hiç üzülme, 5 yıl oldu 2 aylık evliliğimin biteli. eşyalarım aynen seninki gibi harıl harıl geri döndü. bidaha beni kim ister derken, yaşıtlarım çocuklar çıktı karşıma. geçmişinin hiç önemi yok deyip uyumsuz olduğumuzda beni bırakma diye ağlayanlar bile oldu. şimdi nişanlıyım. ben hep en başta söyledim evlenip ayrıldığımı. nişanlım hiç evlenmemiş mesela. en başta söyledim durumu, niyeti ciddiyse görüşebileceğimi söyledim. direk anne ve babasıyla konuşmasını uygun görürlerse ilişkiye başlamayı söyledim. ailesi sorun etmedi. tabi buna onun demesiyle inanmadım ailesini karşıma getirdi, tanıştırdı, istettirdi öyle inandım. bu süreçte sadece biraz fazla dikkatli olman gerek. ben herkese söylemedim evlenip ayrıldığımı iş ortamımda filan. bazıları yanlış gözle bakabiliyo. ama evlenip ayrıldığını bilmeyenler de sarkabiliyo. o yüzden kendini kötü hissetme saklamak durumunda kalırsan.
sana niyetinin ciddi olduğunu söyleyenlerin de aileleriyle tanışmadan etmeden ilişki yaşama. bu süreçte annesiyle konuşturup da oyalayan da oldu beni. Allah'tan elimi bile tutturmadım. sonra baktım ailesi istemiyomuş ailesiyle aramda kalmış da mış mış. meğer bahaneymiş. böyle şapşiriklerden korun yeter.
bak ben çok ağladım, nişanlım sildi gözyaşlarımı. sakın ağlama sana her şeyi unutturucam dedi. kendine sakın bu muameleyi yapma dedi. başım ne zaman eğilse başımı kaldırıp destek çıktı. hiçbir zaman da yüzüme vurmadı. zaten yüze vurulcak bişe de yapmadım. evlenmek ayıp değil.
başını dik tut, mutluluklar diliyorum. boşandığımda ölmeyi istemiştim ama hiç gerek yokmuş cidden :) daha da güzel bi hayatım oldu boşandıktan sonra. rahat ol sen :)
bana kendi akrabalarım demişti bundan sonra yaşlı ve çocuklu alırsın diye. bu tarz cahilce konuşanlar olacaktır. kulaklarını tıka yeter.