- 16 Haziran 2014
- 766
- 692
-
- Konu Sahibi yalnizkus_
- #1
Merhaba arkadaşlar bir önceki durumda iş ev arası mekik dokumanın stresi ve iş yerindeki mobbing konuları için işi bırakmak hiç aklımda yokken değerli KK üyelerinin önerilerini dikkate alarak işi bırakma kararı aldım. Öğrenim kredisi borcumu da yeni bir iş bulana kadar kıyıya köşeye attığım bazı aylar maaştan kalanlarla ödeyeceğim. Öncelikle üzerimden büyük bir yük kalktığını söylemem gerekiyor hiçbir para, ücret, maaş; iç huzur ve sağlık kadar değerli değil. Tabi ki geçimimizi sağlamak ve ayaklarımız üzerinde durmak için çalışmaya ihtiyacımız var. Konunun "dert" kısmı da burada başlıyor. Şimdiden kendimi işsiz, boş gezenin kalfası konumuna soktum ve o psikolojiyi acı bir şekilde hissettim (sözüm meclisten dışarı yalnızca kendim için konuşuyorum. Bu durumda yine görüşlerinize ihtiyacım var.
Bir yanım biraz dinlen, kendini dinle diyor. Bu süreçte kendini geliştir şimdilik geçinecek, ayaklarının üzerinde duracak kadar paran var. Zaten fazlası hiçbir zaman olmadı ne kadar çalışırsan çalış olduğu gibi gidiyor. Ne kadar gelirin varsa o kadar giderin oluyor. Onca emek karşılığı kaybedilen zaman, sağlık ve yaşadığın psikolojik sorunlar kazandığın ücrete değmiyor. 3 - 4 yıldır aralıksız özel sektörde çalışıyorum evde vakit geçirmeyi de özledim açıkçası. Çocuk vs düşünmüyorum evde durup eve ve anneme yardım etsem ailemin yararına olur. Diğer yanımsa vakit kaybetme devir zor, yaşam zor, geçinmek çok zor bir ay içinde yaşadığın şehri değiştir düzenini kur ve yine iş bul diyor. Arkadaşlarımın iş yerinden attığı hikayelere bakarken azıcık hüzün duyuyorum. Bu gelip geçici bir şey mi bilmiyorum. Siz olsanız ne yaparsınız öneri ve tavsiyelerinize ihtiyacım var şimdiden teşekkür ederim.
Bir yanım biraz dinlen, kendini dinle diyor. Bu süreçte kendini geliştir şimdilik geçinecek, ayaklarının üzerinde duracak kadar paran var. Zaten fazlası hiçbir zaman olmadı ne kadar çalışırsan çalış olduğu gibi gidiyor. Ne kadar gelirin varsa o kadar giderin oluyor. Onca emek karşılığı kaybedilen zaman, sağlık ve yaşadığın psikolojik sorunlar kazandığın ücrete değmiyor. 3 - 4 yıldır aralıksız özel sektörde çalışıyorum evde vakit geçirmeyi de özledim açıkçası. Çocuk vs düşünmüyorum evde durup eve ve anneme yardım etsem ailemin yararına olur. Diğer yanımsa vakit kaybetme devir zor, yaşam zor, geçinmek çok zor bir ay içinde yaşadığın şehri değiştir düzenini kur ve yine iş bul diyor. Arkadaşlarımın iş yerinden attığı hikayelere bakarken azıcık hüzün duyuyorum. Bu gelip geçici bir şey mi bilmiyorum. Siz olsanız ne yaparsınız öneri ve tavsiyelerinize ihtiyacım var şimdiden teşekkür ederim.