vee bitti...yaza nişanlanmayı düşünüyordum bir de.tanıdğımı sandığım insan yavas yavas iç yüzünü belli etti.her h.sonu dedeme gideriz ailece ve bunu biliyor.arayıp ben gidiyorum demedim diye 1 hafta konusmadı.kavgalar cıkardı.tel.imden bütün erkekleri sildi.kıyafetime karıştı.makyaj yapmamı istemedi.hepsine tamam dedim.ilk basta neden sorup duruyor anlamadım ama sürekli şu yemeği yapmayı biliyor musun?bunu biliyor musun?işte bilmiyorsan evlenene kadar öğren fln filan dedi.garip geldi.ben eğitim fak.mezunyum atamam olmadı boşver olmasın calışma gerek yok.evinin kadını olursun cocuklarına bakarsın dedi.en son damla da bi kavgamız da bana bak seni döverim dedi.hiç birşey demedim.az önce msj attım ve bu iş bitti,ben senin gibi biriyle evliliği yürütemem dedim.tel.imi kapattım.ve hiç bir üzüntü hissetmiyorum.aksine sanki rahatladım üstümden yük kalktı.garip bir duygu.neden böyle oldum bilmiyorum.oysa daha 1 hafta öncesine kadar onsuz ne yapacağımı,onu ne kadar cok sevdiğimi düşünüyordum..