik bir ev, 2 sene sonra da C şehrinde 220 metrekarelik bir ev.
Ne halısı, ne perdesi, ne masası ne dolabı hiçbiri uymuyor ve sil baştan yaptırıyor bana
Kariyer hedeflerime ise odaklanamıyorum. Çünkü bu iş için eğitim gerekiyor ve ben A şehrinde eğitim alırken akabinde B şehrinde yaşamaya başlıyorum ve bu iki şehir arasında uçak bile yok düşünün
Velhasıl hayatıma yeni bir yön çizme yoluna girdim.
Şimdiye kadar önce diş hekimliği eğitimimi yarıda bıraktım şimdi ise diyetisyen olarak çalışıyorum. Fakat bu da beni tatmin etmiyor. O yüzden asıl olmak istediğim hedeflerime odaklandım ve Allah nasip ederse 2024 yılında hedefime ulaşmış olacağım.
Nerede yaşayacağımız hala muamma olmakla birlikte en azından iş ve 2. Çocuk için planlar yapabiliyor olmak beni teselli ediyor :)