Vajinismusu Nasıl Yendik? Başarı öykülerimizle birbirimize destek olalım:)

Merhaba kizlar,

ne yalan söyliyeyim bu Konuda yalnizin saniyordum :)
daha dogrusu sorunumun adinin Vajinusmus oldugunu bilmiyordum ve gercektende sorunun bende oldugunu saniyordum...
Eylül 2010 da evlendim... her cinsel iliskide agridan dislerimi sikmak zorunda kaldim, cünkü sorunun bende oldugunu düsünerek kendimi gevsetmeye calisiyordum.
Ama ayni sorun Jinekolagda kontroldede yasandi...

Kusura bakmayin bütün sayfalari tek tek okuyamadim tam olarak nasil Tedavi oldugunuzu ve hangi aletler kullandiginizi, bunlari nerden temin ettiginizi ögrenebilirmiyim?

inanin bana okadar mutluyumki suan, en büyük derdim olan sorunum cözülecek diye.

Sevgilerimle
 
tedavi mi, uyguladığına tedavi denirse anlatayım tabi telde aradığımda güven veren ses konu olumlu konuşması ve süslü sözlerle kişiye özel tedavi vs. duyunca uça uça gittim=) ama malesef tedavi olamadım ilk önce kendi parmak sokuyor sonra en küçük dilatörü sokuyor, git gel yapıyor sonra sana bırakıyor öyle çalışıyorsun sonra senden çıkarıp kendin sokmanı istiyorki otel yada evinde de çıkarıp sokabilmen gerek ertesi gün bir büyüğünü sokuyor şeklinde, eğer bacak açmazsan kızarak kontrol altına almaya çalışıyor şukadarını söyleyebilirim dr.luk birşey yokmuş hatta benim orada çok canım acıdı doktr çünkü kastığım halde zorla soktu hiç sakinleştirmedi aksine azarladı:KK43: ama evde 1 haftada yenme seviyesine geldim ve şuanda aştım zaten ben bu forumu 2 yıldır takip ediyordum ama ilk 1 yıl yapamam diye üye bile olamamıştım lütfen siz de daha fazla uzatmadan 1 haftada bu forumda kendiniz sıkı çalışarak aşabiliriz dilerseniz yardımcı olurum yada diğer başlıkta yazın orada mutlaka benden daha tecrübeli arkadaşlar var onlar da yardımcı olurlar seve seve ben bu hafta aştım ve bu yüzden miydi uykusuz gecelerde döktüğüm gözyaşları dedim

canım cok teşekkür ederim benim psikologumm cok iyidi azarlamaz insanı sakinleştirirdi ama bazı sorunlarım oldugundan yapamadım ama yapmaya kararlıyım ona gitmeye devam edecegim zaten aynı zamanda egzersizleri yapacağım cevabın şçin sağol
 
canım cok teşekkür ederim benim psikologumm cok iyidi azarlamaz insanı sakinleştirirdi ama bazı sorunlarım oldugundan yapamadım ama yapmaya kararlıyım ona gitmeye devam edecegim zaten aynı zamanda egzersizleri yapacağım cevabın şçin sağol

dilersen diğer başlıkta yaz şekil itibariyle de yardımcı olsun ya da ben de nasıl egzersiz yaptım anlatabilirim
 
tedavi mi, uyguladığına tedavi denirse anlatayım tabi telde aradığımda güven veren ses konu olumlu konuşması ve süslü sözlerle kişiye özel tedavi vs. duyunca uça uça gittim=) ama malesef tedavi olamadım ilk önce kendi parmak sokuyor sonra en küçük dilatörü sokuyor, git gel yapıyor sonra sana bırakıyor öyle çalışıyorsun sonra senden çıkarıp kendin sokmanı istiyorki otel yada evinde de çıkarıp sokabilmen gerek ertesi gün bir büyüğünü sokuyor şeklinde, eğer bacak açmazsan kızarak kontrol altına almaya çalışıyor şukadarını söyleyebilirim dr.luk birşey yokmuş hatta benim orada çok canım acıdı doktr çünkü kastığım halde zorla soktu hiç sakinleştirmedi aksine azarladı:KK43: ama evde 1 haftada yenme seviyesine geldim ve şuanda aştım zaten ben bu forumu 2 yıldır takip ediyordum ama ilk 1 yıl yapamam diye üye bile olamamıştım lütfen siz de daha fazla uzatmadan 1 haftada bu forumda kendiniz sıkı çalışarak aşabiliriz dilerseniz yardımcı olurum yada diğer başlıkta yazın orada mutlaka benden daha tecrübeli arkadaşlar var onlar da yardımcı olurlar seve seve ben bu hafta aştım ve bu yüzden miydi uykusuz gecelerde döktüğüm gözyaşları dedim

o nasıl dr muş öyle ya,ben psikolojik destekle yenmiştim sadece işaret parmağımla ödev yaptım sadece ve dr hep konuştuk ne kadar büyük diyordu yeni doğan bebekleri gösterdi bana bak dedi bunlar nasıl çıkıyor diye ve zorlu süreçi yendik inşallah sizde atlatırsınız.
 
gerçekten nasıl egzersiz yaptıgını anlatırsan cok sevinirim

bu başlıkta sadece başarı öyküleri var ya egzersizler için diğerine gel vajinismusu nasıl yendik olan başlığa, ben şanslıydım dilatörlerle çalıştım normalde parmak yada kulak çubuğu ve mumla çalışılıyor streç folyo ile kaplanarak
 
İşte hikayem….
Eşimle görücü usulü tanıştık, benim evlilikle ilgili korkularım vardı, evlenmek istemiyordum, üç senenin sonunda tamam dedim, evlendik. Düğünümde hiç ağlamadım, çünkü eşimin beni üzmeyeceğinden emindim, çok rahattım. Düğünden önce de konuşmuştuk, ilk gece yorgun oluruz diye yapmayacaktık, onun da rahatlığı vardı. Düğün bitti otele gittik, uyuduk, ertesi günde çıktık dolaştık, daha sonra beklenen an geldi, ben çok tedirgindim. Eşim namaz kıldı dua etti, sonra ben namaz kıldım, başladım dua etmeye, düğünden önce de o gece çok önemli, ilk birleşmeden önce dualar kabul olur, o gece Allah evlenen çifte nazar eder, perdeler kalkar, Allah'ın çok hoşuna giden birşeydir helalinle o işi yapmak, bizim içinde dua et diyen bir sürü insan vardı. Bir sürü dua ettim, garip duygular içindeydim, ettim de ettim, bitirdiğimde eşim uyumuştu :)))))))))))
Ertesi gün denedik olmadı, eşimin canı sıkıldı, benim elimden bir şey gelmiyordu, açtı tv seyretti.
Daha sonraki günlerde sen hazır olduğun zaman yaparız boşver falan dedi, bu sırada sürtünmeli sev..meyi keşfettik, böyle bir ara devam ettik.
Daha sonra eşim gitgide benden uzaklaşıyordu, her akşam tv seyrediyordu ve çok lüzumlu haller dışında konuşmuyordu. Sesini ancak arkadaş ortamında duyuyordum :KK43:(((.
Evlendikten üç ay sonra Maldivlere gittik. Orda da eşim otel odasından çıkmadı, sürekli tv seyretti, ben havuzda denizde yalnızdım, ilk birlikteliğimi orda yaşamak istemiyordum, bunu reddediyordum orda kanamam çok olursa doktor bulmak ve derdimizi anlatmak zor olacaktı. Dönüşte Dubai ‘den bir laptop aldım. (Bunun çok büyük bir hata olduğunu sonradan farkettim.)
Eve döndük , eşim bu defa da sürekli bilgisayar oynuyordu, bilgisayarı son kalan paramla almıştım, düğün borçlarından dolayı sıkışıktık, kendi elimle kendime neler etmiştim.
Canım sıkılıyordu evde, eşim duvar gibiydi, ne yapsam dikkatini ve ilgisini çekemedim :KK43:
Daha sonra kampanyayla taksitle bende bir bilgisayar aldım ve eve internet bağlattım, cinsellik konusunda birşeyler okumak istiyordum, neyi yanlış yaptığımı bilmiyordum ve öğrenmek istiyordum.
İnternetin açıldığı gün kkdan vajinismus olduğumu öğrendim :KK43:(.
Ağlayarak içeri geldim, eşime ben va… ismini bile söyleyemiyordum :KK43:(, hani şu haydar dümenin bahsettiği ve benim her duyuşumda kanalı değiştirdiğim hastalık!!!! Eşim bana sarıldı, öptü, önemli değil biz hallederiz dedi.
Bir psikoloğa veya psikiyatriste gitmeyi önerdim ama asla kabul etmedi, kendi başımıza hallederiz, gidip kimseye özelimizi anlatma, ayrıca bu iş için doktor doktor, hastane hastane gezmeni istemiyorum dedi.
Aradan aylar geçti, on aylık evliydim, eşim iyice ilgisizleşmişti, dikkatini çekmek için bir sürü gecelik, tavşan kız kıyafeti, zeyna elbisesi vs aldım oryantal danslar denedim ama sürtünmeli sev..melerden eşim artık haz etmiyordu, aslında açık açık bir şey de söylemiyordu, yine ilgisizdi. En sonunda ben artık psikoloğa gitmek istiyorum, Ankara’ da İstanbul’da bu hastalığı 3-5 günde çözen psikologlar varmış, senelik iznimizi bu şekilde kullanabiliriz dedim. Eşim istemedi, izinde tatile gittik, bir süre daha yalan oldu.
kk da kızlar vajinismusla ilgili şeyler yazıyorlardı ama tek başıma bu hastalığı yenebileceğimi sanmıyordum.
En sonunda bir psikolog buldum ve gittim, psikolog önce eşinle aranızdaki iletişim problemini çözücez, aranızda konuşulmayan şeyler var, ilişki bitmiş ve herkes kendi dünyasına çekilmiş dedi, önce ilişikiyi yeniden örücez vajinismusa sonra geçicez dedi. İşte kötü günler o zaman başladı, eşimle tartışmaya başladık, tartışmalar bir kısır döngü gibiydi, ben yalnızca ilgi istiyordum, o herşeye bir bahane buluyordu, gecem gündüzüme karıştı. Neden böyle olmuştuk anlamıyordum, üstelik beni deli gibi severek, üç yıl peşimde koşarak almıştı :KK4:, bunun için miydi herşey? Herşey bu kadar mıydı? Halbuki evlenmeden önce ne kadar mutluyduk, saatler yetmiyordu, ayrılık çok zor geliyordu, evin içinde buz gibi bir hava vardı, üşüyordum resmen.
Psikologda artık aile terapisini bırakalım vajinismusa geçelim dedi, bu defa ben istemedim, acaba bizim sorunlarımızı vajinismusu çözmek çözecek miydi?
Başka çarem yoktu egzersize geçtik ama ben depresyona girdim, bir parmaktayız ama perişan haldeyim, psikoloğa gitmek daha beter ediyor, rahatlatmıyor beni… Üstelik altı aydır psikoloğa gidiyorum, psikoloğa gittim psikolojim bozuldu :KK43:…..
Artık dayanamıyordum, bir psikiyatriste gidip, bana ilaç yazmasını istedim, hiçbirşey hissetmek üzülmek istemiyorum :KK43: artık dedim, biraz konuştu benimle ve vajinismusun neden bu kadar uzadığını sordu.
Çileklipuding: Ben boşanmak istiyorum, eşim çok ilgisiz :KK5:.
Psikiyatrist: Bu yaşadığınız evlilik değil, hele bir karı koca olun ondan sonra düşünürsünüz.
Çilkeklipuding: Eşim çok ilgisiz.
Psikiyatrist: Bak sana çok ilkel birşey söyleyeceğim, benim olanı sahiplenirim. Birçok erkekle konuşursun, gülersin, otururursun, yemek yersin ama kocanı diğerlerinden ayıran şey yatak odasıdır. Anladın mı?
Çileklipuding: Beni mutlu etmiyor, beni üzüyor.
Psikiyatrist: Sen onu mutlu et ki o da seni mutlu etsin...
Ayrıca doktor bambaşka dünyalarda olduğumuzu, hiç ortak yönümüzün olmadığını, belki cinsellikle evliliği götürebileceğimizi söyledi.
Daha sonra eşimle beraber gittik.
doktor bir eşimle bir benimle konuştu.
Çileklipuding: Şöyle şöyle olaylar oldu, eşim beni çok üzdü.
doktor: (eşime dönerek..) ne diyorsun, etrafında dönüp, senin ilgini çekmeye çalışan bir kadın, üstelik çok da dişi, bu konuda sen ne düşünüyorsun?
(Ben daha önce eşimin karşısında striptiz, tavşan kıyafetleri, zeyna kıyafeti vs vs çok şey denemiştim, doktora anlatmıştım eşim yokken :)
Eşim: Kem küm. (konuşamadı)
doktor: Nasıl oluyor, güzel başlıyor değil mi? Sonra ne oluyor, iş birleşmeye gelince seni itiyor değil mi? Her seferinde reddedilmek güzel bir duygu mu?
Eşim: (Afallamış görünüyor, yüzü çok tuhaf) Hayır, güzel bir duygu değil.
Doktor: dişiliğini yatağa yansıtamıyorsun...
Bu laflardan sonra anladım ki sıra bende. Bu işin düğüm noktası vajiyi yenmek, başka türlü olmaz. Çünkü ben öncesinde vajiyi yensem de eşimle aramız düzelmeyecek gibi geliyordu. Belki de bu da bir kaçıştı, bir ertelemeydi. Ama çok tedirgindim :18:, iş başa düşmüştü, ne yapacağımı şaşırdım, sorun bendeydi, benim yüzümden bu haldeydik, nasıl yenecek, nasıl yapacaktım. doktor dilatörü uzattı. O ne? dedim yüksek sesle. doktor bana baktı ellerin titriyor dedi. Aslında farkında değildim ama korkuyordum.
........
Daha sonraki günlerde parmak egzersizlerine devam ettik, ben dilatörden korkyordum, eşimin parmağı ile deniyorduk, bu hem ona alışmam ve güvenmem içindi hem de daha rahattım.
İki parmaktan sonra doktor artık p...s denemelerine geçeceğimizi söyledi, bir tuhaf oldum, doktor gün geçtikçe seni daha mutsuz görüyorum dedi, tedirginliğim hat safhadaydı, korktuğum gün gelmişti, yüksek bir yere çıkıp suya atlamak üzere olan ve vazgeçen biri gibi hissediyordum :18:. doktor anksiyete giderici bir ilaç verdi. Eve döndük.

Ertesi gün eşim heyecanlıydı. denemek istiyordu, ben çarşambaları bir işe başlamam , bana pek uğurlu gelmiyor, başladığım işler yarım kalıyor, eşime denemek istemediğimi söyledim, eşimde doktordan gazı almış, sen bu kadar anlayışlı olduğun için böyle uzuyor demiş ya doktor, neyse ısrarcı oldu, yatakta üstüme çıktı, ağlamaya başladım. İçeri gittii başarısız bir denemeydi :KK19::KK19:.
Perşembe günü ilaca başladım, ve gerçekten iyi geldi, cesaret verdi bana p..s başını içime alabildim
Cuma yine bir deneme p...s başı giriyor, c.tesi doktoru aradım, ilerleyebilir miyiz dedim, doktor senin izin verdiğin yere kadar olur dedi.
C.tesi eşime tam birleşme istiyorum dedim, eşim panik oldu, heyecandan sanırım tutuldu , bense herşeyin mükemmel olmasını istiyordum, ev biraz dağınıktı eşime otelde denemek istiyorum dedim, valiz hazırladım, kuaföre gittim saçımı topuz yaptırdım :115:. Tepeden tırnağa bir hazırlık yaptım. Eşim gerilmişti sıra ondaydı. Üstelemedim, bugün kalsın dedim. pazar, pazartesi de öyle geçti.

Salı günü işteyken bu akşam bu iş bitecek dedim kendime, ilaca devam ediyordum. Eşime birşey söylemedim. Akşam eve geldim, etrafı topladım beyaz bir geceliğim vardı, hacdan 100 küsür dolar gibi benim için pahalı olacak bir rakama almıştım, hiç giyinmemiştim, ilk geceme saklıyordum. Onu hazırladım, abdest alıp, namaz kıldım, eşime namaz kılmasını ve dua etmesini söyledim. Pek isteksizdi yine de yaptı.
“Allahım! Beni ve eşimi birbirimize karşı bereketli kıl. ِAllahım! Eşimin benden rızıklanmasını (faydalanmasını) benim de ondan rızıklanmamı sağla. Allahım! Bizleri bir arada tuttuğun sürece hayırda tut ve ayırırsan da hayır üzerine ayır.” :KK69:
Bu duayı yüksek sesle beraberce okuduk, sonra eşim alnımı öptü ve malum işe başladık :KK17:.
Fazla vakit kaybetmek istemiyordum bu kadar gazı almışken, kayganlaştırıcı sürdük ve eşimin üstüne çıktım. Ben üstte o altta bu pozisyonda denedik, yavaş yavaş içime aldım acımaya başladı, daha fazla uzatmak istemedim, geri de dönmek istemiyordum, ağırlığımı üzerine verdim ve pıt diye girdi :KK19: , kızlar çok kolay oldu, bu kadar kolay olacağını tahmin etmemiştim, bir süre öylece bekledik. Eşim git gel yapmak istedi, izin vermedim, bu gecelik bu kadar yeter :KK23: , Oldu da bitti işteeee :nazar::nazar::nazar::nazar:

Sadece biraz cesaret lazımmış, başka hiçbişey yokmuş
Eşim inanamadı, yine olmaz diye düşünüyormuş, ben biliyordum olacağını, çünkü kararlıydım :KK15:.
İki sene sonra oldu, cinsel hayatımızdan sonra İnşallah evliliğimizde düzelir, ve herşey yoluna girer….

Şunu da söyleyeyim kk nın da çok faydası oldu, baktım burdaki birçok arkadaş da eşi ile problemler yaşıyorlar, yine de egzersizlerine devam ediyorlar, bu bana çok büyük güç verdi. Hele avatara duvaklı resim koymak ve vajinusmusu yendiğinde duvağını açmak, çok anlamlı geldi, adının altın harflerle yazılması, burdaki arkadaşların birbiri ile dayanışması, bunlar gerçekten insanı motive eden şeyler....

Başlamak bitirmenin yarısıdır ve başarıya giden yol çalışmak, çalışmak, çalışmaktan geçer, korkularınızın üstüne gidin diyorum ve yazımı bitiriyorum :KK16:
:KK42:
 
dilersen diğer başlıkta yaz şekil itibariyle de yardımcı olsun ya da ben de nasıl egzersiz yaptım anlatabilirim

bende on aydır çekiyorum bu hastalığı gerçekten uyku falan kalmadı egzersizlerde banada yardımcı olursanız çok sevinirim çünkü çok orkuyorum dokunamıyorum bile bir türlü yapamam gibi geliyor:KK43:((
 
kizlar ben 15 nisanda yendim vajinismusu diger sayfada yaziyor buraya yazmayi unutmusum :KK1::KK1: kisaca yazmak istiorum simdi..

esimle severek evlendik dugun gecesi yapamadik sonraki gecelerde oyle derken 5ay gecti..artik dayanamadim once doktora gidip muayene oldum bi sorun olmadigini ogrendim sonra 14subatta ilk defa yazdim buraya arkadaslar sagolsun cok yardimci oldu.. ilk once aynayi alip inceledim ıkınınca nasil acildigini gördüm ufacıktı korktum..nasill yapicam egzersizleri diyee.. sonra serce prmakla basladim jel sürüp.. baktim yavas yavas oldu ertesi gün isaret parmaga gectim oda oldu sonra iki parmak yaptim sonra üc parmak.. hergün en az 1bucuk saat calisiodum.. sonra mumdan aparat yaptim arkadaslarin dedigi gibi.. 7 cm 8 cm 9 cm 10 11 12 cm oldu esimle denedik ilk yaptigimizda olmadi bi kac kez daha denedik gene olmadi sonra 15nisan pazar günü once egzersiz yaptim 12 cm le sonra esimi cagirdim aparati cikarinca p..s i hemen soktuk ve girmisti inanamamistim cok mutluydum esime iki de bi oldu mu oldu mu diye sordum sonra baktim olmustu.. kanama fln da olmadi bundan sonra da olurmu bilemem.. egzersizlerle 2ayda yendim Allaha sükürrler olsun..

simdi herkesin dedigi gibi egzersizle yenilmeyecek bi hastalik degill.. gercekten aci yok bisey yok.. ertelemeyin artik ve egzersizlere ara vermeden devam edin..Allahim yardimciniz olsun insallah..
 
Iste buda benim hikayem..
Bundan bi sene 3 ay önce evlendim esimle.. Istemedigim bir evlilikti.. Esim Türkiyeden buraya damat geldi.. Ve bi sene boyunca bizimle ayni evde kaldi, tabi hiçbir yakinlasma olmadi, zaten sürekli babamin kontrolü altindaydik.. O bir seneyi bana zindan etmisti.. Hep nasil evlenirim ben bununla.. Nasil mutlu olurum düsüncesiyle heba ettim kendimi.. çok ugrastim nisani atmak için ama buna ailem müsade etmedi.. Kaçip gittim olmadi.. Intihar etmeye tesebbüs ettim olmadi.. Ne yaptiysam olmadi.. Kismetimde varmis diyerek kaderime küstüm.. ( iyikide böyle olmus iyikide kaderime küsmüsüm çünkü bana sonradan güldü kaderim.. )Ailem bile nekadar mutsuz oldugumun farkindayken, esimin anlamsiz hareketlerine anlam veremezken, onlarda bu isin olmasini istemezken, yinede evlendirdiler beni.. Bi insan bosanmak için evlenirmi.. Evet ' BEN ' evlenip ayrilcaktim.. Nasilsa ondan sonra ailemin söz hakki kalmaz kendi basimin çaresine bakarim düsüncesindeydim.. Nerden bilebilirdim ki ayrilmanin bukadar kolay olmayacagini.. Dügün gecemde stüdyoya gittik ve resim çekildik.. Kameraman bana bugün senin en mutlu günün neden gülmüyosun neden suratin asik.. Resimler çok kötü oluyo dedi.. Zorla gülümsemeler.. Aklim hep gecedeydi.. Istemedigim birine ait olcaktim.. çok dua ettim ins regl olurum ve bi bahanem olur diye ama :) Olmadi malesef.. Neyse eve geldim.. Törenler baslamis kameraman beni çekiyo.. Surati asik geline iltifatlar yagdiriyo.. çok güzel olmussun gelin hanim :) Buna bile gülemedim.. Geçtim oturdum.. Sürekli aklimda ' GECE ne olcak acaba ' ..

Aglamaya basladim.. odama çiktim ve anilarimi tazeledim.. Ben ' dik kafali, ben vurdum duymaz, Ben' kimseye minnet etmeyen, Nasil olurda aile zoruyla evlenirdim nasil olurda elim kolum bagli mutsuzluga sürükledim kendimi.. Asagidan beni çagirdilar inmek zorunda kaldim.. Duvagimi örttüler.. Kalbimdeki o çirpintilarin haddi hesabi yoktu.. Mutluluk, huzurdan degil.. Acidan.. Erkek kardesim geldi.. Ve kusagimi takti.. Ben herkese darildigim için, ailemin mutlulugumu umursamadigi için aglamicaktim!! Zor tuttum kendimi.. Sahte gülücükler saçmaya çalisiyodum etrafa adeta.. Sonra kameraman demezmi ' Hadi gelin vedalas ailenle' .. Can evimden vurdu beni.. Yikti geçti suan bile kalbimin atisi hizlandi.. Babam ne olursa olsun aglamicam derdi.. onun gözlerinin içindeki o pismanligi, o sululugu görünce dayanamadim babama sarilirak agladim.. Bekledim.. KIZIM gitme demesini bekledim.. Yok söylemedi.. Babamin koluna girdim.. ve evin kapisinin önüne geldik.. Malum trabzonluyuzya kapinin önünde kemençeci horon çaliyo.. Herkes mutlu.. Ben mutsuz..
Kapinin önünde havai fisek gösterisi yapildi o sirada babamla kapinin önünde bekledik.. ve yerdeki kirmizi hali yanmaya basladi.. Alev ates.. küllerini bana savurdu rüzgar.. Baba dedim.. Ve basladim aglamaya ' kurbanin olayim yollama beni, bak bu bi isaret olsa gerek ne olursun.. Kulun köpegin olurum yollama.. Aglastik öylece.. Neyse salona gittik.. Vs vs.. Gece oldu ve annem babam yanima geldi.. Akilli olun, nasihat fasli.. Aglayarak eve geldim.. Sadiçlarla birlikte.. Gitmesinler diye elimden geleni yaptim ama onlarda kalkip gidince esimle yalniz kaldim :KK43::KK43:
Neyseki üsüttüm, hasta oldum, buna bile sevindim oh bi bahanem vardi.. Esim tamam bu gece yatip dinleniriz.. Yarin deneriz dedi.. Neyse ertesi gün denicektik izin vermedim.. içimden gelmiyordu.. Sanirim ozamanlar vajinusmus degildi bu.. Istememekti.. insan ait olmak istemedigi bi insana kendini nasil biraksinki.. Evlendik o 1 hafta içinde ailemi aradi ve kiziniz beni reddediyo dedi.. Ki bu onun en büyük kabusu oldu.. Ailem o gece bize geldi.. Ve birsürü bagirsma tartisma.. ben iyice kendi kabuguma çekildm.. Bi baba nasil konusur bunu kiziyla.. onlarda çok zor durumdaydi.. ama ben yapayalnizdim kimse anlamadi.. en çokta annemden anlayis beklerdim.. ama yok.. o esime bagla kollarini, yap zorla! dedi..


böyle bi sözden sonra kime siginabilirdimki.. Gel zaman git zaman 1 seneye yaklastigimizda ancak aramizi düzeltebildik.. Ben hiç tedavi olmaya yaklasmadim o 1 sene içinde, çünkü tedaviye baslasam ne fayda.. Ben istemiyorum! ..

Diceksinizki bütün bunlari neden anlatiyosun yendin artik.. Bu olaylarin izi beynimden hala silinmedi.. Bunca zorluga ragmen sustum sabrettim ve basardim.. Rabbim sabredenlerleymis..
O gün bugündur hep aradi ailem hep baski kurdular oldumu oldumu diye.. Esim baktiki düzeliyorum yavas yavs çok pisman oldu söyledigine..
Bu bi sene boyunca hep ailemin zoruyla jinekologlara, psikologlara, gitmedigim doktor kalmadi.. Fayda etmedi çünkü ' BEN ISTEMIYORDUM '
Bundan 5 ay öncesine kadar cinsel terapiste basladim.. Ona derdimi anlatmak beni rahatlatmiyodu.. öylesine gidiyordum..
siteye 31.01.2012 tarihinde üye oldum.. Buna 2 ay siteyi okumaktan sonra cesaret edebildim.. çok utandim.. Nasil ya derdim hep burda özelini açmak çekinmeden utanmadan sormak.. Nerden bilebilirdimki bu site sayesinde yenecegimi..
Burayla tanistiktan sonra cinsel terapistteki tedavim dahada bi olumlu geçmeye basladi..
Yalniz sanirim yasadiklarimdan dolayi ön sev..melerde kriz yasardim.. Bunu atlatmak benim için çok zor oldu.. ama çok sükür..
Cinsel terapisste esimle birlikte konusmak bana çok iyi geldi.. çünkü ne düsündügünü bana anlatmazdi hiç.. içini dökmezdi.. Aramizdaki buzlar erimeye basladi yavas yavas.. ikimizde hatalarimizi anlayip önce onlari düzelttik.. Ve evlilik nasil güzellesir neler yapilmalidir diye arayisa girdik.. Hersey çok güzel oldu..
Ve artik ' BEN ISTEDIGIM ' için terapi yanit verdi..
Burayi sadece okudum bi süre.. Kizlarin israriyla egzersize basladim.. Serçe parmak.. çunku kulak çubugunla yon bulmakta zorlandim.. Tabi bu arada cinsel terapiste söylemedim ona kalsa egzersize daha çok vardi.. ( tabi bi ay öncesine kadar biraktim terapisti çünkü bana birtek burasi cesaret veriyodu) Oturdum yere.. Bacaklarimi açabildigim kadar açtim.. Karsima mavis aynami aldim büyüteç tarafiyla önce ikindim baktim açiliyo orasi..
Ve Snowflaken, Gulsevdam, Sela msnden bana gaz veriyo bi taraftan :) Allah onlardan binkez razi olsun.. Her güzellik onlarla olsun.. Ve oldu.. hemde burnumdan nefes aldim bi veriste girdi tüm parmagim.. Aaaaaa beni o gün görcektiniz.. kalktip çocuk gibi evde kosuyorum zipliyorum hiç acimadi hiç.. Ben sinekten kaçan bi insanim yaa düsünün..
Neyse regl girdi araya.. sonra yine basladim, bi günde serçe, isaret parmagi, orta parmak.. Sicak bi dustan sonra çok rhat aldim bunlari.. Gitgellerde oldu.. sonra bikaç damla kirmizi vardi.. Ve egzersizi biraktim.. bu kirmizi kahverengiye dönüstü ve 1buçuk hafta sürdü.. Doktoru arayip sordum, ya ara kanamadir dedi yada kizlik zarindan..


Neyse sonra ben parmaktan tirstim ve set siparis ettim.. Ki bu siparis olayina girmek istemiyorum birsürü engel birsürü zorluk :KK70: Zealea sagolsun melegimmm onun sayesinde kavustum sete.. Tabi set gecikmeli geldi burda bayram oldugu için.. Biz zealea ile herGün acaba geldimi merakliyla heycanlaniyordukk.. Set geldi gelmeden bi iki gün önce regl oldum.. Bu arada birsuru aksilk saçimi boyatim derken kafam yandi doktorluk oldum.. Daha yeni yeni iyilesmeye basliyo, bulasik yikarken elimde tabak kirildi ellerim paramparça oldu.. Zehirlendim acillere düstüm.. Yüce Rabbim hepsini bi arada verdiki egzersize sira gelince bi engel çikmasin diye :KK70:
Neyseeeeeeeeeeeee beklenen o gün.. Reglim bitti.. ve ben birsürü kayganlastirici aldim.. Hiçbi engel çikmamasi için her önlemi almaya çalistim.. Aparatlari yikadimmmmmmm.. Ve Zealea sagolsun disiplin koydu.. Hergun saatlerce çalisacaksin dedi.. Uzun bi süreligine oturdum egzersizin basina.. ilk iki boy.. hedef buydu.. Zealea msnden yazmiski bak görürsün pazartesi 3. boya geçeceksin. :KK70: bende ona sürpriz yapmak istedim ve 4. boya geçtim.. Hemde bi gunde.. Toplamda 6 boy vardi.. Ve sonuncusu 12 buçuktu.. 4. boy 8 cmdi.. ya inanamadim nasil olur ilk basta sadece halka gibi biyere takiliyo.. bi bu zorluyodu.. ama öyle dayanilmicak bi aci degilki.. bekliyosun derin nefes aliyosun derin nefes veriyosun ve itiyosun zaten o halkadan geçtigini hissedince gerisi pit diye içeri giriyo.. Pazar günü 4 saate yaklasik egzersiz yaptim.. Ve 5. boyuda denemek istedim.. 10 buçuk cm lakin yapamadim.. olmadi.. geçemedim o halkayi neyse yoruldugum için olmamistir dedim ve egzersize son verdim.. ERtesi gün yani dün.. 4 . aparati yani 8 cm'i kolayca aldim.. beklettim.. Saga sola yaptim.. Git gel.. Zealea sagolsun.. Saniye tuttu ve 6 set yaptirdi bana.. ilkinde gitgel sanirim 1 dakika sürmüstü.. 10 kez git geli nekadar bi sürede yaptigima bakti ve en sonuncu sette 17 saniyede yapmistim hrh 10 gitgeli.. Sonra 20 tane gitgele çikardi ve 20 tane gitgelide 20 saniyede yapinca 5. aparata geçtim.. Tabi bu sonuncu aparat oldugu için vermis oldugu heycan apayri.. Bunu alirsam kendi kafamda yenmis olcaktim.. Ve zorladi tabi.. Bastaki o halka ufff yinemi sen ya.. Ama sen beni yenemiceksin halka ben senin boynunu bükecem bugün dedim ve ittim.. orda biraz beklemek derin nefes alip vermek yetiyo.. Ve aldim.. Ama bi yirtilma hissi vardi devam edemiyodum baski hissi vardi.. Bekledim.. geçti .. ittim yine yandi acidi bekledim geçti.. bu sekilde 5. boyu içimde 1 saate yakin beklettim bütün gün bununla çalistim..


Esim isteydi aksam 10 buçukta gelcekti.. bende kendimi hazirladim bu aksam olcak bu is diye.. o gelmeden bi saat önce basladim egzersize yine.. Sonra baktim çok yoruldum vajim sizliyo e saatler boyu çalisinca dedim ara vereyim.. ( Bu arada Zealea ve Kalbim4mevsim msnden cesaretlendiriyo gereken bilgileri veriyorlar söyle yap böyle yap diye) Tedirginlik yoktu çünkü ' P..S aparattan daha yumusak ve daha kolay söylentileri vardi akliimin bi kösesinde hep.. Bu 5 . alabildiysem onuda alirim rahatligi vardi.. Saat 10.15 heycan basti kalbimin atisi hizlandi.. Napicam ben, napiyorum ya dedim resmen bu güne kadar hep kaçan ben, ben davet ediyodum esimi resmen denemeye :KK70: Hala kendimdeki bu cesarete akil erdiremiyorum.. Esim geldi kapiya vuruyo.. Tabi bende seslendim gel diye anahtari vardi ben yerde uzanmis bi sekilde bacaklarim kendime dogru çekik aparat içimde bekletiyorum hadi hazirlan dedim esime.. Gayet sakin ve rahat gözükmeye çalistim Sonra kabus basladi.. :KK43: çok zor oldu.. Neden hemen anlatiyim; Esim geldi dusa girdi.. Heycanlandi herhalde..
sonra geldi yanima.. Dedimki bak önce anlasalim.. Prez. takmani istiyorum çunku haplarimi su son zamanlarda duzensiz kullandim hamile kalmak istemiyorum yenmeden dedim.. Ve kontrol bende olcak dedim.. Itmiceksin kendini.. hadi simdi hazir olda gel dedim :KK43: demez olaydim.. Kendisi sert..meyi saglayamadi.. Strese girdi.. kapiilara yumruk geçirmeye basladi.. Ben DOGAL OLSUN istiyorum dedi!!!!!Bagirip çagirdi.. dedimki benden dogalligi nasil beklersin.. yok ön sev..me olcakmis yok aparat olmicakmis içimde.. dedim iyi ozaman sen bunlari kabbullenene kadar bende bisey yapmiyorum bundan sonra!

Sonra öleydimde bugünü yasamasaydim diye söylenmeye basladi ben çikiyorum 2 saat fln gelmem dedi bagirdim çagirdim nereye gidiyosun nedir derdin,, ya prez.. sorun ediyo onu taktigimda olmuyo dedi.. ii dedim ozaman takma!!!! neyse çikardi yine kendisi sert..smeyi saglayamadi.. dedimki lanet olsun gel çikardim aparati tamam dedim bu gece yapmicaz.. rahat ol.. dediki ya sen beni sartliyosun illaki bu gece olcak diye deneme diyosun ya haydaa dogal olsun diyo hiç beklemedik bi anda al diyo içine iyi oldu ben sanki 2 senedir rhat iliski yasiyorum ve pit diye alcam içime.. Dedimki ben sartlamiyorum sadece denemek istiyorum bugn olursa olur olmazsa yarin olmazsa ertesi gun.. ben çikiyorum diye israr etti kapiya çikti biraz hava aldi geldi.. Ya bu is olur yada biter gibi bi söz etti.. çok darildim.. Hemen kalktim eger bukadar kolaysa bitirmek bitsin dedim hadi defol git.. çocuk gibi nazlaniyosun.. Bu kalkmayan bisey degil biliyosun! nedir bu korku nedir bu saçmalik ya dedim.. ben öyle söylemek istememistim diye gönlümü almaya çalisti.. Sonra yanima geldi özür dileyip beni yalniz birakma dedi.. Sakinlesip uzunca konustum teselli ettim.. Böylece baslattik ön sev..Meyi ve sertlesme oldu.. altta denedim pek rahat olmadi.. esim kendini itiyodu ister istemez.. hepte yatarak çalismistim.. ama bi cesaret belki olur diye üsste denedim elimle basini yerlestirdim ve sakin hareket etme dedim.. yavas yavas derin nefes alip vererek oturmaya basladim üstüne ama sirtim dönük yapamadim kayip gidiyodu popoya dogru p..s yüzüm yüzüne bakiyodu.. o halkaya geldik ve bekledim.. derin nefes aldim verdim ve o halkayi geçtim.. sonrasi ilerlemiyodu girmiyodu daha fazla naptim hafif çikardim p..s git gel seklinde tekrar oturdum daha çok girdi bu sekilde hepsini aldim ve bikaç defa nefes ver p..s çikar nefes al p..s al yaptm.. sonra evet oldu heycaniyla sarildik birbirimize.. çikardim sonra dedimki tamamdir dedi hadi gel bidaha yapalim dedim yok aciyo daha yapamam neyse bendede vardi istek bakim tekrar olcakmi diye hani tesadüf olmadigini bileyim.. Ve yine oldu.. Daha rahat oldu.. nasil girdi anlamadim.. sonra yine bunu 4 kere yaptim.. Pes etmis olsaydik ederdik.. Küsseydim kaderime yine küserdim ama hersey insanin kendi elindeymis birazcik disimi sktm ve bundan yarim saat sonra ne aparat ne bisey tamamen dogal basardim.. hep aparati çikarip p..s alcam diye sartlamistim ama baktim esim elden gidiyo sabrettim üstesinden geldik.. eger öyle biraksaydik yapmasaydik bütün gece ikimizede zindan olcakti ve sonrasinda tekrar cesaret edemicektim.. Demem suki sansa birakmayin sartlari biraz zorlayin emin olunki oluyo.. önemli olan esleri teselli ederek.. onlarin sertlesmesini saglayacak seyler soylemek.. Miki'sini sevmek yani.. açik oldu ama .. Zealea bana ögretti bu sözü Miki evet :) bundan sonra bana sordugunda nerdeydin diye MIKIdeydim dicekmisim Hihi :KK70:

Esimin beni alnimdan öpüp artik bitti gülüm, artik benimsin demesine bedeldi Tüm bunlar!

böyle iste kizlar.. Hep erteledim hep kaçtim.. Bi senemi verdim demicem çünkü ben o bi sene içinde hiçbi ugras hiçbir çaba içeresinde degildim hep kaçtim.. istemiyordum.. Son 5 aydir ISTEDIM ve ugrastim.. Sonunda bende basardim.. Belki klasik olcak ama bu sözü gerçekten içten ve inanarak söylüyorum ben yaptiysam herkes yapar.. doktorlar bile çok nazli çok tatli canli oldugumu soyluyorlar.. en ufak bi aciya dayanamam.. Ama bunun üstesinden geldim..

Sakin ertelemeyin.. sadece 48 saatte basardim.. imkansiz degilmis.. Darisi bütün vajinusmuslu arkadaslarima.. Hepiniz kurtulun bu illetten artik..

Ben belki 21 yasimdayim ama öyle seylerle büyüdümki anlatsam roman olur.. Bu yasimda sabredip susmayi ögrendim.. Sabredince herseyin dahada güzel oldugunu ögrendim.. Geçici bi dönem geçirmisim.. Ve hepsi bi ders oldu bana..

Beni bu sitede karsilayan nazimi çeken derdimi dinleyen bana cesaret veren, umudum bittiginde beni tekrar ümitlendiren Herkese tskr ediyorum:
Zealea, Snowflaken, Gülsevdam, Belit06, Kayraözlem, Sela, Fokurtu, Kalbim4mevsim, Sessizcekimsesizce, Trinity, Candy, RabisRabis, Cileklipuding,Yaramazpisi, Panterr, Mutlu1988 ,Kemre; 8 senenin ardindan bana imkansiz oldugunu gösterdin..


ARkadaslar gerçekten suan unuttugum isim varsa lütfen heycanima verin hepinizi çok ama çok seviyorum keske imkanimiz olsa biyerde bulusabilsek.. En büyük istegim..
Allah hepinizin gönlüne göre versinnnnnn CANLARRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR:KK16:
 
Bende buraya yazmamışım kızlar hikayemi anlatayım bende :)
6 yıllık flört sonucu 2 ekim 2011 sevdigim adamla hayatımı birleştirdim..o zamana kadar ailemden hep meşhur erkek milleti hikayelerini dinlemiştim...babam anneme pek iyi davranmayan maço erkeklerdendi küçüklüğümde..her türlü eziyeti görmüştü belki annem..o yüzden annem için evlilik ve cinsellik iğrençti..bizede böyle yansıttı ister istemez..babam her zaman benim sevgilimdi,kahramanımdı.ne kadar dayagını yesemde babamdı canımdı..ama erkekler kadınlara kötü davranır,kadın nefret ederdi..böyleydi bu düzen..eşimi tanıdım lise yıllarında..oda bizim oralıydı aileler tanıdıktı..neyse sevgili olduk bz.eşimin elimi tutması nerdeyse seneler srdü.erkekler kötüya neden tutsunki elimi.hem istemiyorum hem seviyorum..derken evlendik düğünde suratım 5 karıştı...babamdan ailemden ayrılmak el evine gitmek zordu,beni kötü şeyler bekliyodu..annemin hep bahsettiği igrençlikler benım başıma gelecekti,korkuyodum...o gece 5de tatile gidecektik özel arabamızla.düğün bitti kaynanamlara gittik,sonra annemlere gittim son defa görmek istedim belki.valizimle ordan çıkışım hala gözümün önünde..evimize geldik ağlaya ağlaya.istemedim hiç bişey yapmak.aslında korkum yoktu ama yorgundum.ertesi gün balayındayık..denedik.yapamadım kastım kendımı sankı orası boşluk değil bir duvar var..olmadı tam 6 ay böyle geçti.bu sürede annemler biliyordu sadece.ne yaptım ne ettim olmuyordu.eşim onu artık sevmediğimi,bi gün onu bırakıp gideceğimi düşündüğü için istemediğimi sanıyordu..buna inandırmştı kendını.derken bu siteyi buldum...
kulak çöpü parmak egzersizlerini duyunca gözlerim yerinden fırladı.oda neydi nasıl olabilirdi böyle bişey.kulak çöpünü alabilsem zaten p...side alabilirdim.
kabullenme sürecim oldu bi kaç gün.sonra denedim kulak çöpünü.girdiğini farkedince hem korktum hem sevindim garip bir duyguydu...sonra 2 kulak çöpü,parmak derken orta parmakta kaldım...ilerleyemedim. bir gün eşime dedimki deneyelim bugün illa olacak diye şartlandırmayalım sadece akışına bırakalım dedim tamam dedi..işten geldim eşim aradı elektrkçiler gelecek diye tamam dedim.eşim geldi elektrikçiler yarım saat sonra gelecekti..hadi gel biraz deneyelim beş dk dedi :) akşam daha iyi deneriz falan dedi.tamam dedim.bu arada anestol diye bi krem duymuştum onu aldım.eşimin p...s ini jelledim ve kendıme anestol krem sürdüm.ben üstteyken denedik veee oldu tam değil ama serçe parmak boyunda neredeyse girmişti.2-3 damla kan geldi..canım yanmamaıştı ama...ertesi gün yine denedik tamamını aldım yine ama bu sefer canım baya yanmıştı ve çok fazla kan gelmişti..korktum istemedim daha yapmak zarar gördüğümü düşündüm.ve 1 hafta ara verdik..yine denedik bu sefer yine aynısı..en fazla kan bunda gelmişti...nedenını biliyordum aslında.çünkü direk onu yapıyorduk kendımızı hazırlamıyorduk hiç bir şekilde..yine ara verdik ve bu sever ön sev...e yaptıkk hiç bişey anlamadım girdiğini bile hissetmedim desem yeridir...o günden beri sorunsuz oluyor..iki kardeş gibi değil karı-kocaydık artık..sevdigim adamın karısıydımm bu güzel bir duygu..sizden tek istediğim sakın korkup kasmayın en önemlisi bu...ordan bebek bile çıkıyor onu düşünün :))
 
bende 1 aylık evlıyım..ama sadece kagıt uzerınde...bu konuları okurken bıle ıcım oyle kotu oluyorkı elım ayagım uyusuyor sankı bahsederken...:KK43: yenmek ıstıyorum
 
BU DA BENİM BAŞARI HİKAYEM. ÇOK UZUN OLMAMASINA DİKKAT ETTİM AMA BU KADAR BECEREBİLDİM....

Eşimle bir dönem aynı ortamda çalıştık o öğretmen ben de o zamanlar atamam olmadığı için ücretli öğretmenlik yapıyordum. Eşim, 2 sene peşimden koştu ben de ona karşı ilgisiz değildim. 2 sene sonra çıkmaya başladık ve yaklaşık 1 sene çıktık. 1 seneden sonra evlenmeye karar verdik.

2004 yılı Ağustos ayında evlendim. Severek evlendik. Öncesinde birçok korkularım vardı ama ben her genç kızın yaşadığı korkular olarak görüyordum. Çocukluğumdan tutun gençlik zamanlarımda cinsellikle ilgili istemeden birçok yanlış bilgiler edindim. Yok kilitlenme olan çiftler hastanelik olmuşlar, yok heryer kan vs. oluyor, birkaç gün yürünemez şekilde çok acıyor. Zaten benim ağrı eşiğim çok düşüktür, iğneden korkarım, kan aldırmaktan çok korkarım...Bir de bunları duydukça daha da kötü oldum. Hatta düğün günü benden birkaç hafta önce evlenen arkadaşım, yanıma gelip bu gece acıyı göreceksin diye söyleyip gülüp geçti. Düğün olup bitmişti, benim aklımda hep o işin nasıl olacağındaydı. O gece olmadı. Olmamasını yorgunluğa, ilk gecenin verdiği strese bağlamıştık ve sonrasında da olmadı.

Birkaç haftalık evliyken, tv'de vajinusmus olayı konuluşuluyordu. Konuk çiftin bu sorunu 7 aydır çözülememiş. Bana 7 ay o kadar uzun gelmişti ki. O bayana çok üzülmüştüm ve ben kendi kendime yok canım benim o kadar sürmez demiştim. Ama şimdi görüyorum ki benimkisi çok daha uzun sürmüş.

Evlendikten 1-2 sene içinde hep kendi yöntemlerimizle çözmeye çalıştık bu işi. İnanır mısınız içki içmeyen ben bir gecede bir küçük rakı şişesi bitirdim. Yeterki daha rahat olayım diye. Zil zurna sarhoş olmuştum ve o ona gelinceye kadar herşey güzel gidiyor (ön sev...) ama o ana gelince direkt başka bir insan oluyordum. Kasıyorum, ağlıyorum, itiyorum,...vs. Sonra H.Dümen macerası, o reçeteyi aldığımda o kadar sevinmiştim ki anlatamam, başarmıştım diye bakıyordum ve diyordum ki bu reçeteyi herkesle paylaşacağım. Ama malesef o da bir hüsran, hayal kırıklığı....Her hayal kırıklığı beni biraz daha uçuruma sürüklemişti...Hep geriye gidiyordum üstelik eşimle de problemler başlamıştı.

Git gide ruhsal olarak çöküntüye uğruyordum. Tabi bu arada eşimle olan tartışmalar bitmiyordu. Sonra bir psikoloğa gittik. 1 sene boyunca hemen hemen her hafta gittik. Her seferinde yeni yöntemler, yeni görüşmeler....vs.oldu ama yine başarısızlıkla sonuçlandı.

Bu sırada babam vefat etti. 51 yaşındaydı. Ölümü yakıştıramadım, aniden kalp krizi sonucu kaybettik. Çok üzüldüm en büyük ve tek evli çocuğu olarak ona bir torun verememiştim, Torun sevgisi görmemişti...

Vee çöküntü oldu. Bir gece yine eşimle tartıştık. Ayrı odalarda yattık. Ben aldım Zanax diye bir ilaç (psikiyatr vermişti ve küçücük hapın yarımını kullan demişti). Ölmek istiyordum artık herşey bitsin diyordum ama bir yandan da intiharın çok büyük bir günah olduğunun bilincindeydim. Uykuya daldım, belki de o kadar ilaçtan da bana birşeyler olabilirdi normalin 10 katı içmiştim. Sağolsun eşim yine yanımda yoktu. Geceleyin hiç yanıma gelmemiş benim o halimi sabah gördü. Belki de sabah ölümü bulacaktı. Sabah uyandım ölmemiştim ama kendimde değildim gereksiz yere durup durup gülüyormüşüm...

Yerli yersiz ağlamalar başladı. Arkadaşlarım, teker teker hamile kalmaya, çocuk doğurmaya başlamıştı. Ve ben bırakın çocuk doğurmayı, cinsel birleşme olayını bile becememiştim. Kendimi çirkin, bir işe yaramaz bir ucube gibi hissediyordum.

Yıl 2007 MAYIS. Bir arkadaş doğum yapmıştı, hastaneye bebek görmeye gitmiştik. Hastane odasındayız, hayırlı olsun diyorum. Arkadaşım için tabiki seviniyorum ama kendime kahrediyorum. Ya belki de arkadaşım birşeyler olduğunu anlamıştır. O kadar yapmacıktım ki, rol bile yapamadım. Hastane odasından nasıl çıktığımı anlatamam, kendimi zor tuttum ağlamamak için. Hastane dışına çıkar çıkmaz caddesinin ortasında hıçkıra hıçkıra ağladım. Eşim ne olduysa iyi bir anına rastgeldi sanırım normalde beni pek umursamaz, duygularımı anlamaz o bile vicdana geldi o anda. Elimi tuttu o da üzüldü sanırım benim için...Sanırım diyorum çünkü onun benim için üzülebilme ihtimalinin oluduğunu bile düşünmüyordum. Çünkü gerçekten bana bu işi başarmam için destek olacağına iyice uçuruma sürüklüyordu. Kaç kere pencereyi açıp atlamak istedim bilemezsiniz, ben bile bile artık sayısını unuttum...

Yıl 2007 KASIM. Bu hastane meselesinden sonra işyerinden arkadaşımın hamile olduğunu öğrendim. Allahım herşey üzerime üzerime geliyordu. Her yer hamile kadın, bebekle doluydu sanki. Algıda seçicilik oluşmuştu, nerde hamile kadın veya bebek var gözüm onlara takılıyordu.

Bu arada adet gecikmesi yaşıyordum ama önemsemiyordum. Adet gecikmesini bile farketmedim o kadar bitkin, mutsuz bir vaziyette yaşıyordum ki.

Yıl 2008 OCAK. Artık öleyim de kurtulayım diye düşünüyordum. Anormalleşmeye başlamıştım artık. Sinir krizleri, gerekli gereksiz ağlamalar...Bazen evde pencereyi açıp kendimi boşluğa bırakasım geliyordu. Çok zaman aklımın başından uçtuğu zamanlar olmuştur.

Birgün iş dönüşü otobüste bir baygınlık geçirdim. Kendime geldim eve gittim. Öncesinde herkes hamile misin diye soruyordu ama ben cinsel ilişki yaşamamıştım ki...Vücudumda değişiklikler farkediyordum, göğüslerim sertleşmeye başlamıştı ve kendimi inanılmaz yorgun hissediyordum. Birgün hamile misin diye soran ısrarlara dayanamayarak gebelik kiti aldım, Eve geldim gizlice banyoya girip testi yaptım. Çift çizgi çıkmıştı. Şok olmuştum, bu yanlıştır diyerek ertesi gün başka bir markanın kitini aldım onda da çift çizgi çıktı. Eşime söyledim çok önemsemedi hatta olamaz dedi...Birkaç gün sonra kan testi yaptırdım bana ne olduğunu öğrenmek için... Kan testi sonucunu beklerken tv açıktı şarkı çalıyordu;

Ah babam sağolsaydı, köşede otursaydı
Karlı bir dağ gibiydi, başımızda dursaydı
Babamı düşünüp hüzünlenip durdum. O an ismimi çağırdılar. Aldım kan sonucunu, orda "gebe" yazıyordu. O kadar aptallaşmıştım ki ve ben o "gebe" yazısını neye yorduysam, hemşireye "burda gebe yazıyor ne yani ben hamile miyim. gebe demek hamile demek değil mi?" diye aptal aptal sorular sormaya başlamıştım..Evet hamilesiniz dedi.. Ben şoklardayım, nasıl yani nasıl olur...Hemen eşimin aksine bebeğimi sahiplenmiştim. "AH BABAM SAĞOLSAYDIN DA TORUNUNU GÖRSEYDİN"

Kan testi yaptırmaya giderken o sene İstanbul'da kar yağışı had safadaydı. Yürüyerek gittiğim yerden aman çocuğa birşey olmasın diye taksiyle döndüm..Bu arada eşim hastaneye gebelik olup olmadığını öğrenmek için kan testi yaptırmaya gittiğimi biliyordu ve hiç aramadı.

Evet artık hamileydim. Melekti o meleğimdi...Hamileliğim yine sıkıntılı, tartışma içinde geçti. Her tartışmamızda "bu çocuk nerden oldu" sorusuyla karşılaşıyordum. Yarabbim diyordum bu çocuk doğduğu zaman bu stres altında nasıl bir çocuk olacak. Sağolsun eşimden hamileliğimde çok sinir krizlerine girmişimdir. Ben sahiplenmiştim, cinsiyeti belli olur olmaz kıyafetler almaya başlamıştım. Hamileliğimin sonlarına doğru odasını aldım. Gider gelir o boş yatağa bakardım. "Oğlum nasıl birşeysin sen, benim hayatımı kurtaran beni ölüme giden yoldan geri çeviren bir meleksin" der dururdum. Allah korusun ya bir kızgınlık halinde ölümü seçecektim ya da aklım başımdan tamamen uçaktı....

Hamileliğimin son dönemleri, artık nasıl doğum yapacağım stresi sardı. Sırf çatı kontrolü yapamadığım için nerdeyse aylarca tüm kontrollerimin olduğu hastanede doğumun olmayacağını söylediler. Ben çatı kontrolüne izin vermeyince doktor ben seni bu halde doğum yaptıramam git başka hastaneye dedi. Hastane koridorlarında karnım burnumda az ağlamadım.

Ve oğlum doğdu. Oğlum benim seni çok seviyorum. Beni hayata bağlayan tek şeydin sen. Oğlum doğduktan sonra çok mutlu oldum, artık herşey düzelecek ben de bu durumu aşacağım diye düşünüyordu. Oğlum 4 yaşına girecek hala olmadı olmadı. Her kavgamızda,
bu çocuk nerden çıktı, belki de benim değil,
sen de kadın mısın,
birşey alınacak diyorum sen onu almayı hakkettin mi,
biryere gidince süsleniyorum, dıştan sana bakan birşey zanneder seni
tatile gideceğiz sen aslında hakketmiyorsun ama neyse, tatilde birşey mi olacak sanki
bir yere götürüyor bak sen hakketmiyorsun ama ben yine seni götürüyorum tatile.....vs. vs. Zaten duvar olsa çatır çatır çatlar. Ben yine çok iyi dayanmışım.
Boşanmayı neden mi seçmedik bilmiyorum. Ben istedim yapamadım, yaptırmadı. Ben yapıp ne yapacaktım üstelik bir de çocuk vardı artık. Eşim de bütün söylediklerine rağmen bunu yapmadı. Yüreğinin bir yerlerinde belki de beni seviyordu...Belki de önceleri pek kabul etmese de çocuğunu seviyordu...

Ya ben aslında 8 sene boyunca hep ağladım sanırım, belki gözyaşlarım herzaman akmadı ama hep içten ağladım. Kimse bilmedi....taki Kanal D ekranlarına çıkana kadar. Eşime dedim seni tüm Türkiye'ye rezil edeceğim, belki senin kim olduğunu bilmeyecekler ama sana güzel bir sayacaklar dedim. Öyle de oldu sanırım...

Kanal D, Doktorum programına mesaj çektim. Onlar da aradan 1 sene geçti aradılar. Arayacaklarını hiç ummuyordum. Mesaj çekmiştim ama içimi dökmüştüm. Kamera karşına geçip konuşacağımı hiç düşünmemiştim. Düşüneceğimi söyledim, eşime sordum o birşey demedi. Çok ikilem arasında kaldım. Benim için çılgınlıktı bu. Rana Hanım sağolsun, beni çok rahatlattı, destek verdi. Ve ben de kabul ettim kanala çıktım. Program linki; http://www.youtube.com/watch?v=VİRÜS...İRÜSVİRÜSVİRÜS
Program sonrası, doktorla tanıştık. Ve tedavi süreci başladı. Her hafta ödevler verdi. Her ödev 1 hafta sürüyordu.
1.hafta Önce aynada vajiyi inceledim
2.hafta İşaret parmağıyla egzersiz
3.hafta İki parmakla egzersiz
4.hafta Üç parmakla egzersiz
5.hafta Üç parmak+eş bir orta parmağı
6.hafta Üç parmak+eş iki parmağı.

Eşim bu süreçleri genelde zorlaştırıyor, hatta bazı haftalar tekrar alıyordum. Şu kadınlar kulübü olmasa ben yine biraz zor yenerdim gibime geliyor. Bazen, ben kimin için uğraş veriyorum diyordum. Ben zaten cinsel ilişkisiz yaşamaya alışkınım, insan bilmediği bir duygu için hasret duymaz, ben bilmiyordum cinsel ilişkiyi eşim için de yapmayacağım, "artık egzersiz yapmayacağım" diyordum. Eşimin bu hareketleri beni oldukça geriletiyor ama kadınlar kulübünü açınca cesaret geliyor, enerji doluyordum. Artık beni eşim bile yıldıramaz demeye başladım. Bunu kendim için yapacaktım onun için değil.

Anneler gününden 1 gün önce, daha psikogun muayenesinin önünde, eşim bana dediki "Sen bu vajinusmus işini halledersin, sonra da menopoza girersin" Zaten evliliğimiz sürecinde bu tür sözler çok söylemiştir. Bana bir kere de yaparsın desin ya...Gerçekten kan beynime sıçramıştı, o an artık egzersizleri bırakmaya karar verdim. Eve gittik, konuştum...Dedim ki "Bu egzersizleri bırakmayacağım, bu vajinusmus sorununu halledeceğim seni bırakacağım" dedim. Ve ben egzersizleri yapmaya başladım. Eşimin 2 parmağı ödev verilmişti onu yapacaktım. Sonra bir anda bana bir kuvvet geldi ve cinsel birleşme oldu. EVET SONUNDA YAPMIŞTIM, ÇOK SEVİNÇLİYDİM OLMUŞTU SONUNDA. HİÇBİR ACI, AĞRI, SIZI YOKTU...BUNUN İÇİN Mİ O KADAR BEKLEMİŞTİM..

Eşim bu olayı yaptıktan sonra çok değişti. Şimdi o gözlem altında :). Pamuk gibi oldu MAŞALLAH. İNŞALLAH HEP BÖYLE DEVAM EDER. ALLAHIN İZNİYLE, EŞİM BÖYLE PAMUK GİBİ OLMAYA DEVAM EDERSE 2. ÇOCUK DÜŞÜNÜYORUZ :) :). Oğlum çok istiyor kardeş, "anne kardeşim olsun, onunla herşeyimi paylaşacağım" diyor. alışverişe çıktığımızda bebek elbiseleri beğeniyor. "anne bunu kardeşime alalım mı" diyor. Doğmamış çocuğa don biçmek buna denir herhalde.

Sağolsun burdaki arkadaşlar çok ama çok yardımcı oldular onlara milyonlarca teşekkür ederim. Onların başarı hikayelerini okudukça bana güç geliyordu.. snowflaken, zealea, sela1, çiçekrose, rabit,sessizcekimsesizce, E_lvan, Aykurt, çileklipuding, trinity_, veracroft, belit, rabisrabis, gulsevdam, DeliSevdam, kalbim4mevsim, candy34,kayraözlem,maviaraba,yardm,.... ve ismini unuttuğum bütün diğer arkadaşlarım(kusura bakmayın, şu an çok duygulu olduğum için isminizi hatırlamamış olabilirim) HEPİNİZE MİLYONLARCA KEZ TEŞEKKÜR EDERİM..SİZLER BENİM KAHRAMANIMSINIZ. SİZLERİN MESAJLARIYLA, SİZLERİN HİKAYELERİNİZLE ÇOK CESARETLENDİM....
 
BU DA BENİM BAŞARI HİKAYEM. ÇOK UZUN OLMAMASINA DİKKAT ETTİM AMA BU KADAR BECEREBİLDİM....

Eşimle bir dönem aynı ortamda çalıştık o öğretmen ben de o zamanlar atamam olmadığı için ücretli öğretmenlik yapıyordum. Eşim, 2 sene peşimden koştu ben de ona karşı ilgisiz değildim. 2 sene sonra çıkmaya başladık ve yaklaşık 1 sene çıktık. 1 seneden sonra evlenmeye karar verdik.

2004 yılı Ağustos ayında evlendim. Severek evlendik. Öncesinde birçok korkularım vardı ama ben her genç kızın yaşadığı korkular olarak görüyordum. Çocukluğumdan tutun gençlik zamanlarımda cinsellikle ilgili istemeden birçok yanlış bilgiler edindim. Yok kilitlenme olan çiftler hastanelik olmuşlar, yok heryer kan vs. oluyor, birkaç gün yürünemez şekilde çok acıyor. Zaten benim ağrı eşiğim çok düşüktür, iğneden korkarım, kan aldırmaktan çok korkarım...Bir de bunları duydukça daha da kötü oldum. Hatta düğün günü benden birkaç hafta önce evlenen arkadaşım, yanıma gelip bu gece acıyı göreceksin diye söyleyip gülüp geçti. Düğün olup bitmişti, benim aklımda hep o işin nasıl olacağındaydı. O gece olmadı. Olmamasını yorgunluğa, ilk gecenin verdiği strese bağlamıştık ve sonrasında da olmadı.

Birkaç haftalık evliyken, tv'de vajinusmus olayı konuluşuluyordu. Konuk çiftin bu sorunu 7 aydır çözülememiş. Bana 7 ay o kadar uzun gelmişti ki. O bayana çok üzülmüştüm ve ben kendi kendime yok canım benim o kadar sürmez demiştim. Ama şimdi görüyorum ki benimkisi çok daha uzun sürmüş.

Evlendikten 1-2 sene içinde hep kendi yöntemlerimizle çözmeye çalıştık bu işi. İnanır mısınız içki içmeyen ben bir gecede bir küçük rakı şişesi bitirdim. Yeterki daha rahat olayım diye. Zil zurna sarhoş olmuştum ve o ona gelinceye kadar herşey güzel gidiyor (ön sev...) ama o ana gelince direkt başka bir insan oluyordum. Kasıyorum, ağlıyorum, itiyorum,...vs. Sonra H.Dümen macerası, o reçeteyi aldığımda o kadar sevinmiştim ki anlatamam, başarmıştım diye bakıyordum ve diyordum ki bu reçeteyi herkesle paylaşacağım. Ama malesef o da bir hüsran, hayal kırıklığı....Her hayal kırıklığı beni biraz daha uçuruma sürüklemişti...Hep geriye gidiyordum üstelik eşimle de problemler başlamıştı.

Git gide ruhsal olarak çöküntüye uğruyordum. Tabi bu arada eşimle olan tartışmalar bitmiyordu. Sonra bir psikoloğa gittik. 1 sene boyunca hemen hemen her hafta gittik. Her seferinde yeni yöntemler, yeni görüşmeler....vs.oldu ama yine başarısızlıkla sonuçlandı.

Bu sırada babam vefat etti. 51 yaşındaydı. Ölümü yakıştıramadım, aniden kalp krizi sonucu kaybettik. Çok üzüldüm en büyük ve tek evli çocuğu olarak ona bir torun verememiştim, Torun sevgisi görmemişti...

Vee çöküntü oldu. Bir gece yine eşimle tartıştık. Ayrı odalarda yattık. Ben aldım Zanax diye bir ilaç (psikiyatr vermişti ve küçücük hapın yarımını kullan demişti). Ölmek istiyordum artık herşey bitsin diyordum ama bir yandan da intiharın çok büyük bir günah olduğunun bilincindeydim. Uykuya daldım, belki de o kadar ilaçtan da bana birşeyler olabilirdi normalin 10 katı içmiştim. Sağolsun eşim yine yanımda yoktu. Geceleyin hiç yanıma gelmemiş benim o halimi sabah gördü. Belki de sabah ölümü bulacaktı. Sabah uyandım ölmemiştim ama kendimde değildim gereksiz yere durup durup gülüyormüşüm...

Yerli yersiz ağlamalar başladı. Arkadaşlarım, teker teker hamile kalmaya, çocuk doğurmaya başlamıştı. Ve ben bırakın çocuk doğurmayı, cinsel birleşme olayını bile becememiştim. Kendimi çirkin, bir işe yaramaz bir ucube gibi hissediyordum.

Yıl 2007 MAYIS. Bir arkadaş doğum yapmıştı, hastaneye bebek görmeye gitmiştik. Hastane odasındayız, hayırlı olsun diyorum. Arkadaşım için tabiki seviniyorum ama kendime kahrediyorum. Ya belki de arkadaşım birşeyler olduğunu anlamıştır. O kadar yapmacıktım ki, rol bile yapamadım. Hastane odasından nasıl çıktığımı anlatamam, kendimi zor tuttum ağlamamak için. Hastane dışına çıkar çıkmaz caddesinin ortasında hıçkıra hıçkıra ağladım. Eşim ne olduysa iyi bir anına rastgeldi sanırım normalde beni pek umursamaz, duygularımı anlamaz o bile vicdana geldi o anda. Elimi tuttu o da üzüldü sanırım benim için...Sanırım diyorum çünkü onun benim için üzülebilme ihtimalinin oluduğunu bile düşünmüyordum. Çünkü gerçekten bana bu işi başarmam için destek olacağına iyice uçuruma sürüklüyordu. Kaç kere pencereyi açıp atlamak istedim bilemezsiniz, ben bile bile artık sayısını unuttum...

Yıl 2007 KASIM. Bu hastane meselesinden sonra işyerinden arkadaşımın hamile olduğunu öğrendim. Allahım herşey üzerime üzerime geliyordu. Her yer hamile kadın, bebekle doluydu sanki. Algıda seçicilik oluşmuştu, nerde hamile kadın veya bebek var gözüm onlara takılıyordu.

Bu arada adet gecikmesi yaşıyordum ama önemsemiyordum. Adet gecikmesini bile farketmedim o kadar bitkin, mutsuz bir vaziyette yaşıyordum ki.

Yıl 2008 OCAK. Artık öleyim de kurtulayım diye düşünüyordum. Anormalleşmeye başlamıştım artık. Sinir krizleri, gerekli gereksiz ağlamalar...Bazen evde pencereyi açıp kendimi boşluğa bırakasım geliyordu. Çok zaman aklımın başından uçtuğu zamanlar olmuştur.

Birgün iş dönüşü otobüste bir baygınlık geçirdim. Kendime geldim eve gittim. Öncesinde herkes hamile misin diye soruyordu ama ben cinsel ilişki yaşamamıştım ki...Vücudumda değişiklikler farkediyordum, göğüslerim sertleşmeye başlamıştı ve kendimi inanılmaz yorgun hissediyordum. Birgün hamile misin diye soran ısrarlara dayanamayarak gebelik kiti aldım, Eve geldim gizlice banyoya girip testi yaptım. Çift çizgi çıkmıştı. Şok olmuştum, bu yanlıştır diyerek ertesi gün başka bir markanın kitini aldım onda da çift çizgi çıktı. Eşime söyledim çok önemsemedi hatta olamaz dedi...Birkaç gün sonra kan testi yaptırdım bana ne olduğunu öğrenmek için... Kan testi sonucunu beklerken tv açıktı şarkı çalıyordu;

Ah babam sağolsaydı, köşede otursaydı
Karlı bir dağ gibiydi, başımızda dursaydı
Babamı düşünüp hüzünlenip durdum. O an ismimi çağırdılar. Aldım kan sonucunu, orda "gebe" yazıyordu. O kadar aptallaşmıştım ki ve ben o "gebe" yazısını neye yorduysam, hemşireye "burda gebe yazıyor ne yani ben hamile miyim. gebe demek hamile demek değil mi?" diye aptal aptal sorular sormaya başlamıştım..Evet hamilesiniz dedi.. Ben şoklardayım, nasıl yani nasıl olur...Hemen eşimin aksine bebeğimi sahiplenmiştim. "AH BABAM SAĞOLSAYDIN DA TORUNUNU GÖRSEYDİN"

Kan testi yaptırmaya giderken o sene İstanbul'da kar yağışı had safadaydı. Yürüyerek gittiğim yerden aman çocuğa birşey olmasın diye taksiyle döndüm..Bu arada eşim hastaneye gebelik olup olmadığını öğrenmek için kan testi yaptırmaya gittiğimi biliyordu ve hiç aramadı.

Evet artık hamileydim. Melekti o meleğimdi...Hamileliğim yine sıkıntılı, tartışma içinde geçti. Her tartışmamızda "bu çocuk nerden oldu" sorusuyla karşılaşıyordum. Yarabbim diyordum bu çocuk doğduğu zaman bu stres altında nasıl bir çocuk olacak. Sağolsun eşimden hamileliğimde çok sinir krizlerine girmişimdir. Ben sahiplenmiştim, cinsiyeti belli olur olmaz kıyafetler almaya başlamıştım. Hamileliğimin sonlarına doğru odasını aldım. Gider gelir o boş yatağa bakardım. "Oğlum nasıl birşeysin sen, benim hayatımı kurtaran beni ölüme giden yoldan geri çeviren bir meleksin" der dururdum. Allah korusun ya bir kızgınlık halinde ölümü seçecektim ya da aklım başımdan tamamen uçaktı....

Hamileliğimin son dönemleri, artık nasıl doğum yapacağım stresi sardı. Sırf çatı kontrolü yapamadığım için nerdeyse aylarca tüm kontrollerimin olduğu hastanede doğumun olmayacağını söylediler. Ben çatı kontrolüne izin vermeyince doktor ben seni bu halde doğum yaptıramam git başka hastaneye dedi. Hastane koridorlarında karnım burnumda az ağlamadım.

Ve oğlum doğdu. Oğlum benim seni çok seviyorum. Beni hayata bağlayan tek şeydin sen. Oğlum doğduktan sonra çok mutlu oldum, artık herşey düzelecek ben de bu durumu aşacağım diye düşünüyordu. Oğlum 4 yaşına girecek hala olmadı olmadı. Her kavgamızda,
bu çocuk nerden çıktı, belki de benim değil,
sen de kadın mısın,
birşey alınacak diyorum sen onu almayı hakkettin mi,
biryere gidince süsleniyorum, dıştan sana bakan birşey zanneder seni
tatile gideceğiz sen aslında hakketmiyorsun ama neyse, tatilde birşey mi olacak sanki
bir yere götürüyor bak sen hakketmiyorsun ama ben yine seni götürüyorum tatile.....vs. vs. Zaten duvar olsa çatır çatır çatlar. Ben yine çok iyi dayanmışım.
Boşanmayı neden mi seçmedik bilmiyorum. Ben istedim yapamadım, yaptırmadı. Ben yapıp ne yapacaktım üstelik bir de çocuk vardı artık. Eşim de bütün söylediklerine rağmen bunu yapmadı. Yüreğinin bir yerlerinde belki de beni seviyordu...Belki de önceleri pek kabul etmese de çocuğunu seviyordu...

Ya ben aslında 8 sene boyunca hep ağladım sanırım, belki gözyaşlarım herzaman akmadı ama hep içten ağladım. Kimse bilmedi....taki Kanal D ekranlarına çıkana kadar. Eşime dedim seni tüm Türkiye'ye rezil edeceğim, belki senin kim olduğunu bilmeyecekler ama sana güzel bir sayacaklar dedim. Öyle de oldu sanırım...

Kanal D, Doktorum programına mesaj çektim. Onlar da aradan 1 sene geçti aradılar. Arayacaklarını hiç ummuyordum. Mesaj çekmiştim ama içimi dökmüştüm. Kamera karşına geçip konuşacağımı hiç düşünmemiştim. Düşüneceğimi söyledim, eşime sordum o birşey demedi. Çok ikilem arasında kaldım. Benim için çılgınlıktı bu. Rana Hanım sağolsun, beni çok rahatlattı, destek verdi. Ve ben de kabul ettim kanala çıktım. Program linki; http://www.youtube.com/watch?v=VİRÜS...İRÜSVİRÜSVİRÜS
Program sonrası, doktorla tanıştık. Ve tedavi süreci başladı. Her hafta ödevler verdi. Her ödev 1 hafta sürüyordu.
1.hafta Önce aynada vajiyi inceledim
2.hafta İşaret parmağıyla egzersiz
3.hafta İki parmakla egzersiz
4.hafta Üç parmakla egzersiz
5.hafta Üç parmak+eş bir orta parmağı
6.hafta Üç parmak+eş iki parmağı.

Eşim bu süreçleri genelde zorlaştırıyor, hatta bazı haftalar tekrar alıyordum. Şu kadınlar kulübü olmasa ben yine biraz zor yenerdim gibime geliyor. Bazen, ben kimin için uğraş veriyorum diyordum. Ben zaten cinsel ilişkisiz yaşamaya alışkınım, insan bilmediği bir duygu için hasret duymaz, ben bilmiyordum cinsel ilişkiyi eşim için de yapmayacağım, "artık egzersiz yapmayacağım" diyordum. Eşimin bu hareketleri beni oldukça geriletiyor ama kadınlar kulübünü açınca cesaret geliyor, enerji doluyordum. Artık beni eşim bile yıldıramaz demeye başladım. Bunu kendim için yapacaktım onun için değil.

Anneler gününden 1 gün önce, daha psikogun muayenesinin önünde, eşim bana dediki "Sen bu vajinusmus işini halledersin, sonra da menopoza girersin" Zaten evliliğimiz sürecinde bu tür sözler çok söylemiştir. Bana bir kere de yaparsın desin ya...Gerçekten kan beynime sıçramıştı, o an artık egzersizleri bırakmaya karar verdim. Eve gittik, konuştum...Dedim ki "Bu egzersizleri bırakmayacağım, bu vajinusmus sorununu halledeceğim seni bırakacağım" dedim. Ve ben egzersizleri yapmaya başladım. Eşimin 2 parmağı ödev verilmişti onu yapacaktım. Sonra bir anda bana bir kuvvet geldi ve cinsel birleşme oldu. EVET SONUNDA YAPMIŞTIM, ÇOK SEVİNÇLİYDİM OLMUŞTU SONUNDA. HİÇBİR ACI, AĞRI, SIZI YOKTU...BUNUN İÇİN Mİ O KADAR BEKLEMİŞTİM..

Eşim bu olayı yaptıktan sonra çok değişti. Şimdi o gözlem altında :). Pamuk gibi oldu MAŞALLAH. İNŞALLAH HEP BÖYLE DEVAM EDER. ALLAHIN İZNİYLE, EŞİM BÖYLE PAMUK GİBİ OLMAYA DEVAM EDERSE 2. ÇOCUK DÜŞÜNÜYORUZ :) :). Oğlum çok istiyor kardeş, "anne kardeşim olsun, onunla herşeyimi paylaşacağım" diyor. alışverişe çıktığımızda bebek elbiseleri beğeniyor. "anne bunu kardeşime alalım mı" diyor. Doğmamış çocuğa don biçmek buna denir herhalde.

Sağolsun burdaki arkadaşlar çok ama çok yardımcı oldular onlara milyonlarca teşekkür ederim. Onların başarı hikayelerini okudukça bana güç geliyordu.. snowflaken, zealea, sela1, çiçekrose, rabit,sessizcekimsesizce, E_lvan, Aykurt, çileklipuding, trinity_, veracroft, belit, rabisrabis, gulsevdam, DeliSevdam, kalbim4mevsim, candy34,kayraözlem,maviaraba,yardm,.... ve ismini unuttuğum bütün diğer arkadaşlarım(kusura bakmayın, şu an çok duygulu olduğum için isminizi hatırlamamış olabilirim) HEPİNİZE MİLYONLARCA KEZ TEŞEKKÜR EDERİM..SİZLER BENİM KAHRAMANIMSINIZ. SİZLERİN MESAJLARIYLA, SİZLERİN HİKAYELERİNİZLE ÇOK CESARETLENDİM....

slm canımmmm ben mercan yeni üye ldum forum a senin adına çok sevindim... bende 7 senelik evliyim ve vajinismusluyum benim ümidim yok olmuyo ben yapamıyorum saolsun arkadaşlar yardımcı olmaya çalışıyolar..dün bugün kulak çöpüyle streç film sardım yaptım ama olmuyo pamuğa kadar giriyo gerisi itmeye çalışınca canım yanıyo eşim anlayışlı ama an geliyo bana kızıyo çok :KK43::KK43: napacagımı şaşırdım yardım edin nolur bana msn adresinizi verin ordan yazışalım nolurrrrr:KK43:çünkü benim evimde netim yok annemlere geliyorum müsait oldugumdayalvarırım size yardım edinn nolurr nolurrrr bu yazımı okuyan arkadaşlar lütfen msn adresinizi verin çünkü ben burdan yazamıyorum cvp gelene kadar duramıyorum pc başında yardım edin nolurrr:KK43::KK43:
 
eşimle çok uzun bi flört dönemi geçirdik...birbirini deli gibi seven bi çiftiz..ölürüz birbirimiz için,hayatımın en güzel şeyi o herşeyim benim eşim,çok çok seviyorum onu oda beni:)
evet flört döneminden sonra sıra geldi evliliğimize...geldiler istemeye ailem asla istemedi kabul etmedi tabi biz direndik..ben çok dediğim dedik biriydim,her dediğim olucak,ben herseye başarırım bugüne kadar benim isteyipte yapamadığım hiçbişey olmamamıştı,ben çok güçlüyümdür herseyin üstesinden tek başıma gelirdim,okulda her yerde tek başıma çok başarılıydım,her ortamda tek başıma ben vardım kendime çok güvenirdim bütün gözler herzaman benim üstümdeydi...ve tabiki yine başardım aileme ikna ettim.yüzükler takıldı ardından 1 yıllık nişanlılık dönemi ve benim memleketimde 10 ay önce düğün yapıldı.sonraki hafta eşimin memleketinde düğün yapılıcaktı bunun içlin balayımızı ertelemiştim düğünler biticek sakin kafayla balayı yapıcaktık bunun için 5günlük otelde kalıcaktık..ben çokkkkk mutluydum deliler gibi aşık olduğum adamla evleniyodum gurbete gelin gidiyodum ailem kimsem olmuyucaktı ama umrunda değildi düğünüm değil bayramdı sanki benim için.eşimin gözlerine baktıkça heyecanlanıyo mutlu oluyodum..ardında otel gittik hersey çok güzel hazırlanmıştı oda tambi balayı odasıydı eşim herşeyi düşünmüştü güller mumlar yatak giriş kapısından yatağa kadar olan heryer güllerle kaplıydı..heyecandan içim içime sığmıyodu..ve ön sevişme falan hersey çok güzeldi tam hayalimdeki gibi ama tam sıra oraya geldi kaldım ben tutuldum sanki ittim eşimi istemiyorum dedim eşim tamam sonra deneriz dedi yemek yedik kaldık dinlettik falan tekrar dededik yok olmuyo sonra tekrar tekara yine yokkk allahım ne oluyo dedim vajınısmus die bişey bilmioruz bile ben ağlıyorum kendimi yerden yere vuruyorum neden yapamıyorum diye sevdiği adamla evlenipote yapamayan tek ben varım diyorum yapamayan kadınmı olur diyorum mahvettim kendimi sonra eşim odaya bilgisayar ve internet şifresi istedi getirdiler.açtık baktıkki bu bi haatalıkmış adını bile söylemeiyodum vajınısmus:)eşim dedi bak hastalıkmış çözemeyen yokmuş çözeriz acelemiz ne dedi.daha sonra gittik eşimin memleketine düğüne düğünki 3 gün 3 gece sürüyo tabi benim ailemde geldi düğüne biz hiç yalnız kalamıyoruz akşamları birlilkte uyuyoruz ama ev feci kalabalık.eşim ailesine demişki biz yapmadık herkes şok olmuş bunca zaman b,irlikte uyuyoruz çünkü yapmadık ama demiş burdaki düğünü beklediğimiz için yapmadık tabi eşime bişey dememişler ama kimse inanmamış duruma kesin bişey var demişler ve benim aileme söylemişler saha sonra kıyamet koptu demek yapmadınız kesin sorun var neoldu problem kimde die tabi söylemedik benim ailem üstüme geliyo neoldu die ben bişey yok biz yapmadık diyorum yok anlamıyolar ben ağlıyorum devamlı sonra eşim dedi sorun bende ben yapamadım heyecanlandım olmadı otelde bizde üstelemedik evde kalabalık diye yapmadık dedi inanmadı babamlar eşime iktidarsız bile dediler babam dedi alıp seni götürücam ben asla gelmem diyorum babam seni burda bırakıp gitmem diyo ben gelmem diyorum sürekli ağlıyorum.babam eşimi alıp hastaneye götürmüş kapıda beklemiş babam eşimde durumu anlatmış doktora tamam demiş doktorda sadece geciktirici yazıyım inandırıcı olsun demiş göndermiş:) ardından yine eşimin memleketinde kafa dinelmeye bi otele gittik biz orda yine denemeler yine hüsran dolu anlar ama orda eşimin küçük bi dokunuşunda benim kızlık bozulmuş kanı görünce uçtum mutluluktan tabi daha fazlasına izin vermedin aradım herkesi rahattayın oldu isterseniz çarşaf yetiriyim dedim tabiki yok dediler
ardında eşimle yaşıyıcağımız memlekete geldik ve yine vajılı günler başladı...çok çok mutluyduk eşimle ama yapamıyduk sevdiğim adamı mutlu edamiyodum içim içimi yiyodu her gece başımı yastığa koyduğumda ağlıyodum içten işe eşimde bunu biliyo sürekli teselli ediyodu beni ama mutlu olamıyodum eşim zavallı beni mutlu etmek için yapmadı sey kalmadı adamın eşime sürekli bırak beni bensni haketmiyorum diyosum eşimse umrumdamı o danki yapmasam neolur sen üzülme yeter diodu..ardından iyice araştırdık bulunğumuz ilde gitmeiğim doktor psikolog jınekolog kalmadı ama yok sonra eşim cised i aramış demiş şu ildeyim doktor yok bu konuyla ilgili burda memurum iznim yok neyapmalıyız demiş bize bi psikolog ismi verdiler bulunduğumuz yere 2 saatlik uzaklıkta her hafta gittik geldik yokk olmuyo parmak diyo yapamıyorum diorum yapıcaksın diyo aylarca gittik bu doktora ardından dedim benolmuyo bırakıcam bıraktık doktoru..sonra yapamıyorum benn kullamadığım ilaç kalmadı olmuyo..kendimi nası suçluyorum yerden yere vuruyorum küçüçük çoçukların yaptığını ben yapamıyorum diye gururuma yediremiyorum bişeyi başaramamayı ben herseyi başarırdım herkesin yaptığını nasıl başaramam diye.çok çoçuk istiyoduk dedim tüp bebek aşılama falan yaptıralım tamam dedi eşim yaptıralım araştırdık konuştuk ama eşim dedi bana yaptıralım sen ne istiyosan sen nasıl mutlu olucaksan o olsun ama sen şimdi yaptırırız hamile kalırsın çoçuk doğar sonra yine aynı olursun mutlu olamazsın sen başaramamayı kabullenemezsin asla ben karımı tanımıyomuyum dedi iyi düşün bunu yapamadım başaramadımı kafandan tamamen atıcaksan yaptıralım dedi ben düşündüm ben başaramadığım bişeyi asla kabullenemezdim yok dedim istemiorum ben tedavi olucam ama az süre ver bi ay kadar dinleniyim tamam dedi eşim o bi ay iki ay oldu ardından yıl başı eşimin senelik iznide oldu doktor aramaya başladık ve bi doktora karar verdik ama benim içim içimi yiyo ya gidersemde yapamazsam tamamen yıkılırdım herkes yeniyomuş ama ben kesin isnisnayımdır yenemem diyorum sürekli netten o doktoru araştırıyorum ve buraya yazmaya karar verdim..yazdım....... ......... giden tedavi olan varmı ben randevu aldım gidicem ama tedirginim diye..hemen cevap geldi tabi:) bana gitme kendin yenebilirsin ben gittim o doktora aşamadım falan dedi çiçekrose ve zealea:) işte ozman dedim işte bende yenemem napıcam eşim işte o gece çalışıyo.sabaha kadar konuştuk msn ve tel.de çiçekrose'yle zealea'da gitme kendin yenersin aparatları ben gönderirim sana kendime acayip güvenim geldi ve sabah eşim geldi uyudu öğlen kahvaltı yapıyoruz dedim eşime dedim o doktorlara gidip yapamayanlar varmış halbuki doktor tel.de nakadar güzel konuştu bizimle yapamayan yok dedi%100 dedi ama değilmiş böyle böyle dedim eşim çok sinirlendi eşimin bukadar sinirlenmesini nadir görmüştüm ben çok sinirlendi bana bağırdı çağırdı sen hep bardağım boş tarafını görüyosun niye hep yapamayanları görüyosun yapanları görmüyosun dedi ve çarptı kapıyı çıktı gitti.oturdum saatler ağladım çiçekroseyi aradım anlattım durumu üzülme sen yenersin dedi.eşim inanmadı tabi bana yapacağıma ardından 1hafta sonra aparatlar geldi bana hatırlıyorum tarih attım hatta:)10 mayıs perşembe günü geldi aparatlar ama reglim ben pazaretsi günü 14 mayıs yani bitti hastalığım ama çok tedirginim yapamzsam diye dualar ediyorum bitmiyim 1 gün daha sürsün diyorum biyandanda biranönce başlamak istiyorum ama bittim başladım ogün benki aynayla bile bakmaya taammül edemezdim ogün sadece değdirebildi zor zar ama eşim gelsin yaparım ondan cesaret alırım diyodum o olmadan yapama diyodum eşimde gecenin bi yarısı geldi zaten adamda iş stresi gece yarısı gelmiş eve bende yapamadım dedim bi iki baktı biliodum zaten dedi ben başladım yine ağlamaya yapamıyorum diye sabaha kadar uyumadım ağladım.sonraki gün 15 mayıs salı günü dedim yapıcam seni sendenmi korkucam görürüsün sen dedim akşam 8de eşimde evde o gece aldım elime yine bi iki nazlandım akoydum oraya ıkındım az ama bi baktım kendiliğinden girdi o inanamadım eşimde şokk oldu nası mutluyum eşim bana sarılıyo öpuyo ben ona sarılıyorum inanalımazdı bu!!!!!! ve dedim bi daha yapıcam çıkardım soktum defalarca vee olduuuu ardından dedim ikinciyide yaparım oda oldu sonra ardından üçüncü dedim onda az zorlandım ama yaptım oda oldu!!!!!! 4.çok çok büyüktü denemedim bile saat 11 de bıraktım sonraki yani 16 mayıs günü yine egzersiz yaptım 3 saat kadar çalıştım bıraktım sonra persembe günü 17 mayıs günü az çalıştım ve deneye yaptıkkk olduuuuu girmişti p...s içime ama kendimi kasmışım az canım yandı hemen çıkardım..mutluluktan ucuyodum 3 günde yenmiştim hatta 2 günde salı başlamıştım persembe bitmişti:)))) sonraki gün eşim işten izin aldı gitmiyicem işe dedi balayı yapalım biraz dedi çıktık gezmeye cumartesi günü eve geldik ama hiç çalışma ve deneme yapmadık cumartesi geldim çalışmaya egzersizlere başladım busfer dedim son boyla 4 .boyla deniyim onuda aldım ilk denemede!!!!!!sonra20 mayıs yani dün:)öğlen yaptık ve ağrısız sancısız oldu çok iyidim busefer!!!! sonraki akşamı tekrar yaptık bu sefer ben altta ve hiç emlasız kremsizsadece kayganlaştırıcıyla yaptık git gel bile yaptık:))bitmişti artık tamamen ve bügünde yaptık bugünde başka bi güzeldi alıştımmı ne artık:) her geçen gün dahada iyi olucak:) gelsin bebişler artıkkkk:)hee buara doktor randevu günüm gelmeden bitti bu iş:)
çiçekrose ve zealea çokkk çokkk tesekkür ederimmm size minnetaarım dualarım sizinle.......
 
Başlamadan önce destek veren ve sorularıma bildiği kadar cevap veren asla yalnız bırakmayan herekese çok teşekkür ederim Allah razı olsun diyorum.

Ben tam olarak 1 ay 10 gündür evliyim. Düğün gecemizle reglim çakıştığı için ilk gece denemem falan olmadı. Daha sonra da memleketimizde yaşamiicak olduumuzdann 3 gün sonra yola çıktık. Evime geldikten 2 gün sonra reglim bitti. Tabii aslında öyle bi korku falan aklımda yoktu ve eşimle artık olsun dedik ve ilk deneyimimizi yaşadık. Ama benim için tam bir kabus oldu ve tabii eşim için de.. İlk anda öyle biraz baskı ve ağrı hissedince korktum kendimi geri çektim ve eşim de birden hemen olsun diye yüklenince bastım çığlığı. Çok korkmuştum bu kadar zor olacağını düşünmemiştim. Hıçkırılarla ağlayarak eşime sarıldım. Bunu yaşayınca eşim de çok zorlamayalım diye o günlük anlayış gösterdi bıraktı. Aradan kaç gün geçti tam hatırlamıyorum belki2-3 gün falan sonra yine denem yapmaya karar verdik. Tabii bu arada ailelerimiz arıyorlar uzakta olduğumuz için her gün soruyorlar ben daha da çok strese giriyorum. Kayınvalidem arıyo işte bi hastalığın falan mı var diyo böle böle 1 hafta geçti. (aslında çok anlayışlı bi kadındır kayınvalidem ama yanımızzda olmadıklarından merak ediyolardı) Artık ben daha fazla telefonlara çıkmamaya başladım eşime de söyledim ben kimseyle konuşmak istemi,yorum bana telefonu verme diye. Bi müddet böle devam etti sonra ikinci denemede ben yatak odasına bile girmek istemedim. Yere yatak hazırladım kendi elimle ama bi de bana sorun. Gidip gelip odanın kapısından yatağı görünce titiriyodum sanki bi hayalet görmüş gibi. Duş aldım geldim sakinleşmeye çalıştım ama olmuoyodu vee 2. deneme de aynı sonuçlandı hatta daha çok çığlık daha fazla gözyaşı.. Artık eşim çaresiz kalmıştı günler geçiyo ailelelr merakla arıyo.. Bi gece eşim bana bunu araştırdığını vajinismus olduumu söyledi. Ben daha önce adını duymuştum ama ne olduunu bilmiyordum. Böle olunca ben de başladım internet araştırmalarına. Çok fazla geçmeden b siteyi buldum kegel egzersizlerini okudum ve üye oldum. Bu egzersizleri yapmaya başladım. Okudukça rahatlaadım ve benim gibi çözüm arayan insanlarala karşılaşınca soru sordum cevapladım derken egzersiz yapmaya başalamaya karar verdim. Parmak egzersileriyle başladım ve daha ilk denememde rahatça yüzük parmağından orta parmağa geçtim. Sonraki zamanlarda egzersizze başlayınca eşimle deneme kararı aldık ama hep hüsran oldu. Ben üst pozisyonda rahattım öle iyiydia ama çok ağrı oluyodu ve dayanamayıp bırakıyodum biraz pes ettim; eşim destekledi, burdaki yazıları okudum, derken aparat yaptım ve onunla devam ettim çok fazla egzersiz yapmıyodum ama yine de faydasını ilk andan itibaren gördüm. Kendimi tanıma fırsatı verdi. Bu arada forumu bazen yorum yapmadan okudum bazen soru sordum vee en son geçen hafta sonu deneme yaptık ve benim moralim çok bozuldu resmen 3 gün depresyon geçirdim. ama 2 gün öceydi işte karar aldım bu böyle olmiycak dedim pes ederek çözüme ulaşamıyorum inat edicem ve tekrar aparatımı aldım başladım olmayınca en baştan parmak falan derken yeni aparat ble yaptım zar zor aldım ve beklettim 15 dak kadar moralim dzeldi. Akşam eşim geldiğinde yorgundu falan hiç denemyi düüşünmüyorduk biraz uyudu uyanınca da denme yapsak mı die konuşurken falan bi baktım her şey yoluna girmiş. Üst pozisyonda rahat ediyorum diye öle denedim ama ben bişeyi yanlış yaptığımı da öğrendim o gece. Üstte ki pozisyonda ben dizlerimi yere koyarak deniyodum ama rahat edemedim ve şu çömelme pozisyonuna geçtim bi de baktım içimde şaşırdım çünkü hiç ağrımadı hiç sızlamadı hiç baskı yok hiç bişey yoktu. Bunca zaman yanlış denem yapıyomuşum diye de güldük ve böle mutlu sona ulaştım.

Allah hepinizi kurtatrsın inşallah ben çiçeğimi attım tutmak isteyenler için. Sakin olun falan demicem çünkü kolay olmadığını biliyorum bol bol dua ettim ben ayriyeten. Her derdin devası O'nda buna emin olursak gerisi gelecektir inşallah. Amin. Bu arada hikayemi yazdığıma bile inanamıyorum. Sanki bu ben değilim de bi başkasıymış gibi hissediyorumm..
 
Merhaba kızlar bir sorum olacak yardımcı olursanız çooooooook sevinirim.Ben de sizin gibi bu hastalıkla mücadele ediyordum.Buradan yazılanları takip ediyordum bir kaç arkadaşta saolsunlar yardımcı oluyorlardı.Neyse yavaş yavaş yenmeye başladım. ilk denemeleri yaptık ve hamile kaldım ama hastalığı tam yenemedim.hamile kalınca da kaldı tabi.Ağustosta doğum yapacağım inşallah, merak ettiğim şu acaba normal doğum yapabilirmiyim bilgisi yada tecrübesi olan arkadaşlar varsa paylaşabilirler mi acaba?Doktoruma da çekindiğim için soramadım henüz.Sevgiyle kalın...
 
X