Bu yazıyı yazdığıma hala inanamıyorum..Hiç umudum yoktu ama imkansız değilmiş..
Geçen yıl haziran ayında evlendim..Düğün stresinden midir bilmem reglim erken geldi o sebepten 2-3 gün birlikte olamadık zaten biraz korkuyordum da işime geldi böyle olması..Sonra o malum an geldi olmadı tabi ki heyecandandır dedik gitmedik üzerine..Aradan kaç ay geçmişti hala mı heyacan demeye başladım artık..Eşim vajinismus olabileceğimi söyledi araştırdım internetten bu rahatsızlığın her şeyi vardı bende..Hiç olmayacak asla birlikte olamayacağz demeye başladım hep..Doktora gidelim dedim eşime hiç yanaşmadı geçer zamanla dedi, sonra tayin işi filan çıktı ertelendikçe ertelendi.. Bir gün yine o malum haldeydim denedk yapamadık ağlama krizleri falan filan.. interneti açtım bu soruna çözüm ararken bu işi tek seansta çözebilen birinin olduğunu gördüm arayıp randevu aldım ne olursa olsun dedim eşime de ben gidicem sen ne yaparsan yap diye sert çıktım o da kabul etti tamam gidelim dedi.aradan bi kaç saat geçti nasıl oldu hatırlamıyorum Allahıma şükürler olsun bu sitede buldum kendimi.Güncel olup olmadığına baktım herkes benmle aynı derdi yaşıyordu çok şaşırmıştım bu illetin bu kadar çok kişide olması ne yalan söyleyeyim beni rahatlattı.1 ay okudum dışardan bütün sayfaları yeneleri,başarı öykülerini,hamile kalanları..İyice umutlanmıştım mayıs ayında üye oldum,hemen sela karşıladı beni arrdından umut,cilekli,zeala filan burda kim varsa destek olmaya çalıştılar onların gazıyla egzersize başlamaya karar verdim.Yapamayacağımı düşüne düşüne geçtim egz. başına.İlk kulak çubuğuyla yapanları okumuştum,zar kaygım vardı ama artık tak etti canıma eşimi çağırdım utana sıkıla anlattım böyle böyle, bu şekilde atlatanların olduğunu anlattım pek sıcak bakmadı ama reddetmedi de.Neyse birlikte başladık egzersize o yanımdaydı en azından kan gelirse görsün istedim, ilk denemem başarılıydı aldım çubuğu bacaklarım titredi biraz ama çok sevinmiştim demekki oraya isteyince bir şeyler girebiliyordu.Küçük bi adımdı ama benm dönüm noktam oldu.İkinci denememde orda bir terslik olduğunu farkettik 2 ufak delik vardı netten kızlık zar çeşitlerine baktım septalı hymene çok benziyordu.Doktora gittik nihayet ''evet septan var bu şekilde de ilişki olabilir ama siz hiç zorlamamışınz bile'' dedi..İstersem operasyonla alabileceğini söyledi.Hç düşünmeden kabul ettim sonrasında sorunsuz ilişkiye girebileceğimi düşünüp ama malesef bi işe yaramamıştı sadece giriş daha belirginleştiği için egzersizlerim kolaylaşmıştı..Bi kaç kez yine denedik ama iş oraya glince ben yine kaçıyordum.Sonrasında boy boy sparatlar yaptım bulundugum ilçede 1 tane eczane vardı zar zor bi jel buldum hemen başladım egzersizlere..5 cmle başladım sonra git gide kalınlaştı bi peçete,bi kağıt havluyla 1 er cm kalınlık yaptım her defasında en az 10 dk içimde bekletiyordum aparatı 10 kez de git gel yapıyordum .sela sağ olsun aynı soruları 40 kez sormama rağmen bıkmadı usanmadı bekledi başımda.10 cm e kadar geldim başta zorlansamda zamanla cok rahat yapar oldum.İyi ki de terapiste filan gitmemişim aynı şeyleri yapacaktı o da parmak egzersizleri filan..İstediği bi dünya para yanımıza kaldı.Burda bir sürü doktor var gerek kalmadı terapistlere :) Bizi bizden başka kimse anlayamaz ki..Neyse araya ramazan grdi eşimde sertleşme sorunu çıktı derken 1 ayımız da gitti arada..
Bayramı annemlerde geçirecektik ev de kalabalık orda birllikte olabileceğimz aklımdan bile geçmedi..Eşim denemek istedi olmadı tabi yine se..medi. Kendine kızdı bana bağırdı filn uyudum ben o tv seyrediyordu başka odada sonra geldi uyandırdı beni sırnaşmaya başladı istemedim ilk ama vazgecmedi hadi dedim bismillah önce sadece ucu girdi o şekilde git gel yapıyorduk başta şart koymuştum birden ittirmek yok yavaş yavaş diye sonra birden deli gücü geldi galiba ittirdim kendimi ona doğru hafif bi sızı oldu girmişti ama ben hala inanmıyordum elimle kontrol ettim yoktu ama nasıl bir hisse yok girmedi diyordum.Oldu aşkımmm dedi ben çok tedirgindim uyumayanlar var duyacaklar diye çık hemen dedim 1 yılın özlemi var ne çıkması be dedi 15-20 kez git gel yaptı jel yoktu kayganlık da olmadı fazla kastım kendimi de o yüzden çoook azıcık acıdı ama sabrettim tuttum kendimi öyle mutluydu ki engel olmak istemedim.. O gece uyuyamadım heyecandan çok tuhaf bir duyguydu..Söylediği sözler bile daha bir anlamlı geldi,gözlerinde ki ışıltıyı görmek her şeye değerdi..Hele ki kendini eksik hissetmek nasıl bir his hepimiz biliyoruz, o yükten kurtulmak öyle rahatlatıcı ki..Dilerim hepiniz yaşarsınız.Umudunuzu yitirmeyin ne olur aşılmayacak bir dert değil 1 yıl belki cok uzun bir zaman değil ama yazık geçen günlerimize.. Hayat çok kısa mutluluk ertelenir mi hiç? Bizler mutluluğumuzu erteliyoruz..Bu yükü taşıyan kimse kalmaması dileğiyle..Desteği olan,olmayan bizler için emek harcayan bütün meleklerimize sonsuz teşekkürler.. İyi ki varsınız