- 3 Haziran 2009
- 7.417
- 29.017
- 41
Çok teşekkürler. Bakıcı seçimi ve okul seçimi bir annenin hayatındaki en zor kararlar sanırım.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Popüler Konu Verimli Rutin
- Konu Sahibi elecda
- Başlangıç Tarihi
- 3 Mart 2015
- 16.101
- 34.142
Hayat. Yaşadıklarımızdan öğrenebiliyorsak ve yapıcı bir şekilde dönüştürebiliyorsak ne mutlu.
- 3 Haziran 2009
- 7.417
- 29.017
- 41
Hayat biz öğrenip ders alana kadar aynı konudan sınava tabi tutarmış bizi. Benim en zor sınavlarımdan biriydi.
- 3 Ocak 2017
- 2.494
- 4.541
- 30
20. Sayfaya kadar okudum henüz. O kadar faydalı şeyler öğrendim ki.
elecda sen mükemmel misin nesin 
Hayal ettiğim hayattasın belki de.. ileride bende senin gibi olmak istiyorum. Evine bayıldım herşey ne kadar ferah.
Mutfağın o camın önündeki masan benim tam hayallerimdeki gibi
Kendimi geliştirmek adına çıldırmış vaziyetteyim bikaç aydır.
23 yaşındayım çok kötü şeyler yaşadım. Ayağa kalktım. Hepsinden derslerimi aldım daha farkedeceklerim olacaktır eminim.
Üniversiteye kayıt oldum bu yıl. İleride bende çalışacağım herşey benim için ve kızım için çok farklı olacak.
Kızım 14 aylık. Çocuk gelişimi vs ile ilgili senden öğreneceğim farkedeceğim çok şey olacak eminim.
Bikaç aydır bende kendime rutinler oluşturmaya değişmeye çalışıyorum.
Daha iyi kaliteli yaşamaya çalışıyorum.
Kendimi geliştirmekten vazgeçmeyeceğim.
Gerçekten hayran kaldım sen nasıl bi kadınsın ya idolsun
Lütfen yıllarca buralarda ol
Konunyn devamını vaktim oldukça okuyacağım. Sevgiler
elecda sen mükemmel misin nesin Hayal ettiğim hayattasın belki de.. ileride bende senin gibi olmak istiyorum. Evine bayıldım herşey ne kadar ferah.
Mutfağın o camın önündeki masan benim tam hayallerimdeki gibi
Kendimi geliştirmek adına çıldırmış vaziyetteyim bikaç aydır.
23 yaşındayım çok kötü şeyler yaşadım. Ayağa kalktım. Hepsinden derslerimi aldım daha farkedeceklerim olacaktır eminim.
Üniversiteye kayıt oldum bu yıl. İleride bende çalışacağım herşey benim için ve kızım için çok farklı olacak.
Kızım 14 aylık. Çocuk gelişimi vs ile ilgili senden öğreneceğim farkedeceğim çok şey olacak eminim.
Bikaç aydır bende kendime rutinler oluşturmaya değişmeye çalışıyorum.
Daha iyi kaliteli yaşamaya çalışıyorum.
Kendimi geliştirmekten vazgeçmeyeceğim.
Gerçekten hayran kaldım sen nasıl bi kadınsın ya idolsun
Lütfen yıllarca buralarda ol
Konunyn devamını vaktim oldukça okuyacağım. Sevgiler
- 3 Mart 2015
- 16.101
- 34.142
Çok iyi anlıyorum benzer bir süreç yaşadım.
- 3 Haziran 2009
- 7.417
- 29.017
- 41
İkinci Çocuk Kararı
Hamile kaldığımda okuduğum pedogoji kitaplarından iki kardeş arasında 4 yaş olmasını ideal olduğunu okumuştum. Yani kızım 3 yaşındayken hamile kalmam gerekiyordu ve ben hamileyken bunu yapacağımdan emindim. Şimdi buradan bakınca o kendimden emin halimin tamamen cahil cesareti olduğunu görebiliyorum.
Hamilelikte 4 ay boyunca kustum ve 5 kilo verdim. Sonraki aylarda ise bir sürü hamilelik sıkıntısı ile uğraştım. Ağustos ortası doğum yaptım. Emzirme, süt sağma, tuvalet eğitimi, 2 yaş sendromu, yatak ayırma, kreş derken epey yol katettik ve bugüne geldik. Bu süreçte öğrendiğim en önemli şey uykusuzluktan ölünmüyormuş
Gece 10 defa kalkıp, sabah toplantıya gittiğim çok oldu.
Kızım 3 yaşındayken, 2 yaş sendromunun zirvesindeydi ve ben hiç bir şekilde hamilelik düşünmedim. Hatta eşimle tek kalsın kararı verme noktasındaydık zira kızımız ağzımıza tükürmüştü.
4 yaşına girince sanki sihirli bir el değmişçesine birden büyüdü.Sanki bebeklik tamamen bitti ve bir çocuğa dönüştü. Artık iletişim kurabiliyoruz, uzlaşabiliyoruz. Hala ara sıra huysuzlukları devam etse bile 3 yaşa göre inanılmaz farklı. Kardeş istemeye başladı. Çünkü kreşte arkadaşlarının kardeşleri var.
Bütün süreç aklıma geldikçe içime fenalıklar geliyor. Üstelik bu sefer başıma neler geleceğini bilerek giriyorum bu yola. Bence ikinci çocuk çalışan anne için çok ciddi bir psikolojik kumar ve ben bunun üstesinden gelebilirmiyim bilemiyorum.
2. çocuk kızım için ileride bir yol arkadaşı, teyze-hala olma şansı ve hatta torunlarımın kuzeni olması ihtimali demek. Yeni gelecek bebek için ise iyi bir ailede büyüme şansı anlamına geliyor.
Kardeşlerin can ciğer olma garantisi yok. Bunu en iyi kendi kardeşimden biliyorum. Benim annem öğretmendi ve 3 sene arayla iki kız çocuğu dünyaya getirirken, eminim ki herkes gibi birbilerine destek olurlar, bize birşey olunca yalnız kalmazlar avuntuları ile yola çıkmıştı. Ancak sonuç hiç de düşündüğü gibi olmadı.
Tek çocuk çok mutlu olabilirken, iki çocuk çok mutsuz da olabilir. Bunun garantisi yok. Allah nasip eder bir evlat daha büyütebilirsem çocuklarıma eşit değil, adaletli bir ortam sağlayarak büyütmeye çalışacağım. Kardeşlik bağını kurmalarına katkıda bulunmak benim icin bir başarı olacak.
İkinci çocuk yapacaksak yaş aralığını daha fazla açmamak gerektiğini düşünmem nedeniyle bu sene Allah nasip ederse 2. çocuğu düşüneceğim. Sahip olduğum tek motivasyon cümlesi de "Tek çocuk anneyi iki çocuk birbirini yermiş" cümlesi.
Hamile kaldığımda okuduğum pedogoji kitaplarından iki kardeş arasında 4 yaş olmasını ideal olduğunu okumuştum. Yani kızım 3 yaşındayken hamile kalmam gerekiyordu ve ben hamileyken bunu yapacağımdan emindim. Şimdi buradan bakınca o kendimden emin halimin tamamen cahil cesareti olduğunu görebiliyorum.
Hamilelikte 4 ay boyunca kustum ve 5 kilo verdim. Sonraki aylarda ise bir sürü hamilelik sıkıntısı ile uğraştım. Ağustos ortası doğum yaptım. Emzirme, süt sağma, tuvalet eğitimi, 2 yaş sendromu, yatak ayırma, kreş derken epey yol katettik ve bugüne geldik. Bu süreçte öğrendiğim en önemli şey uykusuzluktan ölünmüyormuş
Gece 10 defa kalkıp, sabah toplantıya gittiğim çok oldu.
Kızım 3 yaşındayken, 2 yaş sendromunun zirvesindeydi ve ben hiç bir şekilde hamilelik düşünmedim. Hatta eşimle tek kalsın kararı verme noktasındaydık zira kızımız ağzımıza tükürmüştü.
4 yaşına girince sanki sihirli bir el değmişçesine birden büyüdü.Sanki bebeklik tamamen bitti ve bir çocuğa dönüştü. Artık iletişim kurabiliyoruz, uzlaşabiliyoruz. Hala ara sıra huysuzlukları devam etse bile 3 yaşa göre inanılmaz farklı. Kardeş istemeye başladı. Çünkü kreşte arkadaşlarının kardeşleri var.
Bütün süreç aklıma geldikçe içime fenalıklar geliyor. Üstelik bu sefer başıma neler geleceğini bilerek giriyorum bu yola. Bence ikinci çocuk çalışan anne için çok ciddi bir psikolojik kumar ve ben bunun üstesinden gelebilirmiyim bilemiyorum.
2. çocuk kızım için ileride bir yol arkadaşı, teyze-hala olma şansı ve hatta torunlarımın kuzeni olması ihtimali demek. Yeni gelecek bebek için ise iyi bir ailede büyüme şansı anlamına geliyor.
Kardeşlerin can ciğer olma garantisi yok. Bunu en iyi kendi kardeşimden biliyorum. Benim annem öğretmendi ve 3 sene arayla iki kız çocuğu dünyaya getirirken, eminim ki herkes gibi birbilerine destek olurlar, bize birşey olunca yalnız kalmazlar avuntuları ile yola çıkmıştı. Ancak sonuç hiç de düşündüğü gibi olmadı.
Tek çocuk çok mutlu olabilirken, iki çocuk çok mutsuz da olabilir. Bunun garantisi yok. Allah nasip eder bir evlat daha büyütebilirsem çocuklarıma eşit değil, adaletli bir ortam sağlayarak büyütmeye çalışacağım. Kardeşlik bağını kurmalarına katkıda bulunmak benim icin bir başarı olacak.
İkinci çocuk yapacaksak yaş aralığını daha fazla açmamak gerektiğini düşünmem nedeniyle bu sene Allah nasip ederse 2. çocuğu düşüneceğim. Sahip olduğum tek motivasyon cümlesi de "Tek çocuk anneyi iki çocuk birbirini yermiş" cümlesi.
- 3 Haziran 2009
- 7.417
- 29.017
- 41
Çok teşekkürler canım. Hayat insanı güçlü olmak zorunda bırakıyor bazen...
- 3 Haziran 2009
- 7.417
- 29.017
- 41
Güzel mesajın için çok teşekkür ederim. Bir hayatın detaylı hayalini kurar ve bunu gerçekleştirmek için elinden geleni yaparsan o hayata er geç kavuşursun. Önemli olan farkındalıklarını arttırarak çabada kalmak.20. Sayfaya kadar okudum henüz. O kadar faydalı şeyler öğrendim ki.
Hayal ettiğim hayattasın belki de.. ileride bende senin gibi olmak istiyorum. Evine bayıldım herşey ne kadar ferah.
Mutfağın o camın önündeki masan benim tam hayallerimdeki gibi
Kendimi geliştirmek adına çıldırmış vaziyetteyim bikaç aydır.
23 yaşındayım çok kötü şeyler yaşadım. Ayağa kalktım. Hepsinden derslerimi aldım daha farkedeceklerim olacaktır eminim.
Üniversiteye kayıt oldum bu yıl. İleride bende çalışacağım herşey benim için ve kızım için çok farklı olacak.
Kızım 14 aylık. Çocuk gelişimi vs ile ilgili senden öğreneceğim farkedeceğim çok şey olacak eminim.
Bikaç aydır bende kendime rutinler oluşturmaya değişmeye çalışıyorum.
Daha iyi kaliteli yaşamaya çalışıyorum.
Kendimi geliştirmekten vazgeçmeyeceğim.
Gerçekten hayran kaldım sen nasıl bi kadınsın ya idolsun
Lütfen yıllarca buralarda ol
Konunyn devamını vaktim oldukça okuyacağım. Sevgiler
İnşallah daha yıllarca beraber oluruz ve hayalini kurduğun o camın önündeki masada içtiğin bir kahve resmini paylaşırsın bizimle...
- 3 Mart 2015
- 16.101
- 34.142
Bu son cümleni çok sevdimİkinci Çocuk Kararı
Hamile kaldığımda okuduğum pedogoji kitaplarından iki kardeş arasında 4 yaş olmasını ideal olduğunu okumuştum. Yani kızım 3 yaşındayken hamile kalmam gerekiyordu ve ben hamileyken bunu yapacağımdan emindim. Şimdi buradan bakınca o kendimden emin halimin tamamen cahil cesareti olduğunu görebiliyorum.
Hamilelikte 4 ay boyunca kustum ve 5 kilo verdim. Sonraki aylarda ise bir sürü hamilelik sıkıntısı ile uğraştım. Ağustos ortası doğum yaptım. Emzirme, süt sağma, tuvalet eğitimi, 2 yaş sendromu, yatak ayırma, kreş derken epey yol katettik ve bugüne geldik. Bu süreçte öğrendiğim en önemli şey uykusuzluktan ölünmüyormuş
Gece 10 defa kalkıp, sabah toplantıya gittiğim çok oldu.
Kızım 3 yaşındayken, 2 yaş sendromunun zirvesindeydi ve ben hiç bir şekilde hamilelik düşünmedim. Hatta eşimle tek kalsın kararı verme noktasındaydık zira kızımız ağzımıza tükürmüştü.
4 yaşına girince sanki sihirli bir el değmişçesine birden büyüdü.Sanki bebeklik tamamen bitti ve bir çocuğa dönüştü. Artık iletişim kurabiliyoruz, uzlaşabiliyoruz. Hala ara sıra huysuzlukları devam etse bile 3 yaşa göre inanılmaz farklı. Kardeş istemeye başladı. Çünkü kreşte arkadaşlarının kardeşleri var.
Bütün süreç aklıma geldikçe içime fenalıklar geliyor. Üstelik bu sefer başıma neler geleceğini bilerek giriyorum bu yola. Bence ikinci çocuk çalışan anne için çok ciddi bir psikolojik kumar ve ben bunun üstesinden gelebilirmiyim bilemiyorum.
2. çocuk kızım için ileride bir yol arkadaşı, teyze-hala olma şansı ve hatta torunlarımın kuzeni olması ihtimali demek. Yeni gelecek bebek için ise iyi bir ailede büyüme şansı anlamına geliyor.
Kardeşlerin can ciğer olma garantisi yok. Bunu en iyi kendi kardeşimden biliyorum. Benim annem öğretmendi ve 3 sene arayla iki kız çocuğu dünyaya getirirken, eminim ki herkes gibi birbilerine destek olurlar, bize birşey olunca yalnız kalmazlar avuntuları ile yola çıkmıştı. Ancak sonuç hiç de düşündüğü gibi olmadı.
Tek çocuk çok mutlu olabilirken, iki çocuk çok mutsuz da olabilir. Bunun garantisi yok. Allah nasip eder bir evlat daha büyütebilirsem çocuklarıma eşit değil, adaletli bir ortam sağlayarak büyütmeye çalışacağım. Kardeşlik bağını kurmalarına katkıda bulunmak benim icin bir başarı olacak.
İkinci çocuk yapacaksak yaş aralığını daha fazla açmamak gerektiğini düşünmem nedeniyle bu sene Allah nasip ederse 2. çocuğu düşüneceğim. Sahip olduğum tek motivasyon cümlesi de "Tek çocuk anneyi iki çocuk birbirini yermiş" cümlesi.
- 23 Eylül 2013
- 23.913
- 48.659
Bu konuda cogu kisi kararsizİkinci Çocuk Kararı
Hamile kaldığımda okuduğum pedogoji kitaplarından iki kardeş arasında 4 yaş olmasını ideal olduğunu okumuştum. Yani kızım 3 yaşındayken hamile kalmam gerekiyordu ve ben hamileyken bunu yapacağımdan emindim. Şimdi buradan bakınca o kendimden emin halimin tamamen cahil cesareti olduğunu görebiliyorum.
Hamilelikte 4 ay boyunca kustum ve 5 kilo verdim. Sonraki aylarda ise bir sürü hamilelik sıkıntısı ile uğraştım. Ağustos ortası doğum yaptım. Emzirme, süt sağma, tuvalet eğitimi, 2 yaş sendromu, yatak ayırma, kreş derken epey yol katettik ve bugüne geldik. Bu süreçte öğrendiğim en önemli şey uykusuzluktan ölünmüyormuş
Gece 10 defa kalkıp, sabah toplantıya gittiğim çok oldu.
Kızım 3 yaşındayken, 2 yaş sendromunun zirvesindeydi ve ben hiç bir şekilde hamilelik düşünmedim. Hatta eşimle tek kalsın kararı verme noktasındaydık zira kızımız ağzımıza tükürmüştü.
4 yaşına girince sanki sihirli bir el değmişçesine birden büyüdü.Sanki bebeklik tamamen bitti ve bir çocuğa dönüştü. Artık iletişim kurabiliyoruz, uzlaşabiliyoruz. Hala ara sıra huysuzlukları devam etse bile 3 yaşa göre inanılmaz farklı. Kardeş istemeye başladı. Çünkü kreşte arkadaşlarının kardeşleri var.
Bütün süreç aklıma geldikçe içime fenalıklar geliyor. Üstelik bu sefer başıma neler geleceğini bilerek giriyorum bu yola. Bence ikinci çocuk çalışan anne için çok ciddi bir psikolojik kumar ve ben bunun üstesinden gelebilirmiyim bilemiyorum.
2. çocuk kızım için ileride bir yol arkadaşı, teyze-hala olma şansı ve hatta torunlarımın kuzeni olması ihtimali demek. Yeni gelecek bebek için ise iyi bir ailede büyüme şansı anlamına geliyor.
Kardeşlerin can ciğer olma garantisi yok. Bunu en iyi kendi kardeşimden biliyorum. Benim annem öğretmendi ve 3 sene arayla iki kız çocuğu dünyaya getirirken, eminim ki herkes gibi birbilerine destek olurlar, bize birşey olunca yalnız kalmazlar avuntuları ile yola çıkmıştı. Ancak sonuç hiç de düşündüğü gibi olmadı.
Tek çocuk çok mutlu olabilirken, iki çocuk çok mutsuz da olabilir. Bunun garantisi yok. Allah nasip eder bir evlat daha büyütebilirsem çocuklarıma eşit değil, adaletli bir ortam sağlayarak büyütmeye çalışacağım. Kardeşlik bağını kurmalarına katkıda bulunmak benim icin bir başarı olacak.
İkinci çocuk yapacaksak yaş aralığını daha fazla açmamak gerektiğini düşünmem nedeniyle bu sene Allah nasip ederse 2. çocuğu düşüneceğim. Sahip olduğum tek motivasyon cümlesi de "Tek çocuk anneyi iki çocuk birbirini yermiş" cümlesi.
Isık ol bize elecda :)
Cesaret alalim senden
Zira uykuya alismadan 2. Olsami diye dusunuyorum
yada olmasa mi 
Ve normal dogum istemiyorum
- 3 Haziran 2009
- 7.417
- 29.017
- 41
Valla o cümleyi ben de çok seviyorum. Umarım doğrudur.Bu son cümleni çok sevdim
- 3 Haziran 2009
- 7.417
- 29.017
- 41
Kararsız olmak çok normal zira bence 2. çocuk tam deli işiBu konuda cogu kisi kararsiz
Isık ol bize elecda :)
Cesaret alalim senden
Zira uykuya alismadan 2. Olsami diye dusunuyorum
Ve normal dogum istemiyorum
Benim kızım bu sene düzgün uyumaya başladı. Biraz daha rahata alışırsam kesin vazgeçeceğim. İlk doğumun zor muydu?
- 3 Aralık 2012
- 1.270
- 1.219
Herkese merhaba,
elecda konun tam da benim hayatımın ne kadar düzensiz olduğunu düşündüğüm anda geldi:)
17 aylık bir oğlum var, gece uykularımız hala düzenli değil; 1 kere kalktığı da oluyor, 3-4 kere de. İşte benim düzen kuramama sebebimin başını da bu getiriyor maalesef. Çünkü enerjisizlik:)
Oğluma kvalidem bakıyor sağolsun, bizim evimizde. bakıcı konusunda sıkıntım yok, aklım oğlumda kalmıyor bu anlamda, içim rahat.
Özel sektördeyim, yönetici olarak çalışıyorum; mesai saatlerim cumartesi dahil 9.00-18.00 arası, istediğim düzene kavuşamama sebebimin 2.sini de bu konu getiriyor. Çünkü zamansızlık:)
Ama bahane olarak görmüyorum, bu kadar uykusuzluk ve zamansızlık içinde bile bir rutinim var aslında. sıkıntılı olduğum şeyler şöyle ki, oğluma hala ayrı menü yapıyorum, bizim menülerimize göre daha besleyici yemekler yapmam gerekiyor, çünkü iştahsız bir oğlum var. Ve az yediği için yediklerinin kalorisini artırıp enerjisiz kalmasını engellemeye çalışıyorum. bu da ekstra zaman tabi.
Bu hsonu vakit bulursam dolap detoksu yapacağım, hep düşünüp ertelediğim, konunu görünce gaza geldiğim bir konuydu.
Çok karışık yazmış olabilirim kusura bakmayın:)
@elecda konunu takipteyim, teşekkürler bu konuyu açtığın için. Sadece naçizane dikkatimi çeken bir konuda fikrimi belirtmek isterim, araba kullanırken sesli kitaptan bahsetmiştin yanlış hatırlamıyorsam, araba kullanırken dikkatim kolay dağılır benim, senin dağılmıyor mu? Tehlikeli olabilir diye düşünüyorum, dikkat et lütfen
elecda konun tam da benim hayatımın ne kadar düzensiz olduğunu düşündüğüm anda geldi:)17 aylık bir oğlum var, gece uykularımız hala düzenli değil; 1 kere kalktığı da oluyor, 3-4 kere de. İşte benim düzen kuramama sebebimin başını da bu getiriyor maalesef. Çünkü enerjisizlik:)
Oğluma kvalidem bakıyor sağolsun, bizim evimizde. bakıcı konusunda sıkıntım yok, aklım oğlumda kalmıyor bu anlamda, içim rahat.
Özel sektördeyim, yönetici olarak çalışıyorum; mesai saatlerim cumartesi dahil 9.00-18.00 arası, istediğim düzene kavuşamama sebebimin 2.sini de bu konu getiriyor. Çünkü zamansızlık:)
Ama bahane olarak görmüyorum, bu kadar uykusuzluk ve zamansızlık içinde bile bir rutinim var aslında. sıkıntılı olduğum şeyler şöyle ki, oğluma hala ayrı menü yapıyorum, bizim menülerimize göre daha besleyici yemekler yapmam gerekiyor, çünkü iştahsız bir oğlum var. Ve az yediği için yediklerinin kalorisini artırıp enerjisiz kalmasını engellemeye çalışıyorum. bu da ekstra zaman tabi.
Bu hsonu vakit bulursam dolap detoksu yapacağım, hep düşünüp ertelediğim, konunu görünce gaza geldiğim bir konuydu.
Çok karışık yazmış olabilirim kusura bakmayın:)
@elecda konunu takipteyim, teşekkürler bu konuyu açtığın için. Sadece naçizane dikkatimi çeken bir konuda fikrimi belirtmek isterim, araba kullanırken sesli kitaptan bahsetmiştin yanlış hatırlamıyorsam, araba kullanırken dikkatim kolay dağılır benim, senin dağılmıyor mu? Tehlikeli olabilir diye düşünüyorum, dikkat et lütfen
- 23 Eylül 2013
- 23.913
- 48.659
Kararsız olmak çok normal zira bence 2. çocuk tam deli işi
Benim kızım bu sene düzgün uyumaya başladı. Biraz daha rahata alışırsam kesin vazgeçeceğim. İlk doğumun zor muydu?
Çok zordu.
Hamilelik dönemim de kolay değildi.
- 3 Haziran 2009
- 7.417
- 29.017
- 41
Hoş geldinizHerkese merhaba,
17 aylık bir oğlum var, gece uykularımız hala düzenli değil; 1 kere kalktığı da oluyor, 3-4 kere de. İşte benim düzen kuramama sebebimin başını da bu getiriyor maalesef. Çünkü enerjisizlik:)
Oğluma kvalidem bakıyor sağolsun, bizim evimizde. bakıcı konusunda sıkıntım yok, aklım oğlumda kalmıyor bu anlamda, içim rahat.
Özel sektördeyim, yönetici olarak çalışıyorum; mesai saatlerim cumartesi dahil 9.00-18.00 arası, istediğim düzene kavuşamama sebebimin 2.sini de bu konu getiriyor. Çünkü zamansızlık:)
Ama bahane olarak görmüyorum, bu kadar uykusuzluk ve zamansızlık içinde bile bir rutinim var aslında. sıkıntılı olduğum şeyler şöyle ki, oğluma hala ayrı menü yapıyorum, bizim menülerimize göre daha besleyici yemekler yapmam gerekiyor, çünkü iştahsız bir oğlum var. Ve az yediği için yediklerinin kalorisini artırıp enerjisiz kalmasını engellemeye çalışıyorum. bu da ekstra zaman tabi.
Bu hsonu vakit bulursam dolap detoksu yapacağım, hep düşünüp ertelediğim, konunu görünce gaza geldiğim bir konuydu.
Çok karışık yazmış olabilirim kusura bakmayın:)
@elecda konunu takipteyim, teşekkürler bu konuyu açtığın için. Sadece naçizane dikkatimi çeken bir konuda fikrimi belirtmek isterim, araba kullanırken sesli kitaptan bahsetmiştin yanlış hatırlamıyorsam, araba kullanırken dikkatim kolay dağılır benim, senin dağılmıyor mu? Tehlikeli olabilir diye düşünüyorum, dikkat et lütfen
Çocuk küçük, çalışma saatleri uzun. Allah kolaylık versin size. Dolap işini bir kere halledince bir daha aynı noktaya geri dönülmüyor.
Ben çevre yolunda uzun süre araba kullandığım için sessiz ortamda dikkatim daha hızlı dağılıyor çünkü yol hep aynı. Ama sesli kitap aksine benim daha bir dikkat kesilmemi sağladı. Uyarınız için çok teşekkür ederim. Sevgiler
- 3 Haziran 2009
- 7.417
- 29.017
- 41
Teknolojiden Kendini Korumak
*Whattsapp
Telefonumun WhatsApp bildirim sesini kapalı tutuyorum. Zira sadece kızımın okulu ile ilgili 4 grup var. WhatsApp bildirim sesi benim çalışmamı çok böldüğü ve sürekli birileri gruplara bir şeyler yazdığı için ay ona da bakayım derken gün bitiyor.
Sabah işe başladığımda ilk ve en önemli iş için 5o dakikalık alarm kuruyorum. 50 dakika sonunda 10 dakika ara verip, bu arada WhatsApp bildirimlerine bakıyorum.
*E-posta’lar
E-postalarımı da aynı şekilde 10 dakikalık molalarımda gözden geçiriyorum. E-postanızı durmadan kontrol etme isteğinizi dizginleyemediğinizde aklınıza Jocelyn K. Glei’nin benzetmesini getirin. “10 dakikada bir dışarı çıkıp posta kutusuna bakan bir komşunuz olsa deli olduğunu düşünmez miydiniz?”
*Televizyonsuz yaşamak
Onunla çok uzun yıllar önce ayrıldık. İstediğim şeylere istediğim kadar vakit ayırabilmekte bu ayrılığın büyük payı var.
*Haberleri öğleden sonra okumak
Ne ülkemizde ne de dünyada ne yazık ki iyi haberlerle karşılaşmıyoruz. Bu iyi olmayan haberleri sabahları okuduğumda o üzüntü ve endişelerin adeta altında ezilip, ilerlemek için ihtiyacım olan ilham ve zihin sağlığını kaybettiğimden beri bu işi öğleden sonra yapıyorum.
*Takip ettiğim içerikleri doğru seçmek
Intagram ve Facebook kullanıyorum. Ancak paylaşım çok nadiren yapıyorum. Facebook’taki arkadaşlarım, ekli olarak kalmakla birlikte; çocuğunun paylaşımlarını kapattım. Kapattığım profilleri şu şekilde gruplandırabilirim:
*Whattsapp
Telefonumun WhatsApp bildirim sesini kapalı tutuyorum. Zira sadece kızımın okulu ile ilgili 4 grup var. WhatsApp bildirim sesi benim çalışmamı çok böldüğü ve sürekli birileri gruplara bir şeyler yazdığı için ay ona da bakayım derken gün bitiyor.
Sabah işe başladığımda ilk ve en önemli iş için 5o dakikalık alarm kuruyorum. 50 dakika sonunda 10 dakika ara verip, bu arada WhatsApp bildirimlerine bakıyorum.
*E-posta’lar
E-postalarımı da aynı şekilde 10 dakikalık molalarımda gözden geçiriyorum. E-postanızı durmadan kontrol etme isteğinizi dizginleyemediğinizde aklınıza Jocelyn K. Glei’nin benzetmesini getirin. “10 dakikada bir dışarı çıkıp posta kutusuna bakan bir komşunuz olsa deli olduğunu düşünmez miydiniz?”
*Televizyonsuz yaşamak
Onunla çok uzun yıllar önce ayrıldık. İstediğim şeylere istediğim kadar vakit ayırabilmekte bu ayrılığın büyük payı var.
*Haberleri öğleden sonra okumak
Ne ülkemizde ne de dünyada ne yazık ki iyi haberlerle karşılaşmıyoruz. Bu iyi olmayan haberleri sabahları okuduğumda o üzüntü ve endişelerin adeta altında ezilip, ilerlemek için ihtiyacım olan ilham ve zihin sağlığını kaybettiğimden beri bu işi öğleden sonra yapıyorum.
*Takip ettiğim içerikleri doğru seçmek
Intagram ve Facebook kullanıyorum. Ancak paylaşım çok nadiren yapıyorum. Facebook’taki arkadaşlarım, ekli olarak kalmakla birlikte; çocuğunun paylaşımlarını kapattım. Kapattığım profilleri şu şekilde gruplandırabilirim:
- Selfie’ciler: Sağdan, soldan sürekli kendi fotoğrafını paylaşanlar
- Şehzade Doğuran Anneler: Sürekli çocuğunun fotoğraflarını paylaşıp; “Biz bugün bunu giydik, bunu yedik, aaa dedi vs” gibi paylaşım yapan anneler
- Memleketi Kurtaranlar: Facebook üzerinden siyaset yapanlar, gerçek hayatta elini hiç bir taşın altına koymadığı halde sosyal medyada atıp tutanlar
- Zarara Uğramış Hayvan veya Çocuk Görüntüsü Paylaşanlar: Bu durum beni gerçekten çok rahatsız ediyor. Çünkü hem elimden bir şey gelmiyor hem de o görüntüler aklımdan çıkmıyor.
- 3 Ocak 2017
- 2.494
- 4.541
- 30
Evet herşey detaylar dahilinde olmalı
Ne güzel bi dua o öyle teşekkür ederim. Uzun zamanı mı alacak belki ama olsun er geç olacak :)
- 3 Aralık 2012
- 1.270
- 1.219
Hoşbulduk, teşekkür ederim. Bu da düzene girecek zamanla, oğlum büyüyecek en azından uykusuzluk azalacak:) Dolap işi şu an ilk işim, daral geliyor baktıkça...Hoş geldiniz
Çocuk küçük, çalışma saatleri uzun. Allah kolaylık versin size. Dolap işini bir kere halledince bir daha aynı noktaya geri dönülmüyor.
Ben çevre yolunda uzun süre araba kullandığım için sessiz ortamda dikkatim daha hızlı dağılıyor çünkü yol hep aynı. Ama sesli kitap aksine benim daha bir dikkat kesilmemi sağladı. Uyarınız için çok teşekkür ederim. Sevgiler
Rica ederim, başladınız o zaman, keyifli yolculuklar dilerim
Benzer Konular
