Burayı okurken çok üzüldüm,
Allah hiçbir anne yüreğini üzmesin,en çok anne yüreği yanıyor her acıya...
Anne değilim,evli bile değilim ama sırf okuyunca bu kadar etkileniyorsa insan siz nasıl yaşamayı başarıyorsunuz diye düşündüm.Allah sabır versin.
Hiç görmedim ama abim derim hep,7 aylıkken kreşte sorumsuz bir hemşire düşürmüş ve annemlere bebeğiniz ishal oldu gelin alın demiş;düşürdüm başınızın çaresine bakın bile dememiş.
Zavallım hep ağlıyormuş,doktorlar bişe anlamamış anladıklarındada iş işten geçmiş. Kuzumun kaburga kemikleri kırılıp akciğerlerine batmış,zamanında müdehale edilemediği için yapacak birşey kalmamış. Havası temiz bir yere götürüp orada bekleyin demiş doktorları,yapacak bir şey yok sadece aldığı nefesi temiz alsın diye... Annemler yaylaya götürmüş 1 ay gece gündüz ağlaya ağlaya işkence çekmiş,hiçbir doktor bişe yapamamış,canı yana yana vermiş canını abicim.Onu izleyen annemi düşünemiyorum bile,30 sene geçti hala ondan bahsedemez konuşamaz adı geçince;adı Yasin...
Aklıma geldikçe hiç görmediğim abima ağlarım ben,ona üzülen anneme ağlarım.
Annem ondan sonra bir doğum daha yapmış,sapasağlam bir erkek çocuğu doğurmuş ama annen çok kötüymüş doktorlar onunla ilgilenip bebeği bir tarafta unutmuş. Nedensiz yere canını vermiş oda. Annemin şanssızlığına bakar mısınız;sağlıklı bebekleri sorumsuz insanlar yüzünden hayatını kaybediyor.Burayı okuyunca çok üzüldüm ağla ağla boğazım ağrıdı.Nasıl olsa bir gün buluşacağız,bebeğini kaybeden tüm anneler meleklerine kavuşacak. Büyümeye fırsat bulamadılar ama büyüyüp kirlenmedilerde aynı zamanda,melek kaldı onlar. Ömür dediğimiz sonsuzluğun yanında ne ki,Allah inancınızı kalbinizden eksik etmesinki teselli bulasınız,kavuşacağınız güne isyan etmeden ,sabırla duayla ulaşasınız.Allah meleklerinize rahmet eylesin,inancınız sizlere güç versin.