- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.609
- 598
- Konu Sahibi Ayla Dertli
-
- #241
Konu FakeSakın ilişkiye girmeye devam etmeyin ve hemen ailenizin yanına dönünne münasebet dayaka atıyor ve ablasına özel hayatınız anlatıyor hemen boşanın bu adamdan
bu sizin ya da görümcenizin çözebileceği bir sorun değil. bir psikolog yardımı almalısınız. yaşadığınız yer küçük olabilir ama bu da ciddi bir durum. kadın doğum zaten sizi yönlendirimiş olmalı. psikolojik tedavisi olduğunu duymuştum biraz maliyetli okur ama neticede çözüme ulaşırsınız diye düşünüyorum. kendi kendinize çözmek için uğraşıp didinmek, yakınlarınıza yardım almak hem sizi sonuca ulaştırmaz hem de süreci baltalar aranız iyice bozulur. eşiniz reddedilme duygusuyla kinlenebilir. o yuzden vakit kaybetmeden profesyonel bir destek alın. hiç vakit kaybetmedenİki yıldır dışarıdan izlediğim bu sitenin çok kişiye yardımcı olduğunu gördüm. 24 yaşımdayım, eşim 26 yaşında, 4 aylık evliyim ve vajinusmusum. Evlendiğimizin ilk gecesi kasılmam ve bacaklarımı açamamam nedeniyle ilişki kuramadık. Bir ay boyunca iki üç günde bir denemelerimiz sonuç vermedi, ne kadar kendimizi hazırlasak da penis vajenime değer değmez kendimi çekiyorum, eşimi itiyorum. Endişeli bir hal ile ağlamaya başlıyorum. Aslında ön sevişmemiz iyi, ıslandığımı da hissediyorum ama olmuyor işte. Eşim başlarda anlayışlı iken artık üstümdeyken elimi kolumu tutarak, bana bağırarak zorla ilişki kurmaya çalışıyor, bir kez yüzüme tokat bile attı. Korkumdan tepki veremiyorum, o üzerime boşalsın da rahatlasın diye elimde olmadan kasılı halde duruyorum, bacaklarımın arasındayken ağrı çekiyorum. İkinci ayda eşim durumumuzu, ilişki kuramadığımızı ablasına söylemiş, ablası da benimle konuştu ve vajinusmus olduğumu söyledi. Kardeşinin kızgın ve öfkeli olduğunu, bana şiddet uygulamaması konusunda uyardığını, birkaç ay sabırlı olmasını söylemiş. Görümcem çok iyi birisi, aramız da iyi. Tesetürlüyüm ve muhafazakar aileleriz, eşim kendisinin gelmeyeceğini ancak ablasıyla birlikte kadın bir doktora gitmemi istedi. Ablasıyla birlikte doktora gittik, çok zor muayene oldum, ter attım resmen. Doktor muayenenin normal olduğunu söyledi, psikoterapi önerdi ama Devlet Hastanesinde randevu ayarlayamadık. Bu arada görümcem dilatör ve kayganlaştırıcı sipariş etti, internetten aldık ama en küçük boyutu bile ilerletemiyorum. Bir sürü porno video izledim ve ilişkinin ne kadar kolay olduğunu gördüm, kendime güvenim geldi ama iş gerçeğine gelince yapamıyorum. Şiddet gördüğümün ertesi günü bir arkadaşıma açıldım, o da üstte sen kendin dene dedi. Bu da olmadı, iki üç dakika içime alayım diye uğraşırken eşim erken boşaldı ve penisi söndü. Bana küfür etti, bağırdı, çağırdı sonra üstünden attı. Kendimi savrulmuş paçavra gibi hissediyorum. Son bir aydır yalnızca oral yapıp elimle eşimi boşaltıyorum, yine tokat yerim diye korkuyorum. Eşimi durduran tek şey ablası galiba. Ağrı kesici haplar, uyuşturucu kremler, rahatlatıcı bitkisel çaylar da bir işe yaramadı. Yaşadığım yer küçük bir yer ve imkanlar sınırlı. Eşim de ben de aslında eğitimli insanlarız ama 4 aydır sinir harbi yaşıyoruz. Sorunu çözene kadar ne yapayım da şu adamı durdurayım diye danışmak istedim. Vajınusmuslu arkadaşların eşlerinin tepkileri nasıldı? süreci nasıl yönettiler acaba? Sabırla okuyup yorum yapanlara şimdiden teşekkürler.
4 ayda bunu yapan 1 yıla kalmaz önce bi güzel döver sonra elinizi kolunuzu bağlayıp tecavüz eder siz bu adamla iyileşemezsiniz vajinismus sabır ve özveei gerektiren bir rahatsızlık zaten ilişki stresi var üstüne bu denli rahat olamadığınız ve dayak yeme korkusuyla yaklaştığınız adamla hiç daha yenemezsiniz çok üzüldüm adınıza niye kendinize bunu yaptırıyorsunuz niye izin veriyorsunuz anlayamadım onun o şeyini bitarafına kakalarım ben olsam bırak elimle boşaltmayıİki yıldır dışarıdan izlediğim bu sitenin çok kişiye yardımcı olduğunu gördüm. 24 yaşımdayım, eşim 26 yaşında, 4 aylık evliyim ve vajinusmusum. Evlendiğimizin ilk gecesi kasılmam ve bacaklarımı açamamam nedeniyle ilişki kuramadık. Bir ay boyunca iki üç günde bir denemelerimiz sonuç vermedi, ne kadar kendimizi hazırlasak da penis vajenime değer değmez kendimi çekiyorum, eşimi itiyorum. Endişeli bir hal ile ağlamaya başlıyorum. Aslında ön sevişmemiz iyi, ıslandığımı da hissediyorum ama olmuyor işte. Eşim başlarda anlayışlı iken artık üstümdeyken elimi kolumu tutarak, bana bağırarak zorla ilişki kurmaya çalışıyor, bir kez yüzüme tokat bile attı. Korkumdan tepki veremiyorum, o üzerime boşalsın da rahatlasın diye elimde olmadan kasılı halde duruyorum, bacaklarımın arasındayken ağrı çekiyorum. İkinci ayda eşim durumumuzu, ilişki kuramadığımızı ablasına söylemiş, ablası da benimle konuştu ve vajinusmus olduğumu söyledi. Kardeşinin kızgın ve öfkeli olduğunu, bana şiddet uygulamaması konusunda uyardığını, birkaç ay sabırlı olmasını söylemiş. Görümcem çok iyi birisi, aramız da iyi. Tesetürlüyüm ve muhafazakar aileleriz, eşim kendisinin gelmeyeceğini ancak ablasıyla birlikte kadın bir doktora gitmemi istedi. Ablasıyla birlikte doktora gittik, çok zor muayene oldum, ter attım resmen. Doktor muayenenin normal olduğunu söyledi, psikoterapi önerdi ama Devlet Hastanesinde randevu ayarlayamadık. Bu arada görümcem dilatör ve kayganlaştırıcı sipariş etti, internetten aldık ama en küçük boyutu bile ilerletemiyorum. Bir sürü porno video izledim ve ilişkinin ne kadar kolay olduğunu gördüm, kendime güvenim geldi ama iş gerçeğine gelince yapamıyorum. Şiddet gördüğümün ertesi günü bir arkadaşıma açıldım, o da üstte sen kendin dene dedi. Bu da olmadı, iki üç dakika içime alayım diye uğraşırken eşim erken boşaldı ve penisi söndü. Bana küfür etti, bağırdı, çağırdı sonra üstünden attı. Kendimi savrulmuş paçavra gibi hissediyorum. Son bir aydır yalnızca oral yapıp elimle eşimi boşaltıyorum, yine tokat yerim diye korkuyorum. Eşimi durduran tek şey ablası galiba. Ağrı kesici haplar, uyuşturucu kremler, rahatlatıcı bitkisel çaylar da bir işe yaramadı. Yaşadığım yer küçük bir yer ve imkanlar sınırlı. Eşim de ben de aslında eğitimli insanlarız ama 4 aydır sinir harbi yaşıyoruz. Sorunu çözene kadar ne yapayım da şu adamı durdurayım diye danışmak istedim. Vajınusmuslu arkadaşların eşlerinin tepkileri nasıldı? süreci nasıl yönettiler acaba? Sabırla okuyup yorum yapanlara şimdiden teşekkürler.
Ben vajinismusla bir sene mücadele ettim ama eşinizin tavrı akıl mantık dışı. Yaptığı şey tecavüz biliyorsunuz değil mi?İki yıldır dışarıdan izlediğim bu sitenin çok kişiye yardımcı olduğunu gördüm. 24 yaşımdayım, eşim 26 yaşında, 4 aylık evliyim ve vajinusmusum. Evlendiğimizin ilk gecesi kasılmam ve bacaklarımı açamamam nedeniyle ilişki kuramadık. Bir ay boyunca iki üç günde bir denemelerimiz sonuç vermedi, ne kadar kendimizi hazırlasak da penis vajenime değer değmez kendimi çekiyorum, eşimi itiyorum. Endişeli bir hal ile ağlamaya başlıyorum. Aslında ön sevişmemiz iyi, ıslandığımı da hissediyorum ama olmuyor işte. Eşim başlarda anlayışlı iken artık üstümdeyken elimi kolumu tutarak, bana bağırarak zorla ilişki kurmaya çalışıyor, bir kez yüzüme tokat bile attı. Korkumdan tepki veremiyorum, o üzerime boşalsın da rahatlasın diye elimde olmadan kasılı halde duruyorum, bacaklarımın arasındayken ağrı çekiyorum. İkinci ayda eşim durumumuzu, ilişki kuramadığımızı ablasına söylemiş, ablası da benimle konuştu ve vajinusmus olduğumu söyledi. Kardeşinin kızgın ve öfkeli olduğunu, bana şiddet uygulamaması konusunda uyardığını, birkaç ay sabırlı olmasını söylemiş. Görümcem çok iyi birisi, aramız da iyi. Tesetürlüyüm ve muhafazakar aileleriz, eşim kendisinin gelmeyeceğini ancak ablasıyla birlikte kadın bir doktora gitmemi istedi. Ablasıyla birlikte doktora gittik, çok zor muayene oldum, ter attım resmen. Doktor muayenenin normal olduğunu söyledi, psikoterapi önerdi ama Devlet Hastanesinde randevu ayarlayamadık. Bu arada görümcem dilatör ve kayganlaştırıcı sipariş etti, internetten aldık ama en küçük boyutu bile ilerletemiyorum. Bir sürü porno video izledim ve ilişkinin ne kadar kolay olduğunu gördüm, kendime güvenim geldi ama iş gerçeğine gelince yapamıyorum. Şiddet gördüğümün ertesi günü bir arkadaşıma açıldım, o da üstte sen kendin dene dedi. Bu da olmadı, iki üç dakika içime alayım diye uğraşırken eşim erken boşaldı ve penisi söndü. Bana küfür etti, bağırdı, çağırdı sonra üstünden attı. Kendimi savrulmuş paçavra gibi hissediyorum. Son bir aydır yalnızca oral yapıp elimle eşimi boşaltıyorum, yine tokat yerim diye korkuyorum. Eşimi durduran tek şey ablası galiba. Ağrı kesici haplar, uyuşturucu kremler, rahatlatıcı bitkisel çaylar da bir işe yaramadı. Yaşadığım yer küçük bir yer ve imkanlar sınırlı. Eşim de ben de aslında eğitimli insanlarız ama 4 aydır sinir harbi yaşıyoruz. Sorunu çözene kadar ne yapayım da şu adamı durdurayım diye danışmak istedim. Vajınusmuslu arkadaşların eşlerinin tepkileri nasıldı? süreci nasıl yönettiler acaba? Sabırla okuyup yorum yapanlara şimdiden teşekkürler.
İlk başta herkes cinsellikte zorlanır yani :) açıkçası vajinismus olmamama rağmen ben de zorlandım evliliğin İlk gününden itibaren 5. 6 ay bi zorluk sürdü ama eşim gerektiğinde bırakmayı ertelemeyi bilen birisi. Bırakıp sarılarak uyuduk beni sakinleştirdi. Yine olur yine olur diyerek denedik. Sizin de böyle olmanız gerekir çünkü sizi eşiniz böyle yobaz anlayışsiz davrandıkça korkutur giremezsiniz. Dayakla seks olur mu hiç, hangi devirde yaşıyoruz? Bir de erkek eşinin ablasına bunu anlatması... ??? Bir de kadın doktor tercihi.. ? Allahim muhafazakar diyeceğim, diyemiyorum da. Öyle şey mi olur ya. Şaşırdım açıkçası. Eşinizle konuşun.İki yıldır dışarıdan izlediğim bu sitenin çok kişiye yardımcı olduğunu gördüm. 24 yaşımdayım, eşim 26 yaşında, 4 aylık evliyim ve vajinusmusum. Evlendiğimizin ilk gecesi kasılmam ve bacaklarımı açamamam nedeniyle ilişki kuramadık. Bir ay boyunca iki üç günde bir denemelerimiz sonuç vermedi, ne kadar kendimizi hazırlasak da penis vajenime değer değmez kendimi çekiyorum, eşimi itiyorum. Endişeli bir hal ile ağlamaya başlıyorum. Aslında ön sevişmemiz iyi, ıslandığımı da hissediyorum ama olmuyor işte. Eşim başlarda anlayışlı iken artık üstümdeyken elimi kolumu tutarak, bana bağırarak zorla ilişki kurmaya çalışıyor, bir kez yüzüme tokat bile attı. Korkumdan tepki veremiyorum, o üzerime boşalsın da rahatlasın diye elimde olmadan kasılı halde duruyorum, bacaklarımın arasındayken ağrı çekiyorum. İkinci ayda eşim durumumuzu, ilişki kuramadığımızı ablasına söylemiş, ablası da benimle konuştu ve vajinusmus olduğumu söyledi. Kardeşinin kızgın ve öfkeli olduğunu, bana şiddet uygulamaması konusunda uyardığını, birkaç ay sabırlı olmasını söylemiş. Görümcem çok iyi birisi, aramız da iyi. Tesetürlüyüm ve muhafazakar aileleriz, eşim kendisinin gelmeyeceğini ancak ablasıyla birlikte kadın bir doktora gitmemi istedi. Ablasıyla birlikte doktora gittik, çok zor muayene oldum, ter attım resmen. Doktor muayenenin normal olduğunu söyledi, psikoterapi önerdi ama Devlet Hastanesinde randevu ayarlayamadık. Bu arada görümcem dilatör ve kayganlaştırıcı sipariş etti, internetten aldık ama en küçük boyutu bile ilerletemiyorum. Bir sürü porno video izledim ve ilişkinin ne kadar kolay olduğunu gördüm, kendime güvenim geldi ama iş gerçeğine gelince yapamıyorum. Şiddet gördüğümün ertesi günü bir arkadaşıma açıldım, o da üstte sen kendin dene dedi. Bu da olmadı, iki üç dakika içime alayım diye uğraşırken eşim erken boşaldı ve penisi söndü. Bana küfür etti, bağırdı, çağırdı sonra üstünden attı. Kendimi savrulmuş paçavra gibi hissediyorum. Son bir aydır yalnızca oral yapıp elimle eşimi boşaltıyorum, yine tokat yerim diye korkuyorum. Eşimi durduran tek şey ablası galiba. Ağrı kesici haplar, uyuşturucu kremler, rahatlatıcı bitkisel çaylar da bir işe yaramadı. Yaşadığım yer küçük bir yer ve imkanlar sınırlı. Eşim de ben de aslında eğitimli insanlarız ama 4 aydır sinir harbi yaşıyoruz. Sorunu çözene kadar ne yapayım da şu adamı durdurayım diye danışmak istedim. Vajınusmuslu arkadaşların eşlerinin tepkileri nasıldı? süreci nasıl yönettiler acaba? Sabırla okuyup yorum yapanlara şimdiden teşekkürler.
Sen de bir sağır sultana duyurmadin herhalde,doktora görümceyle,terapiye komşuyla kel alaka gercekten...böyle terapilere eşle gidilir,komşu ne alaka? Eğitimli olmanıza lafimiz yok ama bir şeyler eksik birazBoşanmam demek küçük yerlerde adının çıkması demek, en kısa sürede herkes Ayla ilişki kuramamış da boşanmış der. Büyük bir şehirde olsaydım bunu takmayabilirdim. Psikoterapi için komşu bir ile gideceğim. Belki de kısa sürede yenebilirim
Hayır aksine gayet de mutlu birlikte olduk çünkü aşığım. Mutluluk durup beklemekle gelmiyor. Güzelliklere gidilen yolda acı elbet duyulacak. Her şey düşüncede bitiyor kişiyi cesaretlendirmek ve dogruya yoneltmek gerek. Cinsellik tecavüzle ne alakasi var iki kişi birbirini ister ve olur. Sığ düşünceleriniz toplumu bu hale getirdi zaten ayıp günah toplum baskisi kelimeler vajinusmusun altta yatan sebebi insanlar kadinlar özgür olmalı birazcık bilgi birazcık.Kendiniz tecavüze uğramışsınız aynısını kadına da mı tavsiye ediyorsunuz?
Şiddeti normalleştiren gördüm de sizin kadar anormalini görmedim açıkçasıBizim yatak dışında şiddet problemimiz yok, şiddet gördüğüm için ne kadar ezildiğimi anlayamazsınız ama burada şiddetle ilgili konu açanlara hemen boşan demek (herhalde evliliklerin yarısından fazladır, Tansu Çiller'in oğlu bile karısını dövüyor, Türkan Şoray bile dayak yiyor...) kolay. Aile terapisti de çözüm olmaycaksa ne olacak? Sosyal ortam nedeniyle şimdilik boşanamyacağımı söylüyorum. Sizin kadar kendine güvenli birisi değilim. Bu benim gerçeğim, ne yazık ki.
Eşiniz eğitilmemiş bir dağ ayısı. Kusura bakmayın.İki yıldır dışarıdan izlediğim bu sitenin çok kişiye yardımcı olduğunu gördüm. 24 yaşımdayım, eşim 26 yaşında, 4 aylık evliyim ve vajinusmusum. Evlendiğimizin ilk gecesi kasılmam ve bacaklarımı açamamam nedeniyle ilişki kuramadık. Bir ay boyunca iki üç günde bir denemelerimiz sonuç vermedi, ne kadar kendimizi hazırlasak da penis vajenime değer değmez kendimi çekiyorum, eşimi itiyorum. Endişeli bir hal ile ağlamaya başlıyorum. Aslında ön sevişmemiz iyi, ıslandığımı da hissediyorum ama olmuyor işte. Eşim başlarda anlayışlı iken artık üstümdeyken elimi kolumu tutarak, bana bağırarak zorla ilişki kurmaya çalışıyor, bir kez yüzüme tokat bile attı. Korkumdan tepki veremiyorum, o üzerime boşalsın da rahatlasın diye elimde olmadan kasılı halde duruyorum, bacaklarımın arasındayken ağrı çekiyorum. İkinci ayda eşim durumumuzu, ilişki kuramadığımızı ablasına söylemiş, ablası da benimle konuştu ve vajinusmus olduğumu söyledi. Kardeşinin kızgın ve öfkeli olduğunu, bana şiddet uygulamaması konusunda uyardığını, birkaç ay sabırlı olmasını söylemiş. Görümcem çok iyi birisi, aramız da iyi. Tesetürlüyüm ve muhafazakar aileleriz, eşim kendisinin gelmeyeceğini ancak ablasıyla birlikte kadın bir doktora gitmemi istedi. Ablasıyla birlikte doktora gittik, çok zor muayene oldum, ter attım resmen. Doktor muayenenin normal olduğunu söyledi, psikoterapi önerdi ama Devlet Hastanesinde randevu ayarlayamadık. Bu arada görümcem dilatör ve kayganlaştırıcı sipariş etti, internetten aldık ama en küçük boyutu bile ilerletemiyorum. Bir sürü porno video izledim ve ilişkinin ne kadar kolay olduğunu gördüm, kendime güvenim geldi ama iş gerçeğine gelince yapamıyorum. Şiddet gördüğümün ertesi günü bir arkadaşıma açıldım, o da üstte sen kendin dene dedi. Bu da olmadı, iki üç dakika içime alayım diye uğraşırken eşim erken boşaldı ve penisi söndü. Bana küfür etti, bağırdı, çağırdı sonra üstünden attı. Kendimi savrulmuş paçavra gibi hissediyorum. Son bir aydır yalnızca oral yapıp elimle eşimi boşaltıyorum, yine tokat yerim diye korkuyorum. Eşimi durduran tek şey ablası galiba. Ağrı kesici haplar, uyuşturucu kremler, rahatlatıcı bitkisel çaylar da bir işe yaramadı. Yaşadığım yer küçük bir yer ve imkanlar sınırlı. Eşim de ben de aslında eğitimli insanlarız ama 4 aydır sinir harbi yaşıyoruz. Sorunu çözene kadar ne yapayım da şu adamı durdurayım diye danışmak istedim. Vajınusmuslu arkadaşların eşlerinin tepkileri nasıldı? süreci nasıl yönettiler acaba? Sabırla okuyup yorum yapanlara şimdiden teşekkürler.
Neyin kafasını yaşıyorsunuz anlamıyorum gerçekten. Böyle biriyle boşanmak için neyi bekliyorsunuz. Sizinle beraber doktora gelmeye bile tenezzül etmiyor, psikolojik şiddet uygulayıp en mahreminizi döküyor. Eşiniz dinden imandan haberdar olsa size şiddet uygulamaz.İki yıldır dışarıdan izlediğim bu sitenin çok kişiye yardımcı olduğunu gördüm. 24 yaşımdayım, eşim 26 yaşında, 4 aylık evliyim ve vajinusmusum. Evlendiğimizin ilk gecesi kasılmam ve bacaklarımı açamamam nedeniyle ilişki kuramadık. Bir ay boyunca iki üç günde bir denemelerimiz sonuç vermedi, ne kadar kendimizi hazırlasak da penis vajenime değer değmez kendimi çekiyorum, eşimi itiyorum. Endişeli bir hal ile ağlamaya başlıyorum. Aslında ön sevişmemiz iyi, ıslandığımı da hissediyorum ama olmuyor işte. Eşim başlarda anlayışlı iken artık üstümdeyken elimi kolumu tutarak, bana bağırarak zorla ilişki kurmaya çalışıyor, bir kez yüzüme tokat bile attı. Korkumdan tepki veremiyorum, o üzerime boşalsın da rahatlasın diye elimde olmadan kasılı halde duruyorum, bacaklarımın arasındayken ağrı çekiyorum. İkinci ayda eşim durumumuzu, ilişki kuramadığımızı ablasına söylemiş, ablası da benimle konuştu ve vajinusmus olduğumu söyledi. Kardeşinin kızgın ve öfkeli olduğunu, bana şiddet uygulamaması konusunda uyardığını, birkaç ay sabırlı olmasını söylemiş. Görümcem çok iyi birisi, aramız da iyi. Tesetürlüyüm ve muhafazakar aileleriz, eşim kendisinin gelmeyeceğini ancak ablasıyla birlikte kadın bir doktora gitmemi istedi. Ablasıyla birlikte doktora gittik, çok zor muayene oldum, ter attım resmen. Doktor muayenenin normal olduğunu söyledi, psikoterapi önerdi ama Devlet Hastanesinde randevu ayarlayamadık. Bu arada görümcem dilatör ve kayganlaştırıcı sipariş etti, internetten aldık ama en küçük boyutu bile ilerletemiyorum. Bir sürü porno video izledim ve ilişkinin ne kadar kolay olduğunu gördüm, kendime güvenim geldi ama iş gerçeğine gelince yapamıyorum. Şiddet gördüğümün ertesi günü bir arkadaşıma açıldım, o da üstte sen kendin dene dedi. Bu da olmadı, iki üç dakika içime alayım diye uğraşırken eşim erken boşaldı ve penisi söndü. Bana küfür etti, bağırdı, çağırdı sonra üstünden attı. Kendimi savrulmuş paçavra gibi hissediyorum. Son bir aydır yalnızca oral yapıp elimle eşimi boşaltıyorum, yine tokat yerim diye korkuyorum. Eşimi durduran tek şey ablası galiba. Ağrı kesici haplar, uyuşturucu kremler, rahatlatıcı bitkisel çaylar da bir işe yaramadı. Yaşadığım yer küçük bir yer ve imkanlar sınırlı. Eşim de ben de aslında eğitimli insanlarız ama 4 aydır sinir harbi yaşıyoruz. Sorunu çözene kadar ne yapayım da şu adamı durdurayım diye danışmak istedim. Vajınusmuslu arkadaşların eşlerinin tepkileri nasıldı? süreci nasıl yönettiler acaba? Sabırla okuyup yorum yapanlara şimdiden teşekkürler.
Konu sahteNeyin kafasını yaşıyorsunuz anlamıyorum gerçekten. Böyle biriyle boşanmak için neyi bekliyorsunuz. Sizinle beraber doktora gelmeye bile tenezzül etmiyor, psikolojik şiddet uygulayıp en mahreminizi döküyor. Eşiniz dinden imandan haberdar olsa size şiddet uygulamaz.
Nasıl yani sahteKonu sahte
Uydurma yani, gerçek dışı. Burada var olan bir üyenin 2. Üyeliğiyle açılmış uydurma bir konu.Nasıl yani sahte
Desene millet boşuna yazmışUydurma yani, gerçek dışı. Burada var olan bir üyenin 2. Üyeliğiyle açılmış uydurma bir konu.
Bende ilk 4 ay ilişkiye giremedim eşim ne kadar üzülsede takma kafana zamanla halolur dedi hep ben ağladığım da teselli etti bazen sinirlendiği anlar da oldu ama şiddet asla olmadı ben vemacine uyuşturucu sprey ve uyuşturucu krem sürerek yendim sıfır acıydı hiçİki yıldır dışarıdan izlediğim bu sitenin çok kişiye yardımcı olduğunu gördüm. 24 yaşımdayım, eşim 26 yaşında, 4 aylık evliyim ve vajinusmusum. Evlendiğimizin ilk gecesi kasılmam ve bacaklarımı açamamam nedeniyle ilişki kuramadık. Bir ay boyunca iki üç günde bir denemelerimiz sonuç vermedi, ne kadar kendimizi hazırlasak da penis vajenime değer değmez kendimi çekiyorum, eşimi itiyorum. Endişeli bir hal ile ağlamaya başlıyorum. Aslında ön sevişmemiz iyi, ıslandığımı da hissediyorum ama olmuyor işte. Eşim başlarda anlayışlı iken artık üstümdeyken elimi kolumu tutarak, bana bağırarak zorla ilişki kurmaya çalışıyor, bir kez yüzüme tokat bile attı. Korkumdan tepki veremiyorum, o üzerime boşalsın da rahatlasın diye elimde olmadan kasılı halde duruyorum, bacaklarımın arasındayken ağrı çekiyorum. İkinci ayda eşim durumumuzu, ilişki kuramadığımızı ablasına söylemiş, ablası da benimle konuştu ve vajinusmus olduğumu söyledi. Kardeşinin kızgın ve öfkeli olduğunu, bana şiddet uygulamaması konusunda uyardığını, birkaç ay sabırlı olmasını söylemiş. Görümcem çok iyi birisi, aramız da iyi. Tesetürlüyüm ve muhafazakar aileleriz, eşim kendisinin gelmeyeceğini ancak ablasıyla birlikte kadın bir doktora gitmemi istedi. Ablasıyla birlikte doktora gittik, çok zor muayene oldum, ter attım resmen. Doktor muayenenin normal olduğunu söyledi, psikoterapi önerdi ama Devlet Hastanesinde randevu ayarlayamadık. Bu arada görümcem dilatör ve kayganlaştırıcı sipariş etti, internetten aldık ama en küçük boyutu bile ilerletemiyorum. Bir sürü porno video izledim ve ilişkinin ne kadar kolay olduğunu gördüm, kendime güvenim geldi ama iş gerçeğine gelince yapamıyorum. Şiddet gördüğümün ertesi günü bir arkadaşıma açıldım, o da üstte sen kendin dene dedi. Bu da olmadı, iki üç dakika içime alayım diye uğraşırken eşim erken boşaldı ve penisi söndü. Bana küfür etti, bağırdı, çağırdı sonra üstünden attı. Kendimi savrulmuş paçavra gibi hissediyorum. Son bir aydır yalnızca oral yapıp elimle eşimi boşaltıyorum, yine tokat yerim diye korkuyorum. Eşimi durduran tek şey ablası galiba. Ağrı kesici haplar, uyuşturucu kremler, rahatlatıcı bitkisel çaylar da bir işe yaramadı. Yaşadığım yer küçük bir yer ve imkanlar sınırlı. Eşim de ben de aslında eğitimli insanlarız ama 4 aydır sinir harbi yaşıyoruz. Sorunu çözene kadar ne yapayım da şu adamı durdurayım diye danışmak istedim. Vajınusmuslu arkadaşların eşlerinin tepkileri nasıldı? süreci nasıl yönettiler acaba? Sabırla okuyup yorum yapanlara şimdiden teşekkürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?