- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Varmı böyle dağlanan yürek?2 yıl 2 melek.Biri 7aylk,diğeri gününde sağlam doğan bebek
- Konu Sahibi NKOB
- Başlangıç Tarihi
Var mı benden yaşlısı?
Evet canım, sağlıklı olsun da. Hele ben ikizi çok severim ama ikiz gebelik benim için ayrıca zor. Tekini taşımayı beceremiyorum ikiz olduğunu öğrenirsem ne yaparım Allah bilir... 9 ay yataktan çıkamam herhalde...
chnb, bu gün ben de keske ikizlerim olsa diye düsündüm, ama hayirlisiysa eger... NKOB da ikiz cok seviyor...
Bi de bakmisiz hepimizin saglikli ikizleri olmus
canım evet tercih yapması zor ama 2 sini almasalar hepsini kaybedebilirdi ikizde bile erken doğum yapma riski çokken biliyosun buradaki çoğu kişi erken doğumdan bebeişlerini kaybetti..... çok acı tercihlerden biri ama.....
chnb, bu gün ben de keske ikizlerim olsa diye düsündüm, ama hayirlisiysa eger... NKOB da ikiz cok seviyor...
Bi de bakmisiz hepimizin saglikli ikizleri olmus
arkadaşlar benimde şuandaki en büyük hayalim ikiz bebişler sırf buyüzden tüp bebeğimi kıbrısta yaptırmayı düşünüyorum....
sonra birde tekrar erken doğum olusa diye endişeleniyorum... ama sonra tekrar bişey olmaz inşallah diyorum....
Emin olmak için anneme tekrar sordum şimdi nedenini,bakamayız 2 den fazla çocuğa diyorlardı o yüzden aldırdılar riskten değil.
Ha ben bu bebek sayısı arttıkça düşük riskininde arttığını bilmiyordum orası ayrı:) Bebek aldırıldığını duyunca hep üzülürüm işte, işin iç yüzünü düşünmeden.
Ben ikizlere ve üçüzlere bayılıyorum,Neşe Erberk gibi olsam keşke.
Bir tanesini buldunda ikisini birden mi istiyorsun gibilerinden düşünüp böyle birşeyide isterken çekinmiyor değilim...hepimiz için hayırlısı diyeyim :)
- 8 Ocak 2011
- 17.643
- 1.866
- 223
Ben de hep ondan korkmuşumdur. Çoğul gebelik bizim ailede pek yok ikiz dışında. Çoğul gebeliklerde redüksüyon denilen işlemi yapabiliyorlar. Aile için de zor bir karar. Hiçbirini kaybetmek istemesen de hepsini birden kaybetme ihtimalin de çok yüksek. İlk düşüğümde hastanede yatarken yan odamda üçüzünü kaybeden bir bayan vardı. Çok yıkılmıştı. Böyle bir kararı vermek de vermemek de zor sanırım. Allah sağlıklı taşıyabileceğimiz gebelikler nasip etsin. Benim 20 li haftalardan sonra rahim taşımıyor. 7 yaşındaki oğlumda da 7 aylıkken 4 cm açılma olmuş doğum başlamıştı şükürki tedaviyle hastanede yatarak sonra da 35. haftaya kadara hep yatarak 38'e geldim. Diğer oğlumu 25. haftada kaybettim malesef. O yüzden ikiz deyince iki kere korkuyorum...
2. bahar mı desem...
chnb, bu gün ben de keske ikizlerim olsa diye düsündüm, ama hayirlisiysa eger... NKOB da ikiz cok seviyor...
Bi de bakmisiz hepimizin saglikli ikizleri olmus
Ne güzel olurdu... Benim burada bir arkadaşım var. Benden bir sene önce doğum haftalarında bebeğin boynuna kordon dolandığı için bebeğini kaybetmiş. Bir de 5'e geçen oğlu var. Şimdilerde yeniden hamile. Hem de ikizmiş. Ailede de hiç yokmuş. Doktor ilk keseyi gördüğünde Allah birini almış yerine iki tane göndermiş demiş. Çok şaşkın o da...
İnşallah evlenince senin de boy boy çocukların olur. Evlenir evlenmez bebeiş düşünüyorsan evlenmeden 3 ay önce folikasit takviyesine başla. Hatta bir doktora git. Ultrasonla karından muayene yapsın. İyi olur canım...
- 8 Ocak 2011
- 17.643
- 1.866
- 223
Hayırlı geceler cümletennnnn..
Bn booll boolll gezip, yiyip içip şişip geldimmmmm
Hekes iyi görünüyor. cevapları tek tek bilihare vereceğimmm..
Hiç girmedim nete çnk, hakkımda delil bırakmak istemedim, malum internet çok sinsi bişey, geçmişte yapılanları ayna gibi gösteriyor, arkamda iz bırakmak istemedim:82:
Bn booll boolll gezip, yiyip içip şişip geldimmmmm
Hekes iyi görünüyor. cevapları tek tek bilihare vereceğimmm..
Hiç girmedim nete çnk, hakkımda delil bırakmak istemedim, malum internet çok sinsi bişey, geçmişte yapılanları ayna gibi gösteriyor, arkamda iz bırakmak istemedim:82:
ikiz gebelikler, ikiz istekleri ve ikiz korkuları konuşulmuş.
bn de heppp ikizlere rastladım geçen hafta.
hatta var ya, bir oyuncakçıda 4 5 aylık ikizlere rastladım. biri annesinde kangurudaydı, diğeri babasında. anneyle baba yan tarafa doğru bişey bakıyordu. bunlardan biri kolunu nasıl uzatıyor diğerinin kafasını ellemek için. bn de unuttum yanımdakileri, ve orada ne yaptığımı ve onları izledin uzunnnn uzunnnn
.
bi de fotolarını çektim:26:
sanırım o sırada gülümsüyordum da bn bir başıma:44: kim demiş NKOB merhametsiz bebeklere diye
bn de heppp ikizlere rastladım geçen hafta.
hatta var ya, bir oyuncakçıda 4 5 aylık ikizlere rastladım. biri annesinde kangurudaydı, diğeri babasında. anneyle baba yan tarafa doğru bişey bakıyordu. bunlardan biri kolunu nasıl uzatıyor diğerinin kafasını ellemek için. bn de unuttum yanımdakileri, ve orada ne yaptığımı ve onları izledin uzunnnn uzunnnn
. bi de fotolarını çektim:26:
sanırım o sırada gülümsüyordum da bn bir başıma:44: kim demiş NKOB merhametsiz bebeklere diye
pzt günü eşimin dalaveresiyle düşürüldüm haccettepeye.
Aman yarabbim o nasıl bir gündü öyle. sanki farklı bir aleme gitmiş ve tüm dünya insanları ve olaylarından uzak, deli dana modunda bir yarım gün geçirmiş gibiydim. rüya gibi bir gündü.
neden diyeceksiniz..
bebeklerimizle ilgilenen dr larımızı eşimle iki farklı koridorda ayrı ayrı bekledik. uzunnnn bir bekleyişti bu. tek başımaydım. oğlumun bulunduğu koridorlarda, onun yattığı anjiyosunu olduğu odaların önünde, bazen içinde, belki de onun can verdiği küvözün dibnde başka bir bebeği izlerken bir başımaydım tümmmm duygularımla.
önümden defalarca bebek geçti küvözlerde hepsinin de derdi aynı.. KALP, DELİK, DAMAR...
her birinin içinde oğlum yatıyordu bana göre. gözüm düştü her bir bebeğe. her biri bnm oğlumdu. çnk bnm oğlum en son o küvözlerden birinde canlıydı. bildiğim, duyduğum göremediğim son nefesini orada almıştı. bebeğin birisi hakkında bilgi verilirken 37 nolu yenidoğan denmşti ve bu bilginin aynısı bzm hastane evrakımızda da yazıyordu.
görmeliydiniz bni kızlar. bn oğlumda da kızımda da ankarada değildim biliyorsunuz. hastanenin içini tanımıyordum. ama var ya hastanenin her bir parçası bnden bir parça gibiydi. kaderimizle ilgili ne acıtıcı hikayeler duymuştum o koridorlarda o odalarda olan. kafamdaki hayalimdeki tüm hikayeleri kendi mekanında yaşadım orada.aklımdakileri gözümün önündekilerle bir bir birleştirdim.
hani bir NKOB vardı çevresindeki hiç bir bebeğe bakamayan, dokunamayan.. o o gün yoktu. her bir bebek bana ait gibiydi. her biri bnm oğlumdu, yaşanmışlklarımdı.
diplerinde bekledim yoldan geçmekte olan küvözlerin. biri kızar diye hiç umursamadım.
birisi hakkında hiç iç açıcı konuşulmuyordu. gittim dibine. baktım baktım baktım... ah yavrum dedim, noolur anneni bırakıp gitme. gidersen de oğlumun kızımın yanına gideceksin, selamımı götür canlarıma ...
bn herşeyi, duyduğum ama görmediğim her şeyi yeniden orada yaşadım kızlar.
RÜYAYDI. o kadar. incitmedi, acıtmadı, korkutmadı.
geçmişimle yüzleştim, oğlumla buluştum.
Aman yarabbim o nasıl bir gündü öyle. sanki farklı bir aleme gitmiş ve tüm dünya insanları ve olaylarından uzak, deli dana modunda bir yarım gün geçirmiş gibiydim. rüya gibi bir gündü.
neden diyeceksiniz..
bebeklerimizle ilgilenen dr larımızı eşimle iki farklı koridorda ayrı ayrı bekledik. uzunnnn bir bekleyişti bu. tek başımaydım. oğlumun bulunduğu koridorlarda, onun yattığı anjiyosunu olduğu odaların önünde, bazen içinde, belki de onun can verdiği küvözün dibnde başka bir bebeği izlerken bir başımaydım tümmmm duygularımla.
önümden defalarca bebek geçti küvözlerde hepsinin de derdi aynı.. KALP, DELİK, DAMAR...
her birinin içinde oğlum yatıyordu bana göre. gözüm düştü her bir bebeğe. her biri bnm oğlumdu. çnk bnm oğlum en son o küvözlerden birinde canlıydı. bildiğim, duyduğum göremediğim son nefesini orada almıştı. bebeğin birisi hakkında bilgi verilirken 37 nolu yenidoğan denmşti ve bu bilginin aynısı bzm hastane evrakımızda da yazıyordu.
görmeliydiniz bni kızlar. bn oğlumda da kızımda da ankarada değildim biliyorsunuz. hastanenin içini tanımıyordum. ama var ya hastanenin her bir parçası bnden bir parça gibiydi. kaderimizle ilgili ne acıtıcı hikayeler duymuştum o koridorlarda o odalarda olan. kafamdaki hayalimdeki tüm hikayeleri kendi mekanında yaşadım orada.aklımdakileri gözümün önündekilerle bir bir birleştirdim.
hani bir NKOB vardı çevresindeki hiç bir bebeğe bakamayan, dokunamayan.. o o gün yoktu. her bir bebek bana ait gibiydi. her biri bnm oğlumdu, yaşanmışlklarımdı.
diplerinde bekledim yoldan geçmekte olan küvözlerin. biri kızar diye hiç umursamadım.
birisi hakkında hiç iç açıcı konuşulmuyordu. gittim dibine. baktım baktım baktım... ah yavrum dedim, noolur anneni bırakıp gitme. gidersen de oğlumun kızımın yanına gideceksin, selamımı götür canlarıma ...
bn herşeyi, duyduğum ama görmediğim her şeyi yeniden orada yaşadım kızlar.
RÜYAYDI. o kadar. incitmedi, acıtmadı, korkutmadı.
geçmişimle yüzleştim, oğlumla buluştum.
Tüm evraklarımızı almış eşim . Önce çocuk kardiyoloğu hocamıza gösterdik. Herkeste binde 5 olan kalp haslatılığı riski artık sizde arttı dedi. Ama gebelik için sorun görmüyoruz, bir de çocuk genetik uzmanı görsün dedi.
Ona gittik tabi. O da inceledi. Öncesinde bn kısa bir özgeçmiş verdim çocuklarımızla ilgili. çok zordu, sonuna doğru bn zırıldamaya başladım...
Bİirinci bebek tamamen bağımsız şekilde enfeksiyondan olmuş dedi. İkinci de genetik ise bile çooookk büyük bir tesadüf (bana göre tevafuk ve kader), ve biz böyle hastalara gebelik öneriyoruz dedi.
ama kesinlikle hamileliğimizden haberlerinin olması gerektiğini, ve orada takip edileceğimizi söyledi.
Allah razı olsun, üçünü de çok bekledik ama, bizi geçmişimizden ötürü gayet iyi tanıdıkları ve hastaya saygılarından olsa gerek değer verdiler, ilgilendiler, tüm randevusuzluğumuza, sevksizliğimize vs rağmen. ellerini ayaklarını öperek çıkacaktım desem mübalağa olmaz.
....
işte böyle arkadaşlar... bn ne bekliyordum biliyormusnuz.. '' aman haaa.. genetik testler yapmalıyız. incelenmelisiniz. bu ne cesaret!!!! sakın doğurma! dur ha! yok ha! aman ha!'' vs vs vs bekliyordum ne yalan söyleyeyim.
elhamdülillah. Allah hepimizin yardımcısı olsun. bir an önce tümmm olumsuzluklardan uzak gönlümüzdekilere kavuştursun innnşallahhhhh...
Ona gittik tabi. O da inceledi. Öncesinde bn kısa bir özgeçmiş verdim çocuklarımızla ilgili. çok zordu, sonuna doğru bn zırıldamaya başladım...
Bİirinci bebek tamamen bağımsız şekilde enfeksiyondan olmuş dedi. İkinci de genetik ise bile çooookk büyük bir tesadüf (bana göre tevafuk ve kader), ve biz böyle hastalara gebelik öneriyoruz dedi.
ama kesinlikle hamileliğimizden haberlerinin olması gerektiğini, ve orada takip edileceğimizi söyledi.
Allah razı olsun, üçünü de çok bekledik ama, bizi geçmişimizden ötürü gayet iyi tanıdıkları ve hastaya saygılarından olsa gerek değer verdiler, ilgilendiler, tüm randevusuzluğumuza, sevksizliğimize vs rağmen. ellerini ayaklarını öperek çıkacaktım desem mübalağa olmaz.
....
işte böyle arkadaşlar... bn ne bekliyordum biliyormusnuz.. '' aman haaa.. genetik testler yapmalıyız. incelenmelisiniz. bu ne cesaret!!!! sakın doğurma! dur ha! yok ha! aman ha!'' vs vs vs bekliyordum ne yalan söyleyeyim.
elhamdülillah. Allah hepimizin yardımcısı olsun. bir an önce tümmm olumsuzluklardan uzak gönlümüzdekilere kavuştursun innnşallahhhhh...
yahu bn gezmeye gitmiştim, aklımda bile yoktu dr lar, hastane vs..
o sırada chnb ve melekannesi67 arkadaşlarıma durumumu msj attım. çnk çok şaşkındım, yalnızdım, boğuluyordum, paylaşmalıydım. beynimdeki ve kalbimdeki yükü az da olsa hafifletmeliydim. Allahım gani gani razı olsun ikisi de aradı.
başka da 1 kişinin bile haberi olmadı gittiğimizden.
kızlar iyi ki varsınız.
o sırada chnb ve melekannesi67 arkadaşlarıma durumumu msj attım. çnk çok şaşkındım, yalnızdım, boğuluyordum, paylaşmalıydım. beynimdeki ve kalbimdeki yükü az da olsa hafifletmeliydim. Allahım gani gani razı olsun ikisi de aradı.
başka da 1 kişinin bile haberi olmadı gittiğimizden.
kızlar iyi ki varsınız.
Son düzenleme:
